به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

آیا در مریخ زندگی باستانی وجود داشته است؟

تاریخ انتشار: ۱۳ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۵۸۵۰۵۳

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،تصاویر مریخ نشان می‌دهد که چگونه آب، میلیارد‌ها سال پیش به طرز چشم گیری به شکل گیری سیاره سرخ کمک کرده است. این امر چگونه می‌تواند سرنخ‌هایی را برای جستجوی شواهدی از زندگی باستان در مریخ به ما ارائه دهد؟

در ماه فوریه، مریخ نورد پرسویرنس ناسا در دهانه جزرو فرود آمد، جایی که دانشمندان مشکوک بودند رودخانه‌ای که مدت‌ها پیش از بین رفته بود و دریاچه را تغذیه می‌کرد، چگونه رسوبات را در دلتایی پروانه‌ای شکل که از فضا قابل مشاهده است، جمع کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دانشمندان با استفاده از تصاویر با وضوح بالایی که توسط مریخ نورد پرسویرنس از صخره‌هایی به ساحل این دلتا گرفته بود، به تجزیه و تحلیل پرداختند. لایه‌های داخل صخره‌ها نحوه شکل گیری آن را آشکار می‌کند.

ستاره شناسان شباهت‌هایی بین ویژگی‌های صخره‌های دیده شده از کف دهانه و الگو‌های دلتای رودخانه‌های زمین پیدا کردند.

تصاویر مربوط به سه لایه پایینی در اوایل حضور و جریان مداوم آب در سطح مریخ نشان دهنده آن بود که این سیاره حدود ۳.۷ میلیارد سال پیش به اندازه کافی گرم و مرطوب بود که بتواند از چرخه هیدرولوژیکی (چرخه‌های آبی) پشتیبانی کند.

بالاترین و جدیدترین لایه‌ها دارای تخته سنگ‌هایی با قطر بیش از یک متر هستند که احتمالاً توسط سیل شدید به آنجا منتقل شده اند. اما این رسوبِ دانه ریز، لایه پایه‌ای است که احتمالاً هدف نمونه برداری برای کشف علائم حیات منقرض شده‌ی احتمالی در مریخ خواهد بود.

این یافته‌ها به محققان کمک می‌کند تا دریابند که کجا باید مریخ نورد را برای خاک و صخره‌هایی که ممکن است حاوی «نشانه‌های زیستی» گرانبهای اشکال حیات مریخی باشند، ارسال کنند.

پی بردن به اینکه آیا ممکن است حیات در مریخ وجود داشته باشد مأموریت اصلی مریخ نورد «استقامت» است؛ پروژه‌ای که توسعه آن ده‌ها سال به طول انجامید و میلیارد‌ها دلار هزینه در بر داشته است.

ماموریتِ ژرف

فهم اینکه مریخ ممکن است زمانی حیات داشته باشد یکی از «عمیق ترین» کشفیات بشریت است. طی چندین سال، مریخ نورد چند کاره ۳۰ نمونه سنگ و خاک را در لوله‌های مهر و موم شده جمع آوری می‌کند تا سرانجام در دهه ۲۰۳۰ برای تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی به زمین ارسال کند.

ماه گذشته، دانشمندان اعلام کردند که Perseverance دو نمونه سنگ در دهانه جزرو جمع آوری کرده است که نشان می‌دهد آن‌ها در تماس طولانی مدت با آب‌های زیرزمینیِ مربخ بوده اند.

امید آن‌ها این است که نمونه‌ها ممکن است در یک نقطه میزبان زندگی میکروبی باستانی بوده باشند؛ شواهدی از آن می‌تواند توسط مواد معدنی نمک به دام افتاده باشد.

مریخ نورد «استقامت» در ۱۸ فوریه به بر روی سطح مریخ نشست و در طی این مطالعه به بررسی تصاویر از راه دور در سه ماه اول خود در مریخ پرداخته شد.

«استقامت» تقریباً به اندازه یک ماشین شاسی بلند، مجهز به ۱۹ دوربین، بازوی رباتیک دو متری (هفت فوت)، دو میکروفون و مجموعه‌ای از ابزار‌های پیشرفته است. یکی از این ابزار‌ها SuperCam نام دارد که با لیزر از فاصله دور صخره‌ها را برای بررسی می‌کند، به این شکل که بخار آن‌ها با دستگاهی که ترکیب شیمیایی آن‌ها را آشکار می‌کند مورد مطالعه قرار می‌دهد.

هفت ماه طول کشید تا مریخ نورد «پرسویرنس» از زمین به مریخ همراه با خواهر خود یعنی Ingenuity سفر کند؛ یک هلیکوپتر کوچکی که روتور‌های آن باید پنج برابر سریعتر از نسخه‌های زمین بچرخند تا بتواند در جو بسیار متراکم مریخ بلند شوند.

برنامه این است که این مریخ نورد از دلتا موجود در دهانه‌ی جزرو و سپس ساحل دریاچه باستانی عبور کرده و در نهایت لبه‌های این دهانه را مورد اکتشاف و بررسی قرار دهد.

منبع: فرادید

انتهای پیام/

 

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: مریخ فضانورد مریخ نورد صخره ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۵۸۵۰۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیا می‌دانید قدیمی‌ترین مقابر صخره‌ای ایران کجاست؟

جام جم آنلاین؛ گوردخمه‌های ایران، از ارزشمندترین مکان‌های باستانی و بناهای صخره‌ای کشور است. بسیاری از این گوردخمه ها را می توان در استان کرمانشاه پیدا کرد. کرمانشاه یکی از تاریخی ترین مناطق کشور است که چند مورد از معتبر ترین سایت های باستانی دنیا همچون محوطه تاریخی بیستون را در دل خود جای داده است. یکی دیگر از این سایت های معتبر باستانی، گوردخمه اسحاق وند یا سکاوند است.

گوردخمه ها از قدیمی ترین انواع معماری صخره ای در ایران است که در دل کوه ها و صخره های مرتفع تراشیده می شدند. این بناهای صخره ای در حقیقت مقبره هایی هستند که متوفیان (افراد دارای اهمیت) را در آن ها به خاک می سپردند. نحوه خاکسپاری این متوفیان در ایران باستان به طرزی متفاوت بود. ایرانیان خاک را مقدس می دانستند، بنابراین، از دفن کردن اجساد درون آن خودداری کرده و آن ها در محفظه های صخره ای مخصوصی که تراشیده بودند، قرار می‌دادند.

از ایران باستان گوردخمه های بسیاری باقی مانده است که باستان‌شناسان در مورد قدمت آن ها اتفاق نظر ندارند. بسیاری از گوردخمه های کشور مادی هستند، بسیاری هخامنشی اند و برخی نیز به دوره های بعدی مربوط اند. در واقع گوردخمه های ایران را می توان به گوردخمه های مادی، گوردخمه های هخامنشی و گوردخمه های پس از هخامنشیان تقسیم کرد.

اسحاق وند، بنایی مادی یا هخامنشی

گوردخمه های اسحاق وند در حقیقت سه گوردخمه تاریخی هستند که ابعاد متفاوتی دارند. این گوردخمه ها در استان کرمانشاه، در حدود ۲۵ کیلومتری جنوب غربی شهرستان هرسین و در دل صخره های مرتفعی مشرف به روستای «ده‌نو» واقع شده اند. این گوردخمه ها به سکاوند نیز شهرت دارند و مردم محلی این منطقه به آن ها «فرهاد تاش» می گویند. به دلیل وجود روستایی به نام اسحاق وند در حوالی این گوردخمه ها، نام آن ها را اسحاق وند گذاشته اند.

پیرامون قدمت این گوردخمه‌ها، اختلاف نظرهای زیادی وجود دارد. بسیاری از باستان شناسان خارجی و داخلی، قدمت گوردخمه اسحاق وند را به دوره مادها نسبت می دهند. ولی برخی نیز همچون هرتسفلد، آن ها را مربوط به دوره هخامنشیان می دانند. طبق نظر ارنست امیل هرتسفلد باستان شناس آلمانی تبار، گوردخمه میانی، مقبره گئومات مغ است. داریوش اول در کتیبه بیستون خودش، داستان سرکوبی گئومات مغ یا همان بردیای دروغین را به تفصیل تعریف کرده است. عده کمی نیز این مقابر صخره ای را مربوط به دوره سلوکیان می دانند. به هرحال طبق نظر بسیاری از باستان شناسان، احتمال اینکه این گوردخمه ها مادی باشند بیشتر از هخامنشی بودن آن هاست.

مجموعه اسحاق وند یا سکاوند، متشکل از سه گوردخمه است که هر کدام ابعاد متفاوتی دارند. گوردخمه سمت راستی نسبت به دو گوردخمه دیگر، در ارتفاع بالاتری قرار گرفته است و حدود ۲.۱۰ متر عرض دارد. عرض دریچه گوردخمه میانی ۱.۶۳ متر است و عمق آن نیز ۱.۷۵ متر می باشد. گوردخمه سمت چپ نیز ۸۵ سانتی متر عمق دارد و عرض آن ۲.۱۰ متر است.

در اطراف تمام این گوردخمه ها تزئینات ساده ای تراشیده شده اند. علاوه بر قاب بندی های ساده ای که دور تا دور این سه گوردخمه ایجاد شده اند، در قسمت بالای گوردخمه میانی، تصویر تمام قد مردی با ارتفاع ۱.۸۷ متر به صورت نیم‌رخ و به زیبایی هر چه تمام تراشیده شده است. این فرد که هویتش مشخص نیست، لباسی بلند و چین‌دار به تن کرده است و دست های خود را به حالت دعا و نیاش پروردگار به سمت آسمان و جلوی صورتش بلند کرده است. همچنین در مقابل این فرد، یک آتش دان با ارتفاع حدود ۹۴ سانتی متر و یک مشعل سوزان با ارتفاع ۸۳ سانتی متر قرار گرفته است. پشت سر این مشعل و آتش دان، فردی با قامت حدود ۸۰ سانتی متر حجاری شده است که به نظر می رسد در حالی که دستهایش رو به سمت آسمان است، از پشت سرش چیزی را بر دست دارد.

شهرستان هرسین در ۴۴ کیلومتری جنوب شرق کرمانشاه قرار دارد.