به نقل از «ایرنا»

استاد دانشگاه: سریال بازی ‌مرکب نمونه موفق سینمای ملی است

تاریخ انتشار: ۲۴ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۶۸۹۰۹۱

به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، محمدحسین ساعی رئیس دانشگاه سوره به عنوان اولین سخنران در پنل اول سمپوزیوم سینمای ملی هدف از سمپوزیوم یادشده را نظریه پردازی و به تصویرکشیدن تجربیات انجام شده در حوزه سینما دانست و گفت: در زمانه ای که با جهانی شدن اقتصاد و کمرنگ شدن مرزها مواجه ایم، در سایه پلتفرم های پرقدرت جهانی که بسیار گسترده شده اند، باید دید چه اتفاقی برای سینما در کل خواهد افتاد و سینمای ملی چه خواهد شد؟

وی در این سمپوزیوم برخط که به همت دانشگاه سوره برگزار می‌شود، افزود: این شرایط جهانی شدن البته به نوعی ما را به سینمای ملی و محلی بازمی گرداند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

زمانی شهید مرتضی آوینی عنوان کرد که مردم جهان سینمای (جان) فورد (۱۸۹۴ تا ۱۹۷۳) را به عنوان یک آمریکایی، سینمای (آکیرا) کوروساوا (۱۹۱۰ تا ۱۹۶۸) را به عنوان یک ژاپنی می ستایند، آیا تولید فیلم های ایرانی، زبان بین المللی خواهد داشت و مردم جهان به آن توجه خواهند کرد؟

تمدن اسلامی منبع بزرگ سینمای ایران‌اسلامی

غلامحسین رحیمی معاون پژوهش و فناوری وزیر علوم، تحقیقات و فناوری نیز در این نشست بیان کرد: به شخصه تجربه سینمایی ندارم و مطالعات من در این حوزه کم است؛ اما از دوستداران سریال ها و سینمای ایرانی هستم.

معتقدم ما می توانیم سینمای ملی داشته باشیم چون کمتر کشوری مانند ما تمدن دارد؛ ما دو تمدن ایرانی و تمدن اسلامی داریم.

وی در ادامه با اشاره به ثبت دانشگاه جندی شاپور در فهرست بزرگداشت‌های آموزشی، علمی‌ و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) تصریح کرد: اوج درخشش ما ایرانیان در تمدن اسلامی و زمانی است که تمدن اسلام را پذیرفتیم ولی تمدن عرب را نپذیرفتیم و برای شش قرن بزرگترین دانشمندان جهان را به تمدن بشری ارائه کردیم. به این شکل تا قرن دهم حرف اول را در جهان علمی می زدیم.

این تمدن ایرانی‌اسلامی وجوه مختلفی را در بر می گیرد که این وجوه شامل سینما (داستانی و مستند) هم می شود.  

معاون پژوهش و فناوری وزیر علوم، تحقیقات و فناوری تصریح کرد: البته وجوه مضمونی و فنی با هم فرق دارند و حوزه تمدنی بحث مضمونی را شامل می شود که ما در این حوزه توانایی و پتانسیل درخشش سینمای ملی را داریم.

می توانیم در مورد شخصیت های علمی مان مانند شیخ بهایی یا بوعلی سینا (شخصیتی برجسته که در علومی گسترده تبحر دارد) این برجستگی ملی را به تصویر بکشیم. یکی از بهترین روش هایی که می توانیم هویت ملی خود را تقویت کنیم رجوع به ریشه های خودمان است؛ ریشه های علمی، فنی و فرهنگی که داشتیم.

رحیمی اظهار داشت: تمدن اسلامی ما دریای بزرگی است که می تواند در عصر حاضر به عنوان منبعی بزرگ برای سینمای ایرانی-اسلامی درنظر گرفته و از آن استفاده شود.

سینمای مستقل خصوصی راه‌حل گسترش سینمای ملی

فریدون جیرانی کارگردان و فیلم‌نامه نویس نیز در توضیح مولفه های سینمای ملی گفت: تعریف ملت حوزه های مشخصی چون جغرفیا دارد اما هویت این گونه نیست. طبق گفته (بهرام) بیضایی ما با حضور سینما در ایران از ندیدن، به دیده شدن گذر کردیم. این موضوع به آسانی رخ نداده است و این شروع تغییر زندگی ایرانی بود.

بیضایی به درستی می گوید که سینما آمد و رفتار و عمل را جانشین پند کرد و به رفتار ما تصویر داد.

وی افزود: سینما در ایران نگاه جامعه را تغییر و به بازبینی ارزش هایش سوق داد. ما در این امر خودمان را در آینه دیدیم و با خود را در آینه دیدن، با تصویر غربی ها مقایسه کردیم و به سمت پیداکردن هویت بومی رفتیم. البته در این میان محدودیت های سیاسی، فرهنگی و تاریخی وجود داشت و این موضوع بازیابی تصویر دینی را به تاخیر انداخت.

جیرانی با اشاره به فیلم های سینمایی مختلف تلاش سینماگران ایرانی را برای پیداکردن هویت خود از پس رویدادهای مختلفی چون انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی به عنوان مصادیقی از رفتن به سمت تصویرگری سینمای ملی بیان کرد.

زاویه فرهنگی و زاویه اقتصادی در تعریف سینمای ملی دو وجه مهم هستند. در زاویه فرهنگی امر ملی و هویت ملی مهم است و با نگاه ملی می شود سینمای ملی را در تفسیری از هویت ملی فهمید. بر این اساس دو نظریه وجود دارد: اول، پذیرش یک یا چند تفسیر به منزله هویت ملی و دوم رفتن به سوی بازار آزاد فرهنگی.

این کارگردان ادامه داد: در راه اول این موضوع وجود دارد که مشخص کننده تفسیر چه کسی بوده است؟ و این جواب حاصل می شود که تفسیر سینمای ملی متاثر از سینمای دولتی بوده است. در راه حل دوم یعنی رفتن به سمت بازار آزاد فرهنگی به دلیل این آزادی بازار و رهایی آن از بومی و ملی بودن، تفسیر سینمای ملی بی معنا خواهد بود.

راه حلی دیگر اما (که شاید سطحی به نظربرسد) توجه به نقطه نظر اقتصادی در جهان پرتضاد امروز است که شاید بتوانیم با استفاده از آن روی تعریفی توافق کنیم.

جیرانی گفت: سینمای مستقل خصوصی که با سرمایه بخش خصوصی مستقل از دولت حرکت می کند به نظرم گزینه معقولی برای تقویت سینمای ملی است. البته این سینما دنبال سود است؛ سرمایه ای که دنبال سود نیست به نظرم مشکوک است.

این یک حقیقت تلخ است که پشت سینمای امروز آرمانی نیست و سینمای اجتماعی ما در جهان امروز بی آرمان مانده است. در سینمای اجتماعی امروز ما، عده ای فیلمساز هستند که می دانند چه کار می کنند مانند اصغر فرهادی؛ اما عده ای هم هستند که نمی دانند برای چه فیلم می سازند و این سینما دچار تشتتی است که باید ریشه آن را یافت. نمی توانیم از تاثیرات جهانی دور باشیم و باید این مهم را بپذیریم.

وی افزود: امروز موضوعاتی عوض شده است و مثلا فیلم شطرنج باد اثر محمدرضا اصلانی که در دوره خود مقبول نبود، دیده می شود.

هرچه بیشتر به سمت یک سینمای مستقل (تفکری و اقتصادی) بخش خصوصی حرکت کنیم، قدرت شکل دهی شایسته تری به سینمای ملی ایران را خواهیم داشت.

بازی ماهی مرکب نمونه موفق سینمای ملی است

علی روحانی پژوهشگر و استاد دانشگاه نیز در ادامه گفت: بحث سینمای ملی برای کشورهای صاحب سینما همواره مسئله است، مانند ایران که به عنوان یکی از این صاحبان سینما چنین ادعایی هم دارد.

مطالعه سینما امروز در جهان سخت شده است؛ زیرا اگر پیشتر تنها چند کشور در این حوزه اثرگذار بودند امروز شاهد حضور گسترده ای از کشورهای جهان هستیم که می خواهند سینما را برای تثبیت هویت ملی خود به کار بگیرند و در این حوزه سرمایه گذاری های گسترده ای می کنند.

وی در ادامه به تعاریف کلی و جزئی در تعریف سینما (به صورت کلی و جزئی یعنی در راستای تعریف سینما به شکل ملی) پرداخت و زبان و اقتصاد را به عنوان عواملی مهم در تعریف سینما ملی بر اساس دیدگاه صاحب نظران سینمایی برشمرد.

ما بحران ملی نداشتیم و از این منظر کشوری صاحب تمدن و هویت هستیم و نیازی به تمرکز سینما بر این موضوع برخلاف جوامعی چون آسیای میانه و مثلا هند و هنگ کنگ نداریم. اما در نهایت در کشوری چون ما دولت باید در راستای بازتولید و تقویت هویت ملی تلاش کند و این موضوع را در راستای اهداف فرهنگی خود پیاده سازد.

وی افزود: موضوعی در برخی ادوار توسط برخی مطرح شد مبنی بر اینکه سینمای ایران باید زبان ایرانی از فرق سر تا نوک پا داشته است، اما این موضوع به بن بست می رسد زیرا سینما زبانی جهانی دارد.

نقش دولت در تقویت سینمای ملی به عنوان سینمایی که برای مردم باشد و به تعبیر امیل دورکیم (جامعه شناس فرانسوی) خاطره جعمی را برجسته سازد، بسیار مهم و اثرگذار است. ما خلاهایی را در بازنمایی خاطرات جمعی (که در مقایسه با کشورهای دیگری چون فرانسه قابل مشاهده است) داریم که باید به آن توجه کنیم.

این استاد دانشگاه بیان کرد: ما کشور خرده فرهنگ ها هستیم که جدای از لایه قومی، امروز سبک زندگی و نظام فکری هم به آن اضافه شده است. این وضع، کار تصویرگران را سخت کرده است. تکثر فرهنگی جامعه ما زیاد است و بر این اساس نمی توان شکل دهی یکسانی در تصویرسازی داشت؛ برای این شکل دهی سینماگران باید به بحران های امروز جامعه ایران بپردازند.

بخش مهمی از سینمای ملی امروز به عنوان آلترناتیو (جایگزین) هالیوود مطرح می شود.

روحانی با اشاره به قدرت مغفول سینمای سرگرم کننده در ایران، یادآور شد: سینمای سرگرم کننده نتوانست در ایران همانند جهان به‌خوبی تجربه شود و از طرف دولت و منتقدان زیر سوال رفت. این سینما می توانست نگاه بومی و ملی داشته باشد و به عنوان یک تولید قابل قبول پذیرفته شود که خودبه خود گسترش دهنده سینمای ملی باشد. کاری که امروز ترکیه انجام می دهد و سریال های سرگرم کننده خود را صادر می کند. کاری که مرحوم فرج الله سلحشور انجام می داد و می توانست سینمای ملی ما را در کشورهای عرب زبان و مسلمان گسترش دهد، اما در ایران مغفول ماند.

ما مشکلات خاص هویتی نداریم که بخواهیم چیزی از دست رفته را بازیابی و تقویت کنیم. در نهایت باید ملیت را دریابیم و به عنوان یک کشور صاحب سینما می توانیم در جهت قدرت جهانی گام برداریم. شاید عمده مشکل ما این بود که بدنه سینمای ایران سخنگو نداشته و نتوانسته به خوبی حرف بزند.

وی افزود: در نهایت اقتصاد دستی نامرئی دارد که انتخاب می کند؛ فیلم های فرهادی فیلمنامه هایی هالیوودی و جذاب دارند، هالیوود هم به آن جایزه می دهد و در عین حال که ایرانی هستند. بر این اساس بازار داخلی و خارجی بسیار مهم است. این بازار را اگر دنبال گسترش سینمای ملی هستیم باید در نظر داشته باشیم و این موضوع را در افق انتظاراتمان بگنجانیم.

تجربه کره جنوبی تجربه خوبی است که نشان می دهد در صورت داشتن یک تولید باکیفیت می توان سینمای ملی را در سطح جهانی به تصویر کشید. سریال بازی مرکب این موضوع را به صورت مصداقی ثابت می کند که چگونه یک سینمای ملی-محلی با برخورداری از مولفه های تولید باکیفیت می تواند نمونه های هالیوودی را پشت سر بگذارد.

سمپوزیوم علمی سینمای ملی که آنلاین (برخط) از ساعت ۸:۳۰ تا ۱۸:۳۰ روز دوشنبه (۲۴ آبان) از سوی دانشگاه سوره در حال برگزاری است، طی چهار نشست پی­‌درپی به تعاریف و اهداف سینمای ملی، چالش های پیش روی سینمای ملی ایران، سینمای فراملی و چشم­انداز آینده سینمای ملی خواهد پرداخت.

سمپوزیوم پیش رو تلاش دارد به این سوال پاسخ دهد که خاص بودگی یک سینمای ملی تا چه حد و چه میزان، ریشه در پرسش‌های تکنیک، فن، مضمون، هویت، ملیت، نژاد، قوم, دین، آئین، مناسک، مراسم و انسجام ملی فرهنگ یک سرزمین دارد.

دبیر نشست‌های صبح رامتین شهبازی مدیرگروه سینما و معاون دانشکده هنر دانشگاه سوره و نشست‌های بعد از ظهر فرشاد عسگری کیا عضو هیأت علمی دانشکده هنر دانشگاه سوره هستند.

علاقه مندان می‌توانند طبق برنامه برای شرکت در این جلسه، به آدرس https://sibad.soore.ac.ir/v/show/nationalcinema مراجعه کنند. ورود برای عموم آزاد است.

برچسب‌ها کره‌ جنوبی انقلاب اسلامی ایران جنگ تحمیلی سازمان سینمایی و امور سمعی و بصری سریال خارجی اختصاصی ایرنا محمدرضا اصلانی دانشگاه سوره

منبع: ایرنا

کلیدواژه: کره جنوبی انقلاب اسلامی ایران جنگ تحمیلی کره جنوبی انقلاب اسلامی ایران جنگ تحمیلی سازمان سینمایی و امور سمعی و بصری سریال خارجی اختصاصی ایرنا محمدرضا اصلانی دانشگاه سوره دانشگاه سوره سینمای ایران تمدن اسلامی تعریف سینما عنوان یک سینمای ملی هویت ملی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۶۸۹۰۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«مست عشق» ، زمانی برای مستی سالن های سینما / روایت مولانا و شمس ، پدیده ای فراتر از اکران

عصر ایران - شاید کمتر از یکماه پیش که خبر اکران نزدیک مست عشق در رسانه‌های سینمایی مطرح شد، کمتر کسی پیش‌بینی چنین موفقیتی در گیشه سینمای ایران را برای این فیلم متصور می‌شد.
مست عشق، در اولین روز فروش رکورد بالاترین فروش روز اول سینمای ایران را شکست. پیش از این، بالاترین فروش روز اول سینما در روز تعطیل 2 میلیارد و 300 میلیون تومان بود و در روز غیر تعطیل یک میلیارد و 300 میلیون تومان. اما روایت زیبای شمس و مولانا در اولین روز اکرانش که در یک روز غیر تعطیل رخ داد، این دو رکورد را یکجا شکست و به عدد اعجاب انگیز و بی سابقه 3 میلیارد و 500 میلیون تومان در روز اول اکران رسید.


مست عشق در حالی توانست با 50 هزار مخاطب در روز نخست به این رکورد برسد که پیش از این، تنها فیلم‌های کمدی توان صدر نشینی داشتند و حتی نزدیک شدن به این اعداد برای فیلم‌های غیرکمدی بیشتر شبیه رویا بود.

در حالیکه از اوایل اسفندماه سال گذشته، شایعات پراکنده درباره اکران نوروزی این فیلم در محافل سینمایی مطرح می شد، به یکباره و به دلایل نامشخص (و البته مشخص!) از گردونه اکران نوروز کنار رفت و زمزمه این شایعات از اکران نوروز به اکران عید فطر تبدیل شد. اما عدم اکران این فیلم در عید فطر باز هم بر حواشی نه چندان کم این فیلم افزود تا آنکه عوامل تولید فیلم با رونمایی از موسیقی تیتراژ فیلم با صدای علیرضا قربانی خبر از اکران فیلم در هفته پس از عید فطر دادند اما این خبر نیز نقطه پایان حواشی تمام نشدنی این فیلم نبود چراکه در فاصله یک روز تا شروع اکران، روابط عمومی فیلم خبر از تعویق اکران فیلم به دلایل فنی و آماده نبودن فیلم داد که همین موضوع با توجه به زمان طولانی تولید فیلم، بر حواشی آن بیش از پیش افزود و گمانه‌زنی‌های درخصوص فشار سازمان سینمایی برای انجام اصلاحات در فیلم و مقاومت گروه سازنده در مقابل این درخواست را رقم زد.

به هر روی این فیلم پس از یک هفته تأخیر اعلام شده از تاریخ پنجم اردیبهشت ماه در حالی وارد گردونه رقابت اکران شد که دو فیلم کمدی پر قدرت همچون سالهای اخیر سینمای ایران در این عرصه در حال یکه‌تازی بودند و کمتر کسی شانسی برای مست عشق در رقابت با این کمدی‌ها قائل بود؛ تمساح خونی که به تازگی رکورد رسیدن به فروش یک میلیارد تومان در ۴۰ روز را از آن خود کرده بود و سال گربه که در اولین هفته اکران خود رکورد فروش اولین روز، سه روز اول و هفته اول فیلم‌های سینمایی را بدست آورده بود.

اما پیش‌فروش پانصد میلیون تومانی در اولین روز آغاز پیش فروش و در فاصله سه روز مانده تا شروع اکران فیلم، زنگ خطری جدی برای فیلم‌های رقیب بود که این بار با حریفی دست و پا بسته رو به رو نخواهند بود.

استقبال از پیش فروش فیلم چنان زیاد بود که بسیاری از سینماهای کشور از بامداد روز چهارشنبه، اکران فیلم را با سانس‌های فوق‌العاده آغاز کردند. اتفاقی که سالها بود برای فیلم‌های غیر کمدی در سینمای ایران تبدیل به رویا و آرزو شده بود.

مست عشق در زمان انتشار این گزارش، فروش 28 میلیارد تومان در فاصله تنها ۵ روز از شروع اکران را پشت سر گذاشته و تمامی رکوردهای سینمایی را از آن خود کرده است.

استقبال بسیار زیاد مخاطبان از فیلم، سالن‌های پر از تماشاگر در تمامی سانس‌ها از سانس‌های اصطلاحاً مرده ساعت ۱۳ و ۱۵ عصر تا سانس‌های فوق‌العاده‌ی بعد از نیمه شب، همگی نشان از علاقه بینندگان و به دست گرفتن نبض مخاطب توسط این فیلم دارد. موضوعی که برای نخستین بار در تاریخ سینمای ایران توسط یک فیلم آن‌ هم با حال و هوای عشق و حول زندگی شاعران و اسطوره های ادبی ایران زمین شکل گرفته است.

تشویق‌های مردم در انتهای فیلم در سالن‌های سینما، همخوانی ترانه علیرضا قربانی با شروع تیتراژ پایان فیلم در سالن‌ها، تقاضای بلیت برای نشستن بر روی زمین در حالی که ظرفیت سالن‌ها تکمیل شده است و به اشتراک گذاشتن لحظاتی از فیلم با دیالوگ‌های شمس و مولانا در این فیلم در شبکه‌های اجتماعی توسط مخاطبان، همه و همه در حالی رخ ‌می‌دهد که این اتفاقات را تنها و تنها در ایام رونق و شکوه جشنواره‌ فیلم فجر سال‌های دور شاهد بودیم.

از سوی دیگر اقبال منتقدان و اهالی سینما نسبت به این فیلم نیز در نوع خود جالب توجه و حائز اهمیت است. گویی برای اولین بار در تاریخ سینمای ایران، گروهی دست به تولید فیلمی زده‌اند که توانسته توجه همزمان مخاطبان عام و منتقدان خاص‌اندیش و نکته‌سنج سینما را جلب نموده و در یک نقطه مشترک به هم برساند؛ اینکه با فیلمی خاص، با قصه‌ای جذاب و روایتی پر کشش همراه با تولید و پروداکشن قابل قبول مواجه هستیم.

بدون شک دستیابی به چنین ترکیبی از رضایت قاطبه مخاطبان در این فیلم می‌تواند، راهنمای سایر تهیه‌کنندگان و کاگردانان سینمای ایران برای تولید بیشتر آثاری از این دست و در نهایت، نیل به هدف اعتلای سینمای ایران باشد و در حالی که در سالهای اخیر، نگاه تجاری حرف نخست را در سینمای ایران زده و تفکر سنتی بر این اعتقاد بوده است که تنها فیلم های طنز قابلیت اقبال عمومی را دارد، مست عشق می‌تواند مسیر جدیدی را در تاریخ سینمای ایران باز نماید.

 ادبیات کهن پارسی، سرشار از قصه های جذابی است که با بروز و ظهور پدیده هایی همچون مست عشق، فضای سرمایه گذاری برای تولید بیشتر آثاری از این دست که به نوعی ادای دین به فرهنگ و ادب و تاریخ و تمدن ایران و اعتلای آن است را بیش از پیش تسهیل خواهد نمود و البته باید این نکته را نیز بپذیریم که اقبال عمومی مخاطبان به آثار کهن ایرانی از جمله حکایت مولانا و شمس در مست عشق یک پیام روشن دارد و آن هم تغییر ذائقه مخاطب است.

اگرچه شاید برای پیش‌بینی سقف فروش مست عشق و حد نهایی اقبال مخاطبان به این فیلم کمی زود باشد، اما مسیر پیش‌رو و میزان فروش این فیلم تا این لحظه، نشان از تداوم این اشتیاق مردم نسبت به فیلم و شکل‌گیری عصر جدیدی در سینمایی ایران دارد که در آن عمق و اندیشه آثار سینمایی حرف اول را خواهد زد.

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: برای تماشای بازیگران ترکیه‌ای یا قصۀ شمس و مولانا؟ «مست عشق» نیامده رکورد فروش روز اول سینمای ایران را شکست هستی تا سرمستی؛ به بهانه فیلم «مست عشق»