انتشار دو اثر پژوهشی در حوزه موسیقی ردیف دستگاهی ایران
تاریخ انتشار: ۲۳ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۶۸۰۱۸۵
شهاب مِنا نوازنده سنتور، پژوهشگر و ناشر در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن تشریح تازهترین فعالیتهای موسیقایی خود بیان کرد: طی روزهای اخیر کتاب کمانچهنوازی نوین (دفتر اول و دوم)، تألیف سینا عَلَم از پژوهشگران، آهنگسازان، تنظیم کنندگان و نوازندگان فعال کمانچه، ویولن و قیچک توسط نشر خُنیاگر منتشر شده است.
وی افزود: مؤلف در این کتاب میکوشد کمانچه را بهعنوان یک ساز زهی-آرشهای کامل بشناساند و شخصیتی «کششی» برای آن ساخته و «انتقالیبودن ساز کمانچه» مقولۀ بسیار مهمی که سالها آهنگسازان و نوازندگان با آن درگیر بودهاند را حل کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این نوازنده سنتور اظهار کرد: مؤلف اثر که تجربه همکاری با هنرمندانی چون شهرام ناظری، همایون شجریان، علی قمصری، سالار عقیلی، سینا سرلک، علی زندوکیلی و تعدادی دیگر از هنرمندان را در کارنامه کاری خود دارد، در دفتر دوم به تحصیل فواصل موسیقی ایرانی با تمرینهایی از نوع اِتودها و قطعات و دونوازیها میپردازد تا تمام تکنیکهایی را که در دفتر اول به آنها پرداخته و همچنین در ادامه به آنها میپردازد رنگوبوی موسیقی دستگاهی ببخشد. همچنین با تجربۀ تغییر کوک و دلایل ایجاد چنین رویکردی مواجه خواهیم شد که از لحاظ رزونانس (تشدید صدا) و نحوۀ انگشتگذاریهای متفاوت دنیای تازهای را فراروی مخاطب میگذارد.
مِنا در ادامه صحبتهای خود از انتشار جلد دوم کتاب برگزیده آثار رضا ورزنده به انضمام بررسی شیوه نوازندگی به نگارش، آوانگاری و تنظیم رامین صفایی خبر داد و بیان کرد: بر اساس آنچه در این اثر پژوهشی نوشته شده، جلد دوم آثار ضربی رضا ورزنده، استاد صاحبسبک سنتور، با آوانگاری یازده ضربی در پنج آواز و شش دستگاه ارائه شده است. با یافتن اجرایی از او در دستگاه نوا، این مجلد اثری ضربی از ورزنده را در نوا نیز در بر دارد. البته به روال جلد اول هر قطعه هم برای سنتور یازدهخرک میکوک ورزنده آوانویسی شده و هم بهمنظور آموزشیکردن آن برای نوازندگان کنونی برای سنتور نُهخرک سُلکوک مضرابگذاری شده و به مایهای انتقال یافته که از نظر صدادهی و سهولت اجرا به نمونۀ اصلی نزدیک باشد.
این ناشر در توضیحات تکمیلی اثر گفت: مؤلف در ضمیمه اثر، شیوۀ ضربینوازی رضا ورزنده را با تدقیق در آوانگاریهای خود در هر دو جلد و نیز سایر نواختههای بهدستآمده از این هنرمند را به تفصیل مورد بررسی و تجزیهوتحلیل قرار داده است.
کد خبر 5351120 علیرضا سعیدیمنبع: مهر
کلیدواژه: موسیقی ایرانی سینا علم معرفی کتاب تئاتر ایران فیلم کوتاه فیلم سینمایی تئاتر شهر سینمای مستند کارگردان تئاتر برنامه رادیویی سریال ایرانی پورنگ پورشیرازی محمد خزاعی موسیقی ایرانی جشنواره سینمایی برنامه تلویزیونی حضور هنر ایران در جهان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۶۸۰۱۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تصویر دیده نشده از محمدرضا شجریان
محمدرضا شجریان، خواننده محبوب و استاد آواز موسیقی اصیل ایران در سال ۱۳۱۹ در شهر مشهد در خانوادهای مذهبی متولد شد. پدرش قاری قرآن بود و صوت قرآن را از ۸ سالگی به محمدرضا که صدای خوشی داشت نیز آموخت.
به گزارش ایلنا، شجریان با اولین معلم موسیقی خود در سال ۱۳۳۶ زمانی آشنا شد که برای تحصیل به دانشسرای مقدماتی مشهد وارد شد. وی دو سال بعد علاوه بر تلاوت قرآن، برای رادیو خراسان آوازهای بدون موسیقی را نیز اجرا کرد.
شجریان که پس از دریافت دیپلم از دانشسرای عالی، به استخدام آموزش و پرورش درآمده بود از سال ۴۶ پس از چند سال تدریس در دبستانهای مشهد به تهران منتقل شد. وی در تهران نزد اسماعیل مهرتاش درس آواز آموخت و همزمان خوشنویسی و نوازندگی سنتور را نیز پی گرفت.
اولین اجرا و ضبط صدای شجریان در پاییز سال ۴۶ در غالب برنامه «برگ سبز شماره ۲۱۶» از رادیو ایران پخش شد. اما او به دلیل اینکه پدرش میخواست نام «شجریانها» با قرائت قرآن شناخته شود، در برنامههای رادیویی خود را با نام «سیاوش بیدکانی» معرفی کرد. تا اینکه در سال ۱۳۵۰ پدرش به خوانندگی آواز توسط وی رضایت داد و شجریان با نام خود در رادیو و تلویزیون حاضر شد. او در سال ۱۳۵۰ با فرامرز پایور آشنا شد و آموزش سنتور و ردیف آوازی «صبا» را نزد وی آغاز کرد.
شجریان همزمان با هوشنگ ابتهاج، شاعر پرآوازه متخلص به «سایه» آشنا شده و به واسطه وی همکاری با برنامه «گلها» در رادیو را آغاز کرد. محمدرضا شجریان در این مدت در رادیو با بزرگان موسیقی نظیر احمد عبادی، حسن کسایی، جلیل شهناز، فرهنگ شریف و فرامرز پایور قطعات بسیاری را اجرا کرد.
شجریان آموزش سبک آوازی «طاهرزاده» را از سال ۱۳۵۱ نزد «نور علی خان برومند» آغاز کرد و در سال ۱۳۵۲ نیز با عبدالله دوامی آشنا شد و ردیف آوازی وی را آموخت. او در همان سال در کنار هنرمندان بی نظیر موسیقی سنتی ایران نظیر محمدرضا لطفی، حسین علیزاده، جلال ذوالفنون و ناصر فرهنگفر به عضویت مرکز حفظ و اشاعه موسیقی به سرپرستی داریوش صفوت پیوست.
سال ۱۳۵۴ شجریان به همراه محمرضا لطفی و ناصر فرهنگفر در «جشن هنر شیراز» کنسرت «راست پنجگاه» را اجرا کردند. محمدرضا شجریان که پیش از انقلاب سال ۵۷ رادیو ملی را مانند بسیاری دیگر از هم دورههای خود ترک کرد. وی به همراه محمدرضا لطفی و حمایت هوشنگ ابتهاج که او هم پس از رویداد تلخ میدان ژاله از کار در رادیو دست کشیده بود، کانون «چاووش» را بنیان گذاشت.
شجریان با کانون چاووش که اکثر اعضای آن از گروه شیدا و عارف بودند آثار بسیاری را خواند که تعداد زیادی از آنها محتوای انقلابی و ملی داشتند. «شب نورد» یا (برادر نوجوونه) از چاووش ۲ و «سپیده یا ایرانای سرای امید» و «ایرانی به سر کن خواب مستی» از چاووش۶، «همراه شو عزیز» و «ایران خورشیدی تابان دارد» از چاووش، از جمله این آثار هستند.
tags # محمدرضا شجریان سایر اخبار آیا انسان میتواند در فضا تولید مثل کند؟ | رابطه جنسی و زایمان در فضا چگونه است؟ بعد از فضا چه چیزی وجود دارد، جهان کجا تمام میشود؟! (تصاویر) مرکز واقعی جهان کجا است؟ فضانوردان چگونه در فضا دستشویی میکنند؟ | سرنوشت مدفوع انسان در فضا چه میشود؟