به نقل از «فارس»

گلایه دانشجویان دکتری تخصصی وزارت بهداشت/ میانگین دریافتی با ساعت کاری تناسب ندارد

تاریخ انتشار: ۷ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۷۹۰۲۶۱

به گزارش خبرنگار سلامت خبرگزاری فارس، مریم منتصری دانشجوی دکترای تخصصی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در یادداشتی که در اختیار خبرگزاری فارس قرار داده است به موضوع افزایش حقوق دانشجویان دستیاری بالینی اشاره کرد و نوشت: «بخش بزرگی از این دستاوردهای علمی کشور در بخش سلامت حاصل فعالیت دانشجویان دکترای تخصصی است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بی توجهی به معیشت این نخبگان می تواند عواقب زیانباری برای نظام سلامت وکشور به همراه داشته باشد.

تصمیم اخیر وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی جهت افزایش حقوق دانشجویان دستیاری بالینی توانست تا حدودی تلاش و زحمات شبانه‌روزی این بخش از مدافعین سلامت را جبران کند. این در حالی است که در این اقدام حقوق دانشجویان دکتری تخصصی وزارت بهداشت نادیده گرفته‌شده و موجب موجی از نارضایتی و دلسردی در جمع کثیری از نخبگان جامعه علوم پزشکی و دانشجویان این مقطع تحصیلی شده است.

دانشجویان دکترا به چه‌کاری مشغول‌اند؟

بر دوش کشیدن میزان بالایی از بار پژوهشی و تولید علم در کشور در شرایط بحران ازجمله همکاری در فرایندهای تولید واکسن کووید-19، کیت‌های تشخیص، مدیریت بیماری و... بخشی از فعالیت‌های دانشجویان دکترا در وزارت بهداشت است. این گروه چرخ های سنگین تولید علم کشور را رو به‌جلو می‌رانند و با تولید فناوری، محصول و ایجاد و گسترش شرکت‌های دانش‌بنیان سهم بسزایی در شکوفایی و ترویج علم داشته و دارند.

در سال تولید مانع زدایی ها و پشتیبانی ها، دانشجویان دکتری تخصصی با توجه به مهارت‌های علمی خود و پشتیبان تولید ملی در سال‌های اخیر در عرصه بین‌المللی بوده اند. همچنین در رقابت با دانشگاه‌های سراسر دنیا همواره طلیعه‌دار و بازوی اصلی تولید علم کشور محسوب شده اند. اساس رتبه‌بندی دانشگاه‌های علوم پزشکی و ارتقای جایگاه دانشگاه های ایرانی در این رتبه‌بندی، در دستان پرتوان دانشجویان دکتری تخصصی رشته‌های مختلف علوم پایه پزشکی است.

کمک‌هزینه تحصیلی

دانشجویان دکترای تخصصی در وزارت بهداشت برخلاف سایر دانشجویان در کشور موظف به حضور تمام‌وقت در دانشگاه محل تحصیل هستند. این امر باعث شده فرصت اشتغال و درآمدزایی از آن‌ها گرفته شود و وزارت بهداشت کمک‌هزینه‌ای برای جبران فعالیت‌های آموزشی و پژوهشی و بالینی آنان در نظر گرفته که متأسفانه طی سال‌های گذشته از رشد نامناسبی برخوردار بوده است.

 میانگین دریافتی دانشجویان دکترا در وزارت بهداشت کمتر از ۴ میلیون تومان است که تناسبی با ساعات فعالیت آنان ندارد. از طرفی افراد در دوره دکترا عمدتاً بین ۲۵ تا ۳۵ سال سن دارند و در سر سودای تشکیل زندگی مستقل دارند که احتمالاً با این حدود از دریافتی رؤیایی دوردست می‌نماید.

این در حالی است که برخی از دانشجویان اذعان دارند که در پروژه آزمایشگاهی یا دوره بالینی مجبور به خرید لوازم ضروری از پس انداز های اندک خود می‌باشند که با افزایش قیمت‌ها و میزان دریافتی اندک، فشار اقتصادی روز به روز  از محدوده تحمل آنان خارج می شود؛ تا جایی که بسیاری از آن‌ها معتقدند ادامه این روند با این شرایط مشقت‌بار و برابر نبودن دریافتی‌ها دیگر میسر نیست.

زندگی پایین‌تر از خط فقر و حالا توأم با تبعیض

در شرایط کنونی نادیده گرفتن این گروه از دانشجویان، اجحاف در حقوق اولیه و زنگ خطری در افزایش دوچندان میزان مهاجرت و تکرار تراژدی غم‌انگیز تبعیض و خروج نخبگان از کشور در سایه‌ بی‌توجهی مسئولین مربوطه است.

وزارت بهداشت اخیرا با ارائه نامه ای به دانشگاه های علوم پزشکی کشور میزان دریافتی دستیاران بالینی را به بیش از دو برابر افزایش داده است. این امر درحالی رخ می دهد که دانشجویان دکترای وزارت بهداشت همواره به عنوان یک کل در نظر گرفته می شدند و فعالیت های آن ها بر اساس کیفیت و مقدار ارزیابی می شد و تفاوتی بین پزشک و غیر پزشک حداقل در دوره دانشجویی وجود نداشت.

این دانشجویان معتقدند با توجه به بیانات مقام معظم رهبری که در جمع مسئولین نظام فرمودند: " مراقب باشید که در دانشگاه‌ها جوان‌های نخبه ما احساس تبعیض نکنند که اگر جوان‌ها احساس کنند که نخبگی آن‌ها در اینجا به دردشان نمی‌خورد، اثرات ویرانگری دارد." تحقق عدالت در پرداختی‌ها و بهبود وضعیت معیشت آنان باید در دستور کار سیاست‌گذاران و مدیر نظام سلامت کشور قرار گیرد و همچون گذشته خواستار حقوقی برابر و یکسان با دانشجویان دستیاری پزشکی می‌باشند.

مشکلات سلامت روان، افسردگی و استرس در دستیاران دکترای تخصصی بالینی و غیر بالینی به یک اندازه مخرب است و می‌تواند سلامت دانشجویان و نیز نظام سلامت کشور را در سال‌های آینده با مشکلات متعدد و خطرناکی مواجه کند. بهتر است نظام سلامت ایران و وزارت بهداشت پیش از بروز عواقب زیان‌بار تبعیض‌ها، راهی برای اصلاح آن پیدا کنند.»

انتهای پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: دانشجویان وزارت بهداشت سلامت آموزش پزشکی دانشجویان دکتری تخصصی دانشجویان دکترا وزارت بهداشت دکترای تخصصی دانشگاه ها علوم پزشکی نظام سلامت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۷۹۰۲۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برنامه بهبود سلامت شهری در ایران/ تعامل مدیریت شهری با نظام سلامت

به گزارش خبرگزاری مهر، در نخستین نشست گروه ارتقای سلامت فرهنگستان علوم پزشکی جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۴۰۳، ضمن بررسی سند حمایت طلبی بهبود سلامت شهری، بر لزوم تغییر نگاه مدیران شهرداری‌ها در سطح کشور به حوزه سلامت شهری تاکید شد.

عباس استاد تقی‌زاده عضو گروه ارتقای سلامت فرهنگستان علوم پزشکی و دانشیار سلامت در حوادث و بلایای دانشگاه علوم پزشکی تهران، در معرفی سند حمایت طلبی بهبود سلامت شهری فرهنگستان علوم پزشکی، ضمن تاکید بر تغییر و اصلاح دیدگاه مدیران شهری در سطح کشور و به طور خاص در شهرداری تهران نسبت به حوزه سلامت شهری، گفت: در این حوزه باید از نگاه فیزیکی به مقوله سلامت عبور کرد و ساختارهای مناسب در جهت اجرای برنامه‌های هدفمند برای سلامت شهری هدف‌گذاری شود. این سند در کمیته مخاطرات محیطی گروه علمی ارتقای سلامت فرهنگستان علوم پزشکی تهیه شده است.

وی افزود: رشد شهرنشینی و تغییر اقلیم در کنار سایر عوامل در زمره عوامل اجتماعی سلامت محسوب می‌شوند و این در حالی است که مرکز سازمان جهانی بهداشت (WHO) برای سلامت شهری (urban health) بیکاری، فقر، خشونت و برخی از عوامل دیگر را نیز جز عوامل تعیین کننده سلامت شهری معرفی کرده است.

تقی‌زاده افزود: این مرکز برنامه‌ریزی برای داشتن شهر سالم را مورد بررسی قرار داده است که در آن بسیاری از عوامل شهری مؤثر بر سلامت از جمله دسترسی شهری، شبکه حمل و نقل و…، را جز آن دسته قرار داده است.

عضو گروه ارتقا سلامت فرهنگستان ادامه داد: طبق آمار بانک جهانی، زاغه‌نشینی و اسکان غیررسمی از مهم‌ترین تهدیدات سلامت شهری در کشورهای در حال توسعه خواهد بود که در ایران نیز هم اکنون برخی از کلانشهرها حدود ۲۰ تا ۲۹ درصد جمعیت، مبتلا به این معضل هستند.

دانشیار سلامت در حوادث و بلایای دانشگاه علوم پزشکی تهران اذعان داشت: در سال ۲۰۰۸ برای نخستین بار جمعیت شهرنشینی جهان از ۵۰ درصد عبور کرد و انتظار می‌رود در سال ۲۰۳۰ این رقم در جهان به ۶۰ درصد برسد و در ایران نیز در حال حاضر این رقم، ۷۲ درصد را نشان می‌دهد.

تقی زاده خاطرنشان کرد: پایش و رصد بیماری‌های واگیر و ارتقا سلامت کودکان از جمله زمینه‌هایی است که مدیریت شهری می‌تواند به آن بپردازد. همچنین مسائل فرهنگی و جهان‌بینی شهروندان در کنار عوامل‌محیطی در بحث سلامت شهری حائز اهمیت است و پژوهش‌های ما نیز نشان می‌دهد، قوانین شهرداری‌ها سال‌های ۱۳۷۵ و ۱۳۷۹ تکالیف متعددی را برای شهرداری‌ها مشخص کرده است و جزئیاتی همچون سرویس‌های بهداشتی را نیز در آن لحاظ کرده است و شهرداری‌ها را مسئول سلامت شهری می‌داند اما این مهم در عمل اجرا نشده است.

تقی زاده تاکید کرد: برنامه بهبود سلامت شهری در ایران با ملاحظه چالش‌ها، راهبردها، مأموریت‌ها و اقدامات اجرایی در گروه ارتقا سلامت فرهنگستان علوم پزشکی اکنون تبدیل به یک سند جامع شده است.

وی، تغییر الگوی بیماری‌ها، ضعف در توجه به شاخص‌های سلامت در بخش‌های مختلف توسعه شهری و تراکم بالای جمعیت به خصوص در سکونت‌گاه‌ها، عدم توسعه پایدار فرهنگ سلامت و دیگر عوامل را از جمله چالش‌های سلامت شهری در ایران دانست و افزود: شهرداری‌ها باید بپذیرند که در برنامه‌ریزی‌های خود توانمندسازی شهروندان را در جهت ارتقای سلامت خود لحاظ کنند و اقدامات مثبت انجام شده را توسعه و تداوم بخشند و در این راستا شهرداری می‌تواند در حمایت از برنامه جامع مراقبت‌های سلامت ایران (primary health care) PHC نقش مهمی را ایفا کند و در این راستا می‌توان اختیارات کنونی وزارت بهداشت را در زمینه PHC به آموزش و پرورش و مدیریت کلان برنامه‌ریزی شهری و شهرداری‌ها واگذار کرد.

تقی زاده به بحث سلامت روان اشاره کرد و گفت: امروزه در دنیا بحث روان‌شناسی شهری (urban psychology) مطرح شده است که در آن زیباسازی شهری و دسترسی به خدمات سلامت روان هم دیده می‌شود و باید در دستور کار مدیریت شهری قرار گیرد و در بحث مدیریت شهری علاوه بر شهرداری‌ها، وزارت کشور، وزارت بهداشت، سازمان بهزیستی و بسیاری از دیگر نهادها نیز اهمیت خواهند یافت و در حوزه‌هایی مانند سلامت روان، مشکلات بنیادی باید در سطح کلان مدیریت شود و وقتی چسبندگی اجتماعی (Social Connectedness) در شهرها کاهش یافته است، سلامت روان را نمی‌توان فقط با راه‌اندازی درمانگاه‌ها مدیریت کرد.

در این نشست، علیرضا مصداقی‌نیا عضو گروه ارتقا سلامت فرهنگستان نیز گفت: پیشنهاد کنونی ما این است که یک مرکز جامع بهداشت شهری در پایتخت تهران به عنوان یک پیکره منسجم این امکانات گسترده را با هم هماهنگ کند که با هم‌افزایی بهترین نتیجه حاصل شود و این الگویی برای مدیریت شهری در کشور خواهد بود.

وی ادامه داد: شهرداری تهران در حال حاضر ۲۰ درمانگاه‌ها و اورژانس مستقل و ۴۰۰ واحد سازمانی را شامل بیمارستان و داروخانه در اختیار دارد که هریک کار خود را انجام می‌دهند و با نگاه درآمدزایی در سطح شهرها، خدمت ارائه می‌دهند.

مصداقی نیا خاطرنشان کرد: جزایر جداگانه فعال در زمینه سلامت شهری توسط ۳ دانشگاه علوم پزشکی، شهرداری‌ها، قوه قضائیه، ارتش و دانشگاه آزاد اسلامی در پایتخت وجود دارند که ذیل مدیریت یکپارچه و جامع سلامت شهری می‌توان خدمات کمی و کیفی آنها را ارتقا داد.

سپس حسین ملک افضلی عضو پیوسته فرهنگستان و عضو گروه ارتقا سلامت گفت: مفهوم سلامت و اجرای خدمات آن، باید مفهومی جامع نگر در نظر گرفته شود و در واقع سلامت همه جانبه مدنظر باشد که با آموزش مدیران تا حدی قابل تحقق است. توسعه دوره‌های کارشناسی ارشد بهداشت (MPH) را در سطح گسترده در وزارت بهداشت و نهادهای دیگر مرتبط با سلامت می‌توان تا حدی در تغییر دیدگاه مؤثر دانست.

در ادامه این نشست، محمد حسین تقدیسی عضو گروه ارتقا سلامت نیز به استفاده از ظرفیت سمن‌ها یا سازمان‌های مردم نهاد یا NGO ها اشاره کرد و بیان داشت: شناسایی افراد توانمند بازنشسته به عنوان نیروهای داوطلب که ظرفیتی ارزشمند در ارتقای سلامت را پدید می‌آورند؛ مصادیقی از تغییر رویکرد شهرداری تهران است که باید در کنار نکات فوق در نظر گرفته شود.

وی افزود: اگر تمام این ظرفیت‌ها با همدیگر دیده نشوند و بخش‌هایی از راهکارهای حمایت طلبی محقق نشوند، تنها با آموزش سواد سلامت به مردم مسائل کنونی حل نخواهد شد.

در پایان نشست، تقی‌زاده با جمع‌بندی مباحث گفت: دو دیدگاه کلی وجود دارد، اینکه باید تغییر نگاه مدیران شهری رخ دهد و در مقابل نیز وزارت بهداشت با نگاه مشارکتی از ظرفیت‌های شهرداری استفاده کند و برای تحقق این دو ایده در کنار همدیگر، باید نظامی علم محور همراه با عمل طراحی شود.

کد خبر 6089333 حبیب احسنی پور