به نقل از «ایرنا»

آیا تغییرات آب و هوایی به موضوعی سیاسی تبدیل شده است؟

تاریخ انتشار: ۱۰ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۵۵۶۶۱۴

به گزارش روز دوشنبه ایرنا، فایننشال تایمز در تحلیلی نقش باورهای فرهنگ سیاسی، سیاست و رسانه ها در تغییرات گرایش های به بحران آب و هوایی را تشریح کرده و نوشت: نگاه شما به موضوع تغییرات آب و هوایی هر چه که باشد احتمالا بواسطه فرهنگ سیاسی و رسانه ها شکل گرفته است. از دیدگاه برخی این موضوع آن قدر اختلاف برانگیز است که حتی واژه  «تغییرات آب و هوایی» نیز جای بحث دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نتایج یک تحقیق نشان می دهد که استفاده از عبارت «وخامت آب و هوا» در حمایت از موضع  محافظه کاران آمریکایی،  در تشویق مردم به حمایت از سیاست های آب و هوایی موثرتر بوده است زیرا کلمه «تغییرات آب و هوایی» بیشتر احساسی است.

این تنها یکی از مثال هایی است که نشان می دهد گرایش های فرهنگی تحت تاثیر فلسفه سیاسی و باورهای مذهبی و حتی زبان تا چه اندازه بر کشورها و سیاستمداران برای رسیدگی به مساله تغییرات آب و هوایی تاثیرگذار بوده است.

آنتونی لیزرویتس مدیر برنامه تحقیقاتی یل در این زمینه گفت: در جنگ فرهنگی سیاسی، آب و هوا یکی از مسائل اختلاف برانگیزی بوده که از سوی برخی عوامل تشدید و از آن بهره برداری شده است.

الیسیون اندرسون استفاد جامعه شناسی دانشگاه پلی موث در تایید این نظر گفت: این یک مساله پیچیده است. ایدئولوژی و عوامل جمعیت شناختی همچون سن و جنسیت در آن نقش دارند اما آنچه که مهم تر است، فضای سیاسی و لحن رسانه ها در پرداختن به این موضوع است.

سارا برچ استادیار دانشگاه واترلو که درباره واکنش جوامع به تغییرات آب و هوایی تحقیقات می کند در این زمینه اظهار داشت: سالها تغییرات آب و هوایی فقط از لنز مسائل محیط زیستی نگریسته می شد و این پدیده بود که در محیط فرهنگی رخ می داد می توانست پیامدهایی برای گونه های مختلف جانوری و گیاهی داشته باشد و با هر چیز همخوانی نداشت.

اندروهافمن استاد دانشگاه میشیگان گفت: با تصویب پیمان آب و هوایی کیوتو گرایش ها نسبت به این مساله تغییر کرد. در سال ۱۹۹۷میلادی آنچه که قبلا فقط یک مساله علمی بود به موضوع تبدیل شد که بر منافع سیاسی و اقتصادی تاثیر داشت و اختلافات شروع شد. این موضوع به ویژه در آمریکا موجی از فعالیت ها را از سوی شرکت های و افراد مختلف فعال در بخش های نفت وگاز و زغال سنگ برانگیخت که هدف از آن جلوگیری از محدودیت مصرف سوخت فسیلی بود. آنها تلاش کردند دیدگاه های فرهنگی را با سرمایه گذاری در دانشگاه و اندیشکده ها و کمک به کمپین های سیاسی تغییر دهند.

سال گذشته تحقیقات مرکز پیو نشان داد که هر چند ۷۲ درصد دموکرات ها وآمریکایی های دارای گرایشات دموکراتیک می گویند فعالیت های انسانی در تغییرات آب و هوایی نقش دارد فقط ۲۲ درصد از جمهوریخواهان و افرادی که به این حزب گرایش دارند، چنین نظری را تایید کردند.  

لیزرویتس مدیر برنامه تحقیقاتی یل به این موضوع اشاره می کند که چهار کشور که سه کشور از آنها مستعمره سابق انگلیس بودند بیشترین اختلافات را درباره مساله تغییرات آب و هوایی دارند. آمریکا، کانادا، استرالیا و به میزان کمتری انگلیس. یکی از مسائلی که این کشورها را به هم ربط می دهد زبان است. این امر انتقال دیدگاه ها را برای آنها بسیار آسان می کند. اما اختلافات بر سر این مساله از موضوعات سیاسی فراتر می رود وریشه در تناقض در جهان بینی ها دارد که شامل عدالت خواهی و فردگرایی رادیکالی می شود.

برای حامیان عدالت طلبی مساله تغییر آب و هوایی یک تهدید جدی و بزرگ است زیرا تاثیر آن فقط شامل آنها نمی شود بلکه افراد فقیر و اکوسیستم را در بر می گیرد و از این رو این عده حامی اقدامات جمعی برای مقابله با تغییرات آب و هوایی هستند.

فردگرایان رادیکالی در مقابل آزادی فردی و خودمختاری را مهم ترین چیز می دانند.

مذهب نیز نقش اساسی در شکل دادن به دیدگاه ها در این زمینه دارد. به همین دلیل بیانیه هایی افرادی همچون پاپ فرانسی رهبر کاتولیک های جهان حائز اهمیت است و مورد توجه قرار می گیرد.

در مبارزه با تغییرات آب و هوایی در مقایسه با سیاست، راهبردهای تجاری و مسائل فناوری کمتر به موضوع دیدگاه های فرهنگی توجه شده است.

برچ در این زمینه گفت: برای رفع این معضل به عوامل فنی توجه می کنیم. واکنش ما به تغییرات آب و هوایی عمیقا به پدیده ای که به انسان ربط دارد تبدیل شده است و مشکلات و راه حل های آن ریشه در سیاست ها و رفتارهای ما دارد.

اجلاس آب و هوایی سازمان ملل متحدکار خود را در گلاسکو پایتخت اسکاتلند آغاز کرده است. این اجلاس به دنبال اجلاس دو روزه گروه ۲۰ در رم پایتخت ایتالیا  برگزار می شود که جو بایدن رئیس جمهوری آمریکا و آنتونی گوترش دبیر کل سازمان ملل درباره دستاوردهای آن ابراز نارضایتی کرده اند. بوریس جانسون نیز که کشورش میزبانی اجلاس گلاسکو را برعهده دارد هشدار داده که  اگر گلاسکو شکست بخورد تمام این طرح (مقابله با تغییرات اقلیمی) شکست می‌خورد.  

برچسب‌ها تغییرات آب و هوا پاپ فرانسیس ایالات متحده آمریکا پرسش از خبر

منبع: ایرنا

کلیدواژه: تغییرات آب و هوا پاپ فرانسیس ایالات متحده آمریکا تغییرات آب و هوا پاپ فرانسیس ایالات متحده آمریکا پرسش از خبر تغییرات آب و هوایی دیدگاه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۵۵۶۶۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا دیگر از دیدن سریال‌های «نون. خ» و «زیرخاکی» نمی‌خندیم

آفتاب‌‌نیوز :

حتما برای‌تان پیش آمده که در محفل و مجلسی جدی ـــ و حتی بگذارید بگوییم عبوس ـــ حاضر باشید که به هر دلیلی نباید بخندید؛ یعنی در آنجا خندیدن از نظر اخلاقی، عملی نادرست تلقی می‌شده است، اما ناگهان خنده به زیر پوست‌تان خزیده و عضلات صورت‌تان را چنان به هر سو کشیده که چاره‌ای جز خندیدن نداشته‌اید. به احتمال زیاد در این وضعیت سعی کرده‌اید با پرت‌کردن فکرتان از موضوعی که شما را به خنده می‌اندازد یا با فشار زبان به سقف دهان‌تان یا مَکِش قشر درونی چپ و راست لپ‌تان یا با منقبض کردن عضلات صورت‌تان جلوی خنده‌تان را بگیرید. بماند که در چنین موقعیتی چهره آدم چقدر خنده‌دار و مسخره می‌شود و حتی ممکن است به سوءتفاهم بیشتری دامن بزند. خندیدن خصلتی انسانی است و نمی‌توان کسی را به دلیل خندیدن سرزنش کرد. خنده را می‌توان مثل سلاحی شخصی یا رویکردی فردی در مقابله با مشکلات به‌کار گرفت، اما پرواضح است که هر موضوعی مسبب خنده نمی‌شود. این نکته‌ای است که فیلمنامه‌نویسان سریال‌ها و فیلم‌های ایرانی از آن غافل‌اند.

آنری برگسون (متولد ۱۸ اکتبر ۱۸۵۹ ـ درگذشته ۴ ژانویه سال ۱۹۴۱)، فیلسوف نامدار فرانسوی، رساله‌ای موجز و مختصر در باب خنده دارد که به فارسی هم ترجمه شده است. برگسون در این اثر کم‌حجم، اما بدیع و عمیق، سه خصلت اصلی برای خنده برمی‌شمرد. اول اینکه خنده خصلتی انسانی است. اگر شیء یا حیوانی و به‌طور کلی هر پدیده‌ای انسان را به خندیدن وادارد، به اعتقاد برگسون، به دلیل رفتار یا حالت انسانی آن است. از این منظر، انسان صرفا جانداری نیست که می‌خندد بلکه جانداری است که می‌خنداند و اگر ما به چیزی (اعم از جاندار یا غیرجاندار) می‌خندیم، حتما به سبب شباهتش به انسان یا تأثیر انسان بر آن است. ویژگی دومی که برگسون، آن را با خنده ملازم می‌داند، بی‌احساسی است. منظور برگسون از بی‌احساسی، متاثر نشدن است؛ نوعی برخورد عاری از احساس و از سر شعور و منطق برای خندیدن به موضوعی لازم است. اگر ما از زمین‌خوردن چاپلین یا سقوط باستر کیتون متاثر شویم، توانایی خندیدن به موقعیت آن‌ها را از دست می‌دهیم؛ پس برخورد سرد و منطقی با پدیده‌ای احساسی و غیرمنطقی است که ما را به خنده می‌اندازد. نکته سوم، مسری‌بودن خنده است. برگسون برای خنده، نقشی اجتماعی قائل است و معتقد است که خنده به نوعی تفاهم و اشتراک نیاز دارد. در واقع خنده به درک متقابلی نیاز دارد تا گروهی از افراد را درگیر کند. از دید برگسون، خنده حاصل غفلت است و نوعی مجازات اجتماعی برای شخصِ غافل محسوب می‌شود. کسی که به هر دلیلی در اجتماع، موجبات خنده دیگران را فراهم می‌سازد، غفلتی کرده که او را از وضعی طبیعی که مورد پذیرش اجتماع است خارج کرده و به موضوع خنده سایرین بدل کرده است.

جدا از آشنایی با تکنیک‌های فیلمنامه‌نویسی و نگارش سریال‌های تلویزیونی، توجه به این ۳ خصلت خنده در نگارش یک فیلمنامه موفق برای سینما یا تلویزیون بسیار مهم است. نویسنده‌ای که هیچ تلقی‌ای از این خصلت‌ها ندارد مدام دست به دامن کلیشه‌ها برای خنداندن مخاطب می‌شود و در آخر هم ناکام می‌ماند. بخشی از علت شکست دو سریال کمدی نوروز و ماه رمضان امسال را باید در این ناآشنایی جست‌وجو کرد.

منبع: همشهری آنلاین