مردم باید بگویند همچنان تله تئاترها را دوست دارند یا نه/ هیچ گوش شنوایی برای اعتراضات نیست
تاریخ انتشار: ۱ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۷۴۳۱۹۱
داریوش مودبیان با تاکید بر اینکه مردم باید بگویند همچنان تله تئاترها را دوست دارند یا نه، گفت: هیچ گوش شنوایی برای اعتراضات نیست.
داریوش مودبیان بازیگر، نویسنده و کارگردان سینما، تئاتر و تلویزیون که در کارنامه هنریاش تله تئاترهایی چون «نیرنگ بازیهای آقای اسکاپن»، «قاضی و رئیس دادگاه خانواده»، «خانه عروسک» و.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مودبیان در پاسخ به این پرسش که تله تئاتر چقدر میتواند در وضعیت اقتصادی تئاتر نقش داشته باشد، گفت: در این مورد نظر خاصی ندارم، چون در این رابطه بسیار صحبت شده ولی هیچ گاه عملی در جهت بهبود وضعیت صورت نگرفته و قدمی برداشته نشده است. صحبت زیاد شده و من هم بارها مصاحبه کرده ام و حتی برای صحبت در تلویزیون دعوت شده ام و مستقیم و غیر مستقیم حرف زده ایم و سمینار گذاشته شده است ولی هیچ وقت نتیجه ای در بر نداشت و تنها برنامه ای پر شده و صفحه ای پر شده است و متاسفانه من چیز دیگری ندیده ام.
او افزود: ما مجموعههایی ساختیم و فرهنگ تئاتر های تلویزیونی را جا انداختیم و مقدمههایی نوشتهایم و کتاب چاپ کردهایم و پژوهش کردهایم ولی هیچکدام از اینها راهگشا نبود یا مشکل از ما بود یا ما اشتباه متوجه شدهایم و یا آنها چیز دیگری را میخواهند. پس باید از خودشان بپرسیم که چرا تئاتر امروز در این وضعیت قرار گرفته و حتی تلویزیون هم هیچ کمکی به تئاتر نمیکند. من اگر کاری را انجام می دادم بر طبق نظر خودم بود و نه بر اساس برنامه آنها و در واقع کوشش های فردی بود.
این کارگردان درباره احداث پلتفرمهای اینترنتی برای پخش تلهتئاتر اظهار داشت: من پلتفرمهای اینترنتی و برنامههایشان را دنبال نکرده ام و نمی دانم چه کار می کنند. من فقط این را می دانم که تولیدی میتواند بقا داشته باشد که اولا باز پس دهی فرهنگی داشته باشد و از نظر اقتصادی نیز بتواند بهره ای برای تولیدکنندگان داشته باشد که فقط با برنامه ریزی های دقیق صورت میگیرد. ابتدا باید متونی ارزشمند داشته باشیم دوما گروه اجرایی حرفه ای که مدیوم تلویزیون و ارتباط تلویزیونی را بشناسند. تمام عوامل کار تئاتر تلویزیونی افرادی حرفه ای بودند و هستند و این یکی از اصلیترین عوامل موفقیت تلهتئاترها در گذشته است و تلهتئاتر چیزی بود که در همه جای دنیا تجربه شد و به نتیجه رسید؛ به ویژه در دوران کرونا هنگامی که تئاتر ها تعطیل شد متوجه این نکته شدیم.
مودبیان تصریح کرد: در کشورهای اروپایی خیلی زودتر از ما شیوع کرونا کنترل شد و در کشور ما این وضعیت به قدری ماندگار شد که تئاتر ها تعطیل شدند و برنامه ها متوقف شد و هنوز هم بلاتکلیف هستیم ولی آنجا باز هم تئاتر تلوزیونی و برنامه ریزی هایی که از قبل وجود داشت نظام اجرایی و اداری و نظام صنفی قدرتمندی که داشت توانست اجرا و تولید را زنده نگاه دارد. آنجا قدرت صنفی وجود داشت، آدم ها روی هوا نبودند، ما آدم هایی هستیم که سرگردانیم تا بلکه شرایط مهیا شود و بتوانیم کاری کنیم و همه چیز بسته به نظر یک مدیر است؛ برخی مواقع یک گروهی می آید که علاقمند است و راه را باز می کنند و تا این افراد می آیند که کاری انجام بدهند یکباره سیستم عوض می شود و گروه دیگری می آیند و نظر دیگری دارند و سلیقه دیگری حاکم می شود و همه کار ها متوقف می شوند. در حال حاضر پلتفرم ها و سازمان های دیگری خارج از صدا وسیما و خارج از نظام دولتی که باید این کار را انجام بدهد به وجود آمدهاند ولی من عقیده دارم به هیچ وجه بخش خصوصی نباید این کار را انجام بدهد، بخش دولتی مسئولیت را بر عهده گرفته است و باید پای مسئولیت خود بایستد و این کار را مثل کارهای دیگر انجام بدهد. تئاتر خصوصی و تلویزیون خصوصی در این کشور بی معنی است مگر اینکه ابتدا بخش دولتی به خوبی معنا شود، اینجا است که ما مسئولیت قبول کرده ایم و سرمایه را در اختیار داریم و برنامه ریزی ها مبتنی بر حوزه کلان فرهنگی کشور اداره می شود. وقتی متولی امر پا پس می کشد اتفاق مثبتی رخ نمیدهد، تئاتر خصوصی معنایی ندارد.
مودبیان در ادامه خاطرنشان کرد: در سطح شهر میبینیم در طبقات فوقانی عمارت های کلنگی نیمه مستحکم و یا در زیر زمین هایی تنها با یک ورودی جایی را به تئاتر تبدیل کرده اند و نه امکانات پشت صحنه دارند و نه امکاناتی برای تماشاگر و نه تهویه هوای مناسبی دارد و متأسفانه تئاتر خصوصی در چنین فضاهایی شکل میگیرد در حالیکه سرمایه های انسانی و نیروی هنرمند انجا تلف می شود و بدتر اینکه در نهایت این خود دولت است که نظارت می کند و ممیزی در دست دولت است و می گوید شما تولید کنید و من هستم که می گویم چه چیزی باید روی صحنه باشد و چه چیزی نباشد، به این تئاتر نمیتوان عنوان خصوصی را اتلاق کرد.
او افزود: آمارها نشان میدهد که تئاتر تلویزیونی شاخص ترین برنامه فرهنگی و حرفه ای تلوزیون بوده و می تواند باشد. تماشاگر هم عوض نشده است، همین تماشاگر است با همین نیاز های فرهنگی نه نیاز هایی که عوام دارند که اتفاقا نیازهای پست و مبتذلی دارند و قرار نیست همانها را در اختیارشان قرار دهیم. این پرسش مهمی است که از مسئولان باید بپرسیم، چرا گاهی به بخش مبتذل کار اجازه می دهید ولی به بخش فرهنگی نه! تماشاگر همان تماشاگر سال های شصت است و فرقی نکرده است. ما باید جهت فرهنگی داشته باشیم و اگر داریم باید در این میدان پا بگذاریم و این لازمهاش برنامه ریزی و کار مناسب است همان طور که در سختترین سال های دهه شصت کار تولید می کردیم و در شرایط جنگی بودیم و در نداری ها و محدودیت ها بودیم امروز هم باید به تولید آثار فرهنگی ادامه دهیم. مسئولان تولیدات سال شصت و هفتاد و تماشاگر ها را در نظر بگیرند و اگر باز هم می خواهند تماشاگر را به طرف تلویزیون بکشند باید از همان تولید گذشته الگو بگیرند و به سراغ کار های دهه 60 و 70 بروند. من در سال 65 کار تلویزیونی «باجناق ها» را داشتم، این کار 60 دقیقه است و تا شش ماه پیش که باز پخش شد نزدیک به سی بار از شبکه های مختلف پخش شده است و به زبان ترکی و کردی و عربی دوبله و پخش شده است، این نمایش که با بودجه اندک ساخته شده نخستین تئاتر تلوزیونی ما است که دوبله شده است چرا که تماشاگر داشته و توانسته به سود برسد اما من به عنوان مولف و تولید کننده هیچ بهره ای از این کار نبردم و زمانی میتوانستم بهره ببرم که کارم را با برنامهریزی ادامه میدادم در حالیکه برای اجرا و تولید همان کار با مشکل مواجه شدم و به زحمت آن را تحمیل کردم.
این کارگردان در خاتمه تأکید کرد: از این رو حرف زدن در این مورد امروز شبیه سرنا زدن از سر گشادش است و هیچ گوش شنوایی نیست که این اعتراضات و دغدغهها را بشنود. این بحث هیچگاه در تلویزیون عمومی مطرح نمیشود، در حالیکه اینهمه برنامه های فرهنگی و گفتار محور پخش میشود و در مورد مسائل صحبت می کنند ولی هیچ وقت اهالی نمایش تلویزیونی را دعوت نکردند که بنشیند و از این هنر صحبت کنند. باید تولید کنندگان و مولفین حوزه تاتر و کسانی که پیشنهادات تولیدی دارند، نظام تولید را میشناسند و با تلویزیون همراه بودهاند را دعوت کنند تا این افراد بحث و مناظره کنند. در برنامه های مختلف از بینندگان خواسته می شود نظر بدهند باید از مردم خواسته شود در این مورد هم نظرشان را اعلام کنند. اگر مردم امروز در این حوزه چیزی نمی دانند به این دلیل است که تلویزیون مردم را از اینگونه آثار فرهنگی هنری محروم کرده و نسل جدید با این مقوله ناآشنا است. اگر این قدم ها را بردارند می شود در این حوزه حرف زد.
انتهای پیام//
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: تلویزیون پژوهش مخاطب صدا وسیما تله تئاتر نسل جدید نویسنده و کارگردان داریوش مودبیان پلتفرم های وی او دی وضعیت اقتصادی تئاتر آثار فرهنگی هنری نمایش تلویزیونی سنجش و ارزیابی برنامه های تلوزیونی تله تئاترها برنامه ریزی تله تئاتر برنامه ها ولی هیچ
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۷۴۳۱۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بازگشت برنامه «هفت» به آنتن تلویزیون
سری جدید برنامه سینمایی «هفت» به تهیهکنندگی محمد تنکابنی و با اجرای بهروز افخمی که در ایام چهل و دومین جشنواره فجر روی آنتن رفته بود؛ با وقفهای کوتاه از فردا شب جمعه ۷ اردیبهشت ماه ساعت ۲۳ روی آنتن شبکه نمایش میرود.
در این دوره برنامه، میز «پرونده ویژه» با حضور بهروز افخمی و مهمان، میز «نقدسینمای ایران» با حضور امیر قادری و رضا صدیق و میز «نقدسینمای جهان» با حضور سید حمید قادری و آرش خوشخو و همچنین با پخش میانبرنامههای متنوع روی آنتن میرود.
همچنین سری جدید برنامه «هفت» با دکوری متفاوت در فضایی نوستالژیک از سینمای قدیم ایران روی آنتن خواهد رفت.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری رادیو تلویزیون