آقازاده واقعی تو هستی!
تاریخ انتشار: ۱۰ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۵۵۲۵۴۲
ایران اکونومیست- «مهم نیست که مدت‌ها دیده نشوی. اگر به اندازه کافی خوب باشی، سرانجام اتفاقی که باید بیفتد، می‌افتد. او حالا فقط پسر احمدرضا عابدزاده نیست بلکه برای خودش هویتی مستقل دست و پا کرده است.»
اسم احمدرضا عابدزاده در فوتبال ایران آن قدر بزرگ بود که خیلی‌ها زیر آن له شدند؛ از دروازه‌بان‌هایی که همزمان یا در فاصله کوتاهی بعد از او داعیه «شماره یک» تیم ملی را داشتند تا عزیزترین آدم زندگی احمد، یعنی پسرش امیر! صادقانه باید گفت امیر عابدزاده در دوران آغاز فوتبال حرفه‌ای‌اش به چشم هیچکس نمی‌آمد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در نظر بسیاری از مخاطبان و ناظران، امیر همچنان همان پسربچه کوچک و بامزه‌ای بود که روزگاری در کنار پدر مشهورش روی چمن آزادی می‌آمد و بدنش را گرم می‌کرد. عابدزاده کوچک از سن خیلی پایین تلاش کرد برای خودش در فوتبال جایگاهی مستقل پیدا کند. او حضور در چند مدرسه فوتبال و تیم‌های پایه چند باشگاه مختلف در انگلستان را تجربه کرد. در این بخش از رزومه امیر، نام تیم‌هایی مثل تاتنهام و برنتفورد (باشگاه فعلی سامان قدوس) به چشم می‌خورد. او بعدها در لیگ برتر ایران برای تیم‌هایی مثل راه‌آهن و پرسپولیس هم بازی کرد. امیر در راه‌آهن رزرو بود و در جمع سرخ‌پوشان هم بسیار به‌ندرت به بازی گرفته شد. تقریبا همه مطمئن بودند که این عابدزاده قرار نیست مثل آن یکی عابدزاده سری بین سرها دربیاورد. امیر اما ناامید نشد و آن قدر به کار و تلاش ادامه داد که امروز مزدش را گرفته است.
بنا بر اعلام فدراسیون جهانی آمار و ارقام، امیر عابدزاده در فهرست ۲۰ نفره بهترین دروازه‌بان‌های سال ۲۰۲۱ قرار گرفته است. نام او کنار بزرگانی مثل جان لوئیجی دوناروما، کورتوآ، نویر، دخه‌آ و یک آقازاده دیگر یعنی کسپر اشمایکل، فرزند پیتر اشمایکل بزرگ به چشم می‌خورد. عابدزاده با این انتخاب، مزد یک سال عملکرد فوق‌العاده‌اش در ماریتیموی پرتغال را گرفت؛ تیمی که صرفا به خاطر درخشش امیر در چارچوب دروازه، در لیگ برتر پرتغال باقی ماند. گلر ایرانی در این تیم بیش از صد مهار نجات‌بخش داشت و در پایان فصل، به شوق دیده‌شدن و حضور در لیگی بزرگ‌تر راهی «پومفرادینا» در دسته دوم فوتبال اسپانیا شد. حضور امیر در این تیم هم تا اینجا موفقیت‌آمیز بوده و باعث شده او پای ثابت اردوهای تیم ملی باشد. عابدزاده در خوب سنی به خوب جایی رسیده است. او ۲۸ سال دارد که برای دروازه‌بان‌ها اصلا زیاد نیست. امیدواریم امیر روزهای بهتری در پیش داشته باشد؛ پسر سر به زیر و آرامی که به‌وضوح ثابت کرد آدم‌ها با کارکردن، تلاش و پشتکار بالاخره می‌توانند حق خودشان را بگیرند. مهم نیست که مدت‌ها دیده نشوی، اگر به اندازه کافی خوب باشی، سرانجام اتفاقی که باید بیفتد، می‌افتد. او حالا فقط پسر احمدرضا عابدزاده نیست، بلکه برای خودش هویتی مستقل دست و پا کرده است.»
دنیای اقتصاد
منبع: ایران اکونومیست
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۵۵۲۵۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ببینید | دالتون‌های واقعی
تعداد بازدید : 0 کد ویدیو دانلود فیلم اصلی
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»