در بومی سازی و اسلامی کردن علوم کار ویژهای صورت نگرفته است
تاریخ انتشار: ۱۵ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۶۰۸۰۴۸
به گزارش خبرگزاری مهر، غلامحسین رحیمی، معاون پژوهش و فناوری وزیر علوم تحقیقات و فناوری در مراسم رونمایی از پوستر دومین همایش «علوم انسانی – اسلامی» که در نشست مجمع رؤسای پژوهشگاه های علوم انسانی - اسلامی در پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی برگزار شد، با اشاره به اسلامی سازی دانشگاه ها گفت: حوزه و دانشگاه، دانشگاه اسلامی، موضوعات قرآنی مرتبط با دانشگاه اسلامی سه موضوعی است که در مجموع هیچکدام آن موفقیت چشمگیر را در پی نداشته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی با تأکید بر اینکه مهمترین بخش این محورهای سه گانه ارتباط با دانشگاه اسلامی است، افزود: در اسلامی کردن دانشگاه با دو رویکرد سلبی و ایجابی روبرو میباشیم؛ رویکرد سلبی یعنی اینکه مظاهر ضد اسلامی را از دانشگاه حذف کنیم، که رویکرد کامل نیست و نباید به آن بسنده کرد؛ هر چند تا به امروز بیشتر به این رویکرد عمل شده است.
معاون پژوهش و فناوری وزیر علوم تحقیقات و فناوری تصریح کرد: تقریباً هیچ معاون آموزشی را ندیدهام که در زمینه تحول نظام برنامه ریزی آموزشی و متون درسی به سمت تقویت فضایل اخلاقی گام جاندار و مؤثری را برداشته باشد.
وی ادامه داد: در بومی سازی و اسلامی کردن علوم کار ویژه ای صورت نگرفته است و اصلاً تعریف جامع و دقیقی از دانشگاه اسلامی ارائه نشده و کل آنچه به اسلامی کردن دانشگاهها برمیگردد، واژه های مرکبی است که عملیاتی نمیشود و اثرگذاری ندارد.
رحیمی با بیان اینکه ما به دنبال تغییریم، نه سخنرانی و مباحث نظری و در راه اسلامی شدن دانشگاه ها به دنبال کار عملی می باشیم، اظهار داشت: بایستی کار گروهی به وجود بیاورید و بحث حوزه و دانشگاه را پیگیری کنید؛ یکی از مأموریتهای مهم این مجمع بررسی سند بومی و اسلامی سازی دانشگاه ها است.
وی در پایان با بیان اینکه علم بومی باید تعریفی شود که یک مدیر بتواند آن را اجرایی کند، اظهار داشت: ابتدا باید مدرسه ساخت و سپس به تعلیم و دانشگاه اسلامی پرداخت؛ امید است با کمک شما موضوع اسلامی سازی دانشگاه ها پیگیری شود.
معاون وزیر علوم، تحقیقات و فناوری با حضور در پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در مراسم رونمایی از پوستر هفتمین نمایشگاه هفته پژوهش و فناوری معاونت پژوهش دفتر تبلیغات اسلامی و جلسه مجمع رؤسای پژوهشگاه های علوم انسانی- اسلامی و رونمایی از پوستر دومین همایش (مجازی علوم انسانی_ اسلامی پژوهش و فناوری هم حضور یافته و به سخنرانی پرداخته بود.
کد خبر 5345275منبع: مهر
کلیدواژه: بومی سازی غلامحسین رحیمی علوم انسانی اسلامی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی معرفی کتاب طرح ملی گفتمان نخبگان علوم انسانی تجدید چاپ تازه های نشر انتشارات سوره مهر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دفاع مقدس جنگ تحمیلی دزدی دریایی آمریکا علوم انسانی دفاع مقدس ادبیات داستانی یاسر احمدوند محمد مهدی اسماعیلی انتشارات سروش دانشگاه اسلامی پژوهش و فناوری علوم انسانی اسلامی کردن دانشگاه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۶۰۸۰۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تأملاتی درباب بومی نبودن نظریهها در میدان جامعهشناسی کشور
به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، بیشتر پژوهشهایی که در اجتماع علمی ایران صورت گرفته و میگیرد، مبتنی بردستاوردهای دانشمندان غربی است و این دستآوردها چه در نظریهها و چه در روشها و فنون پژوهشهای تجربی، دارای دقت و اعتبار بالایی هستند.
سیدحسین نبوی (استادیار جامعهشناسی دانشگاه خوارزمی) در مقالهای به عنوان «بومی نبودن نظریههای غربی و مدرننبودن تفکرات اجتماعی ایرانی و اسلامی» به این موضوع میپردازد که تئوریها و روشها با دقت تقریباً وسواسگونهای توسط دانشمندان و پژوهشگران غربی، ابداع و ساخته و برخی از آنها به وفور در جامعۀ خودشان به کار گرفته میشوند.
* دلایل خطای شناختی در پژوهشهای تجربی جامعهشناختی
به زعم این پژوهشگر مفاهیم و تبیینها و اِسنادهای آن نظریهها، برای جامعهشناسی و پژوهشهای تجربی جامعهشناختی در جامعۀ ایران ممکن است نوعی خطای شناختی شکل بدهد و احتمالا داده است، از آنجا که جامعۀ آمریکا، آلمان، فرانسه و دیگر جوامع غربی که نظریهپردازان در آن زمینه و مبتنی بر آن جوامع، به برساختن نظریههای خود اقدام کردهاند و میکنند.
این استاد جامعهشناسی در ادامه مینویسد؛ به رغم شباهتهای انسانی ما آدمیان، از نظر دین و اعتقادات، از نظر ارزشها و هنجارها و رمزگان تفسیر معنا، از نظر شیوه توزیع قدرت، از نظر کمّوکیف وقایع و رویدادهایی که در دورههای تاریخی گذشته در جوامع آنها روی داده و اثرات و پیامدهای آن باقی است، از نظر رشد و توسعۀ اقتصادی، از نظر محیط طبیعی و جغرافیایی و نیز از نظر برخی عوامل دیگر، با جامعۀ ایران بطور معناداری متفاوت است واین خطای شناختی شکل میگیرد.
نظریههای برساختهشده در جوامع مدرن غربی برای جامعهای که در برخی بخشها کاملا و اساساً متفاوت است، موجب فهم و تبیین اشتباه میشود* عواقب حل مسائل با مفاهیم عاریتی
این پژوهش توضیح میدهد که کاربست نظریههای برساختهشده در جوامع مدرن غربی برای جامعهای که در برخی بخشها کاملا و اساساً متفاوت است، موجب فهم و تبیین اشتباه میشود. گرچه به عنوان جامعهشناس موظف هستیم - به قول گیدنز- به فرازبان جامعهشناسی سخن بگوییم، اما نگرانی این است که اطمینانی نیست که مفاهیم عاریتی، بتوانند شناخت دقیق و صحیحی را برای ما شکل دهند و ما را در حل برخی از مسائلمان، اجتماعی یا فرهنگی بهطور مؤثری یاری دهند.
نبوی ادامه میدهد که احتمالا بسیاری از پژوهشگران مفاهیم و نظریهها را فقط برای هدفی کارفرماپسند یا داورپسند، به کار میگیرند، و به ژرفاندیشی و بازاندیشی در مفاهیم و نظریههای رایج نمیپردازند. تعداد بیشتری از پژوهشگران نیز به علت آشنایی ضعیف با نظریهها، اساساً در موقعیتی نیستند که بتوانند به نقد و بازاندیشی در نظریهها بپردازند.
* زمینهمند نبودن نظریههای جامعهشناختی
به زعم این پژوهشگر خطای شناختی به باور و یقین درستی و صحّت پژوهش انجام گرفته میانجامد و مانع از نقد و بازاندیشی و ساخت نظریهای جدید میشود. بماند از اینکه برخی از پژوهشگران بنا به دلایل اجرایی، فرهنگی یا بخش اقتصادی، حتی همان اصول علمی را در نقدنشدههای مختلف پژوهش خود رعایت نمیکنند.
خطای شناختی به باور و یقین درستی و صحّت پژوهش انجام گرفته میانجامد و مانع از نقد و بازاندیشی و ساخت نظریهای جدید میشودنبوی بیان میکند که زمینهمند نبودن نظریههای جامعهشناختی از دو سو مبدل به مسأله شده است:
نظریههای برساختهشده در جوامع غربی برای کاربست در پژوهشهای بومی، مناسبت کمتری دارند و ممکن است ما را دچار خطای شناختی کنند، اما ما از آن آگاه نیستیم یا اگر آگاه باشیم تلاش جدی برای اصلاح نظریهها و بومیسازی آن آنجام نمیدهیم. نظرهای ساخته وپرداخته شده توسط اندیشمندان بومی به علت ناآشنایی با فرازبان جامعهشناسی، دارای ماهیت جامعهشناختی نیستند و در اجتماع علمی جامعهشناختی به رسمیت شناخته نمیشوند.این پژوهشگر در نهایت اینگونه جمعبندی میکند که در میدان مطالعات جامعهشناسی کشور ما با مسأله و چالشی به نام مفاهیم و نظریههایی که برساختۀ پژوهشگران و جامعهشناسان بومی نیست مواجهایم و این وضعیت، آنقدر عادی و طبیعی شده است که مسألهبودن آن را درنمییابیم. چه بسا بخش قابل ملاحظهای از بحرانها و ابربحرانها، ناشی از سوءمدیریت نباشد و در اثر تشخیص نادرست یا نادقیق که به علت خطای شناختی روی میدهد، شکل گرفته باشد.
انتهای پیام/