کاوشگر مریخی تیان-ون-۱ تغییر مدار داد
تاریخ انتشار: ۲۳ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۶۸۳۱۸۶
کاوشگر مریخی "تیان-ون-۱"(Tianwen ۱) چین مدار گردش خود را برای آغاز سنجش از راه دور مریخ تغییر داده است.
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، فضاپیمای "تیان-ون-۱" از ماه فوریه تاکنون در مدار مریخ قرار دارد و در ماه مه این کاوشگر، مریخ‌نورد ژورونگ را روی سطح مریخ قرار داد. اولین مدار گردش تیان-ون به گونه‌ای بود که در هر روز مریخی سه بار مریخ را دور می‌زد و یک بار از بالای مریخ‌نورد شش چرخه چین می‌گذشت تا با استفاده از آنتن‌های بزرگ خود داده‌های ژورونگ را به زمین ارسال کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گفته‌ی آکادمی فناوری‌های فضایی شانگهای، تیان-ون-۱ در روز دوشنبه هشتم نوامبر به مدت ۲۶۰ ثانیه موتورهای خود را روشن کرد و سرعت خود را به ۷۸ متر بر ثانیه افزایش داد. این کار باعث شد که تیان-ون که هر هشت ساعت و ۱۲ دقیقه یک بار مریخ را دور می‌زد و در کمترین حالت به فاصله ۴۰۰ کیلومتری از سطح این سیاره می‌رسید هر هفت ساعت و پنج دقیقه مریخ را دور بزند و در کمترین حالت در فاصله ۲۶۵ کیلومتری و در بیشترین حالت در فاصله ۱۰ هزار و ۷۰۰ کیلومتری از آن قرار بگیرد.
هدف اولیه آن بود که تیان-ون در مداری هفت ساعت و ۴۸ دقیقه‌ای قرار بگیرد اما با ادامه فعالیت ژورونگ، دانشمندان ماموریت مداری جدیدی ابداع کردند تا تیان-ون-۱ علاوه بر انجام ماموریت خود بتواند همچنان داده‌های ژورونگ را به زمین برساند.
تیان-ون-۱ هفت محموله علمی با خود دارد که شامل دوربین‌هایی با وضوح متوسط و بالا برای نقشه‌برداری از مناطق بزرگ مریخ و عکسبرداری از سطح این سیاره است.
علاوه بر آن رادار کاوش زیرسطحی MOSIR و رادار صوتی به جستجوی یخ در زیر سطح سیاره سرخ می‌پردازند. اهدافی که مورد کاوش قرار می‌گیرند شامل دهانه‌های برخوردی، آتشفشان‌ها و دره‌ها است.
تیان-ون-۱ با خود یک طیف‌سنج کانی‌شناسی نیز دارد که با آن ترکیبات سطح سیاره سرخ را مورد بررسی قرار می‌دهد.
عمر این کاوشگر دو سال زمینی است اما تیان-ون-۱ می‌تواند فعالیت خود را گسترش دهد.
"زو شینبو"(Zhu Xinbo)، معاون طراح این مدارگرد به تلوزیون مرکزی چین گفت: در انتهای سال آینده زمانی که عمر این کاوشگر به پایان خود برسد ما ماموریت‌های جدیدی براساس شرایط آن طراحی می‌کنیم و سپس ارتفاع مدار آن را کاهش می‌دهیم تا بهتر مریخ را رصد کند و داده‌های بیشتری به دست آورد.
داده‌های به دست آمده از تیان-ون-۱ برای برنامه‌ریزی ماموریت‌های آینده به مریخ نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد که از جمله آنها می‌توان به ماموریت بازگرداندن نمونه از مریخ در سال ۲۰۲۸ اشاره کرد.
مریخ‌نورد ژورونگ نیز اکنون مسیر خود را به سمت جنوب سیاره ادامه می‌دهد و تاکنون هزار و ۲۵۳ متر پیموده است.
در روز یکشنبه هفتم نوامبر نیز کاوشگر مارس اکسپرس آژانس فضایی اروپا اولین تلاش برای دریافت داده از ژورونگ را انجام داد و داده‌ها را به زمین رساند.
منبع: عصر ایران
کلیدواژه: تیان ون ۱
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۶۸۳۱۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تازه‌ترین شواهد از وجود سیاره X در لبه تاریک منظومه شمسی
گروهی از دانشمندان سیاره‌شناس از کالتک (مؤسسه فناوری کالیفرنیا)، دانشگاه کوت د-ازور و مؤسسه تحقیقات ساوت‌وست شواهد جدیدی را مبنی بر وجود سیاره نهم گزارش کرده‌اند. آنها مقاله خود را روی سرور preprint arXiv منتشر کرده‌اند و این مقاله برای انتشار در «آستروفیزیکال ژورنال لترز» پذیرفته شده است.
به گزارش خبرآنلاین، سال ۲۰۱۵ (۱۳۹۴) بود که دو اخترشناس کلتک، چندین جرم کمربند کایپر (کویی‌پر) را در خارج از مدار نپتون، در نزدیکی لبه منظومه شمسی پیدا کردند که به نظر می‌رسید در جهت‌گیری تقریبا نزدیکی نسبت به خورشید واقع شده‌اند. دانشمندان دلیل این انباشتگی را کشش گرانشی سیاره‌ای ناشناخته پیشنهاد دادند؛ سیاره‌ای که بعداً سیاره نهم نام گرفت. این سیاره پیشنهادی حدود ۶ برابر زمین سنگینی دارد و فاصله‌اش از خورشید می‌تواند بین ۳۵۰ تا ۶۰۰ برابر دورتر از فاصله زمین تا خورشید باشد.
البته داستان سیاره نهم هم داستان جالبی است. از زمان کشف سیاره کوتوله پلوتو در اوایل قرن بیستم تا سال ۲۰۰۶ (۱۳۸۵) که پلوتو هنوز جزء سیارات منظومه شمسی دسته‌بندی می‌شد، اخترشناسان به دنبال سیاره دهم بودند و آن را سیاره X می‌نامیدند.
طی سه دهه اخیر و با یافتن تعداد بیشتری از اجرام کمربند کایپر و فرانپتونی‌ها (TNOها)، شواهد آماری ضدونقیضی از وجود سیاره نهم ارائه شده است. برخی تحلیل‌ها، توزیع اجرام یافت‌شده را به نفع وجود سیاره نهم تفسیر می‌کنند و برخی دیگر، کفه ترازو را به نفع نبود این سیاره تغییر می‌دهند. مقاله جدید به نفع وجود سیاره نهم است.
پژوهشگران در تحقیق خود به ردیابی حرکت‌های اجرام بلنددوره‌ای پرداختند که از مدار نپتون می‌گذرند و در طول سفر خود، حرکت‌های نامنظمی نشان می‌دهند. آنها از این مشاهدات برای ایجاد چند شبیه‌سازی کامپیوتری استفاده کردند که هرکدام، سناریوهای متفاوتی را به تصویر می‌کشند.
دانشمندان علاوه بر تصحیح اثر کشش گرانشی سیارات بزرگ منظومه شمسی بخصوص نپتون، داده‌های جزرومد کهکشانی را نیز به شبیه‌سازی اضافه کردند. جزرومد کهکشانی عبارت است از ترکیب نیروهای گرانشی اجرام راه‌شیری که در ورای مرزهای منظومه شمسی واقع شده‌اند.
شبیه‌سازی‌ها نشان داد که قابل‌قبول‌ترین توضیح برای رفتار اجرام فرانپتونی، تداخل جاذبه گرانشی از سیاره بزرگ دوردست است. متأسفانه شبیه‌سازی‌ها از آن نوع نبود که به تیم تحقیقاتی اجازه دهد مکان سیاره را نیز تعیین کند.
شرح عکس: مقایسه توزیع‌های مداری از شبیه‌سازی‌های حرکت nجسم شامل سیاره نهم ( P۹، چپ) و بدون آن (راست). هر دو پنل، فاصله حضیض (کمترین فاصله تا خورشید) را در برابر نیم‌محور اصلی ردپای مداری فرانپتونی‌های شبیه‌سازی‌شده با زاویه تمایل مداری کمتر از ۴۰ درجه (i
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور