بازاندیشی اصول ژورنالیستی در پرتو بحران کرونا
تاریخ انتشار: ۲۲ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۶۷۰۰۵۸
شیوه رویارویی با بحران جهانی کرونا شاخصه مهمی برای سنجش میزان توانمندی دولت ها به شمار می آید. در این میان رسانه ها به عنوان قدرتمندترین ابزار مدیریت افکار عمومی، نقش اساسی را در مدیریت بحران به عهده دارند؛ نقشی که به زاویه دید و افکار افراد برای مواجهه با این پدیده شکل می دهند و می توانند بحران را بسیار بزرگ تر یا کوچک تر از ابعاد واقعی آن نشان دهند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
شاخصه های مهم رسانه ای
*ارزیابی عملکرد رسانه در جهت ایجاد گفتمان ملی کرونا
*میزان افزایش فهم بصری جامعه از شرایط بحرانی
* ارزیابی عملکرد اطلاع رسانی اثر بخش توسط رسانه ها
*ارزیابی جایگاه فضای مجازی و میزان نفوذ در افکار عمومی
واقعیت این است که رسانه ها به دلیل توانایی در جذب گسترده مخاطبان و جهت دهی افکار آنها قدرت بسیار زیادی در مدیریت بحران ها دارند. آنها نقش اصلی را در شکل گیری ادراک شهروندان از ماهیت بحران، چگونگی و دلایل رخداد و گسترش بحران و راهکارهای مقابله با آن دارند. البته از این موضوع نیز نباید غافل شد بحرانی که جهان مدرن ایجاد کرده و دامن رسانهها را نیز گرفته است، فعالیت بسیاری از رسانههای مکتوب و دیجیتال در این یکی دوسال اخیر به شدت تحت تاثیر شیوع کرونا بوده است. رسانههای کوچک رونق مختصر سابق را از دست دادهاند، رسانههای بزرگ هم بر حول مدار کرونا میگردند و تنوع خبریشان تا حد زیادی از دست رفته است. تهیه گزارش از بیمارستان ها و گفتوگو با بیماران مبتلا به کرونا، برای خبرنگاران سراسر جهان کار آسانی نیست. به اعتقاد بسیاری از استادان ارتباطات و صاحبنظران اینکه نهادهای رسانه ای کشور و به تبع آن خبرنگاران و روزنامه نگاران در موقعیت خوبی نیستند، به این دلیل است که از منطق روزنامه نگاری به لحاظ نظری دور می شوند، به مسائلی که در آن ناامیدی و حال ناخوش دارند، دامن می زنند و کمتر به مسئولیت اجتماعی روزنامه نگار، استقلال حرفه ای توجه می کنند. اگر چه نیازمند روزنامه نگاری در بحران هستیم اما به دلیل تنگناها و بحران های مختلفی که در زمینه های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی فرهنگی، جامعه با آن روبروست، روزنامه نگار و به تبع خبرنگاری هم در بحران است. از این رو برای گریز از این بحران ها نیازمندیم تا به آرمان ها و الزامات روزنامه نگاری و خبرنگاری توجه شود و مورد حمایت صنفی، سیاسی و اقتصادی و اجتماعی هم قرار بگیرد.
نقش رسانه ها و خبرنگاران در مدیریت بحران در شرایط کرونایی، موضوع گفتوگوی پژوهشگر اجتماعی ایرنا با «حسین امامی، استاد دانشگاه، پژوهشگر رسانه های نوین و عضو هیات مدیره انجمن متخصصان روابط عمومی» است. در ادامه متن گفت وگو را می خوانیم:
احیای دوباره رسانه های قدیمی با شیوع کرونا
*** ایرنا: شیوع ویروس کرونا در جهان، بر فعالیت رسانههای خبری چه تاثیری گذاشت؟
** امامی: شیوع کرونا در جهان، تأثیر گسترده ای بر حوزه های مختلف اجتماعی به خصوص رسانه های خبری و روزنامه نگاری داشت. از آغاز این بحران، اخبار حوزه بهداشت، سلامت و درمان منبعی ارزشمند برای شهروندان تبدیل شد. ویروس کرونا همچنین موجب افزایش اقبال مردم و احیای مجدد نقش رسانههای قدیمی، بهویژه در تلویزیون شد و از سوی دیگر، شهروندانی که از اخبار فاصله گرفته بودند سراغ رسانه های خبری رفتند.
اتفاق مهمی که در فعالیت های رسانه های خبری افتاد موضوع خالی شدن تحریریه ها و تهیه خبر به صورت دورکاری بود. فاصله گذاری های اجتماعی دوره کووید-۱۹ باعث لغو رویدادهای زنده شد. نشست های خبری و پوشش خبری ورزشی در ورزشگاه های خالی از تماشاچی تا حد زیادی کاهش یافت.
ریسک پذیری کمتر رسانه ها به دلیل شیوع گسترده کرنا
*** ایرنا: آیا دلیل ریسک پذیری کمتر رسانه ها و خبرنگاران، وحشت ناشی از کرونا است؟
** امامی: پدیده ای که در دوره بحران کرونا شاهد بودیم، این است که خبرنگاران کمتر سراغ اماکن آلوده به کرونا رفتند. یعنی خبرهای کمتری از بیمارستان ها و آرامگاه ها داشتیم و بیشتر به بازنشر خبرهای تولیدی روابط عمومی ها و مراکز دولتی اکتفا کردند. البته این مختص ایران نبود و دیگر نقاط جهان هم اتفاق افتاد. البته این عدم حضور در میدان را نباید کاهش ریسک پذیری خبرنگاران از شیوع کرونا دانست بلکه بیشتر خبرنگاران به ممنوعیت های سختگیرانه بیمارستان ها و توصیه های وزارت بهداشت و ستاد مقابله با کرونا احترام می گذاشتند.
نقش خبرنگاران در زنجیره بحران آفرینی کرونا
*** ایرنا: در این شرایط بحرانی که ناگهانی در سراسر جهان رخ داد، خبرنگار می تواند تلفنی با پزشکان و بیماران مصاحبه کند و از این طریق به آگاهی عمومی بیفزاید. آیا نقش خبرنگار در زنجیره بحران آفرینی کرونا، مفقود شده است؟
** امامی: دسترسی خبرنگاران به پزشکان یا بیماران از طریق تلفن و سایر ابزار ارتباطی و همینطور پیگیری سوژه ها در شبکه های اجتماعی نشان می دهد که نقش خبرنگاران در زنجیره بحران کرونا مفقود نشده است اما می شود گفت نقش آنها در تجربه روزنامه نگاری بحران کرونا، بسیار کمرنگ شده است. بهرحال بی توجهی ها و کوتاهی هایی از سوی برخی پزشکان، پرستاران، بیمارستان ها و حتی مقامات و مسئولان دولتی، مرتبط با موضوع شده که به دنبال آن جان باختن بسیاری از افراد را در پی داشته است اما در حجم انبوه فوتی ها این موضوعات گم شد یا شاهد خبرهایی بودیم از خستگی کادر درمان که باعث شد کمتر به خطاهای پزشکی پرداخته شود. گرچه انتشار این خبرها هم می توانست بی اعتمادی را در جامعه ایجاد کند که البته رسانه ها باید این موضوع را مدنظر داشته باشند که با کاهش تب و تاب کرونا به این گزارش ها هم بپردازند.
مخدوش شدن مرز نشر حقایق در ماجرای کرونا
*** ایرنا: در ماجرای کرونا، مرز نشر حقایق و پرهیز از وحشت آفرینی ظاهراً مخدوش شده است. برای این مشکل چه میتوان کرد؟
** امامی: موضوع نشر حقیقت و وحشت آفرینی همواره در روزنامه نگاری بحران مطرح بوده است. آنچه که مهم به نظر می رسد خبرنگار نباید در پوشش خبری خود به وحشت آفرینی از کرونا بپردازد زیرا با جان انسان ها و آرامش روانی جامعه سر و کار دارد. بنابراین در دوره شدت بحران و پیک کرونا، نیازی به اعلام حقیقت نیست اما این موضوع کرونا فراز و نشیب طولانی دارد و مدت ها با جامعه بشریت خواهد ماند پس در زمان هایی لازم می شود تا حقایقی افشاء شود. نکته دیگر این است که حدود دو سال از شیوع کرونا می گذرد و با انجام واکسیناسیون همگانی، افکار عمومی نیز همچون گذشته ترس و وحشت شان نسبت به قبل کمتر شده است پس آمادگی شنیدن حقایق در این دوره که از حالت بحرانی گذشته است را دارند.
بازاندیشی اصول ژورنالیستی در پرتو بحران کرونا
*** ایرنا: آیا اصول ژورنالیستی هم در پرتو بحران کرونا، نیازمند بازاندیشی نیستند؟
** امامی: بحران کرونا را باید با اصول روزنامه نگاری بحران سنجید. اتفاقاتی در دوره کرونا افتاد نیاز به بازاندیشی اصول روزنامه نگاری بحران را بیش از پیش مشخص ساخت. در این خصوص می توان به پدیده اینفودمی یعنی همان اطلاعات نادرست و گمراه کننده که در رسانه های اجتماعی در خصوص پیدایش و درمان کرونا ترویج پیدا کرده بود اشاره داشت. از طرفی دیگر شیوع همگانی یک بیماری در تمام ابعاد جامعه و سازمان ها و فراگیری محدودیت های اجتماعی می تواند تجربیات جدیدتری را در روزنامه نگاری بحران اضافه نماید.
برچسبها کرونا سازمان ها روزنامهنگاری وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکیمنبع: ایرنا
کلیدواژه: کرونا سازمان ها روزنامه نگاری کرونا سازمان ها روزنامه نگاری وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی روزنامه نگاری بحران بیمارستان ها رسانه های خبری بحران کرونا رسانه ها شیوع کرونا بحران ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۶۷۰۰۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تیکتاک؛ صدایی برای اعتراض
«مطمئن باشید، ما جایی نمیرویم. ما مطمئن هستیم و برای حقوق شما در دادگاهها مبارزه خواهیم کرد.» این واکنش مدیر شرکت بایتدنس، مالک پلتفرم تیک تاک در پاسخ به لایحه جدید کنگره آمریکا بود. براساس این لایحه، شرکت چینی بایت دنس موظف است تا تیک تاک را به یک شرکت آمریکایی بفروشد. در غیر این صورت دسترسی به آن در ایالاتمتحده ممنوع اعلام خواهد شد. این لایحه درحالی به امضای جو بایدن رسیده که از سال گذشته تاکنون جلسات دادگاه مختلفی در این زمینه و با حضور نمایندگان مجموعه تیک تاک برگزار شده است. ممنوعیت استفاده از این پلتفرم تصویرمحور درحالی مطرح شده است که تاکنون شبکههای اجتماعی مختلفی اعم از اینستاگرام، واتساپ و فیسبوک هویت آمریکایی دارند و از همان ابتدای شکل گیری بهصورت آزادانه و بدون توجه به چهارچوبهای اخلاقی در کشورهای مختلف دنیا درحال فعالیت هستند. البته مقایسه ممنوعیت استفاده از تیک تاک در آمریکا با فیلترینگ شبکههای اجتماعی خارجی در ایران اعتبار چندانی ندارد. آمریکا در شرایطی مقابل تیکتاک ایستاده که شبکه اجتماعی جامعی مثل اینستاگرام دارد و میتواند جایگزین آن کند که در سطح بینالمللی فعالتر از تیکتاک هم است.
یا به ما بفروشید یا حذفتان میکنیممایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا دولت ترامپ اولین کسی بود که نسبت به مساله پلتفرم تیک تاک هشدار داد. او با ابراز نگرانی از اینکه ۱۳۸ میلیون کاربر آمریکایی در تیک تاک عضو هستند، گفت: «اگر به کودکان و نوههایتان اهمیت میدهید برنامه تیکتاک را روی گوشیهای هوشمند آنها غیرفعال و حذف کنید.» پمپئو از مردم خواسته بود که به او اعتماد کنند و قول داده بود که در آینده جوانان بهخاطر این ممنوعیت از والدینشان تشکر خواهند کرد. بعد از پمپئو، دونالد ترامپ هم شبکه اجتماعی تیک تاک را تهدیدی برای امنیت ملی خواند.
در دوره ریاستجمهوری ترامپ همه کابینه بهدنبال این بودند تا این شرکت چینی را مجبور کند تا سهام خود را در آمریکا بفروشد. در روزهای اخیر هم بایدن بسته لوایح کمکهای خارجی را امضا کرد که شامل قانون حفاظت از شهروندان آمریکایی در مقابل اپلیکیشنهای تحت کنترل دشمن خارجی بود. این قانون به بایت دنس، مالک چینی تیکتاک ۲۷۰ روز فرصت میدهد تا این پلتفرم خود را به مالکی جدید بفروشد. در غیر این صورت تیک تاک در فروشگاههای اپلیکیشن آمریکایی ممنوع خواهد شد. بایت دنس هم نسبت به این قانون اعتراض کرده و طی بیانیهای به غیرقانونی بودن ممنوعیت تیک تاک واکنش نشان داد و اعلام کرد: «ممنوعیت تیکتاک غیرقانونی است و این امر را در دادگاه به چالش میکشیم. ما معتقدیم این وقایع و قوانین درواقع واضح هستند و درنهایت ما پیروز خواهیم شد. ما میلیاردها دلار سرمایهگذاری کردیم تا دادههای آمریکا و پلتفرممان را ایمن و عاری از تاثیر و دستکاری خارجی نگه داریم.»
داوود طالقانی، نویسنده کتاب شرق شناسی معتقد است مساله شدن پلتفرم تیک تاک از جایی شروع شد که شخصیتهای امنیتی آمریکایی و سپس اتحادیه اروپا درباره اش موضعگیری کردند. وی درباره روند شکل گیری این جریان گفت: «اولین فردی که بهعنوان یک شخصیت سیاسی- امنیتی درباره این پلتفرم موضعگیری کرد، مایک پمپئو وزیر خارجه سابق آمریکا بود. پمپئو به پدر و مادرها توصیه کرد که تیک تاک را از موبایلهای خود و فرزندانشان حذف کنند. در ادامه این روند، کنگره به اعضایش پیشنهاد کرد که در موبایلهایشان از این پلتفرم استفاده نکنند. سپس همین توصیه به کارکنان دولت ابلاغ شد و تا الان حداقل دو سه بار دادگاه تیک تاک برگزار شده و نمایندگان این پلتفرم در مجلس حضور پیدا کرده اند. امروز تیک تاک در آستانه ممنوعیت است و شروطی گذاشته شده که این بستر ذیل آنها به فروش برسد در غیر این صورت استفاده از آن در ایالاتمتحده آمریکا ممنوع خواهد شد. تمام این اتفاقات و رویدادهای خبری از جنس امنیتی- سیاسی بوده و بهتر است فعلا به جنبههای فرهنگی، هویتی و اقتصادی آن کاری نداشته باشیم.
خطر جدی تیک تاک برای استیلای سیاسی آمریکابا توجه به رشد بدون توقف چین در زمینههای مختلف در سالهای اخیر، این کشور بهعنوان یکی از رقبای جدی آمریکا شناخته میشود. همین موضوع سبب شده تا آمریکا توجه ویژهای نسبت به این رقیب قدرتمند داشته باشد. در کنار این موضوع انتخابات زمان زیادی به انتخابات آمریکا نمانده و پیش از این هم شائبههایی درخصوص دخالت روسیه در انتخابات آمریکا وجود داشت. تلاقی این مسائل باعث میشود که کاخسفید نسبت به نفوذ چینیها به شکافهای اجتماعی آمریکا آن هم در میان اعتراضات ضداسرائیلی در این کشور احساس خطر کنند.
طالقانی در توضیح این تهدید گفت: «نکته اساسی بر سر استیلای سیاسی و سلطه پلتفرمی است که آمریکا بر جامعه خودش و سایر جوامع دارد. ایالاتمتحده مجموعهای از پلتفرمها، رسانههای اجتماعی و خانوادههای بزرگ فناوری ارتباطی را گسترش داده که اینها بهعنوان یک سری زیرساخت و بسترهایی که قرار بوده خدمات اجتماعی مثل پیام رسانی و داشتن صفحات شخصی و بازاریابی ارائه کنند. این پلتفرمها و سرویسها در همه جوامع جای خود را باز کرده بودند و این استیلای سیاسی و کنترل ایدئولوژیک آمریکا در چند سال گذشته خیلی خوب اعمال میشد تا اینکه چین با برنامه تیکتاک در دو نسخه که یکی از آنها برای خود چینیهاست و دیگری برای غیرچینیها، این فضا را شکاند.
این نکته هم وجود دارد که این برنامه یک منطق زیباییشناسی و فرهنگی دارد که کاملا مبتنیبر یک لذت تصویری است؛ سرگرمی را به حد ناب خودش میرساند و عملا چالشها و هنجارهای اخلاقی و شرکتی (هنجارهایی که شرکتها خودشان اعمال کردهاند) را ندارد. برای همین خیلی خوب در دنیا مورد اقبال واقع شد. بهدنبال آن یک چالش امنیتی- سیاسی برای آمریکا بهوجود آمد که ممکن است این کنترل، سلطه و استیلایی که تا الان از طریق پلتفرمها و خانواده بزرگ فناوریهای ارتباطی داشته به خطر بیفتد. در این موقعیت انگارههایی مطرح میشود که هیچکس نمیتواند آن را اثبات یا رد کند.
این انگارهها از انتخابات دوره اول ترامپ بهوجود آمد که آیا انتخابات توسط رسانههای غیرآمریکایی یا نیروهای غیرآمریکایی در رسانههای اجتماعی به انحراف کشیده میشود یا نه؟ در انتخابات دوره اول ترامپ هم مساله درباره دخالت روسیه بود و درنهایت هم مشخص نشد که واقعیت داشته است یا خیر. وقتی درباره محبوبیت تیک تاک و احتمال جریانسازی آن برای انتخابات یا افکار عمومی آمریکا صحبت میکنند این انگاره ها، یعنی انگاره دستکاری اطلاعات به وسیله الگوریتمها و هوش مصنوعی و همچنین سرقت و به دست آوردن کلاندادهها و آمار و اطلاعات شهروندان آمریکایی مطرح شده است.
تقریبا هر حاکمیتی دو نکته را در قبال پلتفرمهای خارجی خودش مطرح میکند و معمولا، چون گزارههایی امنیتی و سیاسی است بهصورت رسمی تایید یا رد نمیشوند. همین انگیزه برای کسانی که در داخل کشور ما اقدام به فیلترینگ شبکههای اجتماعی میکنند نیز وجود دارد، یعنی آنها هم معمولا در بهانههایشان این نکته را ذکر میکنند یا ممکن است شرکتهای ارتباطی بزرگ دنیا که غالبا غربی هستند به کلاندادههای جامعه ما دست پیدا کنند، یا به وسیله دستکاری الگوریتم، استفاده از هوش مصنوعی و شبکههای اجتماعی افکار عمومی را منحرف کنند. این تمام صورتمساله دولت آمریکا با تیک تاک است. البته میشود یک انگیزه اقتصاد سیاسی هم برای آن مطرح کرد. چین انتفاع بسیار زیادی از تیکتاک و مصرف رسانهای که کاربران در آمریکا دارند، کسب میکند. اما به نظر میرسد این دلیل اصلی نباشد که آمریکا بخواهد بهخاطر آن با چین مقابله کند.
در تیک تاک از فلسطین ۱۵ برابر بیشتر از اسرائیل حمایت میشودبا توجه به اینکه تیک تاک چهارچوب خاصی را برای نسخه جهانی خود در نظر نگرفته است، بسیاری از محتواهای مربوط به فلسطین از این طریق منتشر میشوند. این در حالی است که شبکه مشابه آمریکایی یعنی اینستاگرام، سانسور شدیدی بر محتواهای غیرهمسو با منافع خود اعمال میکند. این در حالی است که نفتالی بنت، نخست وزیر سابق رژیمصهیونیستی در سفر خود به آمریکا ضمن تاکید بر اینکه اسرائیل وضعیت خوبی در افکار عمومی بین المللی ندارد گفت: «به دنبال این هستیم که موقعیتمان در افکار عمومی جهان تقویت شود تا آزادی عمل کامل به فرماندهان ارتش اسرائیل برای نابودی حماس داده شود؛ هرچند که در حال حاضر افکار عمومی جهان به نفع ما نیست.» بنت از تیک تاک به عنوان مصداقی برای تایید گفته هایش استفاده کرد و گفت: «در شبکه تیک تاک محتوای طرفدار فلسطین و گروه حماس ۱۵ برابر بیشتر از محتوای طرفدار اسرائیل دیده میشود.» بنابراین اتفاقات و جدیتر شدن روند ممنوعیت تیک تاک در آمریکا، این مساله ایجاد میشود که ایالاتمتحده به دنبال تخریب یکی از بازوهای رسانهای فلسطین باشد.
طالقانی با اشاره به اینکه مواجهه امنیتی-سیاسی دولتهای آمریکایی و غربی (که شبیه همین واکنشها را با تیکتاک داشته اند) مربوط به قبل از طوفان الاقصی و مساله فلسطین است، گفت: «این فشارها صرفا در فلسطین خلاصه نمیشود و از قبل شروع شده است. همانطور که گفتم تیک تاک یک رژیم زیبایی شناسی خاصی دارد که تقریبا هیچ خط قرمزی ندارد و صرفا مبتنی بر لذت ناب بصری است و صرفا همین تصویر است پیرو همین مورد از اینستاگرام بسیار جلوتر است و به این معنا هیچ چهارچوب اخلاقی و حقوقی را در خودش جا نمیدهد؛ چراکه گذاشتن هرگونه چهارچوب اخلاقی، حقوقی یا هنجاری به منزله محدودکردن آن پلتفرم است. اینستاگرام این محدودیتها را داشت، اما تیک تاک از اول چنین محدودیتهایی نداشت.
به همین دلیل هم محبوبتر شد؛ چراکه آدمها میتوانستند خیلی راحتتر و بدون واسطه از این لذت بصری استفاده کنند. به نظر میرسد در ماجرای فلسطین یک نتیجه ناخواسته به وجود آمده است، یعنی، چون این پلتفرم از اول چهارچوبهای مشخص و محدودیتهای اخلاقی نداشته، درباره مساله فلسطین هم ورود نمیکند. پس این موضوع ربطی به این ندارد که چین طرفدار حماس یا فلسطین است یا در هماهنگی با ایران این اقداماتی میکند. مساله این است که تیکتاک، چون از اول چهارچوب اخلاقی و هنجاری نداشته، نسبت به مساله طوفان الاقصی و فلسطین هم هست. درحالیکه احیانا گر یک جنبش اجتماعی دیجیتال در تیکتاک به وجود میآید یک نتیجه ناخواسته برای این پلتفرم است، یعنی کارکرد این پلتفرم از ابتدا این نبوده که جنبشهای اجتماعی در آن شکل بگیرد. بلکه قرار بوده آدمها در آنجا سرگرم شوند و یک اوقات فراغت کوتاه داشته باشند؛ بنابراین مواجهه آمریکاییها و اسرائیلیها با تیک تاک در مساله فلسطین به این معناست که میخواهند نسبت به فقدان چهارچوب اخلاقی و هنجاری تیکتاک چشمپوشی کنند، یعنی آنها توقع دارند تیکتاکی که تحت عنوان نسخه جهانی ارائه میشود، یکسری از محدودیتهای اخلاقی و هنجاری را رعایت کند.
چین میخواهد مرکز جهانی ارتباطات باشدبرخی بر این باورند که باتوجه به محبوبیت چشمگیر تیک تاک در بین جوانان از یک طرف و فقدان هرگونه چهارچوب و آزادانه بودن محتواهای منتشرشده در این پلتفرم از طرف دیگر، زنگ خطری برای اروپا و آمریکا ایجاد شده تا مبادا کنترل فضای دیجیتال از دستشان خارج شود. طالقانی تحریم شرکت هواوی توسط غربیها را به عنوان اولین واکنش سلبی این کشورها نسبت به اقدامات چین دانسته و گفت: «در آن زمان این برآورد وجود داشت که چین در یک بازه زمانی ۱۰ تا ۱۵ ساله، «سیلیکونولی» خودش را داشته باشد و در برابر شرکتهای مادر و غولهای فناوری ارتباطات، تبدیل به یک مرکز جهانی برای ارتباطات، رسانههای اجتماعی و در کل در مرکز تکنولوژیهای نوظهور قرار بگیرد. اما به نظر میرسد حداقل چین در این بازه زمانی به چنین برآوردی دست پیدا نکرد، یعنی رسانههای محبوب چینیها متفاوت با رسانههای محبوب غربیهاست. نسخههایی که برای رسانههای اجتماعی در داخل چین ارائه میشود با نسخههای جهانی متفاوت است. چین یک سانسور گسترده و یک کنترل ایدئولوژیک بر محتواهایش دارد که این سانسور و کنترل ایدئولوژیک را در نسخههای ارائه شده برای سایر جوامع اعمال نمیکند. پس تمام مسئله غربیها بر سر همین سانسور و کنترل ایدئولوژیک است. اگر چین هم بخشی از این سانسورها را بر نسخههای جهانی اعمال میکرد احتمالا غربیها مشکلی با تیکتاک نداشتند. احتمالی وجود دارد که اتفاقا یکی از انگیزههایی است که آمریکاییها از آن میترسند. به این صورت که چین در قبال نسخههای جهانی به شیوههای دیگری سانسور و کنترل ایدئولوژیک کند، یعنی همانطور که خط قرمزهایی برای نسخههای داخلی تعیین کرده یکسری خط قرمز برای نسخههای جهانی رسانههای اجتماعی و تکنولوژیهای نوظهورش بگذارد که منافع ملی چین در بیرون از مرزهایش را تضمین کند و این اتفاق قطعا خوشایند آمریکاییها نیست. البته این امر هنوز رخ نداده و یک پیشبینی است که احتمالا غربیها از آن باخبرند و در حال مبارزه با آن هستند.
منبع: روزنامه فرهیختگان
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی