آشنایی با سرمربی الهام‌بخش آلمانی/ کسی که تاکتیک‌های کلوپ، توخل و ناگلزمن را شکل داد
تاریخ انتشار: ۲۰ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۶۵۵۴۷۱
خبرورزشی – رالف رانگنیک فعلاً گزینه اول در جانشینی اوله‌گنار سولشائر است. این سرمربی نروژی بعد از تعطیلی موقت مسابقه برای تعطیلات همراه خانواده‌اش راهی نروژ شد و مشخص نیست تا پایان سال جایگاهش در اولدترافورد را حفظ خواهد کرد یا خیر. بعد از اینکه شیاطین‌سرخ در خانه توسط همسایه‌شان یعنی منچسترسیتی تحقیر شدند، رانگنیک ۶۳ ساله را برای هدایت تیمشان در نظر گرفتند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این سوپرمربی آلمانی افتخارات و اعتبارات زیادی در کشور خودش دارد. گفته می‌شود که با تاکتیک‌هایش الهام‌بخش یورگن کلوپ و توماس توخل و همچنین مربی بایرن‌مونیخ یولیان ناگلزمن بوده است. او با نام مستعار «پروفسور» یکی از پیشگامان «گگن‌پرسینگ» بوده؛ سبکی از بازی که در آن تیم‌ها بلافاصله پس از از دست دادن مالکیت توپ، حریف را تحت فشار قرار می‌دهند. تاثیر او کاملاً در فوتبال مدرن قابل لمس است و خیلی از تیم‌ها از فلسفه‌هایش پیروی می‌کنند. آغاز در اوج جوانی
به طور باورنکردنی، رانگنیک وقتی که تنها ۲۵ سال داشت در سال ۱۹۸۳ مربیگری را آغاز کرد. اما تئوری‌های او برخلاف روند روز بود، تیم ملی با سیستم ۲-۵-۳ و دفاع یارگیر بازی می‌کرد. و اگر منصفانه به قضیه نگاه کنیم آلمان‌غربی با همین سیستم موفق عمل کرده بود و قهرمان جام جهانی ۱۹۹۰ شد و ۴ سال قبلش هم به نایب‌قهرمانی رسیده بود.
اما رالف ایده خاص خودش را در زیباتر کردن بازی‌ها داشت. در سال ۱۹۹۷ هدایت اولِم ۱۸۴۶ را به عهده گرفت و تیمش قهرمان دسته چهارم شد. یک سال بعد در تلویزیون آلمان حاضر شد و در حالیکه کت و پیراهن مشکی پوشیده بود در مورد تز فوتبالی‌اش صحبت کرد. رسانه‌های آلمانی به حالت تمسخر به او لقب «پروفسور آلمانی» دادند. او را به خاطر تیپ خارج از مد و عینک بدون قابش مسخره می‌کردند و روش‌هایش هم توسط تیم‌هایی که طرفدار فلسفه فرانتس بکن‌باوئر بودند مورد استقبال قرار نگرفت.
رانگنیک به ESPN گفت: «واکنش رسانه‌ها و مردم غیرعادی بود. مهمترین دلیلش هم این است که ۳۰ سال قبل فرانتس بکن‌باوئر معیار اکثر تیم‌های کشور ما را با ایجاد موقعیت لیبرو سوئیپر تعیین کرد. خود فرانتس حتی در اواسط دهه ۹۰ گفته بود که نمی‌توان با خط دفاعی ۴ نفره بازی کرد چون بازیکنان آلمانی نمی‌دانند چطور اینگونه بازی کنند. از خودم پرسیدم که چرا فکر می‌کنند هوش بازیکنان آلمانی باید از بلژیکی‌ها، اسپانیایی‌ها با هلندی‌ها کمتر باشد؟ این حرف‌ها برای من اصلاً منطقی نبود.»
گگن‌پرسینگ
در بالاترین سطح باورهای رانگنیک فلسفه‌ای وجود داشت که بعدها با نام «گگن‌پرسینگ» معروف شد، که در واقع از فلسفه انحصاری مربی اوکراینی «والری لوبانوفسکی» گرفته شده است.
یورگن کلوپ با پیروی از این تاکتیک برند شخصی خودش «هوی‌متال فوتبال» را در پیش گرفت. سرمربی لیورپول همچنین معتقد است که: «رانگنیک یکی از بهترین مربیان آلمانی است، اگر نگوییم بهترین.»
رانگنیک تاکتیک گگن‌پرسینگ را «خیلی ساده» می‌داند. در ادامه توضیح می‌دهد: «گگن‌پرسینگ سبکی بسیار پویا در فوتبال است، شبیه به روشی که تیم‌های دورتموند و لیورپول تحت مربیگری یورگن کلوپ بازی می‌کنند. ما پرس را با ضدفشار بسیار شدیدی انجام می‌دهیم. وقتی توپ را در اختیار داریم هیچ پاسی به گوشه یا عقب نمی‌دهیم. دروازه‌بان هم نباید کسی باشد که بیشترین تماس را با توپ دارد. تقریباً در هر لیگ و هر کشوری، دروازه‌بان از نظر تکنیکی محدودترین بازیکن در زمین است برای همین باید مطمئن شویم که او کمترین بازی با پاهایش را انجام می‌دهد. این سبک فوتبالی سریع، پویا، هجومی، ضدحمله، ضدپرس، هیجان‌انگیز و سرگرم‌کننده است.»
موفقیت
رانگنیک در سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۴ سرمربی هانوفر بود و باعث صعود آنها به بوندسلیگا شد. سپس، پس از اینکه جایگاهش به عنوان دستیار یواخیم لو در هدایت تیم ملی آلمان را از دست داد هدایت شالکه را بر عهده گرفت. در این فصل بود که شالکه نایب‌قهرمان بوندسلیگا شد و پشت سر بایرن‌مونیخ ایستاد. آنها همچنین فینال جام حذفی را به رقیب‌شان در سال ۲۰۰۵ باختند.
پس از اینکه رانگنیک به دلیل نتایج بد پشت سرهم، توسط شالکه اخراج شد هدایت هوفنهایم را در سال ۲۰۰۶ برعهده گرفت. اینجا بود که به بزرگ‌ترین دستاورد دوران مربیگری خود دست پیدا کرد و تیم دسته سومی را به بوندسلیگا و ترقی‌های پی‌درپی رساند. سپس این باشگاه را در وضعیتی سالم و خوب ترک کرد و به شالکه برگشت تا کار نیمه‌تمام خود را تمام کند. جام‌حذفی آلمان را بدست آورد، تیم را به نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان رساند و در سال ۲۰۱۱ به دلیل خستگی استعفا داد.
پروژه جدید
رانگنیک مرخصی موقتی گرفته بود اما درگیر پروژه جدید شد؛ پروژه‌ای که در آن به عنوان مدیرورزشی بر تیم‌های ردبول در شهرهای لایپزیش، زالتسبورگ و نیویورک نظارت می‌کرد.
تحت رهبری او، باشگاه که توسط دیتریش ماتشیتس میلیاردر حمایت مالی می‌شد، به طور بحث‌برانگیزی طی ۶ سال از دسته چهارم به بوندسلیگا رسید. طرفداران آلمانی این موضوع را دوست نداشتند، به خصوص که برخلاف مدل مالکیت ۱+۵۰ بود. اما هواداران لایپزیش اهمیتی به این مورد نمی‌دادند. در این مدت لایپزیش به جمع چهار تیم برتر رسید و به طور مرتب در لیگ قهرمانان حضور داشت.
رانگنیک گهگاهی در فصل‌های ۲۰۱۶-۲۰۱۵ و ۲۰۱۹-۲۰۱۸ به نیمکت تیم رسید اما نقش مشاوره‌ای خود را بیشتر ترجیح می‌داد. وقتی کارهایش تمام شد دوباره کنار کشید و میلان هم از اینکه تاثیر او را بر عملکرد تیمش ببیند ناامید شده بود.
در کمال تعجب، رانگنیک تابستان در قراردادی ۳ ساله به لیگ برتر روسیه پیوست و به عنوان مدیر ورزش و توسعه در باشگاه لوکوموتیو مسکو حاضر شد. با ۵ امتیاز کمتر از زنیت، مشخص شد که در این باشگاه معجزه کرده است.
آیا آمدن رالف رانگنیک می‌تواند شکوه و عظمت سابق را به منچستریونایتد برگرداند؟
منبع: پارس فوتبال
کلیدواژه: رالف رانگنیک هانوفر شالکه هوفنهایم لایپزیش خبر ویژه رالف رانگنیک شالکه لایپزیش هانوفر هوفنهایم تیم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت parsfootball.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس فوتبال» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۶۵۵۴۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
انتقاد تند ستاره سابق از مدیران بایرن: شما چه‌کاره هستید!
به گزارش "ورزش سه"، بایرن مونیخ در انتخاب جانشین توماس توخل برای فصل آینده به بن‌بست رسیده است. رالف رانگنیک هم مانند ژابی آلونسو و یولیان ناگلزمان در تیم فعلی خود ماندگار شد و به باواریایی‌ها جواب رد داد.
توماس هیتسلسپرگر، ملی‌پوش سابق آلمانی، در پستی از مدیران بایرن و نحوه رفتار آنها برای یافتن و به توافق رسیدن با مربی جدید انتقاد کرد. او نوشت: «من نمی‌فهمم چرا افراد در بايرن اینقدر احساس مسئولیت می‌کنند که حتما باید اطلاعاتی درباره مربی ارائه دهند و حتی با نامزدهای ممکن صحبت کنند. هاینر رئیس باشگاه است، اولی هوینس رئیس افتخاری است. مکس ایبرل مدیر ورزشی است و بنابراین او مسئول است، هیچکس دیگری مسئول انتخاب مربی نیست جز او.»
عصر سه‌شنبه هربرت هاینر توافق با رانگنیک را تایید کرده بود و در مصاحبه‌ای گفته بود: «ما در حال مذاکره خوبی با رالف رانگنیک هستیم و توافق نزدیک است.» یان کریستن درسدن، مدیر عامل باشگاه هم در همان روز گفت: «به‌زودی تصمیم خواهیم گرفت، مربی جدید خیلی زود معرفی می‌شود.»
چهار روز قبل هم هوینس تایید کرده بود که رانگنیک گزینه نهایی آنهاست و در یک مصاحبه قبل‌تر هم از توماس توخل، سرمربی فعلی، انتقاد کرده بود که حواشی زیادی را به وجود آورد و گفته می‌شود این حواشی در پاسخ منفی رانگنیک تاثیرگذار بوده است، چراکه سرمربی اتریش با دیدن این حواشی تصمیم گرفته کار کردن تحت فشار در بایرن مونیخ را قبول نکند.
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟