نوجوان اهل مطالعه تربیت کنید!؟

ایسنا/قم این مدرس دانشگاه در خصوص اینکه والدین برای ترغیب نوجوان به مطالعه کتاب ابتدا خود باید اهل کتاب و مطالعه باشند، اظهار کرد: وقتی نوجوان کتابخوانی را به عنوان یک سرگرمی و ویژگی شخصیتی والدین می‌بیند به راحتی مطالعه را به عنوان یکی از ویژگی های شخصیتی خود می‌پذیرد

مرضیه عزیزی معین روان شناس بالینی و مدرس دانشگاه در گفت و گو با خبرنگار ایسنا با بیان اینکه مطالعه اثرات مثبت مختلفی بر روان و شخصیت نوجوانان یادآور شد: مطالعه در پیشرفت شخصی نوجوان و به تبع برای پیشرفت جامعه موثر است از جمله این تاثیرات افزایش قدرت نوشتن در نوجوان است به این دلیل که نوجوان با مطالعه آثار مختلف با واژگان و کلمات جدیدی آشنا و خزانه لغت غنی‌تری دارد به راحتی می‌تواند شروع به نوشتن کند همچنین مطالعه می‌تواند نوجوان را به فردی نقاد و پرسشگر تبدیل کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزایش قدرت تمرکز، اعتماد به نفس و تقویت مغز را از دیگر فواید مطالعه برای نوجوانان دانست و گفت: نوجوان در هنگام مطالعه نمی‌تواند همزمان فعالیت دیگری انجام دهد و همین مسئله قدرت تمرکز و دقت نوجوان را بالا می‌برد از سوی دیگر افزایش اطلاعات عمومی ناشی از مطالعه باعث می‌شود نوجوان در جمع همسالان و بزرگسالان اطلاعات خود را منتقل کند و در واقع حرفی برای گفتن داشته باشد لذا اعتماد به نفس نوجوان بالاتر خواهد رفت از طرفی مطالعه با تقویت مغز از بیماری‌های آلزایمر و زوال عقل پیشگیری می‌کند.

عزیزی معین با اشاره به اینکه یکی از اهداف ما این است که نوجوانان خلاقانه به سمت مشکلات زندگی بروند و راه حل های مختلفی برای حل مشکلات داشته باشند، ادامه داد: کاهش استرس، افزایش و بهبود حافظه و افزایش سرعت یادگیری، رشد خلاقیت، یادگیری مهارت‌های زندگی و در نتیجه آن افزایش قدرت حل مسائل، تقویت مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی شدن از دیگر اثرات مثبت مطالعه در نوجوانان است.

این مدرس دانشگاه در خصوص اینکه والدین برای ترغیب نوجوان به مطالعه کتاب ابتدا خود باید اهل کتاب و مطالعه باشند، اظهار کرد: وقتی نوجوان کتابخوانی را به عنوان یک سرگرمی و ویژگی شخصیتی والدین می‌بیند به راحتی مطالعه را به عنوان یکی از ویژگی های شخصیتی خود می‌پذیرد همچنین والدین باید زمان های خاصی را برای مطالعه همه افراد خانواده با هم در نظر بگیرند به عنوان مثال جمعه عصر همه اعضای خانواده به مطالعه کتاب بپردازند.

این روان درمانگر افزود: والدین باید منابع دسترسی به کتاب از جمله شرایط عضویت در کتابخانه‌های عمومی و حضور در نمایشگاه‌های کتاب و اختصاص مبالغی برای خرید کتاب را برای نوجوان فراهم کنند.

عزیزی معین با تأکید بر اینکه والدین نباید نقش خود را دست کم بگیرند و به یاد داشته باشند که می‌توانند نوجوان اهل مطالعه تربیت کنند، بیان کرد: والدین باید سعی کنند نوجوان با افراد اهل مطالعه ارتباط نزدیک تری داشته باشد همچنین از نوجوان بخواهید کتابی را که مطالعه کرده به دوستان و همسالان خود معرفی کند و برگزاری نشست‌های نقد و بررسی کتاب در جمع دوستان و خویشاوندان می‌تواند مشوقی برای نوجوان باشد.

 وی مهم ترین اقدام والدین در جهت ترغیب نوجوان به مطالعه را ایجاد انگیزه و محیط آرام در خانواده دانست و عنوان کرد: نوجوان باید بداند برنامه منظمی در زندگی دارد که در برگیرنده همه‌ی نیازهای جسمی و روانی است و در کنار بازی، ورزش، انجام تکالیف درسی، تماشای تلویزیون مطالعه کتاب هم یکی از برنامه‌های روزانه او باشد.

عزیزی معین با اشاره به اینکه نوجوانان بر اساس تیپ‌های شخصیتی متفاوت علاقه مندی های متفاوتی دارند، متذکر شد: تیپ شخصیتی A پر انرژی، خشک، قانونمند و پرخاشگر هستند این افراد به کتاب‌های پلیسی علاقه دارند و تیپ‌های شخصیتی B شخصیت‌های خونسرد و آرام هستند که به کتاب‌های شعر و داستان علاقه مند هستند.  

وی ادامه داد: در برخی از نوجوانان روحیه استقلال طلبی پر رنگ تر است در اینصورت مطالعه زندگینامه‌های افراد برجسته در زمینه های دینی، علمی و سیاسی می‌تواند برای آنها جذاب تر باشد و از طرفی نوجوانانی هستند که نیاز دارند اعتماد به نفس و انگیزه آنها بالا برود در این حالت کتاب‌های روانشناختی که نشان دهنده راهکارهایی در خصوص افزایش اعتماد به نفس و استقلال است می‌تواند برای نوجوان کمک کننده باشد لذا شناخت ویژگی‌های شخصیتی و علایق نوجوان در انتخاب کتاب و ترغیب او به مطالعه موثر است.

عزیزی معین یادآور شد: یک نوجوان ممکن است به یک نویسنده خاص و موضوعات داستانی علاقه‌مند باشد که نوجوانان دیگر به آن علاقه ندارند بنابراین از نوجوان بخواهید برای شما توضیح دهد چه نوع کتاب‌هایی را می‌پسندد و با نوع نگارش کدام از یک نویسندگان ارتباط برقرار می‌کند البته باید این نکته را به نوجوان گوشزد کنیم که خود را محدود به یک نوع کتاب نکند و والدین هم باید توجه کنند که نباید نوجوان را فقط به مطالعه کتاب‌های درسی و کمک درسی محدود کرد.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: نوجوانان مطالعه کتاب عنوان یک اعتماد به نفس برای نوجوان عزیزی معین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۶۹۳۴۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حد کم کردن وزن چقدر است؟

ایتنا - چه با کمک داروهای مؤثر جدید لاغر شوید، چه بعد از جراحی لاغری وزن کم کنید، چه ورزش کنید و کالری بسوزانید، روزی می‌‌رسد که اعداد روی ترازو دیگر پایین نمی‌آیند و شما به محدودیت کاهش وزن برخورد می‌کنید. اما این حد کجاست؟
در یک مطالعه جدید، کوین هال، پژوهشگری در مؤسسه ملی بهداشت که کارشناس اندازه‌گیری متابولیسم و تغییر وزن است، بررسی‌ای انجام داد تا ببیند به طور معمول چه زمانی کاهش وزن متوقف می شود و این موضوع چه ارتباطی با روش کاهش وزن افراد دارد.

او با استفاده از داده‌های حاصل از آزمایش‌های بالینی باکیفیت از روش‌های مختلف کاهش وزن، این داده‌ها را به مدل‌های ریاضی تقسیم کرد تا بفهمد چرا افرادی که وزن کم می‌کنند از جایی به بعد آن را متوقف می‌سازند.

او دریافت که بخشی از دلیل مؤثر بودن جراحی بای پس معده و داروهای جدید کاهش وزن مانند سماگلوتاید و تیرزپاتاید این است که زمان لازم برای رسیدن به پایداری وزن دو برابر می‌شود. در واقع در این روش نسبت کاهش کالری، افراد می‌توانند برای مدت طولانی‌تری کاهش وزن را ادامه دهند.

بدن با تلاش برای حفظ تعادل بین کالری‌هایی که می‌خوریم و کالری‌هایی که می سوزانیم وزن را تنظیم می‌کند. وقتی کالری مصرف می‌کنیم یا کاهش می‌دهیم و شروع به سوزاندن انرژی ذخیره شده خود می‌کنیم، اشتها به ما می گوید که بیشتر بخوریم. مطالعات هال نشان داده است که هر چه فرد وزن بیشتری از دست بدهد، اشتها قوی‌تر می‌شود تا زمانی که با تمام کارهای سختی که در وهله اول برای از دست دادن وزن انجام داده، مقابله کند.

این مکانیسم واکنشی برای اجداد شکارچی انسان ارزشمند بوده است، اما برای انسان‌های مدرن که دسترسی آسان به غذاهایی با انرژی متراکم دارند، به خوبی کار نمی‌کند.

هال برای مطالعه مسیر کاهش وزن تنها با استفاده از محدودیت کالری، کاهش وزن مشاهده شده را مدلسازی کرد. او به طور تصادفی ۲۳۸ بزرگسال را به گروه تقسیم کرد. یک گروه به مدت دو سال از یک رژیم غذایی با محدودیت ۲۵ درصد کالری پیروی کردند و گروه دیگر به خوردن مطابق معمول پرداختند. این مطالعه که از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۰ با مشارکت مؤسسه ملی بهداشت انجام شد نشان داد افراد گروهی که کالری را کاهش دادند به طور متوسط حدود ۱۶پوند وزن از دست دادند اما گروهی که رژیم غذایی معمولی خود را دنبال کردند حدود ۲ پوند اضافه وزن داشتند.

 

اگرچه افرادی که در این تحقیق شرکت کردند به مدت دو سال به تلاش خود ادامه دادند، اما کاهش وزن آنها تقریباً در حدود ماه دوازدهم متوقف شد، زیرا اشتهای آنها برای مقابله با چاقی افزایش یافت.

هال اشاره می‌کند که در مطالعه خود به میانگین‌ها پرداخته است. زمان کاهش وزن ممکن است بسته به فرد متفاوت باشد.

مدل هال پیش‌بینی کرد که برای دستیابی به کاهش وزن گزارش‌شده در آن مطالعه، افرادی که رژیم‌شان با ۲۵۰۰ کالری در روز شروع می‌شد، باید بیش از ۸۰۰ کالری در روز کاهش می‌دادند. به این ترتیب بدن آنها این گونه پاسخ داد که باید به ازای هر کیلوگرم وزنی که از دست داده‌اند، روزانه حدود ۸۳ کالری بگیرند.

یک کیلوگرم حدود ۲.۲ پوند است. به ازای هر ۲.۲ پوند کاهش وزن داوطلبان در این تحقیق، اشتهای آنها با درخواست ۸۳ کالری بیشتر در روز پاسخ داده شد. میانگین کاهش وزن گزارش شده در این مطالعه ۷.۵ کیلوگرم یا ۱۶ پوند بود و این به معنی آن است که در کمترین وزن خود، احساس نیاز به خوردن ۶۲۲ کالری بیشتر در روز نسبت به قبل از شروع کاهش وزن داشتند.

اما آن‌ها در واقع ۶۲۲ کالری اضافه در روز نمی‌خوردند بلکه این مقدار اشتهای بیشتری است که احساس می‌کردند به آن نیاز دارند، در حالی که همان تلاشی را می‌کردند که در ابتدا برای کاهش ۸۰۰ کالری در روز انجام می‌دادند.

هال گفت در پایان این مطالعه، شرکت‌کنندگان به همان اندازه که در ابتدا تلاش می‌کردند برای مقاومت در برابر غذا تلاش می‌کردند، اما به جای ۸۰۰ کالری که هدف آنها بود، فقط توانستند حدود ۲۰۰ کالری در روز کاهش دهند. و این باعث شد که روند کاهش وزن آنها متوقف شود.

دکتر کریستوفر گاردنر، مدیر مطالعات تغذیه در مرکز تحقیقات پیشگیری استنفورد، قبلاً به سی‌ان‌ان گفته بود که روند کاهش وزن هر چه پیشتر می‌رود سخت‌تر می‌شود. زیرا بدن افراد به آن واکنش نشان می‌دهد و از نظر متابولیک کارآمدتر می‌شوند. و بنابراین همان کسری کالری این کار را برای شما انجام نمی‌دهد. به همین دلیل است که کاهش وزن افراد رفته رفته متوقف می‌شود.

 

در مدل هال، از آنجایی که افراد وزن بیشتری از دست دادند، اشتهایشان برگشت و حدود ماه ۱۲، کاهش وزن را متوقف کردند.

داروهای سماگلوتید و تیرزپاتید که با تقلید از هورمون‌های روده به افراد در کاهش وزن کمک می‌کنند، باعث ایجاد محدودیت بیشتری کالری شدند.

سازمان غذا و داروی ایالات متحده تزریق تیرزپاتاید را تأیید کرده است. این اولین و تنها داروی چاقی در نوع خود است که هم جی‌آی‌پی (پلی پپتید انسولینوتروپیک وابسته به گلوکز) و هم جی‌ال‌پی-۱ را فعال می‌کند.

اما مهم‌تر از همه آن که این داروها فقط بر تعداد کالری‌هایی که افراد از رژیم غذایی خود حذف می‌کنند تأثیر نداشتند. آن‌ها همچنین تعداد کالری‌هایی را که بدنشان باعث می‌شد با کاهش وزن دوباره غذا بخورند، کاهش دادند و در واقع اشتهایشان را ضعیف کردند. با کاهش اشتهای خود به نصف، آنها توانستند وزن خود را برای مدت طولانی‌تری کاهش دهند، به طور متوسط یک سال بیشتر در مقایسه با محدودیت کالری به تنهایی و بدون دارو. به طور کلی روند کاهش وزن در افرادی که از داروهای کاهش وزن استفاده می‌کنند در حدود سال دوم متوقف می‌شود.

عمل جراحی کاهش وزن قوی‌ترین اثر را داشت و افراد را بر آن داشت که روزانه حدود ۳ هزار و ۶۰۰ کالری از رژیم‌های غذایی خود حذف کرده و به ازای هر کیلوگرم کاهش وزن، فقط ۵۸ کالری دریافت کنند. افرادی که تحت عمل جراحی کاهش وزن قرار گرفته بودند، یک سال دیرتر به وضعیت پایدار می‌رسند که نشان می‌دهد این جراحی اشتهای آنها را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد.

هال می‌گوید استفاده از داروهایی مانند سماگلوتاید و تیرزپاتاید و مداخلاتی مانند جراحی کاهش وزن زمان لازم برای رسیدن به توقف کاهش وزن را طولانی‌تر می‌کند، اما از وقوع کامل آن جلوگیری نمی‌کند.

هال گفت: «آنچه که در حال رخ دادن است این است که افراد هر چقدر هم وزن از دست بدهند، همچنان افزایش اشتها را تجربه می‌کنند.»

او در عین حال تصریح کرد اگر دارو یا درمانی به طور کامل اشتها را از بین ببرد، خطرناک خواهد بود. اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است فرد تا آن قدر از خوردن سر باز بزند که بمیرد.

 این مطالعه همچنین به اصلاح برخی از ایده‌ها در مورد اینکه چرا افراد از کاهش وزن خودداری می‌کنند کمک می‌کند.

 

به عنوان مثال، یک نظریه این است که کاهش وزن به متابولیسم آسیب می‌رساند، بنابراین افراد در هنگام استراحت کالری بسیار کمتری نسبت به زمانی که شروع کردند می‌سوزانند و می‌توانند به راحتی وزن خود را به دست آورند.

هال می‌گوید متابولیسم پس از کاهش وزن کاهش می‌یابد، اما نه آن قدری که بتوان با آن زمان توقف کاهش وزن را دریافت.

او این تصور را که اثر داروها در نهایت متوقف می‌شود، رد می‌کند و می‌گوید: «دلیل توقف کاهش وزن آن است که در نقطه‌ای، اثر داروها باعث افزایش اشتها می‌شود.»

هال گفت: «یک چیز بسیار رایج دیگر در حال حاضر این است که بعضی می‌گویند با جراحی چاقی، آن قدری که فکر می‌کردند وزن‌شان کم نشده است، از پپتید شبه‌گلوکاگون ۱ استفاده می‌کنند، یعنی باز هم تن به مداخله بدنی دیگری می‌دهند.»

این پژوهشگر می‌افزاید: «هر مسیری را که انتخاب کنید، یک وضعیت پایدار برای حفظ کاهش وزن مورد نیاز است. بنابراین ایده خوبی است که در نظر بگیرید آیا می‌توانید کاری را که انجام می‌دهید برای مدت طولانی ادامه دهید یا نه.»

افرادی که پس از کاهش کالری روند کاهش وزن‌شان متوقف می‌شود، احتمالاً می‌توانند با محدود کردن بیشتر کالری یا اضافه کردن ورزش به روال خود، از آن مرحله عبور کنند. هال در این زمینه می‌گوید: «هر کاری که انجام می‌دهید، باید به آن ادامه بدهید. بنابراین شما باید از مداخله در سبک زندگی برای بقیه زندگی خود راضی باشید.»