احتمال وجود سیارهای خارج از کهکشان راه شیری!
تاریخ انتشار: ۴ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۴۹۹۱۱۸
تلسکوپ ناسا ممکن است موفق به کشف اولین سیاره فراخورشیدی خارج از کهکشان راه شیری شده باشد و اگر این موضوع تایید شود، این سیاره هزاران بار دورتر از سایر سیارات فراخورشیدی است که تاکنون در کهکشان خود یافتهایم.
خبرگزاری میزان - ایسنا به نقل از ایندیپندنت نوشت: دانشمندان با استفاده از رصدخانه اشعه ایکس چاندرا ناسا و با استفاده از روشهایی که به آنها امکان جستجوی جهانهای دیگر را میدهد دست به انجام این کار زدند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
تاکنون هر سیارهی فراخورشیدی که کشف شده است در کهکشان راه شیری قرار داشته که این بدان معناست که این سیارات در فاصلهی کمتر از سه هزار سال نوری از زمین قرار دارند.
سیارهی فراخورشیدی "M ۵۱" که دانشمندان معتقدند در کهکشان همسایه ما آن را یافتهاند در فاصلهی تقریبا ۲۸ میلیون سال نوری از زمین قرار دارد.
به طور معمول، سیارات فراخورشیدی براساس تاثیری که بر نور ستاره میزبان خود میگذارند کشف میشوند. دانشمندان با بررسی ویژگی این تغییرات میتوانند اطلاعاتی در مورد اندازه و نزدیکی آنها به ستاره میزبان به دست آورند.
اما در این مطالعه جدید دانشمندان به بررسی تغییرات در تابش پرتوهای ایکس که این سیاره از میان آنها گذر میکرد، پرداختند. این پرتوهای ایکس از منظومههای دوگانه درخشان که به طور معمول یک ستاره نوترونی یا یک سیاهچاله هستند و گاز سایر ستارههای نزدیک را به سمت خود میکشند، نشات میگیرد. این کار باعث گرم شدن اجرام و درخشش آنها میشود. زمانی که یک سیاره از میان این منطقه درخشان عبور میکند تابش برخی یا همهی پرتوهای ایکس را مسدود میکند و به این وسیله دانشمندان میتوانند سیاره را رصد کنند.
مناطق درخشان از ستارهها کوچکتر هستند بنابراین تغییرات ایجاد شده چشمگیرتر است.
با این روش دانشمندان توانستند سیاره بالقوهای که به دور یک منظومه دوگانه به نام "M ۵۱-ULS-۱" میچرخد، بیابند.
این منظومه دارای یک سیاهچاله یا ستاره نوترونی به همراه یک ستاره است که جرم آن ۲۰ برابر از خورشید ما بیشتر است.
دانشمندان در هنگام رصد این منظومه شاهد صفر شدن انتشار پرتوهای ایکس بودند. این موضوع و دادههای دیگر نشان میدهد که سیارهی کشف شده اندازهای مشابه زحل دارد و فاصلهی آن با ستاره میزبان دو برابر فاصله زحل تا خورشید است.
با این حال دانشمندان نمیتوانند به طور قطعی تایید کنند که اولین سیارهی خارج از کهکشان راهشیری را کشف کردهاند. یک مشکل این است که به نظر میرسد که حدود ۷۰ سال طول میکشد تا این سیاره دوباره از جلوی منظومه دوگانه گذر کند؛ بنابراین به این زودی فرصت مجدد برای رصد آن وجود ندارد.
"نیا ایمارا" (Nia Imara) از دانشگاه کالیفرنیا در سانتا کروز و یکی از نویسندگان این مقاله میگوید: متاسفانه برای تایید اینکه آنچه ما رصد کردیم یک سیاره فراخورشیدی بوده است باید دههها منتظر بمانیم و از آنجا که نمیدانیم گردش آن در مدار چقدر طول میکشد به طور دقیق نمیدانیم چه زمانی باید آن را رصد کنیم.
توضیحات احتمالی دیگری در مورد این پدیده وجود دارد برای مثال ممکن است عبور گاز یا غبار باعث مسدود شدن مسیر پرتوهای ایکس شده باشد. با این حال به گفتهی دانشمندان این موارد با دادههای به دست آمده مطابقت ندارد.
"جولیا برنتسون" (Julia Berndtsson)، یکی از نویسندگان این مقاله از دانشگاه پرینستون در نیوجرسی، میگوید: میدانیم که ادعای ما هیجان انگیز و بزرگ است. ما انتطار داریم سایر ستاره شناسان با دقت به آن نگاه کنند. ما معتقدیم استدلال قوی داریم.
اگر این یک سیاره فراخورشیدی باشد باید از انفجار ابرنواختری که ستاره نوترونی یا سیاهچاله را به وجود آورده است جان سالم به در برده باشد.
مقالهی مرتبط با این یافتهها به تازگی در مجلهی در "Nature Astronomy" منتشر شده است.
بیشتر بخوانید: کشف محل زندگی بچه سیارههاانتهای پیام/
خبرگزاری میزان: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانههای داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای منتشر میشود.
منبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: سیاهچاله کهکشان راه شیری کهکشان راه شیری پرتو های ایکس سیاره ی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۴۹۹۱۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ادعای ناسا ؛ ردپای حیات بیگانگان را در مریخ کشف کردیم!
به گزارش همشهری آنلاین،ناسا گازی را در مریخ شناسایی کرده که توسط موجودات زنده روی زمین تولید میشود و با این کشف، دانشمندان را درباره ذخایر پنهانی سیاره گیج کرده است.
به نقل از دیلی میل، مریخنورد «کنجکاوی»(Curiosity) یک جریان ثابت را از متان شناسایی کرد که از «دهانه گیل»(Gale Crater) در زمانهای متفاوتی از روز ظاهر میشد و به صورت فصلی در نوسان بود. این جریان گاهی اوقات به ۴۰ برابر بیشتر از حد معمول میرسید.
اگرچه ناسا هنوز حیات را در مریخ پیدا نکرده است اما دانشمندان این آژانس فضایی معتقدند منبع آن از اعماق سیاره میآید.
نظر دانشمندان این است که متان میتواند زیر نمک جامد قرار بگیرد و تنها زمانی از آن خارج شود که دما در مریخ افزایش یابد یا این که کنجکاوی روی پوسته مریخ بچرخد و آن را بشکافد. این مولکول ساده که از یک اتم کربن و چهار اتم هیدروژن تشکیل شده است، روی زمین معمولا نشانه حیات است. حیوانات هنگام هضم غذا گاز متان تولید میکنند.
مریخنورد کنجکاوی ناسا از سال ۲۰۱۲ روی سطح مریخ پرسه میزند و در همه این مدت، گیجکنندهترین چیزی که پیدا کرده، جریان ثابت متان بوده است که از دهانه گیل میآید.
یک قسمت از دهانه گیل که از آن متان بیرون میآمد، تنها نقطه از این سیاره بود که کنجکاوی در آن گاز را شناسایی کرده است اما کنجکاوی هیچ نشانه مشخصی را از وجود حیات در مریخ ندیده است؛ برای مثال، یک گاو یا افرادی که فقط مقدار زیادی کلم بخورند.
دانشمندان طی بررسیهای آزمایشگاهی در شرایط مشابه خاک مریخ توانستند آنچه را که ممکن است اتفاق بیفتد، شبیهسازی کنند. طی این مدت طولانی، نمکها از اعماق زیر سطح سنگی و غبارآلود سیاره بیرون میآیند.
این نمکها که پرکلرات نام دارند، در مریخ به وفور یافت میشوند. پرکلراتها سمی هستند و در یخی که زیر سطح سیاره به دام افتاده است، به صورت فراوان وجود دارند.
یخ به تدریج تبخیر میشود و با عبور بخار نمک از میان رگولیت، مقداری از آن را به جا میگذارد. وقتی مقدار کافی از این نمکها در رگولیت جمع میشوند، نوعی پوسته را تشکیل میدهند که به شن و ماسه یا دانههای قهوه شباهت دارد.
دانشمندان این پژوهش جدید نوشتند: روی مریخ، چنین فرآیندی میتواند به طور طبیعی طی یک دوره زمانی طولانی در مناطق کمعمق همیشه منجمد اتفاق بیفتد و ممکن است نمک در لایه بالایی جمع شود.
در همان زمان که بخار نمک بیرون میآید، متان نیز منتشر میشود. منبع این انتشار هنوز ناشناخته است. این منبع میتواند ناشی از موجودات زنده یا ناشی از فرآیندهای زمینشناسی زیر سطح سیاره باشد که هنوز برای دانشمندان نامرئی هستند.
در هر حال، این متان از هر کجا که بیاید، زیر پوسته نمک به دام میافتد.
دانشمندان با پمپاژ غلظتهای متفاوتی از پرکلرات به رگولیت شبیهسازیشده مریخ دریافتند که سه تا ۱۳ روز زمان برای تشکیل شدن این پوسته نفوذناپذیر کافی است. برای ایجاد یک پوسته نمک جامد نیز به غلظت پنج تا ۱۰ درصد پرکلرات نیاز بود.
دانشمندان گاز نئون را به عنوان جایگزین متان به زیر پوسته پمپاژ کردند و دریافتند این لایه آن قدر قوی است که گاز زیر آن به دام بیفتد اما هنگامی که دمای سیاره در زمانهای خاصی از روز یا فصول خاصی افزایش مییابد، این پوسته میشکند و متان را بیرون میفرستد.
آن زمان بود که مریخنورد کنجکاوی، متان را در هوا تشخیص داد.
فقط دما نیست که میتواند پوسته را بشکند. پژوهشگران نوشتند: پوسته احتمالا حدود دو سانتیمتر ضخامت دارد که کمی کمتر از یک اینچ است و کنجکاوی به اندازهای سنگین است که بتواند هنگام حرکت کردن آن را بشکند.
این پژوهش در مجله «JGR Planets» به چاپ رسید.
کد خبر 847040 منبع: ایسنا برچسبها مریخ ناسا خبر مهم نجوم - سیاره - ستاره