معماری زیبای کرمانی موسیقی اصیل ایرانی
تاریخ انتشار: ۵ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۵۰۴۹۳۳
نوای کرنا و نقاره قشقایی در خشت خشت باغ‌موزه وزیری کرمان طنین‌انداز شد. در روزهایی که پشت سر گذاشتیم، موسیقی از در و دیوار این باغ‌موزه زیبای به جا مانده از عهد قاجار می‌بارید.
گروه‌های موسیقی مختلفی میهمان دیار کریمان شدند تا چهاردهمین دوره جشنواره موسیقی نواحی ایران برگزار شود. غروب پنجشنبه ۲۹ مهرماه، غروبی زیبا اما حزن‌انگیز برای موسیقی نواحی بود؛ زیبا به دلیل برگزاری چهاردهمین جشنواره موسیقی نواحی پس از یک سال دوری در شرایط کرونا و حزن‌انگیز به دلیل درگذشت پروین بهمنی، بانوی لالایی ایران درست دقایقی پیش از آغاز به کار جشنواره.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وحدت در کثرت
جشنواره چهاردهم با موضوع «وحدت در کثرت موسیقایی اقوام ایران» برگزار شد. محمدعلی مرآتی که ید طولایی در حوزه موسیقی با نگاه تخصصی دارد و دبیر اجرایی جشنواره چهاردهم است، از فلسفه این نام‌گذاری می‌گوید: «سعی کردیم موضوعی انتخاب کنیم که کلیدواژه‌های موزیکولوژی داشته باشد و آن وحدت در کثرت موسیقایی است. این وحدت در کثرت چیزی است که در مورد کشور ایران صدق می‌کند. به دلیل رابطه‌ای ژنتیکی که بین موسیقی اقوام با موسیقی رسمی هست و از طرفی رنگ‌آمیزی موسیقی هر کدام از این اقوام را شاهدیم که هر قوم موسیقی مستقل خودش را دارد. بنابراین این ایده‌ای که من به عنوان دبیر به شورای سیاست‌گذاری پیشنهاد دادم برای این بود که ایران را بتوانیم در یک وحدت فرهنگی ملی ببینیم که مرزهای آن حتی بزرگ‌تر از ایران هم خواهد بود».
انتخاب آثار کیفیتی بود نه رقابتی
مجید قیطاقی، عضو پیوسته خانه موسیقی ایران و عضو هیئت انتخاب جشنواره چهاردهم با اشاره به غیررقابتی بودن انتخاب‌ها می‌گوید: «اجراها به هیچ وجه در رقابت با هم نبودند و آثار رتبه‌بندی نمی‌شدند. هر کدام از آثار به لحاظ تأثیر فرهنگی که داشتند انتخاب می‌شدند. خیلی از افراد را هم متأسفانه به دلیل شرایط کرونا نتوانستیم دعوت کنیم اما تلاش شد از بهترین شرکت‌کنندگان و براساس کیفیت موسیقی و هویت و اصالت آثار و از نواحی مختلف ایران این افراد انتخاب شوند. مهم بود که هر کسی که در این جشنواره معرفی می‌شود نمونه کاملی از منطقه خودش باشد».
در جشنواره چهاردهم گروه‌های مختلفی حضور داشتند. اجرای ترکمن‌ها به سرپرستی ابراهیم جرجانی، آواز هوره با اجرای تیمور مهرابی و هوشنگ امیران، موسیقی جنوبی توسط نوازندگان منطقه قلعه‌گنج کرمان به سرپرستی شهرام میرزایی و... از جمله برنامه‌هایی بودند که در شب‌های جشنواره به اجرا درآمدند. همچنین علاقه‌مندان به موسیقی، روح این هنر ارزنده را با دونلی‌نوازی لاغر جت بلوچ و کمانچه‌نوازی لری آقای شکارچی درک کردند. از هنرنمایی آقایان در جشنواره چهاردهم که بگذریم، در این جشنواره رد پای بانوان نوازنده را هم می‌توان دید. چنان که دوتارنوازی زهره ولی‌نژاد همگان را مسحور خود کرده بود. از دیگر اجراهایی که در شب‌های جشنواره روی صحنه رفت موسیقی‌های شنیدنی گروه صالح احمدپور از کیش، حضور ویژه یک گروه افغانستانی از هرات به سرپرستی غلام سخی رسولی و اجرای موسیقی کردی به سرپرستی حسن یوسف‌خانی بود. در لابه‌لای این برنامه‌ها فرهاد نادری و عثمان زاهدی موسیقی سیاه چمانه که نمونه‌ای از موسیقی دل‌نشین کردی است را اجرا کردند و صدای گرم و دل‌انگیز موسیقی خوزستانی به سرپرستی مهدی سواری فضای باغ‌موزه وزیری را دلنشین‌تر کرده بود. وحید میری از دیگر نوازندگان هنرمندی بود که قطعه‌هایی از موسیقی مرکز و شرق مازندران را برای علاقه‌مندان به این حوزه اجرا کرد. کریم بیانی‌منش هم نماینده استان کرمان بود که به روی صحنه رفت و پس از آن سرنانوازی احسان عبدی‌پور از لرستان همگان را به وجد آورد.
خراسانیها بیشترین حضور را داشتند
قیطاقی به حضور پررنگ خطه خراسان هم اشاره می‌کند و می‌گوید: «بیشترین تعداد شرکت‌کننده از گروه‌های شمال خراسان و گروه‌های شرق و جنوب خراسان که یک منطقه محسوب می‌شوند در این جشنواره حضور داشتند. این امر نشان‌دهنده این است که در خطه خراسان موسیقی رواج بیشتری دارد و از اقبال بیشتری نزد مردم برخوردار است و مهم‌تر اینکه شرایطی که به لحاظ فرهنگی در خراسان حاکم است از قدیم‌الایام موجب تقویت جامعه فرهنگی و هنری بوده و به لحاظ جمعیتی قشر بیشتری را درگیر خود کرده است. وقتی موسیقی در خراسان سابقه چند هزار ساله دارد بدیهی و طبیعی است که میزان مشارکت این استان هم بالا باشد». جشنواره موسیقی نواحی ایران سال‌هاست که در استان کرمان برگزار می‌شود. محمدرضا علیزاده، مدیرکل اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کرمان در خصوص دلیل انتخاب این استان برای میزبانی جشنواره‌های موسیقی نواحی در سال‌های متمادی می‌گوید: «این جشنواره سال‌هاست در کرمان برگزار می‌شود؛ چرا که تنوع موسیقی نواحی کرمان در کشور بی‌نظیر است، هم از نظر ملودی و هم از نظر انواع ساز. کرمان دومین استان عشایری کشور است و اقوام مختلفی از سراسر کشور با قدمت ۲۰۰ساله در این استان ساکن هستند که گویای این مطلب است که کرمان فرهنگ‌های مختلفی را در خود جای داده و این ظرفیت را دارد که دبیرخانه دائمی جشنواره را نیز داشته باشد».
موسیقی اقوام، شناسنامه ملی ایران است
هر رویداد فرهنگی، دستاوردهایی را نیز با خود به دنبال دارد و تأثیراتی را بر جای می‌گذارد. مرآتی، دبیر تخصصی جشنواره چهاردهم درباره دستاوردهای این جشنواره می‌گوید: «هر روز در جشنواره نشست‌های پژوهشی برگزار می‌کردیم و تحلیل جشنواره و آسیب‌شناسی آن را با حضور محققان و استادانی از دانشگاه تهران و دانشگاه کرمان و سایر پژوهشگران حوزه موسیقی انجام می‌دادیم. سعی کردیم واژه‌شناسی که در موسیقی اقوام هست، مانند واژه -مقام- را به طور تخصصی بررسی کنیم و توانستیم از زوایای مختلف به این جشنواره بپردازیم. به نظرم دستاورد مشخص جشنواره این است که جذب حداکثری وحدت در کثرت را محقق کرد و این ایران فرهنگی در جشنواره موسیقی نواحی در عین استقلال اقوامش ترسیم و رنگ‌آمیزی شد. از طرفی هم فکر می‌کنم هنوز می‌توانیم پایبند این باشیم که موسیقی اقوام همچنان زنده است و همچنان شناسنامه ملی ایران عزیز ما به شمار می‌رود».
پدیده‌های جشنواره
جشنواره چهاردهم پدیده‌هایی هم داشت و به گفته مرآتی یکی از این پدیده‌ها استاد حشمت رهنما از شمال خراسان است که دوتارنوازی زیبایی را به تصویر کشید؛ چرا که با شیوه نواختن مخصوص به خود اجرای کم‌نظیری از خود به نمایش گذاشت و توانست ارتباط خوبی با مخاطب برقرار کند؛ به لحاظ نوع مضراب زدن و خلاقیت خاصی که مبتنی بر اصالت است. پدیده‌های دیگر این جشنواره نوجوانانی بودند که به نوازندگی پرداختند تا به گفته مرآتی طیف پیشکسوتان تا نسل امروز نوازندگان را در معرض دید رصدکنندگان قرار دهند. حضور چند نوازنده کوبه‌ای که اجرای بسیار متفاوتی از خود بر جای گذاشتند نیز از دیگر پدیده‌های این جشنواره بود.
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: چهاردهمین دوره جشنواره موسیقی نواحی معماری جشنواره موسیقی نواحی جشنواره چهاردهم موسیقی اقوام وحدت در کثرت پدیده ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۵۰۴۹۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
داستان تیتراژ سریال«دلیران تنگستان»/ وقتی موسیقی ایرانی محترم است
دریافت 46 MB
خبرگزاری مهر-گروه هنر-علیرضا سعیدی؛ کارکرد تیتراژ چیزی شبیه به جلد کتاب است که طراحش تلاش می‌کند با انتخاب عناصر، فرم‌ها و چینش‌ها با کمک گرافیک و موسیقی مخاطب یک اثر را در جریان موضوع قرار دهد. شرایطی که گاهی بسیار نکته‌سنج، اندیشمندانه و حساب‌شده پیش روی مخاطبان قرار می‌گیرد و گاهی هم به قدری سردستانه و از روی ادای یک تکلیف اجباری ساخته می‌شود که بیننده را از اساس از یک اثر تصویری دور می‌کند.
آنچه بهانه‌ای شد تا بار دیگر رجعتی به کلیدواژه «تیتراژ» داشته باشیم، مروری بر ماندگارترین و خاطره‌سازترین موسیقی‌های مربوط به برخی برنامه‌ها و آثار سینمایی و تلویزیونی است که برای بسیاری از مخاطبان دربرگیرنده خاطرات تلخ و شیرینی است و رجوع دوباره به آنها برای ما در هر شرایطی می‌تواند یک دنیا خاطره به همراه داشته باشد. خاطره‌بازی پس از آغاز و انتشار در نوروز ۱۴۰۰ و استقبال مخاطبان از آن، ما را بر آن داشت در قالب یک خاطره‌بازی هفتگی در روزهای جمعه هر هفته، روح و ذهن‌مان را به آن بسپاریم و از معبر آن به سال‌هایی که حال‌مان بهتر از این روزهای پردردسر بود، برویم.
«خاطره بازی تیتراژهای ماندگار» عنوان سلسله گزارشی آرشیوی با همین رویکرد است که به‌صورت هفتگی می‌توانید در گروه هنر خبرگزاری مهر آن را دنبال کنید.
در صدوچهاردهمین شماره از این روایت رسانه‌ای به سراغ موسیقی متن و تیتراژ سریال ماندگار «دلیران تنگستان» به آهنگسازی احمد پژمان و همراهی علی رهبری رفتیم که در آن روزگار توانست ارایه دهنده گونه ای از موسیقی متن و تیتراژی در سریال های تلویزیونی باشد که به واسطه توانمندی های احمد پژمان در حوزه آهنگسازی و همچنین همراهی هنرمند دارای اعتباری چون علی رهبری می تواند همچنان به عنوان یک کارگاه آموزشی در حوزه آهنگسازی مورد توجه هنرجویان و علاقه مندان این حوزه قرار گیرد. مسیری که با همراهی تعدادی از نوازندگان حرفه ای و بومی منطقه جنوب به نوعی ساختارشکنی کرده و توانست قدرت و خلاقیت یک آهنگساز مستقل و درجه یک چون احمد پژمان را به مخاطبان معرفی کند.
سریال تلویزیونی «دلیران تنگستان» مجموعه ای تلویزیونی به نویسندگی و کارگردانی همایون شهنواز است که طی سال های ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۲ ساخته و اولین بار در سال ۱۳۵۳ پیش روی مخاطبان قرار گرفت و بعدها پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و در همان سال های اولیه انقلاب مجددا به نمایش درآمد. مسیری که بعد از پخش سری اول آن نزدیک به بیست مرتبه در سال های مختلف از شبکه های تلویزیون پخش و موجب شد تا این سریال از حیث مرتبه تکرار پخش آن نیز جزو رکورداران محسوب شود.
محور داستانی سریال هم متمرکز بر معرفی رییس علی دلواری یکی مفاخر ملی ایران در دفاع از خاک میهن است؛ آن زمان که انگلیس به بهانه محاصره هرات، به جنوب ایران حمله کرد. در این مسیر شخصی به نام احمد تنگستانی از فعالان جنبش جنوب ایران در مقابل انگلیس به همراه ۳۰۰ نیروی دلاور، در قلعه ای ویران به دفاع از ایران می پردازند. البته در این مبارزه ۲ انگلیسی به دست مردم قطعه قطعه می شوند و دولت انگلیس به خونخواهی از آن ها از آب و خشکی به جنوب کشورمان حمله می کند. در این اثنا رییس علی دلواری مردم دلوار و تنگستان را مسلح و همراه با آن ها به دفاع از خاک میهن در مقابل تجاوز بیگانگان می پردازد.
مجموعه تلویزیونی «دلیران تنگستان» برداشتی آزاد از کتاب «دلیران تنگستانی» به نویسندگی محمدحسین رکن زاده آدمیت است که همایون شهنواز علاوه بر استفاده این منبع، از آثار پژوهشی و تاریخی دیگری برای نگارش فیلمنامه بهره مند شده بود. شرایطی که موجب شد این سریال ۲ بخش تاریخی دوره مبارزات احمد تنگستانی و مبارزه رییس علی دلواری را برای مخاطبان به تصویر بکشد. مسیری که به دلیل عدم استفاده از لهجه بومی برای گویش بازیگران و استفاده از دوبله در آن دوران موجب انتفاداتی هم شد اما یکی از منابعی است که توانست بخشی از یک دوره تاریخی ایران را به تصویر بکشد.
سریال «دلیران تنگستان» در چهارده قسمت طی ۲ سال ساخته شد و یک گروه ۵۰۰ نفری در بوشهر، تنگستان، اهرم، چغادک، تنگک، بندرسیراف، ده سولقان، شیراز و تهران پروژه را به سرانجام رساندند. پروژه ای که پخش آن در آن دوران به دلیل فقدان سیستم پخش رنگی به صورت سیاه و سفید پیش روی مخاطبان قرار گرفت.
محمود جوهری در نقش رییس علی دلواری، شهروز رامتین در خالو حسین دشتی، غلامحسین لطفی در نقش حاج یوسف، کاوه مخبری در نقش احمد تنگستانی، علی اکبر مهدوی فر در نقش باقرخان، منوچهر فرید در نقش موقرالدوله، اسماعیل داورفر در نقش سید محمدرضا کازرونی، هادی اسلامی در نقش نمازگزار، حمید طاعتی در نقش سید مهدی بهبهانی، کامران نوزاد در نقش شیخ حسین خان، نعمت الله گرجی در نقش دریابیگی، محمد ابهری در نقش میرزاعلی کازرونی، منوچهر آذر در نقش واسموس، قاسم سیف در نقش بالیوز، منوچهر حامدی در نقش سلطان اخگر و حسین محجوب در نقش سید محمد دکتر هنرمندانی بودند که در این اثر به عنوان بازیگر حضور داشتند.
اما از ارایه اطلاعات تاریخی و شناسنامه ای این اثر تاریخی که بگذریم، این موسیقی متن و تیتراژ سریال است که به دلیل حضور هنرمندان تمام عیاری چون احمد پژمان و علی رهبری به عنوان آهنگساز توانسته بر کیفیت موسیقایی اثر ارزش ۲ چندانی بخشیده و این موسیقی را تبدیل به خاطره ای ماندگار برای مخاطبانش کند. مسیری که به دلیل ساختار موسیقی تیتراژ چه به لحاظ بصری و چه موسیقایی اش می تواند به عنوان اثری پیشگام در حوزه موسیقی تیتراژها معرفی شود.
آن هنگام قبل از آغاز سریال و در تیتراژ که با ملودی ملهم از هم جواری سازهای جهانی و سازهای بومی ایران به ویژه منطقه جنوب تلفیق شده و به گوش شنیداری مخاطب می رسد، مجموعه تصاویری نیز در قالب انیمیشن به بیننده با مفهومی خاص ارایه می شود. نخل هایی که تبدیل به اسب سوارانی سلاح به دست می شوند و در قالب یک تایپوگرافی که در آن دوران خلاقیتی کم نظیر به حساب می آمد، سریال «دلیران تنگستان» به مخاطب معرفی می‌شود. تصاویری که با همراهی موسیقی حماسی طراحی شده توسط گروه آهنگسازی با نواهای محلی جنوب کشور به ویژه سنج و دمام توازن گوش نوازی را طراحی کردند که بی تردید در آن سال ها توانست به عنوان یکی از پیشگام ترین موسیقی تیتراژها معرفی شود.
حماسه حق پرست از فعالان موسیقی منطقه بوشهر چندی پیش درباره موسیقی تیتراژ سریال «دلیران تنگستان» گفته بود: از آن تک یاخته‌ای که در تیتراژ شروع می‌کند به رشد و تبدیل می‌شود به آن اسب‌سوار تنگستانی، شما ببینید آهنگساز به چه شکل از آن بوق ماندگار استفاده کرده و بعد چه استفاده به جایی در ارکستراسیون و سازبندی از سنج انجام می دهد. این یعنی استادانه‌ترین وجه ممکن برای به‌کارگیری بوق و سنج و تمپویی که رفته رفته دمام را زیاد و این روند هم همراه با شروع سریال انجام می شود. به هر صورت یک سری عوامل دست به دست هم دادند تا توانستند یک موسیقی ماندگار بسازند. کما اینکه آقای شهنواز در موسیقی «شاه خاموش» هم به همین استقلال موسیقایی می‌رسد. ضمن اینکه احمد پژمان و علی رهبری وقتی کنار هم قرار گرفتند توانستند این موسیقی را خلق کنند.
این پژوهشگر و نوازنده موسیقی ایرانی در یادداشت دیگری که به همین مناسبت در رسانه ها منتشر کرد، نوشته بود: «همه بوشهر و بی شک کشور حتی، سریال جاودانه «دلیران تنگستان» ساخته همایون شهنواز را همواره و همیشه به خاطر دارند و هر بار که مجدداً این سریال پخش می شود، علاقه مندی به روایتِ تاریخی و بازیِ بازیگران تو را به تماشا وامی کشاند. در این بین اما موسیقی تیتراژ حکایت خود را دارد! صدای آغازین؛ بوق! کشش و امتداد! صفیر مبارزه و استقامتِ این اقلیم و جغرافیا! درآمیختگی کوبش! شروع و اوج! تو گویی تپش مردمان این خطه جنوبی است تا نبض تند خود به رخ استعمار بریتانیا بکشاند! اما عوامل و عناصر موسیقاییِ احمد پژمان چنان نقش تاثیرگذار خود را در ساختار و شاکله یک مجموعه تلویزیونی ایفا نموده چه اگر موسیقی سریال شنیده شود، ناخودآگاه ذهن مخاطب را به یاد «دلیران تنگستان» آورده که خود شاخصه یک اثر ماندگار هنری است که اندیشه و نگاه فنی به همراه خاطره سازی با گرایش مردم شناختی را درون خود جای داده است. شاهنامه خوانی و نوحه با صدای زنده یاد جهانبخش کردی زاده از دیگر موارد و انتخاب شایسته موسیقی سریال می باشد که با نگاه و روحیه جنوبی آهنگساز شاید البته بی ارتباط نباشد.»
هوشنگ جاوید از پژوهشگران صاحب نام موسیقی نواحی ایران هم چندی پیش بود که در یکی از گفت‌وگوهای رسانه ای خود درباره موسیقی تیتراژ سریال «دلیران تنگستان» گفته بود: من در شیراز از استاد احمد پژمان پرسیدم «شما که غرب درس خواندی، موسیقی غربی و ارکسترها را هم خوب می‌شناسی، چه شد که رفتی در تیتراژ سنج و دمام بوشهری را استفاده کردی؟». گفت «فکر نکن ساده بوده. برای من کلی سمفونی آوردند. تهیه‌کننده و حتی مدیر تلویزیون وقت گفتند که می‌خواهیم یک چیزی مثل این سمفونی‌ها باشد». واقعاً از بالا فشار بوده. گفت «ولی هرچه این‌ها را گوش کردم دیدم به درد نمی‌خورند. یک نفر یک نوار آورد، گفت این سنج و دمام خودمان است شاید به دردت بخورد. تا گوش کردم گفتم همینه. موسیقی روی این فیلم باید این باشد». تیتراژ سریال «دلیران تنگستان» که شروع می‌شود چقدر قشنگ است! خب این آدمی که خارج رفته بود نمی‌شد قبول کند چنان چیزی بسازد؟ واقعاً فکر و اندیشه و آن ایران‌دوستی و فهم بالایی که در استاد پژمان وجود دارد خیلی قشنگ تعهد ایرانی را نسبت به موسیقی نشان می‌دهد. این سریال هر جا برود موسیقی‌اش تأثیرگذار است. چون می‌دانند مال همان‌جاست و هویت دارد.
احمد پژمان که به دلیل خلق بسیاری از آثار ماندگار و دارای کیفیت در حوزه های آهنگسازی و پژوهش همواره به عنوان یکی از مهم ترین و جریان ساز ترین هنرمندان عرصه موسیقی ایران معرفی شده هم در یکی از معدود گفت‌وگوهایش بود که درباره ساختار موسیقایی آثارش توضیح داده بود: آهنگسازی که موسیقی میهن خود را نداند نمی تواند آهنگساز خوبی باشد و آهنگسازی عاریتی می شود که نظیرش در دنیا فراوان است و ارزشی هم ندارد. من همیشه به موسیقی ایرانی فکر می کنم، زیرا بنای موسیقی من ایرانی است؛ موتیف و بعضی تم‌ها ایرانی است، ولی هارمونی من صددرصد صدای ایرانی نمی دهد؛ چون خود هارمونی اساسا یک مقوله غربی است و ارکستر هم طبعا صدای ایرانی ندارد؛ چراکه سازها ایرانی نیستند. اما همیشه کوشیده‌ام رنگ و حالت ایرانی را در آثار خود حفظ کنم و معتقدم آهنگسازان ما باید بیشتر به سنت‌های موسیقی خودمان متکی باشند و نباید به دنبال موتیف‌های غربی بروند.
وی درباره خلق موسیقی سریال «دلیران تنگستان» هم گفته بود: روی یک نوار سونی ۹۰ دقیقه‌ای روزانه سنج و دمام گوش می‌کردم، از این طریق با آقای کردی‌زاده آشنا می‌شوم و حاصل این ارتباط می‌شود ضبط موسیقی سریال «دلیران تنگستان» که با همراهی عده‌ای از اهالی بوشهر در رادیو و تلویزیون شیراز انجام شده است.
به هر ترتیب موسیقی متن و تیتراژ سریال «دلیران تنگستان» از جمله آثار موسیقایی است که توانسته بخشی از توانمندی های ۲ آهنگساز مطرح و جریان موسیقی کشورمان را به مخاطبان معرفی کند. مسیری که طی سال های اخیر اگرچه در حوزه کیفیت می تواند با دقت و تحلیل بیشتری مورد توجه قرار گیرد اما دربرگیرنده ابعاد مثبت و ارزشمندی است که توجه و عنایت بیشتر به بزرگان موسیقی این سرزمین را ۲ چندان می کند.
کد خبر 6088293
دانشجویان سال سوم دانشگاه‌ها، بورسیه دانشگاه فرهنگیان می‌شوند