به نقل از «خبرگزاری میزان»

سیارک عجیبی که می‌تواند تکه‌ای از ماه باشد!

تاریخ انتشار: ۲۲ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۶۷۲۶۷۲

محققان می‌گویند رصد‌های جدید نشان می‌دهد سیارک کوچکی که به دور زمین می‌چرخد می‌تواند تکه‌ای جدا شده از ماه باشد.

خبرگزاری میزان _ ایسنا به نقل از نیواطلس نوشت: رصد‌های جدید نشان می‌دهد که سیارک "Kamo`oalewa" که مدار گردش عجیبی دارد و به همین دلیل قمر کوچک زمین به شمار می‌آید، می‌تواند در حقیقت قطعه‌ای جدا شده از ماه باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

سیارک "Kamo`oalewa" که در سال ۲۰۱۶ کشف شد حدود ۴۰ متر قطر دارد و هر ۲۸ دقیقه یک بار به دور خود می‌چرخد. این سیارک به دور خورشید می‌چرخد و در مسیر گردش خود به دور خورشید، زمین را نیز دور می‌زند. فاصله‌ی این سیارک به زمین ۱۳.۶ برابر از فاصله ماه به زمین بیشتر بوده و این موضوع آن را تبدیل به یک شبه قمر کرده است.

به رغم فاصله تقریبا نزدیک آن به زمین، مطالعه این سیارک کار دشواری است، زیرا اندازه‌ی آن کوچک و نور آن کم است و تنها در ماه آوریل برای چند هفته قابل رویت است؛ بنابراین در این مطالعه جدید، ستاره‌شناسان از این پنجره زمانی برای مطالعه این سیارک با استفاده از تلسکوپ بزرگ دو چشمی (LBT) و تلسکوپ اکتشافی لاول (LDT) استفاده کردند.

محققان طیف‌های منتشر شده از این سیارک را اندازه‌گیری کردند و الگو‌های نور که از سطح آن منتشر می‌شد را مورد بررسی قرار دادند. از آنجا که عناصر مختلف امواج گوناگونی از نور منتشر و جذب می‌کنند، دانشمندان قادرند با استفاده از طیف نوری اجرام، ترکیبات آن‌ها را تشخیص دهند.

در این مورد، سیارک "Kamo`oalewa" به طور عمده از سیلیکات ساخته شده بود.

نشانه‌های به دست آمده از آن شبیه به هیچ یک از سیارک‌های نزدیک به زمین نبود و به گفته‌ی محققان این سیارک بیشترین شباهت را با سنگ‌هایی که فضانوردان آپولو از ماه به زمین آورده بودند، داشت. این موضوع نشان می‌دهد که "Kamo`oalewa" بخشی از قمر زمین است که در گذشته شاید در اثر یک رویداد برخوردی، از آن جدا شده است.

این اولین سیارکی است که منشا آن ماه است و مدار غیر معمول آن این نظریه را تقویت می‌کند.

"رنو مالهوترا" (Renu Malhotra)، از نویسندگان این مقاله می‌گوید: احتمال آن که یک سیارک در مدار شبه قمر زمین قرار بگیرد بسیار کم است. این سیارک برای مدت طولانی در این مدار باقی نمی‌ماند و تنها برای ۳۰۰ سال در آینده در این مدار خواهد بود. ما تخمین می‌زنیم که سیارک "Kamo`oalewa" حدود ۵۰۰ سال قبل وارد این مدار شده باشد.

محققان تحقیقات بیشتری برای یافتن منشا این سیارک با جزئیات بیشتر انجام خواهند داد.

این تحقیقات به تازگی در مجله‌ی "Nature Communications Earth and Environment" به چاپ رسیده است.

بیشتر بخوانید: سیارکی به بزرگی برج ایفل ماه آینده به نزدیکی زمین می‌رسد

انتهای پیام/
خبرگزاری میزان: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.

برچسب ها: سیارک ماه

منبع: خبرگزاری میزان

کلیدواژه: سیارک ماه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۶۷۲۶۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تا پرتاب ماهوار از پایگاه فضایی چابهار وقت زیادی باقی نمانده

عیسی زارع‌پور؛ وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات، امروز در حاشیه برگزاری جلسه هیئت دولت در مورد ساخت پایگاه فضایی در جنوب کشور تصریح کرد: پایگاه پرتاب فضایی چابهار، استراتژیک و راهبردی در صنعت فضایی کشور خواهد بود که ساخت آن در همین دولت کلید خورد و امیدواریم امسال فاز اولش را به اتمام برسانیم و نخستین پرتاب را تا پایان امسال انجام دهیم.

 پایگاه فضایی امام خمینی(ره) نخستین پایگاه سکوی ثابت ایران شامل مجموعه عظیمی است که همه مراحل  آماده‌سازی، پرتاب، کنترل و هدایت ماهواره‌برها را به‌عهده دارد؛ این پایگاه در ۸۰کیلومتری جنوب شرق استان سمنان نیازهای فضایی کشورمان در مدار لئو را پوشش می‌دهد.

در عین حال در سال ۱۳۸۹ اعلام شد بنابر محدودیت‌های جغرافیایی موجود، تحقیقات برای ساخت دومین مرکز فضایی ایران در شهر چابهار آغاز شد.

براساس مصوبات شورای‌عالی فضایی، مدیریت کلان پایگاه فضایی چابهار به‌عهده سازمان فضایی است و قرار است در زمینه پرتاب موجود زنده و پرتاب ماهواره‌های سنجشی و مخابراتی در مدار زمین‌آهنگ فعالیت کند بنابراین این پرتاب‌ها به شرایط ویژه‌ای نیاز دارند و حتی‌الامکان باید در شرایط نزدیک به منطقه استوایی صورت گیرند تا هزینه‌های پرتاب و انجام مانورهای مداری آن به حداقل برسد که پایگاه فضایی چابهار این قابلیت را دارد.

پایگاه فضایی چابهار دارای پتانسیل مناسبی برای قراردادن ماهواره در هر دو مدار قطبی و استوایی است. سایت چابهار نزدیک به خط استوا (عرض جغرافیایی ۲۵ درجه و ۲۰ دقیقه شمالی و طول جغرافیایی ۶۰ درجه و ۲۷ دقیقه شرقی) است که با این شرایط می‌توان از اثرات انرژی حاصل از سرعت چرخش زمین در اطراف محور قطبی آن استفاده کرد، این اثر می‌تواند سرعت پرتابگرها را به‌مقداری قابل ملاحظه افزایش دهد. بندر چابهار هم‌عرض جغرافیایی بندر میامی در شبه‌جزیره فلوریدای آمریکاست و دارای شرایط آب‌وهوایی کاملاً مشابه این بندر.

سایت چابهار دارای سطح بالایی است که برای اطمینان کافی از ایمنی پرتاب‌ها فراهم شده است. این سایت شامل یک بندر آبی عمیق با امکانات بارگیری مناسب است و بندرگاه آن قابلیت پهلوگیری کشتی‌های اقیانوس‌پیما است.

این سایت دارای پهنای گسترده به‌سمت اقیانوس هند است که برای تمام مأموریت‌های فضایی مفید است و کمترین خطر را متوجه جمعیت و اموال اطراف آن منطقه می‌کند.

امکان نصب تجهیزات ردیابی در تپه‌های اطراف (رادارها و آنتن‌های تله‌متری) از جمله دیگر مزیت‌های خوب در پایگاه چابهار است.

این منطقه به‌دلیل موقعیت استوایی و ساحلی خود، یک سایت با تهویه مناسب و محیطی معتدل با رطوبت نسبی دارد و از تغییرات دمای اندکی در فصول مختلف سال برخوردار است همچنین به‌دلیل موقعیت جغرافیایی در مقابل زلزله آسیب‌پذیری کمتری دارد.

پایگاه پرتاب چابهار مجهز به زیرساخت‌هایی است که می‌توانند با توسعه مراکز فضایی در آینده سازگار باشند که این زیرساخت‌ها شامل جاده‌ها، فرودگاه‌ها، بنادر، مخابرات و... است.

بنابراین دو مزیت عمده برای پایگاه ملی فضایی چابهار وجود دارد که نخست نزدیکی به استواست به‌طوری که انرژی کمتری برای مانور یک فضاپیما به یک مدار استوا و ژئو نیاز دارد. از طرفی، دسترسی آزاد به دریای رو به جنوب دارد به‌طوری که برای موشک‌هایی که در سطوح پایین‌تر قرار می‌گیرند آثار مخروبه ناشی از خرابه موشک‌ها و بقایای فضاپیماها نمی‌توانند روی محل زندگی انسان‌ها تأثیر بگذارند.

منبع: خبرگزاری تسنیم