به نقل از «تسنیم»

هجرت حضرت معصومه (س) الگوی آخرالزمانی شیعه است / زیارتنامه کریمه اهل بیت سمت و سویی مهدوی دارد

تاریخ انتشار: ۲۶ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۷۰۸۲۷۵

امام رضا علیه‌السلام هنگام هجرت تمدنی‌شان به ایران، به ظاهر غایب از شهر و دیار بود؛‌ در چنین شرایطی حضرت مصعومه سلام‌الله علیها از مکان خویش به قصد امام هجرت کرد. این رفتار یکی از الگوهای آخرالزمانی ما محسوب می‌شود. - اخبار فرهنگی -

حجت‌الاسلام سیدمهدی توکل، کارشناس و محقق حوزوی در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی تسنیم هجرت حضرت فاطمه معصومه را دارای پشتوانه‌ای معرفتی معرفی کرد و گفت: میان ولادت امام رضا علیه‌السلام تا ولادت حضرت معصومه سلام‌الله علیها 25 سال فاصله است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

امام زمانی که برای ولی‌عهدی به ایران رفتند، آن بانوی بزرگوار تصمیم به هجرت گرفت و این هجرت به دلیل همسویی با امام حیّ آن زمان بود. این محبتی که حضرت معصومه سلام‌الله علیها نسبت به برادرشان امام رضا داشت، سوای از رابطه خواهر و برادری، دارای پشتوانه معرفتی و تبعیتی بود.

وی افزود: همین رفتار حضرت معصومه (س) الگویی برای سایر شیعیان است به این معنا که ما همواره باید به امام خویش توجه داشته باشیم؛ چرا که اوضاع جهان در باطن، تحت مدیریت ایشان پیش می‌رود،‌ هرچند دشمن هم بیکار نیست و با خباثت‌های خود سعی دارد این نور الهی را خاموش کند که هر بار با شکست‌های مفتضحانه مواجه می‌شود. در آن زمان، امام رضا به ظاهر غایب از شهر و دیار بود؛‌ در چنین شرایطی حضرت مصعومه سلام‌الله علیها از مکان خویش به قصد امام هجرت کرد. این رفتار یکی از الگوهای آخرالزمانی ما محسوب می‌شود. حکمت و تقدیر خداوند مبنی بر این شد که ایشان به سمت قم بروند و در همان جا از دنیا بروند و یا به نقلی، به شهادت برسند. همین مسئله زمینه‌سازی برای ظهور حضرت حجت بود؛ زیرا وقتی امام معصوم بخواهند ظهور کنند، دلها باید آماده و فرهنگ و معرفت مردم بالا باشد. وجود حضرت معصومه در قم این امکان را به وجود آورد تا این شهر یکی از بزرگ‌ترین مراکز دینی جهان محسوب شود. در سده‌های بعد یعنی در عصر غیبت، علمای زیادی از کنار مضجع شریف این بانوی بزرگوار به مقامات بالا دست یافتند و انقلاب اسلامی هم به رهبری حضرت امام به عنوان شاگرد مکتب وحی، شکل گرفت.

این کارشناس دینی گره خوردن ماجرای حضرت معصومه سلام‌الله علیها با امر مهدویت و ظهور را مسئله‌ای جداناپذیر از حرکت تمدنی آن بانوی بزرگوار خواند و گفت: ردّ این مسئله را می‌توانیم در زیارتنامۀ ایشان هم مشاهده کنیم. با مرور فرازهای مهدویتِ مندرج در زیارتنامه، یقیناً به این نکته دست می‌یابیم که خود آن حضرت ارتباط و اتصالی به امام عصر عجل الله تعالی فرجه دارد. مضاف بر اینکه زیارتنامۀ حضرت معصومه سلام‌الله علیها مأثوره یعنی از سوی عترت صادر شده است. این مسئله گویای آن است که پای معارف موجود در این زیارتنامه مُهر تأیید خداوند متعال خورده است. الفاظ زیارت‌ها به زبان غایب است «السّلام عَلی آدَمَ صَفوةِ اللّه». وقتی به اهل بیت وحی می‌رسیم، زبان، زبان حاضر است؛ گویی تک تک اهل بیت حضور دارند «السّلام عَلیکَ یا رسولَ الله»؛ پس از آنکه به یک یک اهل بیت سلام می‌فرستیم، در فراز مربوط به امام عصر عجل الله تعالی فرجه دوباره با زبان غایب سلام می‌گوییم: «السَّلَامُ عَلَى الْوَصِیِ‏ مِنْ‏ بَعْدِه‏.»؛ شاید به این معنا باشد که از مدت‌ها قبل وقتی زیارتنامه از سوی معصوم علیه‌السلام صادر شد، مسئلۀ غیبت امام عصر مطرح است. 

حجت الاسلام توکل افزود: در ادامه این فرازها امام عصر را با عنوان نور و سراج می‌خوانیم و می‌گوییم «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى نُورِکَ وَ سِرَاجِکَ وَ وَلِیِّ وَلِیِّکَ»؛ وقتی امام را نور خطاب می‌کنیم، یعنی امام وجود نورانی است که هر تاریکی و شبهه را می‌زداید. انسان در هر زمینه‌ای به امام رجوع کند، او سراج، روشنایی‌بخش و راهگشاست. در ادامه از خداوند می‌خواهیم سرور و فرج اهل بیت را در زمان ظهورشان به ما بنمایاند «أَسْئَلُ الله أَنْ یُر ِیَنا فیکُمُ السُّروُرَ وَ الْفَرَجَ.» بنابراین منظور از فرج، همان ظهور امام عصر عجل الله تعالی فرجه است، همچنان که در احادیث داریم «أَكْثِرُوا الدُّعَاءَ بِتَعْجِیلِ الْفَرَجِ فَإِنَّ ذَلِكَ فَرَجُكُم.‏» از آنجا که با ظهور امام عصر (عج) همۀ گره‌ها گشوده و مسیر عبودیت برای انسان‌ها فراهم می‌شود،  اطلاق «فرج» به مسئلۀ ظهور قابل تعمیم است. از این جهت است که از خداوند می‌خواهیم در فرج ایشان تعجیل کند. 

وی ادامه داد: در فراز بعد می‌خوانیم «وَ أَنْ یَجْمَعَنا وَ إِیّاکُمْ فى زُمْرَة ِ جَدِّکُمْ مُحَمَّد صَلَّى اللهُ عَلَیْه ِ وَ آلِه ِ وَ أَنْ لا یَسْلُبَنا مَعْرفَتَکُمْ إِنَّهُ وَلِىِّ قَدیرٌ»؛ یعنی از خداوند مى‎خواهم که سرور و فرج شما را به ما بنمایاند، ما و شما را در زمره جدّ بزرگوارتان حضرت محمّد ـ که درود خدا بر او و آلش باد ـ گرد آورد، و معرفت شما را از ما نگیرد که او صاحب اختیار و مقتدر است.» برخی ممکن است محل تحقق این فراز را در روز قیامت بدانند؛ به این معنا که شیعیان در روز قیامت در جوار رسول خدا صلی الله علیه و آله قرار می‌گیرند. اما به این مسئله در فقرۀ قبل اشاره شده است «وَ حَشَرَنَا فِی زُمْرَتِکُمْ وَ أَوْرَدَنَا حَوْضَ نَبِیِّکُمْ وَ سَقَانَا بِکَأْسِ جَدِّکُمْ»؛ یعنی خدا ما را در زمره شما حشر کند و ما را به حوض نبی‌تان وارد و از دست جد شما ما را سیراب کند. بر این اساس، فراز جدید باید یک بار معناییِ متناسب با همان فراز داشته باشد. این چه مکانی است که خداوند ما را یک جا با پیامبر و اهل بیت جمع می‌کند؟ ممکن است این رویداد در موقع رجعت اتفاق بیفتد. پس از آنکه امام علیه‌السلام ظهور می‌کنند، مؤمنین محض و کفار محض باز می‌گردند و در قالب دو سپاه مقابل هم می‌ایستند. بنابراین ممکن است این فراز اشاره به رجعت داشته باشد. در هر صورت هم می‌تواند اشاره به ماجرای رجعت داشته باشد و هم قیامت. قرینه دیگر برای اثبات این امر، جمله «وَ أَنْ لا یَسْلُبَنا مَعْرفَتَکُمْ» در همان فرازِ مهدویت است. وقتی از خداوند می‌خواهیم معرفت عترت را از ما سلب نکند، معرفت مسئله‌ای است که در دنیا اتفاق می‌افتد. 

حرم حضرت معصومه(س) هم زمان با وفات شهادت‌گونه بانوی کرامت سیاه‌پوش شد

انتهای‌پیام/

منبع: تسنیم

کلیدواژه: حضرت معصومه س حضرت معصومه س حضرت معصومه سلام الله علیها حضرت معصومه س علیه السلام امام عصر امام رضا اهل بیت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۷۰۸۲۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روایت هجرت اجباری ابوالرضا(ع) از مدینه به عراق

امروز بیستم ماه شوال(۲۰ اردیبهشت) مصادف است با سالروز تبعید حضرت امام موسی کاظم(ع) از مدینه به عراق. ما به همین مناسبت به سراغ دکتر مرتضی انفرادی، پژوهشگر گروه مطالعات اجتماعی اعتاب مقدس بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی رفتیم و در مجالی کوتاه درباره این هجرت با وی گفت‌وگو کردیم که اینک پیش روی شماست.

جناب آقای دکتر انفرادی، ما در تاریخ اسلام برای پیامبر اکرم(ص) هم با این موضوع روبه رو هستیم، درست است؟

بله همانطور که اشاره کردید، این مسئله حتی برای پیامبر عظیم الشأن اسلام(ص) نیز صورت گرفت و ایشان با توجه به مقتضیات زمان، از مکه هجرت و به شهر یثرب که بعداً به مدینه النبی (ص) شهرت یافت، مهاجرت فرمودند.

لطفا درباره معنای این هجرت هم توضیح دهید و بفرمایید در زندگی اهل بیت(ع) از چه زمانی آغاز شد؟

هجرت اجباری و سفر از روی اکراه در زبان عربی با عبارت "اِشخاص" بیان می‌شود و در زندگی اهل بیت(ع) به‌جز دوران اسارت ایشان در واقعه کربلا، به طور مشخص از امام کاظم(ع) شروع شد، به عبارتی زمانی که امام رضا(ع) در عنفوان جوانی و در سن 31 سالگی به سر می‌بردند شاهد دستگیری و تبعید پدر ارجمند و بزرگوارشان از مدینه به عراق بودند.

بیستمین روز از ماه شوال بنابر نقل بسیاری از اخبار تاریخی مصادف است با سالروز این واقعه که در سال 179 هجری قمری روی داده است. در واقع این هجرت و سفر اجباری از امام کاظم(ع) آغاز شد و برای فرزندان ایشان ادامه یافت. در این باره بفرمایید.

بله، الزام به ترک وطن و سفر اجباری برای خاندان پیامبر از امام کاظم(ع) آغاز و این موضوع برای فرزند برومندشان امام رضا(ع) و نیز ابناء الرضا شامل امام جواد(ع)، امام هادی(ع)، امام عسکری(ع) ادامه یافت به همین دلیل است که مشاهد مشرفه و حرم‌های مطهر این بزرگواران از مدینه‌النبی فاصله زیادی دارد.

جناب انفرادی بفرمائید مطالعه منابع تاریخی درباره دستگیری و تبعید حضرت امام موسی کاظم(ع)، ما را با چه عللی مواجه می‌کند؟

در خصوص دستگیری و تبعید امام کاظم(ع)علت‌های متعددی بیان شده است، نخست اینکه ایشان فرزند امام صادق(ع) بودند که آن حضرت توانستند با برگزاری کرسی‌های علمی، هویت ناب اسلامی را در تمام جهان اسلام گسترش دهند و این موضوع برای دستگاه حاکمیت ناخوشایند بود. 
همچنین امام کاظم(ع) با پایه‌گذاری شبکه وکالت و ارسال نمایندگان باعث شده بود که سردمداران حکومت در تنگنای سیاسی و اجتماعی قرار بگیرند. علت دیگر این است که حسادت به جایگاه رفیع و مقام والای امام، از سوی برخی از نزدیکان و خاندان به طور خاص برادرزاده امام کاظم(ع) به نام محمد بن اسماعیل، سبب شد که آنها نزد خلیفه از امام بدگویی کنند و سبب برانگیختگی کینه خلیفه شوند. از این رو خلیفه عباسی، امام کاظم(ع) را از مدینه به عراق و به شهر بصره تبعید و به مدت یکسال در آنجا زندانی کرد و سپس ایشان را از بصره به بغداد منتقل و در همان شهر به شهادت رساند که حرم مطهر ایشان امروز در کاظمین مطاف بسیاری ازعاشقان خاندان عصمت و طهارت(ع) است.

منبع: آستان نیوز