روایت «بسم‌الله محمدی» از نحوه فرار اشرف غنی
تاریخ انتشار: ۸ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۵۳۷۴۱۸
وزیر دفاع پیشین افغانستان درباره روز گریز رئیس جمهوری فراری این کشور نوشت: رئیس دفتر اشرف غنی با فریب دادن کارکنان وزارتخانه زمینه فرار وی را از افغانستان فراهم کرد.
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، «بسم‌الله محمدی» وزیر دفاع دولت پیشین افغانستان درباره روز فرار اشرف غنی، رئیس جمهور فراری این کشور در توئیتر خود نوشت: «یکی از عوامل سقوط، همین متین بیگ (رئیس دفتر اشرف غنی) بود؛ چون با توییت به مردم اطمینان داد که در کابل هیچ تهدیدی وجود ندارد و من و همکارانم را اغفال و زمینه فرار غنی را مساعد ساخت».
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
محمدی تاکید کرد: قرار بود که از فرودگاه اطلاع بگیریم که چه اتفاقی در حال رخ داده است، اما متین بیگ با عجله به وزارت دفاع آمد و گفت که غنی برای سخنرانی به وزارت دفاع می‌آید.
این در حالی است که متین بیگ به تازگی به خاطر حمایت از غنی عذرخواهی کرده و گفته است که فروپاشی افغانستان از سال ۲۰۱۴ آغاز شد؛ زمانی که اشرف غنی به قدرت رسید.
پیشتر، روزنامه هشت صبح افغانستان به نقل از یک منبعی گزارش داد که اشرف غنی رئیس جمهور سابق افغانستان در ماه آگوست از طریق ازبکستان از این کشور گریخت و از آنجا با خط هوایی قزاقستان به امارات رفت.
منبعی که به روزنامه هشت صبح گزارش داده بود گفته می‌شود از جمله کسانی بوده که با غنی از کابل فرار کردهاست.
وی به هشت صبح گفت که در ۱۵ آگوست از چندین بالگرد برای فرار از افغانستان استفاده شده که این بالگرد‌ها در مواقع اضطراری در قصر ریاست جمهوری حضور داشتند.
این منبع افزود: «از ۵۴ نفری که با چهار هلیکوپتر در شهر ترمذ ازبکستان فرود آمدند، ۲۲ نفر خلبان، کمک خلبان و مشاور فنی نیروی هوایی و ۲۲ نفر محافظ رئیس جمهور بودند و هیچ یک از آنها پاسپورت نداشتند.»
به گفته وی، غنی و همراهانش بیش از یک روز را در ازبکستان گذراندند و در این مدت آنها زیر نظر ارتش ازبک بودند و هرگونه فعالیت آنها را زیر نظر داشتند و حتی به آنها اجازه «گفتگو با یکدیگر» را ندادند.
در اوایل ماه آگوست، طالبان حملات خود را علیه نیرو‌های دولتی افغانستان افزایش دادند، در ۱۵ آگوست، آنها وارد کابل شدند و روز بعد اعلام کردند که جنگ به پایان رسیده است. در دو هفته آخر ماه آگوست از فرودگاه کابل، که تحت حمایت ارتش آمریکا بود، شهروندان غربی و افغان‌هایی که با آنها همکاری می‌کردند، به صورت جمعی خارج شدند.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: بسم الله محمدی روز فرار اشرف غنی قصر ریاست جمهوری اشرف غنی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۵۳۷۴۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روایت روزنامه جمهوری اسلامی از مدارا با طالبان بدون خط قرمز/ جازدن سیل به جای دادن حقابه!
به گزارش خبرآنلاین روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز خود نوشت: رواداری برای دولت‌ها یک راهبرد مفید و موثر برای دست‌یابی به موقعیت در سیاست‌های داخلی و خارجی است. اِعمال این راهبرد در زمینه سیاست داخلی هر قدر بیشتر باشد بهتر است ولی در مورد سیاست خارجی اگر مرز مشخصی رعایت نشود، قطعاً زیان‌های فراوانی به همراه خواهد داشت.
از حکمرانان یک نظام سیاسی دینی همچون نظام جمهوری اسلامی انتظار اینست که حداکثر رواداری را در سیاست داخلی اِعمال کنند و به این فرموده پیامبر خدا صلی‌الله علیه وآله پای‌بندی نشان دهند که اگر حاکم در عفو اشتباه کند بهتر است از اینکه در عقوبت کردن گرفتار خطا شود. «...فان الامام لان یخطئ فی العفو خیر له من ان یخطئ فی العقوبه». متاسفانه سیاست داخلی ما بر این توصیه رسول‌الله مبتنی نیست و بعضی از حکمرانان ما تصورشان اینست که با سختگیری و فشار حداکثری در کیفر دادن می‌توانند مردم را به مسیری که می‌خواهند سوق دهند. عجیب است که علیرغم تجربیات متعدد و مستمری که در زمینه کارآمد نبودن سیاست زور و فشار وجود دارد، این دسته از حکمرانان همواره بر استمرار این سیاست شکست‌خورده اصرار می‌ورزند.
عجیب‌تر اینکه همین حضرات که اِعمال فشار حداکثری در سیاست داخلی را می‌پسندند، در زمینه سیاست خارجی به ویژه درباره بعضی کشورها که خطرناک بودنشان برای منطقه و آینده منافع ملی ایران اظهر من‌الشمس است، به رواداری کامل و بدون قید و شرط معتقدند! با اینکه طبق ضرب‌المثل معروف «مار گزیده از ریسمان سیاه و سفید می‌ترسد» حکمرانان ما باید از کسانی که بدترین سابقه تروریستی، تکفیری، بدعهدی و پای‌بند نبودن به قوانین و مقررات بین‌المللی را دارند برحذر باشند، آنها را به راحتی تحمل می‌کنند، تخلفاتشان را نادیده می‌گیرند و امتیازات زیادی در اختیارشان قرار می‌دهند.
امیرخان متقی، وزیر خارجه حکومت خودخوانده طالبان که از سران بدسابقه این گروه تروریستی تکفیری است، اخیراً ضمن انکار حضور داعش در افغانستان گفته است این گروه تحت حمایت سه کشور منطقه قرار دارد و این سه کشور داعش را حمایت می‌کنند و باعث ناامنی منطقه شده‌اند. هرچند امیرخان اسمی از این سه کشور نیاورده ولی آشنایان با تفکر او گفته‌اند منظورش سه کشور تاجیکستان، ایران و پاکستان هستند که طبق ادعای این طالب متوهم، اولی نیروی انسانی داعش را تامین می‌کند، دومی راه عبور را برایشان باز می‌گذارد و سومی بودجه و مراکز برنامه‌ریزی آنها را برعهده دارد.
جالب است که دولتمردان تاجیک و پاکستانی همواره از وجود گروه‌های متعدد تروریستی ازجمله داعش در افغانستان تحت حاکمیت طالبان خبر می‌دهند و این کشور را کانون ناامنی می‌دانند. از طرف دیگر، هر وقت قتل و غارت و جنایتی در افغانستان اتفاق می‌افتد حکومت خودخوانده طالبان آن را به گردن داعش می‌اندازد در حالی که همه می‌دانند طالبان با داعش تقسیم کار کرده و جنایت‌های خود را به گردن داعش می‌اندازد و داعش هم که با طالبان همدست است، این تقسیم کار را پذیرفته و جنایات را گردن می‌گیرد. با اینکه این واقعیت کاملاً قطعی و روشن است، امیرخان متقی با وقاحت تمام ادعا می‌کند داعش در افغانستان حضور ندارد و این سه کشور حامیان داعش هستند.
پاکستان و تاجیکستان در حال تسویه حساب با طالبان هستند و آنچه مایه تاسف است اینست که ایران هنوز به سیاست مدارا با این گروه تروریستی تکفیری ادامه می‌دهد و این گروه علیرغم بدعهدی‌ها و تخلفاتی که از قوانین بین‌المللی دارد دائماً از ایران امتیاز می‌گیرد. در نزدیک سه سالی که طالبان بر افغانستان سلطه دارد هنوز حاضر نشده حقابه ایران از هیرمند را بدهد و اخیراً که سرریز سیل به سیستان رسید، طالبان آن را به عنوان حقابه ایران جا زد! امتیازات سیاسی و تجاری زیادی نیز از ایران می‌گیرد و مهم‌تر اینکه خطر ناامنی در ایران به دلیل ورود عناصر وابسته به طالبان هر روز افزایش می‌یابد ولی حکمرانان ما به هشدارها اعتنا نمی‌کنند. حالا که امیرخان هم ایران را به همکاری با داعش متهم کرده آیا باز هم سیاست مدارا با طالبان جایز است؟ خط قرمز کجاست؟
311311
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901685
استرداد ۸۵ میلیون ریال به حساب زائران حج تمتع ۱۴۰۲