به نقل از «فارس»

قاعده «۲۰۲۰» و «۶۰۶۰» فراموش نشود

تاریخ انتشار: ۸ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۵۳۳۲۷۱

خبرگزاری فارس ـ همدان، زندگی امروز ما خصوصا بعد از شروع کرونا به شدت با دنیای مجازی گره خورده و استفاده از همه جور گوشی و تبلت و مانیتورهای کوچک و بزرگ بخش جدایی‌ناپذیر از زندگی ما شده است و قطعا استفاده نادرست و بی‌رویه از این وسایل آسیب‌ها و مضرات خاص خود را دارد، نگرانی‌هایی که از همین الان هم نمود بیرونی پیدا کرده و گلایه و شکایت‌هایی از اطرافیان می‌شنویم و یا خودمان دچار عارضه‌ شده‌ایم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این میان کودکان و نوجوانان به خاطر آموزش‌های مجازی که مجبور به استفاده از گوشی و تب‌لت و مانیتور آن هم به مدت طولانی هستند به طور قطع آسیب بیشتری دیده و اگر به همین منوال پیش برود در آینده باید شاهد بیماری‌هایی جدید باشیم.

قبلا تذکر والدین به کودکان در عدم استفاده طولانی‌مدت از تلویزیون بود و یا تذکر به نوجوانان در استفاده از گوشی همراه و گوش ندادن به موسیقی با هدفون بود اما ویروس کرونا یک شبه و آن چنان زندگی ما را به استفاده از همه این وسایل گره زد که دیگر ما خاطراتی قبل از استفاده از آنها نداریم.

با این تفاسیر باید در این شرایط اجباری استفاده از تجهیزات الکترونیکی اثرات و عواقب استفاده غیراصولی از همه نوع از این ابزارها را بدانیم و مراقب سلامتی خود و اطرافیانمان باشیم.

در ادامه چند توصیه مختصر اما مفید و کاربردی را از زبان کارشناس رسانه و استاد دانشگاه، علی درویشی می‌خوانیم.

این کارشناس رسانه در گفت‌وگو با فارس گفت: مراقبت از سلامت چشم و گوش در حین استفاده از ابزار‌های هوشمند برای فراگیری آموزش به روش مجازی و همچنین آموزش‌های تلویزیونی باید اولین اولویت والدین و دانش‌آموزان باشد.

درویشی با اشاره به بیماری‌های «خشکی چشم» و «پیرچشمی» که شیوع آن معمولاً در سن میان‌سالی است، ادامه داد: متأسفانه این روزها به خاطر استفاده نامناسب و بیش ‌از اندازه از این ابزارها کودکان و نوجوانان ما دچار عارضه «پیرچشمی زودرس» شده‌اند.

وی اظهار کرد: ابزارهای الکترونیکی به خاطر داشتن امواج و نورشان باعث ایجاد آسیب شده و لازم است ما از آنها درست استفاده کنیم و روش درست استفاده کردن را یاد بگیریم.

این کارشناس رسانه با اشاره به قاعده ۲۰۲۰ گفت:‌ این قاعده به ما می‌گوید که اگر ۲۰ دقیقه از نمایشگر استفاده کردیم باید ۲۰ ثانیه استراحت به چشم بدهیم تا از آسیب‌ها کم کنیم.

درویشی افزود: همچنین سطح نور دستگاه باید تنظیم شده به طوری که میزان روشنایی و نور  دستگاه در روز و شب  متفاوت باشد که البته چنین سیستمی روی گوشی‌ها برای تنظیم وجود دارد.

وی تصریح کرد: نور اتاق مطالعه هم باید مناسب و استاندارد باشد و نور خورشید و لامپ مستقیم به دستگاه نتابد که این خود باعث ایجاد ناراحتی و فشار به چشم می‌شود.

این استاد دانشگاه به استفاده بی‌رویه از هدفون و هندزفری اشاره و تاکید کرد: هندزفری یک وسیله شخصی است و نباید افراد از هندزفری مشترک استفاده کنند زیرا باعث انتقال بیماری می‌شود.

وی گفت: باید از یک گوشی هندزفری استفاده شود تا امواج منتشر شده و فشاری که به گوش وارد می‌شود کمتر باشد.

درویشی به قاعده ۶۰۶۰ اشاره و خاطرنشان کرد: حداکثر ۶۰ دقیقه استفاده ممتد با ۶۰ درصد توان هندزفری باشد و هر چه قدر زمان استفاده طولانی‌تر باشد، صدای وسیله باید باید پایین‌تر باشد تا میزان آسیب‌زدن آن کمتر شود.

وی افزود: بسیار تأکید به استفاده از هندفری‌هایی با کیفیت دارم، شاید هزینه تهیه آن بالا باشد ولی سلامتی گوش آن قدر ارزش دارد که برای آن مجبور به تهیه یک وسیله خوب و با کیفیت باشیم و کمی از فشار وارده به آن را کم کنیم.

درویشی در پایان گفت: این تکات کوچک به نظر می‌رسند اما رعایت آنها می‌توانند جلوی آسیب‌های بزرگ در آینده چون پیرچشمی و شیرگوشی را بگیرند؛ سفارش ما هم به خودمان و هم کودکان و نوجوانان مراقب درست و اصولی از چشم و گوش در این دنیای مجازی است.

انتهای پیام/89001/

منبع: فارس

کلیدواژه: فضای مجازی دنیای مجازی سلامت چشم و گوش

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۵۳۳۲۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا هیچ وقت یادمان نمی‌ماند درِ خانه را قفل کرده ایم یا نه؟

دانشمندان یک قدم به درک اینکه چرا بعضی چیز‌ها را به خاطر می‌سپاریم و برخی دیگر را فراموش می‌کنیم، نزدیک‌تر شده اند.

به گزارش روزیاتو، محققان دانشگاه رایس ِ آمریکا دست به پژوهشی زدند که نشان داد ما برخی جنبه‌های یک تجربه همچون شرایط کلی را به جای جزئیات کوچک‌تر به خاطر می‌سپاریم.

به همین دلیل است که احتمال فراموش کردن تجربه‌های جزئی‌تر و پیش پا افتاده تری مانند قفل کردن یا نکردن در ِ خانه، بیشتر است.

برای درک بهتر نحوه‌ی عملکرد حافظه‌ی انسان، محققان دانشگاه رایس تصاویری را به شرکت کنندگان پژوهش خود نشان دادند.

در این آزمایش حافظه، برخی از تصاویری که برای شرکت کنندگان به نمایش درمی آمدند، تکراری و برخی دیگر جدید بودند.

برخی تصاویر شباهت زیادی به یکدیگر داشتند، اما در برخی دیگر تشخیص تفاوت‌های آن‌ها از یکدیگر دشوارتر بود. هدف از نمایش تصاویر مشابه، مختل کردن حافظه با شبیه سازی تجربیات پیش پا افتاده‌ای بود که روزانه داریم، مانند قفل کردن در ِ خانه.

محققان پی بردند که به یاد ماندنی‌ترین تصاویر که احتمال به خاطر سپردن آن‌ها توسط شرکت کنندگان بیشتر بود، تصاویری رنگارنگ با حضور افرادی در عکس بودند. به عبارت دیگر، تصاویری که شلوغ و بی نظم نبودند، فراموش نشدنی‌تر بودند.

گرچه شرکت کنندگان به یادماندنی‌ترین تصاویر را به درستی به یاد آورده بودند، اما اثر آن بعد از ۲۴ ساعت از میان رفت. این به ویژه درمورد به یاد آوردن تجربیات مثبت صدق می‌کرد، امری که نشان داد این دست تجربیات در ابتدا به یاد می‌مانند، اما بیشتر مستعد فراموش شدن هستند.

گرچه معمولاً تصور این است که احساسات می‌توانند فرآیند پردازش حافظه را بهبود بخشند، اما انسان‌ها اغلب جنبه‌ی اصلی یک تجربه یا به عبارتی دیگر «مخلص کلام» را به یاد می‌آورند، نه جزئیات اضافی را. به گفته‌ی محققان، گذشت زمان اغلب این موضوع را تشدید می‌کند.

برای مثال، اگر سعی کنیم که به خاطر آوریم در سال گذشته چه کار‌هایی انجام دادیم، احتمالاً کار‌های زیاد و مختلفی را به خاطر می‌آوریم. با این حال، احتمالاً تنها برخی از این خاطرات را با جزئیات زیاد به خاطر می‌آوریم. ممکن است به یاد بیاوریم که به سفر رفته بودیم، اما احتمالاً یادمان نمی‌آید که در هر روز ِ سفر چه فعالیت‌هایی انجام داده بودیم.

نتایج این پژوهش نشان داد محتوای احساسی، مدت زمان گذشته یک تجربه و ویژگی‌های ادراکی حافظه، همگی در به خاطر آوردن یا نیاوردن جزئیات یک اتفاق تأثیرگذارند.

به گفته‌ی محققان دانشگاه رایس، این پژوهش نشان داد که تجربیاتی که برای یک شخص فراموش نشدنی هستند، مثل جشن تولد، مرگ عزیزان و غیره، به احتمال زیاد برای یک شخص دیگر هم فراموش نشدنی هستند. این‌ها اغلب تجربیات مثبت یا منفی هستند.

این محقان می‌گویند ما اغلب تصور می‌کنیم که خاطرات احساسی بهتر به خاطر سپرده می‌شوند، اما در حقیقت این ویژگی‌های اصلی یک خاطره است که به خاطر سپرده می‌شود، اما جزئیات آن ممکن است فراموش شوند.

یکی از دلایل اینکه ما نمی‌توانیم همه‌ی تجربیات مان را به خاطر آوریم این است که مغز ما ظرفیت محدودی دارد.

به گفته‌ی محققان، مغز ما احتمالاً نمی‌تواند هر چه که تجربه می‌کنیم را به خاطر بسپارد و به همین دلیل مجبور هستیم اندکی از اطلاعاتی که مهم نیستند را به شکل انتخابی فراموش کنیم.