نشانه‌های خطرناک پیک ششم کرونا / لزوم به‌کارگیری سیاست صفر کرونا

دکتر علیرضا ناجی در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به شرایط کرونا در کشور، گفت: در حال حاضر نشانه‌هایی از افزایش بیماری در برخی استان‌های غربی و یکسری از استان‌های دیگر دیده شده و برخی شهرستان‌ها قرمز شده‌اند؛ به طوری که تعداد استان‌ها و شهرهای قرمزمان در حال افزایش است. این موضوع یک نشانه است و باید توجه بسیار زیادی به این موضوع داشته باشیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نشانه‌هایی خطرناک برای آغاز پیک ششم کرونا

وی با بیان اینکه همچنان هم موارد روزانه مثبت بالایی در کشور داریم، افزود: از طرفی تعداد فوتی‌ها هم همچنان نزدیک ۲۰۰ مورد در روز باقی مانده است. بنابراین شرایط فعلی شرایط مناسبی نیست و نشانه‌هایی از این است که احتمال دارد، پیک ششم آغاز شود. در این شرایط بازگشایی مدارس، دانشگاه‌ها و سایر صنوف به این صورت، بدون اینکه اقدامات غیردرمانی درستی را انجام دهیم و گردش ویروس را در جامعه کاهش نداده و سطح واکسیناسیون‌مان هم به عدد مناسبی نرسد، بسیار بسیار می‌تواند خطرناک باشد.

گردش ویروس کرونا در کشور همچنان بالاست

ناجی با بیان اینکه این نشانه‌ها و سیر افزایشی بیماری به‌گونه‌ای است که می‌تواند به یک پیک بدل شود، گفت: البته این موضوع درباره همه استان‌ها صدق نمی‌کند. در پیک چهارم و پنجم هم همین موارد اتفاق افتاد. در پیک چهارم و پنجم به این صورت بود که سیر بیماری در برخی استان‌های جنوبی افزایش یافته و قرمز شدند، اما این موضوع مورد توجه قرار نگرفت و پیک سراسر کشور را گرفت. در هر صورت این شرایط هنوز هم وجود دارد و هنوز هم گردش بالایی از ویروس را داریم

وی ادامه داد: البته واکسیناسیون سرعت بیشتری گرفته و مردم باید نسبت به تزریق واکسن تشویق شوند. در عین حال وضعیت استان‌های مختلف متفاوت است، اما در کنار واکسیناسیون  که در حال انجام است، باید اطلاعات لازم را به دست آورده، تحلیل مناسب انجام داده و از پیک جلوگیری کنیم. ما می‌توانیم با در دست داشتن اطلاعات مناسب و پیش‌بینی کردن، به موقع تصمیم بگیریم و اینطور نشود که مانند پیک چهارم و پنجم پیک‌های بلند، با دامنه بالا و با خسران زیاد را تجربه کنیم.

چرایی عدم کاهش مرگ‌های کرونایی

ناجی با بیان اینکه هنوز روزانه طبق آمار رسمی بین هشت تا ۱۰ هزار مورد جدید ابتلا در کشور شناسایی می‌شود، اظهار کرد: هرچقدر میزان موارد مثبت روزانه کمتر شود، بهتر است. باید تا هرجا که می‌توانیم ورودی کرونا را کاهش دهیم. باید سیاست‌مان، مانند همه کشورهای دیگری که در این زمینه موفق بودند، سیاست صفر کرونا باشد. به هر حال این تعداد موارد مثبت روزانه‌ای که می‌بینیم، موارد رسمی است و می‌دانیم که این عدد بالاتر است. شناسایی موارد مثبت به عوامل زیادی وابسته است؛ اعم از تعداد روزانه تست‌ها، تعداد مراجعه‌کنندگان و ... بنابراین این اعداد و ارقام واقعی نیست و به همین دلیل هم تعداد فوتی‌هایمان هم هنوز بالاست و به ۴۰ تا ۵۰ نرسیده است. بنابراین همچنان ورودی کوویدمان بالاست و به همان نسبت تعدادی از هموطنان‌مان هم فوت می‌کنند.

اقداماتی که در کرونا می‌دمد

وی با بیان اینکه باید ورودی کووید را پایین آوریم، گفت: بنابراین اقدامات غیردرمانی بسیار مهم است. در حال حاضر حمیت مردم در رعایت شیوه‌نامه‌های بهداشتی فردی و اجتماعی در زمینه کووید بسیار کاهش یافته و سطح استفاده از ماسک و ... پایین آمده است. همه این موارد می‌تواند کمک کننده ایجاد پیک باشد. در عین حال تصمیم‌گیری‌هایی هم که انجام می‌شود، ناراحت‌کننده است و می‌تواند به کووید دم داده و آن را بالا برد.

تصمیمات بر اساس اطلاعات اپیدمیولوژیک مربوط به کووید باشد

ناجی با بیان اینکه نسبت بازگشایی‌ها براساس مطالعاتی است که انجام می‌شود، پیش‌بینی ایجاد شده، فرمولی برایش داده شده و دستورالعملی برایش استخراج می‌شود، گفت: ما باید بر اساس پیشرفت میزان واکسیناسیون‌مان این تصمیمات را اتخاذ کنیم. حتی اگر تصمیم گرفتیم که اواخر آبان ماه بازگشایی انجام شود، همه این‌ها باید منوط به اطلاعات اپیدمیولوژیک مربوط به کووید باشد؛ اینکه چقدر می‌توانیم ویروس مهار کنیم.

بازگشایی‌ها باید منطقی باشد، مقداری تحمل کنیم

وی با بیان اینکه من اکنون عضو هیچ کمیته‌ای نیستم، اما این اطلاعات موجود است، گفت: یکی از مشکلاتی که ما در کمیته اپیدمیولوژی یا واکنش سریع در دوره قبل داشتیم، این بود که به دستور وزیر باید به ما اطلاعات داده می‌شد، اما در نهایت اطلاعاتی به ما نمی‌دادند که ما بتوانیم درست تحلیل کنیم و تصمیمات معمولا بر اساس تحلیل‌های درست انجام نمی‌شد و بر اساس حدسیات بود و به این حدسیات هم عمل نمی‌شد. بر همین اساس به نظر من ساختار وزارت بهداشت باید تغییر کند و یک مرکز مدیریت بیماری‌های بسیار چالاک با بدنه علمی و قوی باشد تا در آنجا با افراد علمی تحلیل‌های مناسب انجام شود و کمیته‌ها آن را به ستاد ملی ارائه دهند و در نهایت هم وزارت بهداشت را واقعا و عملا به عنوان مغز متفکر قبول کنند. در غیر این صورت اتفاق خاصی رخ نمی‌دهد. اکنون کارشناسان مختلف درباره بازگشایی‌ها ابراز نگرانی می‌کنند. بازگشایی باید منطقی باشد. باید مقداری تحمل کنیم تا میزان واکسیناسون‌مان بالا رود، فرهنگسازی برای مردم در رعایت ماسک زدن، مسافرت نرفتن و ... انجام شود.

از کرونا عقب می‌مانیم!

ناجی تاکید کرد: باید توجه کرد که واریانت دلتا و زیرشاخه‌های آن که قطعا در کشور ما وجود دارد و شاید هنوز شناسایی نکرده باشیم، واریانت‌های خاصی هستند و با هرگونه بازگشایی‌ها با عجله و بدون معیار می‌توانند باعث افزایش تعداد موارد شوند. در عین حال با معیارهایی هم که در رنگ‌بندی‌های شهرها داریم، همیشه از بررسی اپیدمیولوژی شیوع کرونا عقب هستیم. زیرا شیوع روزانه بیماری و مراجعات سرپایی را در نظر نمی‌گیریم و فقط شرایط بیمارستان‌ها و بستری را در نظر می‌گیریم و زمانیکه بیماری زیاد شده و بیمارستان‌ها پر شوند، شهر قرمز می‌شود. بر این اساس ما عقبیم. در حالی که باید جلو وارد شدنِ پیک‌های بلند را بگیریم.

منبع: الف

کلیدواژه: بازگشایی ها استان ها نشانه ها بر اساس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۵۷۶۳۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شارژ رفاه با دورکاری؛ کرونا با زندگی ما چه کرد؟!

شوک کرونا باعث گسترش دورکاری در اکثر کشور‌ها شد. حال پس از گذر از این همه‌گیری، اندکی از حجم دورکاری‌ها کم شده است؛ اما مزیت‌های آن باعث شده است که تعادل جدیدی میان کار و زندگی ایجاد شود. مطالعات جدید نیز نشان می‌دهد، می‌توان تعطیلات یا دورکاری نیروی کار را به نحوی تنظیم کرد که نه تنها اثر منفی در عملکرد اقتصادی نداشته باشد، بلکه باعث بهبود رفاه خانوار‌ها شود.

به گزارش دنیای اقتصاد؛ یک مطالعه جدید از صندوق بین‌المللی پول، اثرات کاهش زمان رفت و آمد بر افزایش رفاه را تایید کرده است. همچنین یک گزارش در اکونومیست نیز شکل جدید دورکاری در اقتصاد آمریکا را مورد بررسی قرار داده که باعث بهبود وضعیت زندگی افراد شده است.

در هفته‌های اخیر، بحث تعطیلات دو روزه در ایران مطرح شده است که بسیاری از کارشناسان بر مزایای اجرایی شدن آن تاکید می‌کنند؛ بنابراین می‌توان همسو با عصر جدید پساکرونا، در اقتصاد ایران نیز تعادل جدیدی میان کار و زندگی تعریف کرد.

یک پژوهش انجام‌شده توسط صندوق بین‌المللی پول نشان داده است که کاهش ساعات رفت‌وآمد برای کار یکی از والدین می‌تواند اثری مثبت معادل ۱.۵ تا ۴.۵ درصد میزان مصارف خانوار برای آن خانواده داشته باشد. این پژوهش در زمانی که مباحثه در رابطه با ویکند دو روزه در کشور بالا گرفته است، می‌تواند دلالت‌های مثبتی را در حمایت از این طرح داشته باشد. پژوهش صندوق بین‌المللی پول اثر مثبت رفاهی انواع دورکاری را که می‌تواند رفت‌وآمد افراد را کاهش دهد، ارزیابی کرده است.

اثر کرونا بر کاهش زمان رفت‌وآمد‌ها

همه‌گیری کووید-۱۹ به روش‌های بی‌سابقه‌ای دنیای کار را تغییر داده است؛ به‌طوری که کار از راه دور یا دورکاری به‌عنوان یک نوع مهم کار در بازار‌های کاری دنیا مورد توجه قرار گرفته است. با گسترش دورکاری، شیوه کار، مکان انجام کار و ساختار آن تغییر داده شده و هنجار‌های سنتی در مورد زمان کار، رفت‌وآمد و تعادل بین کار و زندگی به چالش کشیده شده است.

توانایی دورکاری به‌طور قابل توجهی زمان رفت‌وآمد را کاهش می‌دهد یا حتی به‌طور کامل آن را حذف می‌کند، یک جزء تقریبا بزرگ از روز کاری که می‌تواند به فعالیت‌های دیگر اختصاص یابد. این تغییر در الگو‌های کار و رفت‌وآمد به تنهایی بر کارگران تاثیر نمی‌گذارد؛ اما می‌تواند تصمیمات کل خانواده را تغییر دهد.

دورکاری یکی از والدین می‌تواند به‌طور قابل توجهی بر تخصیص زمان دیگری تاثیر بگذارد؛ میزان اثرگذاری این زمان ذخیره‌شده بستگی به این دارد که زمان پس‌انداز شده، چگونه صرف می‌شود. با وجود مطالعات بسیاری که در مورد تغییرات در الگو‌های کاری و تخصیص زمان به دلیل همه‌گیری انجام شده است، پویایی‌های مرتبط بین همسران و پیامد‌های رفاهی گسترده‌تر این پویایی‌ها نسبتا ناشناخته باقی مانده است.

هدف پژوهش انجام‌شده توسط صندوق بین‌المللی پول این بوده است که با تحلیل چگونگی تغییر تخصیص زمان در دوران پس از همه‌گیری، با در نظر گرفتن تغییرات بر اساس جنسیت و شغل افراد، به این حوزه مطالعاتی توسعه‌نیافته کمک کند.

در این پژوهش از داده‌های نظرسنجی استفاده از زمان آمریکا (ATUS) استفاده شده است، یک نظرسنجی جامع که توسط اداره آمار کار ایالات‌متحده انجام شده است و نحوه تخصیص زمان افراد در ایالات‌متحده را در فعالیت‌های مختلف ارزیابی می‌کند. داده‌های ATUS نشان می‌دهد قبل از همه‌گیری تفاوت‌های قابل‌توجهی در تخصیص زمان بین مردان و زنان وجود دارد.

به‌طور کلی مردان ساعت‌های بیشتری کار می‌کنند و بیشتر از زنان در رفت‌وآمد هستند. پس از همه‌گیری، کاهش قابل توجهی در زمان رفت‌وآمد کارگران در مشاغل دورکار شناسایی شده است که به ۱.۷ ساعت در هفته برای مردان و ۱.۲ ساعت در هفته برای زنان می‌رسد. علاوه بر این، بررسی‌های این پژوهش حاکی از کاهش بیش از یک‌ساعت در هفته در ساعات کاری مردان است، با این حال تغییر قابل توجهی در ساعات کاری زنان مشاهده نمی‌شود.

نتایج پژوهش چه می‌گوید؟

بررسی‌ها نشان می‌دهد دستاورد‌های رفاهی قابل توجهی با کاهش زمان رفت‌وآمد به‌دست می‌آید و این دستاورد‌ها برای خانواده‌هایی که کاهش بیشتری را تجربه می‌کنند، بیشتر است. هنگامی که حداقل یکی از همسران در یک شغل از راه دور کار می‌کند، سود کل رفاه از ۱.۵ تا ۴.۵ درصد در معادل مصرف متغیر است.

این سود مخصوصا برای زوج‌هایی که هر دو طرف در مشاغل دورکار، کار می‌کنند مشهود است؛ زیرا زن و شوهر هر دو از این تغییر سود می‌برند. دومین سود بزرگ را زوج‌هایی در یافت می‌کنند که شوهر در شغلی از راه دور کار می‌کند و کمترین سود زمانی مشاهده می‌شود که زن در یک شغل دورکار مشغول شده است.

دلالت‌های این پژوهش برای ایران چه می‌تواند باشد؟

دورکاری به‌عنوان یک گزینه کاری در بسیاری از محیط‌های کاری ایران نیز در دوران همه‌گیری به‌صورت گسترده اجرایی شد. کسب‌وکار‌های فراوانی به صورت دورکار به پیشبرد اهداف خود پرداختند؛ با این حال، با پایان همه‌گیری و بازگشایی پس از آن، اغلب کسب‌وکار‌ها به شیوه حضوری کار کردن بازگشتند.

بررسی‌های این پژوهش نشان می‌دهد دورکاری در بسیاری از کسب‌و‌کار‌ها می‌تواند مازاد رفاهی را برای کارکنان شرکت‌ها ایجاد کند که بدون هزینه مشخص مالی برای کارفرماست. البته این مساله در این پژوهش مورد بررسی قرار نگرفته که دورکاری چه اثری بر بهره‌وری کسب‌وکار‌ها می‌گذارد، با این حال اثر رفاهی این شیوه کار و جذابیت آن برای نیروی کار اثبات شده است.

به‌خصوص در شرایطی که رفت‌وآمد در شهر‌های بزرگ هزینه‌های زیادی را چه به لحاظ زمانی و چه به لحاظ مالی بر افراد تحمیل می‌کند.

دلالت مهم دیگر این پژوهش را می‌توان اهمیت کاهش رفت‌وآمد‌ها و فراغت کارکنان از کار، با کاهش ساعت کاری دانست. مدت‌هاست در کشور ما، صحبت‌ها در رابطه با ویکند یا آخر هفته دوروزه بالا گرفته است. به نظر می‌رسد دو روزه شدن تعطیلات آخر هفته، حتی اگر منجر به کاهش ساعات کاری نیروی کار نیز شود، اثر رفاهی مثبتی را برای جامعه خواهد داشت.

پژوهش‌هایی که در رابطه با اثر ویکند دوروزه بر میزان بهره‌وری کسب‌وکار‌ها انجام شده است، تاکید دارند که این شیوه از توزیع روز‌های تعطیل اثر منفی بر بهره‌وری کسب‌وکار‌ها ندارد و چه بسا با تقویت وضعیت روحی نیروی کار، منجر به رشد بهره‌وری کسب‌وکار‌ها نیز بشود.