ضیافت شاد با یار مهربان
تاریخ انتشار: ۹ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۵۴۹۳۴۳
همشهری آنلاین _ شقایق عرفینژاد: اما آنچه مهم است، انجام دادن این کار است. در کتابخانه کودک خانه کتابدار در محله منیریه، اما قدمی واقعی در این مسیر برداشته شده است. در این کتابخانه که یکی از کتابخانههای این مجموعه است، کارگاههایی برای کودکان برگزار میشود که کتاب خواندن را به آنها یاد میدهد و با کتاب آشنایشان میکند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
کتابخانه به سکوتش معروف است. اما امروز اینجا در این کتابخانه مطلقا خبری از سکوت نیست. وقتی چند کودک زیر ۶ سال با هم یکجا باشند، معلوم است که هیچ نشانی از سکوت نیست! دورتادور میزی که در میان کتابخانه است، ۶ کودک نشستهاند. مادرانشان هم چند قدم پشت سر آنها روی صندلی نشستهاند. آنها بخش مهمی از کلاس خواهند بود.
«مینا حبیبنژاد» که مربی بچههاست، کنار میز ایستاده و برای بچهها توضیح میدهد که در کتابخانه نباید با صدای بلند حرف زد، ولی امروز اجازه دارند بلند حرف بزنند و داد بکشند. او برای مادران که تازه به گروه پیوستهاند میگوید همریتم و هماهنگ شدن با بقیه و ارتباط برقرار کردن با دیگران بخش مهمی از زندگی اجتماعی است.
کتابخانه هم یکی از جاهایی است که این ارتباط وجود دارد. امروز بچهها در اینجا در کنار هم بودن در کتابخانه را یاد میگیرند.
او از مادران میپرسد که فکر میکنند چرا کتابخانه برای این کار انتخاب شده و نه مثلاً مهدکودک؟ مادران جوابهای مختلف میدهند. خانم مربی توضیح میدهد که کتابخانه انتخاب شده تا هم بچهها با هم کتاب خواندن را یاد بگیرند و هم با هم بودن را.
آنها ۲ سال است که به دلیل کرونا در خانه بودهاند و با همسالانشان بازی نکردهاند و حالا لازم است تحرک فکری و بدنی داشته باشند. او این را هم میگوید که در این کلاسها مهم است بچهها در جمع اشتباه کنند و مربی و مشاور فقط مشاهده کند.
مینا حبیبنژاد کتابهایی مقابل بچهها روی میز میگذارد و نسخههای دیگری از آن را هم به بچهها میدهد تا به مادرانشان بدهند. به آنها یاد میدهد چطور کتاب را در آرامش و با بیان واضح به مادرانشان تحویل دهند. بچهها که پشت میز برمیگردند، خانم مربی از آنها میخواهد عکس شغلهای مختلف را که در کتاب میبینند و برایشان آشناست به او معرفی کنند. هرکدام از بچهها چند شغل را تشخیص میدهند و سعی میکنند توضیح دهند که صاحب این شغل چهکاری انجام میدهد. او بعد قفسههای کتابخانه را دورتادور بچهها به آنها نشان میدهد و با خواندن شعر به آنها میفهماند این قفسهها برای نگهداری کتاب هستند. کار بعدی نشان دادن صفحه شناسنامه کتاب است. او به بچهها یاد میدهد که در این صفحه میتوانند اطلاعات کتاب را ببینند و به پدر و مادرشان نشان دهند تا کتاب را برایشان سفارش دهند.
او حالا کتابی را برایشان میخواند، کتابی با اسم کرم ابریشم. بعد از خواندن کتاب، او به بچهها میگوید ما هم مثل کرم ابریشم هستیم. باید خوراک فکری داشته باشیم و کتاب بخوانیم و بعد در پیله برویم و فکر کنیم که میخواهیم چه پروانهای باشیم. او کپیهایی از ۲ نقاشی از کرم ابریشم نشان میدهد که در یکی کرم ابریشم به دنبال یک کاپ کیک است و در دیگری زیر نور خورشید به فکر فرو رفته است. از بچهها میخواهد یکی از نقاشیها را برای رنگآمیزی انتخاب کنند. یک جعبه بزرگ مدادرنگی هم روی میز میگذارد. بچهها تصویرهایشان را انتخاب میکنند و رنگآمیزی شروع میشود. حبیبنژاد به مادران میگوید بنا به هدفی ۲ نقاشی به بچهها داده تا آنها مجبور به فکر و انتخاب شوند و بفهمند اگر چیزی را انتخاب میکنند، چیز دیگری را از دست میدهند. برایشان میگوید در طول کارگاهها بچهها را مدام در معرض انتخاب قرار میدهد تا مسئولیت و پذیرفتن عواقب تصمیمشان را یاد بگیرند. به همین دلیل هم هیچ پاککنی در کلاس نیست و بچهها با هر رنگ و به هر شکلی نقاشی کنند، همانطور باید ادامه دهند.
بازی، بازی و بازیحالا نوبت آنچه است که بچهها عاشقش هستند. بعد از نقاشی و بازیهای مختلف آنها به اتاق بازی میروند تا در کنار هم با اسباببازیهایی که در اختیارشان است، شکلهای مختلف بسازند و قرار است این کار را هر ۲ نفر با هم انجام دهند. طولی نمیکشد که بچهها با هم گروه تشکیل میدهند و هر ۲ نفر به ساختن یک شکل با اسباببازی مشغول میشوند. گرچه یکیـ دو نفر ترجیح میدهند تنهایی بازی کنند، اما حبیبنژاد همانطور که سر میز به آنها توضیح داده، اینجا هم اصرار میکند حتماً با هم بسازند.
اینجا بچهها مجازند اشتباه کنندحالا بچهها کاردستیهایشان را تمام کردهاند و به مربی نشان میدهند. کلاس تمام است و میشود چند دقیقهای با مینا حبیبنژاد صحبت کرد. او کارشناس علوم تربیتی است و از سال ۶۸ در حوزه کودککار میکند و حالا ۱۸ سال است با خانه کتابدار در ارتباط است. او به کشورهای مختلف سفر کرده و دورههای بازیدرمانی را در این کشورها گذرانده و تجربههای مختلفی به دست آورده که سعی میکند آنها را به کار بگیرد. میگوید: «فکر میکنم اگر فقط در یک حوزه، مثل ریاضی یا حفظیات، با بچه کار شود یا روی حرف زدنش کار شود، او به دردسر میافتد. این را هم از دانشگاه یاد نگرفتهام. از تجربهام در دانشگاه زندگی به دست آوردهام. من علوم تربیتی خواندهام، اما هرچه در زمینه تعلیم و تربیت میتوانسته به من کمک کند، از آن استفاده کردهام. وقتی در هند بودم، به جای نشستن در هتل، به تمام توانبخشیهایی که در اطرافم بود، سر زدم. متوجه شدم حتی به این بچهها که توانیاب هستند، موضوعات متنوع یاد میدهند و به آنها میآموزند چطور ارتباط برقرار کنند و کمک بخواهند.»
او با ابراز تأسف از اینکه چنین الگویی در ایران ندارد، میگوید: «من مدتها با گروه ویژه شورای کتاب کار میکردم. میدیدم بچههای توانیاب توسط خانوادههایشان مجبور میشوند به سمتی بروند که خلاف تواناییشان است. به نظرم، بزرگترین کمبود در آموزش و پرورش همین است. ما روی مهارتهای اجتماعی و خودیاری بچهها کار نمیکنیم. به همین دلیل است که فردی با مدرک فوقلیسانس نمیتواند درست مقصودش را بیان کند و نمیداند وقتی برای کار به جایی مراجعه میکند چه بگوید و یا حتی چه بپوشد.»
مهمترین مسئله کلاس او یاد دادن اهمیت و چند و چون گفتوگو با بچههاست. میگوید: «باید یاد بگیریم، به جای حرف زدن، با هم گفتوگو کنیم. در حرف زدن یک نفر صحبت میکند و دیگران گوش میکنند، ولی در گفتوگو ۲ طرف با هم صحبت میکنند. در خانه هم باید به جای حرف زدن گفتوگو کرد. باید به هم گوش داد. وقتی از یکی از افراد خانواده ناراحت هستیم، بهترین کار این است که با او حرف بزنیم و حرفهای او را هم گوش کنیم. این چیزی است که سعی میکنم به مادرها و بچهها یاد بدهم.»
یکی دیگر از مسائل مهم که در این کلاسها به بچهها یاد داده میشود، فکر کردن است. مینا حبیبنژاد به آنها تأکید میکند حتماً قبل از هر حرف و واکنشی فکر کنند.
او معتقد است این فکر کردن قبل از هر عملی، خشونت را کاهش میدهد و لازم است بچهها و خانوادههایشان آن را یاد بگیرند. بچهها در اینجا یاد میگیرند انتخاب کنند و مجازند در جمع اشتباه کنند و از اشتباهشان بیاموزند. وقتی از او میپرسم چرا مهم است که بچهها کتاب خواندن را یاد بگیرند و چرا کلاسها در کتابخانه برگزار میشود، میگوید: «این کار بخشی از کتابدرمانی است. در کتابدرمانی بزرگسالان یک منبع توسط درمانگر یا سرگروه انتخاب میشود و هرکسی درباره بخشی که خوانده صحبت میکند. راهنما هم بنا به گروهی که با آنها کار میکند، به نگاه آنها جهت میدهد.
مثلاً اگر اعضای گروه تصمیم به ترک اعتیاد دارند، موضوع را به سمتی میکشد که بتواند از این نظر به آنها کمک کند. او میگوید در کلاسهای بازیدرمانی و همینطور کتابخوانی، فضایی برای مخاطب ایجاد میشود که بتواند بیرونریزی کند. در این کلاسها بچهها ماسک یک بچه باادب خوشاخلاق را برمیدارند و خود واقعیشان را نشان میدهند و همین باعث میشود مشاور و مربی بتواند متوجه مشکلات شود. اگر لازم باشد، مداخله میکند و اگر لازم است به روانشناس ارجاع داده میشود و در شرایط دیگر کارگاههایی برای خانوادهها برگزار میشود.
والدین از تأثیر کتاب بر کودکان میگویندرفتار بچهها فرق کرده است
در فاصلهای که بچهها بازی میکنند، مادران هم فرصت پیدا میکنند تا سؤالهایشان را از مربی بپرسند. زمان خوبی است برای اینکه با مادران حرف زد و از تجربههایشان از این کلاس پرسید. «نیلوفرشریفی» با امیرعلی ۳سالهاش به این کلاس آمده است. میگوید با وقفههایی که به دلیل کرونا در کلاسها افتاده، مدتی به اینجا نیامده است، اما روی هم حالا ۲ ماه است به این کلاس میآیند. یکی از هدفهایش برای شرکت کودکش در این کلاس کم شدن وابستگی او بوده و نتیجه خوبی هم گرفته است. اهل همین محل است و پسر بزرگش هم پیش از این در همین کلاسها شرکت میکرده است. حالا هم خوشحال است که امیرعلی در این کلاسها در جمع بودن را تجربه میکند و با بچههای دیگر وقت میگذراند. این کلاسها برای خودش هم تجربه خوبی بوده و بعضی از رفتارها با کودک را به او یاد داده است.
«مریم اسماعیلی» هم با دخترش، پرگل، که بیشتر از ۵ سال ندارد، در کلاس شرکت میکند. او پرگل را از ۶ ماهگی به این کلاسها میآورده و بیوقفه آن را ادامه داده است. او هم از اهالی همین خیابان است. میگوید: «از طریق یکی از دوستانم که کتابدار است، با این کتابخانه آشنا شدم. عجیب است که با اینکه کتابخانه در نزدیکی خانهام بوده، آن را ندیده بودم.» به هرحال بعد از آشنایی با کتابخانه و خانم حبیبنژاد دیگر آن را رها نکرده و هم پسر بزرگش و هم پرگل در آن شرکت کردهاند. اسماعیلی میگوید متوجه شده است فرزندانش به واسطه شرکت در این کلاسها نسبت به همسالانشان آموزشهای بیشتری دیدهاند و رفتارشان متفاوت شده است و کارهای بیشتری در مقایسه با بچههای دیگر انجام میدهند. مثلاً هر کتابی ببینند میپرسند نویسنده و تصویرگر و ناشرش کیست. او از علاقه پرگل به این کلاسها میگوید و اینکه نام عروسکهایش اسم همکلاسهایش است.
حلقه مطالعه مادرانمینا حبیبنژاد در همین کتابخانه، با مادران حلقه مطالعه مادران را داشته است و میگوید که لذتبخشترین روزهایش همین زمان بوده است: «در طول یک هفته همه ما یک کتاب میخواندیم و دربارهاش حرف میزدیم و بقیه نظر میدادند. این جلسات باعث میشد مادرها دیده شوند.» او البته از این هم که کلاسها آنطور که باید، با استقبال مواجه نشده، میگوید و از اینکه خیلی از همسایهها هم از وجود این کلاسها با خبر نیستند، خوشحال نیست: «پیش از این کلاسها رایگان بود، ولی باز هم آنطور که دوست داشتیم مخاطب نداشتیم. مبنای کار ما بر تبلیغ نیست؛ چون کار ما باید آدمها را جذب کند.»
او درباره حضور مادران در این کارگاهها هم میگوید: «مادران در این کلاسها مشاهدهگرند، که نقش بسیار مهمی است.
من حتی در مواقعی باورهای آنها را میشکنم. مثلاً یاد میدهم از بچه نپرسید صبحانه چه میخوری، چون شاید چیزی را بگوید که در خانه ندارید. بنابراین، باید نوع سؤال کردن را عوض کنید. میتوانید چند خوراکی را که برای صبحانه در دسترس دارید، به کودک بگویید و از او بخواهید بین آنها انتخاب کند. وقتی در کلاس مینشینند و نوع برخورد من را با بچهها میبینند، متوجه میشوند که چطور باید از کودکشان چیزی بخواهند یا چطور باید به حرفش گوش دهند.» در این کلاسها پدرها حضور ندارند و حبیبنژاد علتش را زمان آن میداند که با کار پدرها همزمان است. اما توضیح میدهد در کلاسهای دیگر و بهخصوص کارگاههای تربیت جنسی، پدرها هم حتماً باید حضور میداشتند. او امیدوار است کارگاهها در بهترین شکلشان ادامه پیدا کنند و خانوادههای بیشتری از محله در آن شرکت کنند.
کد خبر 634775 برچسبها کتاب - کودک و نوجوان همشهری محله کتابخانه، کتابخوانی، کتابداریمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: کتاب کودک و نوجوان همشهری محله کتابخانه کتابخوانی کتابداری کلاس ها یاد بگیرند خانواده ها کرم ابریشم کارگاه ها بچه ها بچه ها بچه ها بچه ها بچه ها گفت وگو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۵۴۹۳۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۳۷۰۰ هزار میلیارد تومان هزینه ۲ افتتاح نمایشی در کرمانشاه
ایسنا/کرمانشاه استاندار کرمانشاه با اشاره به افتتاح دو پروژه راه آهن ملایر-کرمانشاه و پایان بازسازی مناطق زلزلهزده استان در دولت قبل، گفت: در مجموع این دو افتتاح نمایشی بیش از ۳۷۰۰ میلیارد تومان هزینه روی دست استان گذاشته است.
محمدطیب صحرایی، عصر امروز (هشتم اردیبهشت) در اولین جلسه انجمن کتابخانه های عمومی استان در سال جاری، کتابخانه ها را نیاز ضروری برای داشتن یک جامعه زنده و پویا عنوان کرد و افزود: از هیچ تلاشی برای توسعه کتابخانه ها دریغ نمی کنیم.
وی با اشاره به شرایط اقتصادی کشور و استان گفت: قطعا ساخت کتابخانه یک اولویت ضروری است، اما در شرایط فعلی وقتی در کنار سایر اولویت های دیگر قرار می گیرد شاید نتوانیم آنطور که باید به آن اعتبار اختصاص دهیم.
استاندار کرمانشاه با انتقاد از عملکرد دولت قبل در افتتاح نمایشی پروژهها، گفت: متاسفانه اقداماتی در سالهای گذشته صورت گرفته که بار مالی آن در حال حاضر به استان تحمیل میشود و همین امر موجب شده مجبور شویم این کارهای برزمین مانده و مهم را اولویت قرار دهیم.
صحرایی گفت: بطور مثال در گذشته جشن «پایان بازسازی مناطق زلزله زده» را برگزار کردند، درحالیکه کلی پروژه نیمه کاره از زلزله باقی مانده بود. برپایی این جشن مقارن شد با حذف ردیف اعتباری بازسازی مناطق زلزله استان در بودجه کشور و همین امر موجب شده نتوانیم برای ادامه بازسازی اعتبار بگیریم.
صحرایی گفت: بر اساس برآورد صورت گرفته برای تکمیل ساختمانهای دولتی نیمه کاره در این مناطق حداقل به ۲۷۰۰ میلیارد تومان اعتبار نیاز داریم و این درحالیست که دستمان در این شرایط به جایی بند نیست.
استاندار کرمانشاه گفت: اقدام دیگر بحث تاخیر در بازسازی فرودگاه کرمانشاه بود. فرودگاهی که میتوانست با ۸۰ میلیارد تومان بازسازی شود و محلی برای تردد مردم، گردشگران و تجار شود، به دلایل سیاسی و انتخاباتی، انجام کار را به تاخیر انداخته و یک باند مچاله شده برایمان به جا گذاشتند که با وجود اینکه تاکنون ده ها میلیارد تومان خرج آن کرده ایم، اما هنوز کار آن تمام نشده و بازهم اعتبار میخواهد.
صحرایی به راه آهن ملایر-کرمانشاه هم اشاره و تصریح کرد: این پروژه هم درحالی افتتاح شد که کلی نواقص در خط آن وجود داشت و قطار به دلیل جوش کاری های نهایی که انجام نشده نمیتواند در برخی قسمت های مسیر با سرعت بیشتر از ۶۰ کیلومتر در ساعت حرکت کند و برای رفع این نواقص حداقل هزار میلیارد تومان اعتبار نیاز داریم.
استاندار کرمانشاه گفت: در این شرایط مجبور به اولویت بندی هستیم تا پروژه های ضروری را به سرانجام برسانیم، اما این به معنی نیست که کتابخانه ها را رها کنیم.
وی همچنین با اشاره به سفر دور دوم هیات دولت به استان، گفت: باید برای این سفر آماده شویم و به نظر می رسد یکی از پروژه های قابل طرح در این سفر، پروژه کتابخانه مرکزی کرمانشاه باشد.
صحرایی از مسئولین نهاد کتابخانه های استان خواست تا پروژه کتابخانه های نیمه کاره در مناطق زلزلهزده را هم در اولویت های بعدی برای طرح در این سفر قرار دهد.
استاندار کرمانشاه با تاکید بر لزوم پیگیری یک رویکرد ترکیبی در حوزه کتاب و کتابخوانی، گفت: در این رویکرد ترکیبی هم باید به مباحث فیزیکی و عمرانی در حوزه کتاب و کتابخوانی توجه شود و هم به مسائل نرم افزاری این حوزه پرداخت شود.
صحرایی گفت: در رویکرد ترکیبی، بخشی از کار پیگیری پروژه های عمرانی حوزه کتابخانه هاست. در این بخش می توان از ظرفیت سایر مراکز هم استفاده کرد، بطور مثال میتوان در مناطق زلزله زده از ظرفیت مساجد در حوزه کتاب و کتابخوانی بهره گرفت.
استاندار کرمانشاه گفت: بخش دیگر کار در این حوزه باید در زمینه ترویج فرهنگ کتاب و کتابخوانی متمرکز شود. نباید معطل تکمیل زیرساخت ها باشیم و بعد از آن سراغ ترویج فرهنگ کتابخوانی برویم. باید از همین حالا اقدام کنیم و اگر تعداد مراجعان کتابخانه ها افزایش یابد قطعا مسیر برای ساخت کتابخانه های بیشتر هموار میشود.
صحرایی گفت: در این مسیر باید در و دیوار شهر هم فرهنگ کتابخوانی را تبلیغ کند و نیاز است که در این زمینه نهاد کتابخانهها با شهرداریها همکاری ویژهای داشته باشد.
وی افزود: علاوه بر این اقدامات باید رویدادها و مسابقات خاص در حوزه کتاب و کتابخوانی توسعه یابد. همچنین باید چندین کتاب خاص بطور شاخص و از طرق مختلف در طول سال در سطح جامعه معرفی شوند.
انتهای پیام