...برسد به دست شهردار تهران | ۱۶ مشکل اساسی محله‌های منطقه ۱۶ به روایت ساکنان
تاریخ انتشار: ۲۷ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۷۲۱۳۶۴
همشهری آنلاین _ رضانیکنام: مشکلاتی که شاید سال‌هاست با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، اما تاکنون اقدام جدی برای رفع آن نشده است و آنها امیدوارند در دوره جدید مدیریت شهری بخشی از این دردسرها کاسته شود.
«محمدعلی حسن‌زاده» از افراد بومی شهرک بعثت می‌گوید: «یادم است زمانی که کارخانه روغن‌نباتی قو فعالیت داشت ساکنان از انتشار دود و بوی نامطبوع در فضای محله خیلی شاکی بودند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
«همسایگی با دکل‌های برق فشار قوی از آن ماجراهایی است که تا با چشم خودتان نبینید باورتان نمی‌شود.» سامان محمدی از شهروندان فعال محله علی‌آباد جنوبی با بیان این مطلب می‌گوید: «وقتی از زیر کابل برق این دکل‌ها رد می‌شوید به خوبی جریان الکتریسیته را بالای سرتان احساس می‌کنید و ترس به دلتان می‌افتد که مبادا برق شما را بگیرد. مردم محله علی‌آباد جنوبی و بخش‌هایی از محله بعثت سال‌هاست با این مشکل مواجه هستند و از مسئولان می‌خواهند که خیلی زود تکلیف این دکل‌های برق را روشن کنند.»
«مهرنوش آذری» از بانوان فعال محله باغ آذری از دغدغه هم‌محلی‌هایش می‌گوید: «مشکلات گود باغ آذری کنونی متأثر از دوران رونق کوره‌های آجرپزی در تهران قدیم است. وقتی کوره‌پزخانه‌های تهران یکی یکی تعطیل شدند، شهروندانی در گود باغ آذری خانه‌سازی کردند که اغلب از اقشار ضعیف و کم درآمد بودند و متأسفانه آن موقع توجهی به آینده نداشتند. اکنون پس از گذشت چند دهه و با توجه به فرسودگی خانه‌ها به دردسر بزرگی افتاده‌اند. چون طبق قانون شهرداری و شرایط زمین گود از جمله سستی خاک و... نمی‌توانند خانه‌شان را تخریب کنند و از نو بسازند. کاش شهرداری برای این مشکل راه‌حلی پیدا کند.»
«رحیم نیک‌نفس» از ساکنان محله جوادیه با بیان اینکه موسپید کرده‌های محله جوادیه خوب یادشان است که در قدیم در اینجا ۲ سینما به نام‌های شیرین و توسکا وجود داشت که پاتوق اهل فیلم بود می‌گوید: «۳۰ سالی است که این سینماها به ساختمان‌های بدون استفاده تبدیل شده و هیچ‌کسی سراغشان را نمی‌گیرد. شهروندان از مسئولان شهرداری تهران می‌خواهند که تکلیف این سینماهای خاموش را روشن کنند و نگذارند این‌گونه بناها که ارزش اقتصادی و فرهنگی دارند از بین بروند.»
«علی چیتگری» از جوانان فعال محله جوادیه می‌گوید: «تردد و توقف وانتی‌های میوه‌فروش درخیابان ۲۰ متری جوادیه از آن مشکلاتی است که راهکار اصولی و درمان قطعی می‌خواهد. در طول این سال‌ها بارها برای رفع سدمعبر وانتی‌ها و فروشندگان غیرمجاز در این خیابان اقدام شده اما پس از مدتی وضعیت این خیابان به روال سابق برگشته است. اگر عصرها به اینجا بیایید می‌بینید که وانتی‌های سیار و بارفروشان چگونه آسایش و آرامش ساکنان را بر هم می‌زنند. کاش محله ما رنگ آرامش به خود بگیرد.»
سدمعبر دستفروشان در بازار دوم نازیآبادسدمعبر اصناف و دستفروشان یکی از مشکلات مهم‌محله نازی‌آباد در محدوده بازار دوم محسوب می‌شود. «داود ابوصابری» از ساکنان محله نازی‌آباد در این‌باره می‌گوید: «متأسفانه مغازه‌داران وسایل و لوازمشان را در پیاده‌رو می‌گذارند یا مقابل مغازه خود را با اجاره‌های میلیونی به دستفروشان اجاره می‌دهند. این موضوع باعث سدمعبر و شلوغی خیابان اکبر مشهدی شده است؛ تا حدی که خریداران مجبورند از بازار خارج شوند و از خیابان حرکت کنند که این عامل موجب ایجاد ترافیک می‌شود و از طرفی گلایه رانندگان را هم دربردارد.»
«سیدامیر فاطمی» از معتمدان محله نازی‌آباد درباره مهمترین مشکل مردم می‌گوید: «روزانه افراد زیادی در منطقه ما از اتوبوس استفاده می‌کنند. متأسفانه یکی از مشکلات خط اتوبوسرانی بهمن‌ـ سهیل این است که نسبت به خطوط دیگر تعداد اتوبوس‌هایش کم است و به همین دلیل اتوبوس‌ها دیر به ایستگاه‌ها می‌رسند که باعث می‌شود مسافران مدت زمان زیادی را در ایستگاه منتظر بمانند. علاوه بر این از دیگر مشکلاتی که با سرد شدن هوا در این اتوبوس‌ها بیشتر رخ می‌نماید مجهز نبودن اتوبوس‌های این خط به سیستم گرمایشی است که موجب نارضایتی شهروندان می‌شود.»
زنگ بیدارباش معتادان در خیابان شهیدطباطبایی«محمد مقصودی» از معتمدان محله یاخچی‌آباد عنوان می‌کند که مدتی است معتادان در حال استعمال موادمخدر در مکان‌های خلوتی مانند خیابان شهید طباطبایی در محله یاخچی‌آباد منطقه دیده می‌شوند. این ناهنجاری صدای اهالی را در آورده است. آنها مجبورند به اقتضای شغل یا نزدیکی منزلشان به این محدوده روزانه از اینجا عبور کنند. اهالی بارها این وضعیت را به نیروی انتظامی گزارش داده‌اند و با حضور مأموران پلیس شاهد دستگیری گروهی از این معتادان بوده‌اند، اما معتقدند که بعد از این برخورد هنوز معتادان در این محدوده حضور دارند و روز به روز بر تعداد آنها اضافه می‌شود.
«محمد آزادی» دبیر شورایاری محله جوادیه از کمبود امکانات فرهنگی در محله جوادیه حرف می‌زند و می‌گوید: «در محله جوادیه همیشه تعیین تکلیف گرمابه‌هایی که دیگر کارآیی ندارند و بیهوده زمین و فضای محله را اشغال کرده‌اند مطرح بوده اما تاکنون‌کاری در این زمینه صورت نگرفته است. در محله جوادیه تعدادی گرمابه غیرفعال در خیابان‌های ۱۰ متری اول، شهید آقایی، سر پل جوادیه، انتهای بازارچه جوادیه و خیابان شهید معصومی وجود دارد که در مجموع مساحتشان حدود ۳ هزارمترمربع است. این گرمابه‌ها فرصت طلایی برای عمران و آبادانی بیشتر محله جوادیه است. با توجه به کمبود امکانات ورزشی، فرهنگی و اجتماعی در محله جوادیه، صدور هرگونه مجوز ساخت‌وساز و تغییر کاربری گرمابه‌ها باید براساس نیاز و خواسته اهالی باشد.»
«۳ سال است که در حال پیگیری رفع مشکل خاموشی محله هستیم.» «حسین باقری» از معتمدان محله علی‌آباد شمالی با بیان این مطلب می‌گوید: «مدتی پیش مشکل لامپ‌های سوخته و تاریکی علی‌آباد جنوبی با تلاش شورایاری‌ها حل شد. اما هنوز معابر و کوچه‌های علی‌آباد شمالی با این مشکل مواجه است. مثلاً خیابان شهید شهروز قربانی، ورودی محله علی‌آباد شمالی، خیابان شهید همدانی و کوچه‌های روبه‌روی ایستگاه مترو خزانه از معابر خاموش این محله است که باعث ایجاد مشکلاتی از جمله دزدی، زورگیری و... شده است.»
«عباسعلی کامرانیان» از معتمدان شهرک بعثت می‌گوید: «در زمینه وضعیت نابسامان بوستان اندیشه که پاتوق معتادان و خلافکاران شده احساس نگرانی می‌کنم. متأسفانه حضور افراد غیرموجه وکارتن‌خواب در این بوستان افزایش یافته و نیروی انتظامی به تنهایی نتوانسته از عهده پاکسازی آن برآید. با وضعیتی که در بوستان اندیشه وجود دارد اهالی در زمان استفاده از این تفرجگاه احساس ناامنی و نارضایتی می‌کنند. نباید معتادان و بی‌خانمان‌ها این‌گونه درجامعه و در اماکن عمومی رها شوند. چون می‌توانند افراد سالم دیگری را بیمار کنند. کاش چاره‌ای اساسی برای رفع آن پیدا شود.»
«بیرام آزادی» از معتمدان محله جوادیه که بیشتر عمرش را در این محله گذرانده می‌گوید: «میدان بهمن در بزرگراه شهید تندگویان جای شناخته شده‌ای است؛ میدانی که بین محله‌های نازی‌آباد و جوادیه قرار گرفته و به دلیل موقعیتش محل تردد خیلی از رانندگان از نقاط مختلف است. اما این میدان قدیمی منطقه ۱۶ یک اشکال اساسی دارد و آن نبود دسترسی مناسب برای رانندگانی است که می‌خواهند از بزرگراه شهید تندگویان وارد بزرگراه نواب شوند. گرهی که در میدان بهمن وجود دارد به همین راحتی باز نمی‌شود؛ کاش آنهایی که مسئولیتی در این زمینه دارند برای حل این مشکل‌کاری انجام دهند.»
«اگر به محدوده بوستان یادواره شهدا و معابر اطراف آن در محله خزانه بخارایی بروید توجهتان به مرغ و خروس‌هایی جلب می‌شود که داخل یا بیرون قفس گذاشته شده‌اند تا کسی از راه برسد و برای قربانی کردن و ادای نذر یا نگهداری در خانه این حیوانات خانگی را از مغازه‌دارها بخرد. «ناهید انوار» از بانوان فعال در پیگیری مشکلات محله خزانه با بیان این مشکل می‌گوید: «هرچند این افراد با این کارشان اندک سودی برای مشتریان دارند اما با این کار چهره محله را زشت کرده‌اند. به نظر من مسئولان باید این‌گونه مشاغل را به بیرون از بافت مسکونی انتقال دهند.»
«محمود بختیاری»، دبیر شورایاری محله بعثت عنوان می‌کند که نیروگاه برق بعثت یکی از مراکزی است که به جز تولید برق منطقه ۱۶ برق مورد نیاز ساکنان چند منطقه را نیز تأمین می‌کند و به همین دلیل دستگاه‌های تولید برق آن باید به‌صورت شبانه‌روزی کارکند. اما مشکلی در این زمینه وجود دارد. متأسفانه این دستگاه‌ها با سوخت مازوت کار می‌کند و به همین دلیل باعث تولید و انتشار دود سفید رنگ در بالای تأسیسات نیروگاه برق می‌شود. طوری که تصور می‌کنید آسمان دودی شده است.
«وحید آزادی» از ساکنان محله جوادیه می‌گوید: «مقاوم‌سازی خانه‌هایی با متراژ کوچک در بافت‌های فرسوده اهمیت فراوانی دارد. اما متأسفانه دراولویت نیست. مثلاً در بافت فرسوده محله‌های جوادیه و باغ خزانه با خانه‌های ۲۸ و ۳۰مترمربعی مواجه هستیم که تخریب و نوسازی آنها برای مالکان توجیه اقتصادی ندارند اما با این حال وقتی مالکان می‌خواهند برای مقاوم‌سازی اقدام کنند شهرداری به آنها اجازه نمی‌دهد.»
«کمال حقیقت‌جو» از ساکنان محله باغ آذری درباره طرحی حرف می‌زند که هیچ‌وقت اجرایی نشد. او می‌گوید: «ترمینال جنوب از پایانه‌های مسافربری قدیمی تهران است که روزانه بیش از هزاران مسافر از استان‌های مرکزی، اصفهان، کاشان و قم در آن رفت‌وآمد می‌کنند. مهمترین مشکل این پایانه ترافیک، تجمع اراذل و اوباش و آلودگی‌های زیست‌محیطی است که آرامش و امنیت اهالی خزانه و باغ آذری را سلب کرده است. جالب اینکه موضوع انتقال ترمینال جنوب به خارج از شهر از سال‌ها قبل مطرح بوده اما نتیجه‌ای نداشته است.»
کد خبر 638233 برچسب‌ها همشهری محله منطقه ۱۶ مدیریت شهریمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: همشهری محله منطقه ۱۶ مدیریت شهری معتمدان محله محله جوادیه ساکنان محله محله علی آباد خیابان شهید گرمابه ها نازی آباد اتوبوس ها منطقه ۱۶ وانتی ها باغ آذری خانه ها سال ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۷۲۱۳۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تخلیه ماهانه۵۰۰ تن زباله و لجن از کانال های آب تهران | روایت کارگرهایی که در مسیر پاکسازی کانال‌های شهر جان می دهند
همشهری آنلاین-لیلا شریف: با قدهای خمیده خود را به کانال‌های زیرزمین می‌رسانند تا رد زباله‌ها و اشیاء بی‌ارزش به جای مانده اهالی شهر در آبراه‌ها را پاک کنند، هر بار که تاریکی کانال‌ها کارگرها می‌بلعد، هراس به شماره افتادن نفس‌ها در دل آنها جای می‌گیرد.
با دلهره‌های همیشگی در میان آب‌های آغشته به فاضلاب، بدن خود را به پیش می‌رانند تا بطری‌های آب معدنی، لاستیک‌های فرسوده، ظرف‌های یکبار مصرفی و...که مسیر آبراه‌ها را سد کرده‌اند را از زیر زمین تخلیه کنند.
فعالیت کارگرهایی که مسئولیت پاکسازی آبراه‌ها و کانال‌های شهر را برعهده دارند شاید چندان به چشم نیاید اما هر گونه کوتاهی در حیطه فعالیت آنها است که می تواند، تهران را در میان سیل و آبگرفتگی‌های شدید غرق کند.
کار کردن در فضای تاریک کانال‌ها و پاکسازی با مشکلات خاص خود همراه است و حتی نفس کشیدن در هوای آغشته به فاضلاب نفس را بند می‌آورد. پاکسازی برخی کانال‌ها با توجه به وسعت و ارتفاعشان با تکیه بر ماشین آلات انجام می‌شود اما در بسیار از مواقع این کارگرها هستند که باید در میان آب‌های آلوده تن را به آب بزنند.
کم نیستند مسیل‌هایی که پاکسازی آنها تنها با قدهای خمیده و استفاده از سطل‌های کوچک ممکن است. مجید دیری، معاون آبراه‌ها و قنوات شهری اداره کل خدمات شهرداری تهران به خبرنگار همشهری در این رابطه توضیح می‌دهد: «در نقاطی که امکان استفاده از ماشین‌های مکانیکی نیست؛ یعنی بیشتر داخل کانال‌های درون شهر و فرعی که ورودی کوچکی دارند، از نیروهای انسانی استفاده می‌کنیم. در بسیاری از این کانال‌ها، زباله‌های شهروندان مانع جریان آب می‌شوند.»
تخلیه فاضلاب در آبراه‌ها
به‌گفته دیری «ورودی‌های کوچک به کانال‌هایی با ارتفاع یک‌متر و ۲۰سانتی‌متر و عرض۸۰ سانتی‌متر ختم می‌شوند. کارگرها مجبور هستند با قد خمیده در این کانال‌ها حرکت کنند و با سطل‌هایی کوچک رسوب‌ها، لجن‌ها و زباله‌ها را روی زمین بفرستند. در تمام این موارد سختی کار در مسیلی که با فاضلاب تداخل دارد، دوچندان می‌شود.»
او در مورد ورود فاضلاب‌ها به کانال‌های شهری گفت: «به جز زباله و پسماند ما شاهد ریخته شدن فاضلاب در کانال‌ها هستیم که دردسرهای عظیمی به دنبال دارد، کارگرها مجبور هستند که برای تخلیه زباله‌ها، وارد آب‌هایی شوند که با فاضلاب صنایع و خانگی ترکیب شده است. ما این موضوع را به دادستانی نیز اعلام کرده‌ایم اما هنوز شاهد هستیم که فاضلاب شهری در مسیر آب‌های سطحی تخلیه می‌شود. حتی شاهد هستیم که در برخی مناطق به دلیل نفوذ ناپذیر بودن خاک که امکان حفر چاه جذبی وجود ندارد به همین دلیل فاضلاب‌های خانگی را در نهرها و کانال‌های شهر سرازیر می‌کنند، مناطق ۱۹ و ۲۲ با این موضوع درگیر هستند اما هنوز چاره‌ای اندیشیده نشده است. در منطقه ۲۱ نیز کارخانه‌ها به راحتی پساب‌های صنعتی خود را در کانال‌ها می‌ریزند، که دردسرساز است. بیمارستان‌هایی هم که تصفیه کننده ندارند، این راه را انتخاب می کنند.»
دور ریزهای دردسرساز شهر
به تمام زباله‌ها، پسماندها، فاضلابی که در آبراه‌های شهر جمع می‌شود، دورریز گفته می‌شود و این دورریزها شامل مواد و اشیای فاقد ارزش هستند که از جانب شهروندان و صاحبان صنایع طرد شده و به آبراه‌ها ریخته می‌شوند.
دیری در رابطه با طبقه بندی انواع دورریزها توضیح داد: متأسفانه دورریزی در سطح شهر موجب می‌شود که در نهایت این اشیاء و مواد به کانال‌های آب منتقل شوند. دورریزهای صنایع، پساب صنعتی، دولتی، نخاله ساختمانی، گیاهان خشک، نخاله‌های ساختمانی، فاضلاب خانگی و بیمارستانی، مناسبتی و مجرمانه چند دسته بندی کلی این مسئله هستند متأسفانه تمام این دور ریزها در نهایت به کانال‌های شهری منتقل می‌شوند و مشکل عدیده‌ای را برای شهر ایجاد می‌کنند.
دورریزهای مجرمانه نیز مشکلی هستند که فرآیند پاکسازی آبراه‌ها را بسیار دشوار تر کرده‌اند، به گفته معاون آبراه‌ها و قنوات شهری شهری اداره کل خدمات شهرداری تهران « زمانی که افراد، پساب‌های و لجن‌های آلوده را در کانال‌ها تخلیه می‌کنند از نظر قانونی دست به اقدامی مجرمانه زده‌اند، در برخی از ایام سال نیز با توجه به مناسبت‌های خاص مانند سال نو، شاهد افزایش دورریزهای خانگی هستیم. مجموع این دورریزی‌ها موجب می‌شود که ما با یکسری مواد غیرقابل استفاده که در داخل کانال‌ها هدایت شده است، مواجه شویم. این مواد غیرقابل استفاده نتیجه‌ای جز آسیب به شهر ندارند.»
از جنازه تا رودخانه لاستیک‌های فرسوده
هر چند باورش سخت است اما درست در زیر شهر، آنجا که قرار بود آب‌های روان به راحتی عبور کنند، رودخانه‌ای از لاستیک‌های فرسوده، تشک‌های رها شده و... ایجاد شده است و حتی گاهی جنازه نیز در میان آن پیدا می‌شود.
دیری در رابطه با عجیب‌ترین دورریزهایی که در تهران مشاهده کرده است، گفت: تشک ومبلمان شهری در کانال‌های آب خیلی دیده می‌شوند و ما حتی جنازه هم در کانال‌های آب تهران پیدا کرده‌ایم. در کنار این موارد ما شاهد هستیم که لاستیک‌های فرسوده خودرو هم به تعداد بسیار بالا از سوی شهروندان و صنایع در کانال‌ها انداخته می‌شوند.»
منطقه ۴ و ۱۴ بیشترین چالش را در مورد دورریزها دارند
اصناف، صنایع، شهروندان؛ سه بازیگری هستند که بیشترین نقش را در دورریزی‌های شهر دارند:«این سه دسته در طول زمان بیشترین دورریزها را وارد کانال و آبراه‌های شهر کرده‌اندT در همه صورت صنایع،اصناف و شهروندان نقش پررنگی در منابع اولیه تولید دورریزها دارند.»
دیری با اشاره به نقش آفرینی اصناف و شهروندان در آلوده شدن آبراه‌ها گفت: منطقه ۴ و ۱۴ یکی از پرچالش‌ترین مناطق در بحث دورریزی از سوی شهروندان هستند، پس از آن منطقه ۱۲ با دورریزهای اصناف درگیر است و در مرحله بعد منطقه ۱۵ دچار مشکل آفرینی توأمان شهروندان و اصناف در این حوزها است.
برخی مشاغل که با مواد شیمیایی سر و کار دارند، روغن و مواد شیمیایی را در کانال‌ها می‌ریزند، زمانی که کارگرها برای تخلیه زباله به داخل آب می‌روند، با چهره‌های پوشیده شده از مواد شیمیایی و روغن‌های سوخته به سطح زمین برمی‌گیرند:« مشاغلی مانند آبکاری، کارواش، خشکشویی، مراکز نقاشی اتومبیل، تعمیرگاه‌های خودرو و...در این رابطه دردسر ساز هستند، حتی برخی از کانال‌ها در منطقه ۱۵ با زوائد کشتار گوسفند و گاو پر می‌شوند. ما در آخرین نقطه پاکسازی نهرها و کانال‌های شهر قرار داریم و این بی مسئولیتی‌ها موجب شده است تا بیشترین فشار بر روی کارگرهای این حوزه باشد.»
تخلیه ماهانه ۵۰۰ تن زباله و لجن از کانال‌های آب
به گفته دیری«هر ناحیه شهر تهران روزانه نزدیک به یک کامیون زباله از داخل کانال‌ها تخلیه می‌کند، که این میزان از نظر تناژ معادل ۵۰۰ تن زباله و لجن در ماه- معادل ۱۰۰ متر مکعب- در شهر تهران است.»
او افزود: این میزان در برهه‌های خاصی مانند فصل تابستان، سال نو، مناسبت‌ها افزایش پیدا می‌کند. هر زمان که در منطقه‌ای ساخت و سازش افزایش پیدا کند، حجم نخاله‌های ساختمانی ریخته شده در کانال‌ها نیز روند افزایشی به خود می‌گیرد.»
سرنوشت سیاه کارگرهای شهری
کار کردن در فضای تاریک و آلوده کانال‌ها و آبراه‌های شهری همیشه ختم به خیر نمی‌شود و گاهی زباله‌های تلنبار شده در کانال، آخرین تصویری است که یک کارگر در ذهنش ثبت می‌کند.
کشته شدن این دسته از کارگرها داستان تلخی است که هر چند جایی میان اخبار ندارد اما همچون داغی ناگفته در حافظه شهر ثبت می‌شود مانند ۲ کارگری که در سال ۹۶ در کانال منطقه ۱۳ جان باختند:«در سال ۹۶ که یکی از کارگرهای ما مشغول پاکسازی یک کانال در منطقه ۱۳ بود، به علت زباله‌هایی که آب بند یک کانال را مسدود کرده بودند، به داخل کانال رفتند اما زمانی که آب بند را باز کردند، حجم آب قرار گرفته در پشت آب بند به حدی زیاد بود که از ۶ کارگر رفته در کانال، ۲ کارگر کشته شدند و جنازه‌هایشان در حوالی منطقه ۱۵ و انتهای شهر تهران پیدا شد. در بحث فاضلاب نیز چند سال پیش، گازهای مربوط به فاضلاب جان چند نفر از کارگرهایی که در منطقه ۱۹ مشغول فعالیت در کانال‌ها بودند را گرفت. این اتفاق معمولا در کانال‌های سربسته‌ای رخ می‌دهد که امکان جریان هوا وجود ندارد.»
از زباله‌ها رها شده کلافه‌ایم
کارگرها زمانی که دست‌های خود را از دهانه کانال رها و تمام بدنشان را به آب پر از لجن، فاضلاب و زباله آغشته می‌کنند، تازه کارهایشان شروع می‌شود.مهرداد نزدیک به ۲ دهه است که به عنوان کارگر مشغول پاکسازی کانال‌هایی شهری فعالیت می‌کند، او با گلایه از افرادی که زباله و پسماندها را در داخل کانال‌ها رها می‌کنند از سختی‌های کارش می‌گوید:« مشکلات ما یکی و دوتا نیست، هر دفعه یک مسئله‌ای داریم. الان یکسری کانال‌ها هستند که پر از فاضلاب شدن، از ترس جونمون مجبوریم که با اکسیژن توی کانال بریم.»
مهرداد بعد از ۵ ماه نتوانسته است حقوق خود را از پیمانکار دریافت کند اما هر روز برای پاکسازی یک کانال و آبراه و به منظور نجات شهر کمر همت می‌بندد:«دردسرهای اصلی برای کانال‌های سربسته‌اس، ارتفاع این کانالا ۱ و نیم تا ۷ مترند، کارگر با طناب و دبه زباله‌ها رو میفرسته بالا. خطرای کار ما خیلی زیاده، مثلا داداشم چند وقت پیش توی یه کانال آب رفت و گاز فاضلاب گرفتش، جوری که بیچاره کارش به بیمارستان کشیده و هنوزم ریه‌هاش مشکل داره.»
کانال‌های شهر مملو از زباله‌ها و اشیاء فاقد ارزش شهر، ردی از بی‌مسئولیتی هر یک از شهروندان تهرانی را به دوش می‌کشند، هر بار که یک زباله کوچک، یک کالای فرسوده و ... راهی مسیل‌ها و آبراه‌ها می‌شوند، این کارگرهای شهرداری هستند که باید بار مسئولیت را به دوش بکشند تا مبادا در بزنگاه‌هایی، این دورریزها منجر به وقوع یک فاجعه شوند.
کد خبر 847004 منبع: روزنامه همشهری برچسب‌ها زباله شهرداری تهران پایتخت
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد