زارعی: جهاد سازندگی باید به صورت مکتبی احیا شود نه ساختاری / نوروزی: تبدیل جهاد سازندگی به وزارتخانه یک انحراف بود
تاریخ انتشار: ۸ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۵۳۹۰۱۷
نشست بررسی ابعاد احیای جهاد سازندگی به همت موسسه مطالعات و توسعه محیط زیست، آب و کشاورزی(ماکا) با همکاری دانشگاه تهران و اندیشکده آداک و با حضور کارشناسان این حوزه برگزار شد.
به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، نشست بررسی ابعاد احیای جهاد سازندگی به همت موسسه مطالعات و توسعه محیط زیست، آب و کشاورزی(ماکا) با همکاری دانشگاه تهران و اندیشکده آداک و با حضور کارشناسان این حوزه برگزار شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اسماعیل شهبازی، عضو عیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی در این نشست بیان کرد: بنده به عنوان مقدمه باید بگویم که چگونه با جهاد سازندگی آشنا شدم. ما به خاطر مسئولیتهایی که داشتیم، مجبور بودیم به خیلی از استانها سر بزنیم و وضعیت آنان را در اوایل انقلاب بررسی کنیم. زمانی که درد و دل مردم را میشنیدیم، میدیدیم که جوانانی سادهپوش به صورت جهادی برای حل مشکلات مردم در آنجا بودند.
وی در ادامه افزود: جهاد سازندگی از ابتدا یک نهاد مردمی بود و هیچ موقع نمیتوان به صورت یک نهاد دولتی به آن نگاه کرد. تمام تلاشهایی که بعداً برای این مسیر انجام شد، در جهت رفاه مردم بود و اگر بنابر احیاشدن ماجرا است، باید به صورت مردمی باشد وگرنه که وزارتخانههای زیادی وجود دارند و سازمان دولتی و اداری نیاز نداریم. در هر روستا جوانان تحصیلکرده زیادی وجود دارد که باید از ظرفیت آنان استفاده شود. جهاد سازندگی ظرفیتهای زیادی داشت که لازم است احیا شود، اما از زمانی که تبدیل به وزارتخانه شد، از مسیر اصلی خود منحرف شد.
احیای جهاد سازندگی از منظر ساختار نه مکتب
مجید زارعی، کارشناس اقتصادی نیز در این نشست بیان کرد: خاطرم هست که یک فردی بود که اوایل از آمریکا به ایران آمده بود تا فرمان امام مبنی بر جهاد سازندگی را اجرا و کمک کند. امام تأکید زیادی داشتند که از نیرو و دانش جوانان برای کمک به سازندگی کشور استفاده شود.
او در ادامه صحبتهای خود بیان کرد: اولین سؤال در مقابل مسئله احیای جهاد سازندگی این است که میخواهیم جهاد سازندگی را از نظر مکتب احیا کنیم یا از نظر ساختار؟ امروز صحبت از این است که سازوکار سازمان جهاد سازندگی را ایجاد کنیم و این با مکتب آن متفاوت است. زمانی که از مکتب سخن میگوییم، منظور یک جهانبینی و ایدئولوژی است و نه یک سازمان و ساختار اداری. جهاد سازندگی دارای مؤلفههای تمدنساز از جمله اخلاق، فرهنگ، نگرش و بینش معرفتی بود و باید به این مسائل توجه ویژه شود.
تبدیل جهاد سازندگی به وزارتخانه یک انحراف بود
عباس نوروزی، کارشناس مسائل جهاد کشاورزی در این برنامه گفت: تبدیل جهاد سازندگی به وزارتخانه یک انحراف بود که در زمان خود شکل گرفت و مسائل زیادی از بدو شکلگیری جهاد سازندگی تا حال حاضر وجود دارد. اگر بخواهیم برای جهاد سازندگی سازوکاری داشته باشیم، مسائل زیادی وجود دارد که باید رعایت شود. البته بنده نیز به احیای جهاد سازندگی به صورت یک ایدئولوژی و فرهنگ اعتقاد دارم.
مکتب جهاد سازندگی چیزی جز پاسخ به نیازهای جامعه نیست
بسطامی، کارشناس مسائل اقتصادی نیز در این نشست کارشناسی مطرح کرد: هر فرد و هر پدیدهای یک ظاهر و یک باطن دارد و آن چیزی که ما از هر فردی میبینیم، ظاهر آن است، اما چیزی که تأثیرگذار است، باطن است. در موضوع جهاد سازندگی نیز دقیقاً همین موضوع وجود دارد و ظاهر آن بسیار خوب و زیبا است. آن چیزی که در بطن حرکت جهاد سازندگی بود، نیازهایی بود که در روستاها وجود داشت.
وی در ادامه بیان کرد: اگر ما میخواهیم جهاد سازندگی را احیا کنیم، باید ظاهر را رها و به بطن کار برسیم. اما آیا در حال حاضر با وضعیت فعلی و مجهزبودن به شبکههای ارتباطی و اینترنتی میتوانیم همان مسیر جهاد سازندگی را پیش ببریم؟ مکتب جهاد سازندگی چیزی جز پاسخ به نیازهای جامعه نیست و باید ببینیم چه چیزی نیاز امروز ماست و فقط مسئله روستا نباشد و به فکر شهرها نیز باید بود. جهاد سازندگی در تمام بخشهای کشور باید وجود داشته باشد و محور آن نیز باطن جهاد سازندگی و پاسخ به نیازهای آن است.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: جهاد سازندگی احیای جهاد سازندگی وزارت جهاد کشاورزی دانشگاه تهران احیای جهاد سازندگی جهاد سازندگی جهاد سازندگی وزارت خانه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۵۳۹۰۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«مکران» میتواند به هاب انرژی، حمل و نقل و گردشگری ایران تبدیل شود/ بینیازی کشور از نفت با استفاده از ظرفیت منطقه
محمدرضا جوفار گفت: در منطقه مکران ظرفیتهایی از جمله گردشگری، ترانزیت و منابع طبیعی وجود دارد. استفاده از تمام این ظرفیتها میتواند وابستگی به درآمدهای فروش نفت و گاز را از بین ببرد.
محمدرضا جوفار کارشناس جغرافیای سیاسی در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری دانشجو در رابطه با ظرفیتهای مغفول مانده منطقه مکران، گفت: ظرفیتهای منطقه مکران بسیار زیاد است که متاسفانه در چند دهه اخیر مغفول مانده است. مقام معظم رهبری بارها در سخنرانی و بیانات خود به توسعه دریامحور اشاره داشتند اما بنظر میرسد عزم جدی برای توسعه دریامحور در کشور وجود ندارد.
جوفار درباره ظرفیتهای موجود در این منطقه اظهار کرد: منابع طبیعی از جمله نفت و گاز و موقعیت جغرافیایی، از مهمترین ظرفیتهای مکران بهشمار میرود. این منطقه با دسترسی به کشورهایی مانند افغانستان، پاکستان و هند و همچنین با دسترسی به دریاهای آزاد موقعیت جغرافیایی خاص و میتوان گفت بینظیری دارد.
وی افزود: مهمترین ظرفیتی که مقداری روی آن تمرکز شده اما هنوز ضعف دارد، بحث گردشگری است. صرفا بحث گردشگری تجاری یا خرید نیست؛ گردشگریهای متفاوتی از جمله گردشگری انرژی، ورزشی، طبیعی و فرهنگی که به جفرافیای سیاسی ربط دارد میتواند صورت بگیرد.
این کارشناس جغرافیای سیاسی در رابطه با اینکه چه مسیرهایی برای توسعه این منطقه وجود دارد گفت: زیرساختهایی از جمله حملونقل ریلی، جادهای و هوایی میتواند ایجاد شود. این ظرفیتها میتواند مکران را به یک هاب بزرگ و چند منظوره تبدیل کند. همچنین میتواند آسیای مرکزی را به دریای آزاد متصل کند و برای ما ارزآوری و رونق را به دنبال داشته باشد.
جوفار با اشاره به اینکه این منطقه میتواند اثرات ملی و بینالمللی از جمله ارزآوری داشته باشد و با برقراری ارتباط بین قومیتهای مختلف باعث ایجاد اتحاد میشود، گفت: بهرهوری از منابع طبیعی، یکی از فرصتهایی است که به آن توجه نشده است. توسعه صنایع فرآوری، ارتقای کیفیت زندگی مردم این منطقه و توجه به صنعت گردشگری از جمله اقداماتی است که میتواند در این منطقه صورت بگیرد.
این کارشناس در پایان درباره ارزآوری این منطقه اظهار کرد: ارزآوری این منطقه به چند مولفه بستگی دارد. بهرهوری اصلی میتواند از صنایع و برداشت از معادن صورت بگیرد. همچنین مبحث گردشگری و ترانزیت، از ظرفیتهای دیگر این منطقه محسوب میشود. با اطمینان میگویم که اگر از ظرفیتهای این منطقه به صورت کامل استفاده شود، وابستگی کشور به نفت و گاز از بین میرود.