Web Analytics Made Easy - Statcounter

به گزارش گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان، کنفرانس تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد امروز (یکشنبه) به میزبانی انگلیس در شهر گلاسکو اسکاتلند آغاز می‌شود تا رهبران جهان درباره ابعاد گوناگون تغییر اقلیم و راه‌های کنترل آن با یکدیگر بحث و گفتگو کنند.

امروز کنفرانس تغییرات اقلیمی موسوم به کاپ ۲۶ آغاز می‌شود تا نمایندگان بیش از ۱۵۰ کشور جهان را گرد هم آورده و به مدت دو هفته مرکز توجه جهان قرار بگیرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

گروه‌های محیطزیستی گوناگون از هفته‌ها قبل فعالیت‌های خود را شروع کرده و درخواست‌های خود را برای رهبران و نمایندگان کشور‌ها روشن نموده اند. حال باید دید نتیجه این درخواست‌ها به چه صورت رقم می‌خورد. در این گزارش به صورت خلاصه به مهم‌ترین نکاتی که باید در مورد این کنفرانس دانست پرداخته می‌شود.

کنفرانس تغییرات اقلیمی چیست؟

کنفرانس‌های تغییر اقلیم سازمان ملل متحد، نشست‌هایی هستند که در چارچوب «معاهده تغییرات اقلیم سازمان ملل متحد» به صورت سالانه برگزار می‌شوند. نزدیک ب سه دهه است که این نشست‌ها با نام COP در حال برگزاری است. در این سه دهه تغییر اقلیم از مسئله‌ای حاشیه‌ای به اولویتی جهانی تغییر پیدا کرده است.

اولین کنفرانس COP در برلین آلمان و در سال ۱۹۹۵ برگزار شد و امسال بیست و ششمین اجلاس آن به میزبانی انگلیس، در شهر گلاسکو برگزار می‌شود. رهبران سیاسی و نمایندگان دولت‌ها از ۱۹۰ کشور جهان به همراه خبرنگاران و کارشناسان محیط زیست از سراسر جهان گرد هم می‌آیند تا طی ۱۲ روز برای تغییرات اقلیمی چاره‌ای بیاندیشند. گفته شده است حدود ۲۵ هزار نفر در این نشست شرکت خواهند داشت.

تغییرات اقلیمی چیست؟

به میانگین دمای هوا در یک منطقه در طول چندین سال اقلیم می‌گویند. به طور ساده، به دگرگونی در میانگین هوای یک منطقه تغییرات اقلیمی گفته می‌شود. این تغییرات در نتیجه استفاده از نفت، گاز و ذغال‌سنگ در خانه‌ها، کارخانه‌ها و وسایل حمل‌و‌نقل ایجاد شده است. سوزاندن سوخت‌های فسیلی باعث رها شدن گاز‌های گلخانه‌ای می‌شود. این گاز‌ها گرمای خورشید را درون جو زمین نگه می‌دارند و باعث افزایش متوسط دمای کره زمین می‌شوند. مثلا در مقایسه با قرن نوزدهم، امروزه دمای هوا ۱.۲ درجه بالاتر است که این نشان از تغییر اقلیم کره زمین دارد.

چرا اجلاس امسال بسیار مهم است؟

اهمیت اجلاس امسال دو دلیل اصلی دارد. نخست آنکه نشست سال گذشته به دلیل همه‌گیری ویروس کرونا منحل شد و امسال پس از مدتی نسبتا طولانی نشستی با این موضوع در سطح رهبران کشور‌ها برگزار می‌شود. دوم آنکه طبق پیمان پاریس، کشور‌ها موظف هستند گرمایش جهانی را به زیر دو درجه سانتیگراد برسانند. این پیمان در سال ۲۰۱۵ برای اولین بار امضا شده و قرار بر این بوده است هر ۵ سال یک‌بار، رهبران درباره برنامه‌ها و دستاورد‌های خود برای رسیدن به این هدف صحبت کنند. اجلاس گلاسکو اولین اجلاسی است که دستاورد‌ها و اهداف مربوط به پیمان پاریس در آن مرور شده و به بحث گذاشته می‌شود.

دیگر اهداف مهم این اجلاس حذف تدریجی استفاده از ذغال‌سنگ، توقف جنگل زدایی، استفاده بیشتر از ماشین‌های الکتریکی و سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدید پذیر است. افتتاحیه رسمی کنفرانس امروز برگزار می‌شود و اول و دوم ماه نوامبر (دوشنبه و سه‌شنبه) اجلاس رهبران جهان خواهد بود.

چه کشور‌هایی مسئول وضع حاضر هستند؟

پاسخ به این سوال بستگی به نوع اندازه‌گیری انتشار گاز گلخانه‌ای دارد. از زمان اولین نشست‌ها که در دهه ۹۰ انجام می‌شد تا کنون، مقامات به دنبال پاسخ این سوال بوده اند که کدام کشور‌ها مسئول وضعیت کنونی هستند و باید انتشار خود را بیش از بقیه کنترل کنند؟ کشور‌های توسعه یافته یا کشور‌های در حال توسعه؟

نگاهی به نمودار وبسایت Climate Watch نشان می‌دهد از سال ۱۸۵۰ تا کنون، کشور‌های توسعه یافته سهم قابل توجهی در انتشار گاز‌های گلخانه‌ای داشته اند. در این بین آمریکا و پس از آن اتحادیه اروپا پیشتاز هستند.

آیا اجلاس تغییرات اقلیمی موفق عمل کرده است؟

نگاهی به نمودار میزان انتشار گاز کربن دی اکسید از سال ۱۹۹۰ تا کنون نشان می‌دهد با اینکه انتشار گاز‌های گلخانه‌ای در حال کنترل شدن است، اما کافی نیست. نمودار رو به پایین نیست و این امر تا حدی نگران‌کننده است. مجله فوربز در این مورد در یادداشتی نوشته است: شرکت‌های بزرگ در تعهد به اهداف مربوط به کاهش انتشار کربن‌دی‌اکسید سریع‌تر عمل کرده اند. شاید بهتر باشد در اجلاس امسال، به جای رهبران سیاسی، رهبران تجارت‌های بزرگ شرکت کنند.

در حال حاضر، ۸۰ درصد انتشار کربن مربوط به ۱۶۷ شرکت بزرگ دنیا است که بیشتر آن‌ها نیز شرکت‌های نفتی هستند. اگر این شرکت‌ها برنامه‌های جدی و سختگیرانه‌ای برای محدود کردن انتشار کربن دی اکسید در نظر بگیرند، رسیدن به اهداف تعیین شده در پیمان پاریس چندان دور از انتظار نخواهد بود؛ هرچند این امری تا حدی دور از دسترس به نظر می‌رسد چرا که بنا به گزارش مجله فوربز که در آستانه اجلاس منتشر شده، شرکت‌های تسلا، شرکت‌های بزرگ نفتی آمریکایی مثل «اکسان موبیل» و «شورون» و همچنین شرکت خوشه‌ای آمریکایی «برکشایر هاتاوی» از انتشار اسناد محیط زیستی خود امتناع می‌کنند.

از سوی دیگر شرکت‌هایی مثل «استارباکس» و «آمازون» تعهداتی در زمینه تولید نکردن کربن داده اند، اما بسیاری معتقدند این شرکت‌ها «بازاریابی سبز» انجام می‌دهند؛ بدین معنی که فعالیت‌های غیر محیط زیستی خود را با تبلیغات محیط زیستی پوشش می‌دهند.

غایبان مهم اجلاس گلاسکو

هفته گذشته اعلام شد الیزابت دوم، ملکه انگلیس به دلیل ملاحظات سلامتی و بهداشتی قادر به شرکت در این اجلاس نیست. افزون بر این، ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، شی جین پینگ، رئیس جمهور چین و ژائیر بولسونارو، رئیس جمهور برزیل نیز از دیگر غایبان مهم این مراسم هستند. این سه کشور جزء بزرگ‌ترین آلوده‌کننده‌های دنیا هستند و اخبار مربوط به غیبت هر یک از این رهبران برای فعالان محیط زیست بسیار ناامید کننده بود.

برگزاری اجلاس در سایه یک افشای بزرگ

۲۱ اکتبر امسال، اسنادی افشا شد که نشان می‌داد برخی کشور‌ها در صدد دستکاری گزارش‌های علمی مربوط به تغییرات اقلیمی هستند. تعدادی از دانشمندان به مدت هفت سال است که به سفارش سازمان ملل متحد بر گزارشی کلیدی در حوزه تغییرات اقلیمی کار می‌کنند. اسناد لو رفته از سوی سازمان «صلح سبز» نشان می‌دهد برخی کشور‌ها در حال لابی‌گری برای دستکاری این گزارش بوده اند.

به عبارت دیگر، این کشور‌ها تلاش کرده اند تا یافته‌های گزارش «هیأت بین‌دولتی تغییر اقلیم» را که با منافع اقتصادی خودشان در تضاد است «حذف» کنند. کشور‌هایی نظیر عربستان، ژاپن و استرالیا از سازمان ملل خواسته اند تا نیاز فوری جهان برای فاصله گرفتن از سوخت‌های فسیلی را کم اهمیت جلوه دهد. افزون بر این، کشور‌هایی مثل برزیل و آرژانتین که از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان گوشت در دنیا هستند خواسته اند بخش‌هایی از گزارش که مربوط به لزوم حرکت به سمت گیاه‌خواری است، حذف شود.

بخش جالب توجه‌تر در اسناد افشا شده، نقش سوئیس در این لابی‌گری‌هاست. این کشور ثروتمند از دانشمندان درخواست کرده تا قسمت‌هایی از گزارش که مربوط به «کمک به کشور‌های فقیر تر» هستند از گزارش حذف شود یا کمرنگ‌تر جلوه داده شود.

اسناد منتشر شده نشان از این مسئله دارد که متاسفانه عزم سیاسی جدی برای تغییر وضعیت موجود وجود ندارد.

سوال آخر: آیا پیمان پاریس کافی است؟

اکثر کارشناسان اعتقاد دارند که خیر! پیمان‌هایی که رهبران کشور‌های گوناگون منعقد کرده اند آنقدر سختگیرانه نیستند که افزایش دمای هوا را در حد ۱.۵ درجه و یا حتی ۲ درجه محدود کنند. اگر امور جهان با سیاست‌های کنونی پیش برود، طبق آمار موسسه «اقلیم نو» آلمان، تا سال ۲۱۰۰ شاهد افزایش ۲.۹ درجه‌ای دمای هوا خواهیم بود.

یک تحلیل تازه منتشر شده از سوی «معاهده تغییرات اقلیم سازمان ملل متحد» افزایش ۲.۷ درجه‌ای هوا را تا پایان قرن تخمین می‌زند و البته این افزایش دما در صورتی است که کشور‌ها به پیمان پاریس متعهد باشند.

۱۸ نهاد اطلاعاتی آمریکا اخیرا در یک ارزیابی اخطار داده اند که تغییر اقلیم به تنش‌های فزاینده بین المللی منجر خواهد شد و چالشی برای امنیت ملی آمریکا خواهد بود. این اولین گزارشی است که تغییرات اقلیمی را خطری برای «امنیت ملی» یک کشور ارزیابی می‌کند. در این گزارش آمده است «تغییرات اقلیمی، تنش‌های ژئوپلیتیکی در مورد چگونگی پاسخ به این چالش را افزایش می‌دهد.»

افزون بر این، در گزارش ذکر شده که تغییرات اقلیم می‌تواند منجر به مهاجرت فزاینده و درگیری جدی بر سر آب شود.

کلام آخر اینکه به نظر می‌رسد مسئله نگرانی برای «محیط زیست» از محیط‌های دانشگاهی و آزمایشگاهی فراتر رفته و به یک بحران جدی جهانی تبدیل شده است. سال ۲۰۱۸، آنتونیو گوترش اعلام کرد سرعت تغییرات اقلیمی از سرعت اقدامات انسان برای محدود کردن آن فراتر رفته و دولت‌ها باید هرچه سریع‌تر، اقدامات جدی‌تری در این خصوص انجام دهند.

اگر افزایش دمای هوا متوقف نشود شاهد سیل‌های بیشتر در اروپا، موج گرمای شدید در خاورمیانه، زیر آب رفتن جزایر منطقه اقیانوس آرام، بی‌آبی و قحطی بیشتر در آفریقا و طوفان‌های بیشتر در آمریکا خواهیم بود. اکنون باید دید رویکرد سیاستمداران به این تغییرات چه بوده و آیا حاضر به چشم‌پوشی از سود‌های اقتصادی کوتاه‌مدت خود هستند یا خیر.

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: تغییرات اقلیمی تغییرات آب و هوایی سازمان ملل کشورهای اروپایی کنفرانس تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد پیمان پاریس تغییر اقلیم انتشار گاز گلخانه ای دمای هوا شرکت ها کشور ها گاز ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۵۴۲۲۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تنها راه امنیت در منطقه از زبان نماینده ایران در سازمان ملل

به گزارش «تابناک» به نقل از خبرگزاری صداوسیما، امیر سعید ایروانی سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان ملل متحد روز پنجشنبه به وقت محلی در نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد پیرامون: «وضعیت خاورمیانه: (سوریه)» گفت: وضعیت انسانی در سوریه همچنان وخیم است. مردم سوریه از چالش‌های اقتصادی عمیقی رنج می‌برند. بر اساس آخرین گزارش سازمان ملل متحد، ۱۶.۷ میلیون نفر، یعنی نزدیک به ۷۰ درصد جمعیت سوریه، به کمک‌های بشردوستانه فوری نیاز دارند. سطح بودجه فعلی تخصیص‌یافته برای رسیدگی به بحران انسانی در سوریه نگران‌کننده است.

دیپلمات ارشد جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل تصریح کرد: گزارش سازمان ملل تاکید می‌کند که برای اجرای کامل طرح واکنش بشردوستانه سوریه در مجموع ۴.۰۷ میلیارد دلار نیاز است. این مبلغ جهت برآورده‌سازی نیاز‌های فوری ۱۰.۸ میلیون فرد آسیب‌پذیر از میان این ۱۶.۷ میلیون نفر، مورد نیاز است.

وی گفت: ارائه کمک‌های فوری بسیار مهم است، با این حال، این یک راه حل پایدار در دراز مدت نیست. تلاش‌ها باید بر بازسازی زیرساخت‌های حیاتی، ایجاد شرایط برای بازگشت امن پناهندگان و آوارگان داخلی و پیشبرد روند سیاسی متمرکز شود.
ایروانی تاکید کرد: متأسفانه ایالات متحده و متحدانش تصمیم گرفته‌اند چشمان خود را بر وضعیت انسانی ببندند و به برنامه سیاسی خود در سوریه ادامه دهند. آنها از تحریم‌ها به‌عنوان ابزاری برای دستیابی به اهدافی استفاده می‌کنند که از طریق مجاری نظامی یا دیپلماتیک نتوانسته‌اند به آن دست یابند.

سفیر ایران در سازمان ملل ادامه داد: همچنین، آنها تلاش‌های مذبوحانه‌ای مانند سیاسی کردن کمک‌های بشردوستانه و ممانعت از بازگشت آوارگان انجام دادند. چنین اقدامات غیرقانونی تنها می‌تواند به طولانی‌تر شدن بحران و تشدید رنجی که مردم سوریه متحمل شده‌اند کمک کند.

نماینده دائم ایران در سازمان ملل متحد افزود: جمهوری اسلامی ایران خواستار لغو فوری تحریم‌های یکجانبه است. تداوم چنین اقدامات غیرانسانی حقوق اولیه بشری مردم سوریه را نقض می‌کند، کل جمعیت سوریه را مجازات می‌کند و وضعیت اسفبار آسیب‌پذیرترین اقشار جامعه را تشدید می‌کند.

ایروانی ادامه داد: جمهوری اسلامی ایران از دولت سوریه به دلیل همکاری با سازمان ملل متحد و سایر نهاد‌های بین‌المللی، که تسهیلات ضروری برای امدادرسانی و کمک به مناطق آسیب‌دیده از بحران را فراهم می‌کند، قدردانی می‌کند. هر مکانیسم کمکی باید با هماهنگی نزدیک با دولت سوریه اجرا شود و نهایت احترام به حاکمیت و تمامیت ارضی سوریه را تضمین کند.

دیپلمات ارشد جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل گفت: جمهوری اسلامی ایران بار دیگر حملات تروریستی بزدلانه رژیم اسرائیل در ۱ آوریل ۲۰۲۴ علیه اماکن دیپلماتیک ما در دمشق را به شدت محکوم می‌کند.

ایروانی افزود: رژیم اسرائیل مرتکب نقض آشکار منشور ملل متحد، به‌ویژه ماده ۲ (۴) منشور سازمان ملل متحد، قوانین بین‌المللی، حاکمیت، استقلال و تمامیت ارضی جمهوری عربی سوریه شد. این نقض فاحش نیز نقض مصونیت نمایندگان و اماکن دیپلماتیک و کنسولی بود. ما همچنین اقدامات تجاوزکارانه رژیم تروریستی اسرائیل علیه حاکمیت و تمامیت ارضی جمهوری عربی سوریه را که با مصونیت کامل و بدون هیچ واکنشی از سوی شورای امنیت ادامه دارد، به شدت محکوم می‌کنیم.

وی گفت: جمهوری اسلامی ایران متعهد به حل این بحران از طریق راه حل سیاسی است. ایران به حمایت از یک فرآیند سیاسی که به‌صورت واقعی تحت رهبری و مالکیت سوریه و با تسهیل سازمان ملل، و همچنین کمک به مردم و دولت سوریه برای بازگرداندن وحدت و تمامیت ارضی کشورشان، قرار دارد ادامه خواهد داد.

ایروانی تاکید کرد: ما به حمایت خود از تلاش‌های آقای پدرسون، فرستاده ویژه، برای از سرگیری جلسات کمیته قانون اساسی به عنوان مکانیزمی مؤثر برای پیشبرد روند سیاسی ادامه می‌دهیم.

سفیر ایران در سازمان ملل اضافه کرد: احیای تمامیت ارضی سوریه مستلزم تلاش‌های بی‌وقفه برای مبارزه مداوم با تمامی گروه‌های تروریستی است. در این زمینه، جمهوری اسلامی ایران به‌طور کامل از دولت سوریه در تلاش‌های ضد تروریسم حمایت و کمک می‌کند.

وی تاکید کرد: با این حال، ضروری است که حفاظت از غیرنظامیان در طول تلاش‌های ضد تروریسم مورد توجه ویژه قرار گیرد.

ایروانی تصریح کرد: جمهوری اسلامی ایران بار دیگر درخواست خود را برای خروج فوری تمامی نیرو‌های نظامی آمریکا از سوریه که بخش‌هایی از خاک این کشور را اشغال کرده‌اند، تکرار می‌کند. ادامه حضور غیرقانونی نیرو‌های آمریکایی در سوریه نه تنها حاکمیت و خاک سوریه را نقض می‌کند، بلکه منشأ اصلی بی‌ثباتی وناامنی در این کشور است و تنها فضا را برای گروه‌های تروریستی فراهم می‌کند تا موقعیت خود را مستحکم نموده و جنایات بیشتری مرتکب شوند.

نماینده دائم ایران در سازمان ملل اضافه کرد: همراه با شرکای خود در فرایند آستانه، جمهوری اسلامی ایران متعهد به کار در جهت عادی‌سازی شرایط به صورت طولانی‌مدت و پایدار در داخل و اطراف سوریه است. همچنین بسیار مهم است که تمام تلاش ممکن را برای تسهیل بازگشت امن و شرافتمندانه آوارگان سوری به وطن خود و رفع نیاز‌های بشردوستانه آنها انجام دهیم.

سفیر ایران در سازمان ملل تاکید کرد: در پایان، تنها راه عملی برای بازگرداندن صلح و امنیت به منطقه این است که شورای امنیت رژیم سرکش اسرائیل را مجبور کند تا فوراً جنگ و نسل‌کشی در غزه را متوقف نموده، آتش‌بس فوری و دائمی برقرار کند و به فعالیت‌های بی‌ثبات کننده‌اش در منطقه پایان دهد.

دیگر خبرها

  • تمام مدیران باید سایه سازمان بازرسی را بالای سر خود احساس کنند
  • مبارزه با تغییرات اقلیمی با استفاده از پوشش گیاهی
  • جبهه متحد دیپلماسی پارلمانی برای اقدام هماهنگ علیه رژیم صهیونیستی ایجاد شود
  • جنگ اسرائیل علیه غزه ۳۷ میلیون تُن آوار بر جای گذاشته است
  • جنگ اسراییل علیه غزه ۳۷ میلیون تُن آوار بر جای گذاشته است
  • سازمان ملل: آواربرداری در غزه احتمالاً ۱۴ سال طول می‌کشد
  • حمایت الجزایر از طرح عضویت دائم فلسطین در سازمان ملل
  • تلنگری به طرفداران گفتمان سازش
  • تاکید پاکستان بر توقف جنگ غزه و حل مساله فلسطین در اجلاس سازمان شانگهای
  • تنها راه امنیت در منطقه از زبان نماینده ایران در سازمان ملل