میراث پیشینیان با ذهنیت انسان امروز | نگاهی به نمایشگاه آثار محسن دائی‌نبی در گالری ثالث
تاریخ انتشار: ۷ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۷۹۴۹۷۶
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از هنرآنلاین: محو حروف، انسجام یکپارچه لایه‌های بیشمار رنگ که حروف درهم‌تنیده آثار را با خود پیش می‌برند، حرکت هنرمند بر روی لبه بینابینی را به معرض نمایش گذاشته‌اند. میراث پیشینیان در ایستاییِ روش‌های سنتی که ضمن جاودانگیِ هنرِ نسل‌های متعدد، سکون بی‌حوصله حروف را برجای گذاشته است، رویِ دیگرش مسیر پرتکاپوی ابداعات تازه به مدد نیروی درون‌جوش خلاقیت است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
نمایشگاه «گرافیتی‌های محسن دائی نبی، بی‌خیال دنیا» در گالری ثالث، آثار هنرمندی را به نمایش گذاشته که پیش‌تر نیز فراروی‌های او از مرزهای سنت را نظاره کرده‌ایم و این بار با روشی امروزی به اجرای حروف بر روی بوم پرداخته است. وحدت متشکّل از درهم‌فشردگیِ حروف از یک سو و عینیت‌یافتگیِ نظمی درونی از سویی دیگر، اشتیاق هنرمند در به کارگیری روش‌های نوین را نشان می‌دهد. همگونی، از لابه‌لای حروفی که سعی دارند معنای نظم را در ذات پیشامد به مخاطب نشان دهند، به خوبی تشکّل یافته و کاربرد همزمان ساحت نشانه‌ای و نمادین در آثار دائی نبی حرکت او در فضایی توأمان را نشان می‌دهد.
سنت‌گرایی و ابداع تنها در ساحتی امکان‌پذیر است که هنرمند سعی دارد در مرز میان روش‌های کهن و نگاه نو خود را نگه دارد. خوشنویسی ایرانی که سالیان بسیار در ساختاری کهن خود را حفظ کرده، از نسلی به نسل دیگر انتقال یافته، چونان تمامی روش‌های دیگر هنری اگر از ساحت کهن خود پا فراتر نمی‌گذاشت، به مانند نئوکلاسی‌سیسم قرن نوزدهمی که چشم به رنسانسِ خودبرخاسته از کلاسی‌سیسم یونان داشته است، ظهور روش‌های روح‌نواز کنونی را میسر نمی‌ساخت، و این مهم با ابداعات شگفت‌انگیز در مسیر روش‌ها و سنت پیشینیان ممکن شده است.
این مجموعه از آثار دائی نبی، عمق برساخته از لایه‌های متعدد حروف را که این‌بار با اسپری و روش گرافیتی بر روی بوم نشسته‌اند، عرصه سکون را به تکاپوی حروف بدل کرده است. نظیر کاری که پیش‌تر نیز در مجموعه «خلقت حروف، پیدایش کلمه» (1388) نظاره کرده بودیم، منتها کارمایه او در این مجموعه، به کلی متفاوت است. کاری که در مجموعه گرافیتی‌ها انجام داده، رنگ‌گذاریِ به ظاهر اتفاقی را نشان می‌دهد که به واسطه رنگ‌پاشیِ آنی بر روی بوم به وسیله اسپری رنگ میسر شده و در این گام، او دو هدف را در یک زمان در نظر داشته است. نخست استفاده از طرز قرارگیری حروف در مجموعه منظمی است که اتفاقی می‌نماید و مسیر برآمده از خروش عاطفی و تأثر درونی هنرمند، اتفاقی بودن در کار او را به چیزی نظیر نقاشی کُنشی نزدیک ساخته است.
از طرفی دیگر، وجود عمقِ برساخته از قرارگیری حروف و عبارات بر روی یکدیگر، به تماشاگر یادآوری می‌کند که هنر ایرانی بر هنر معاصر دنیا شانه می‌ساید. دیگر اینکه چیدمان حروف، هر سخنی درباره نقشه قبلی در خلق اثر را به کلی باطل می‌کند و این یعنی خلاقیت هنرمندی که سعی دارد از لابه‌لای دفاتر کهن، مرزی نوین را نیز تجربه کند. حضور بارز رنگ در پس‌زمینه آثار، چشم تماشاگر را در رفت و آمد میان لایه‌های رنگ و نمایش حروف، معلق نگه داشته است. تجلی چشم‌نواز تضادی که تنها با حضور پر رنگ حروف در مواجهه با پس‌زمینه محو از حروف میسر شده است.
چیدمان در هر اثر با دیگری تفاوت دارد و تضاد قانع‌کننده‌ای از تقابل حروف محو با حروف پیش‌زمینه را ارائه داده است. طرز قرارگیری حروف بر روی بوم نیز قابل توجه است. چیدمان دایره‌ای در برخی آثار و امتداد خطی، دائی نبی را وفادار به سنت نشان می‌دهد و ایده او در خلق آثار و به کارگیریِ کارماده صنعتی، پیامی دیگر دارد. در دو اثر از این مجموعه که طرز قرارگیری حروف، لوزی و مربع‌هایی را ایجاد کرده‌اند، تمایز درونمایه برساخته از عمق لایه‌های رنگ را با اَشکال پدید آمده دشوار ساخته و نگاه تماشاگر را در کنگاش میان حروف مشتاق‌تر می‌کنند.
تعدد لایه‌ها به اثری دو بُعدی، محتوایی سه بُعدی بخشیده است. در بسیاری از آثار، حضور حروف با رنگ‌باختگی در برخی از نقاطش، زنجیره‌ای از پندار بود و نبود را پدید آورده که در نقطه انقطاع یکدیگر، اتصال دوباره وجود را ممکن ساخته و هنرمند را به فلسفه هنر شرق نزدیک می‌کند. در آثاری دیگر هم، عدم خواناییِ حروف، تولد اثر را در ذهن تماشاگرِ آن از ابتدا و با ذهنیت مخاطب ممکن می‌سازد. در تابلویی دیگر، در فضای تُهی میان ستون‌های حروف، کنتراست رنگیِ حروف دیگر، ساختار اثر را دگرگون کرده و اوج این فرآیند در اثری دو لته‌ای، شگفتی‌ساز این مجموعه شده است. این دو لته، وحدت حروف در دوایر ممتد را به سوی مرکزی واحد نشان می‌دهند که برای تماشاگر مشتاق خوشنویسیِ ایرانی، یادآور آرامش فضای روحانی مساجد است. در مرکز، نوری خودایستا تمامی حروف را متمرکز و لایه‌های متعدد آن‌ها چه در فضای عمقی بوم و چه در ترتیب قرارگیری، شکلی از انسجام و آرامش را نهادینه کرده که درست در نقطه‌ای از فضای گالری نصب شده که تماشاگر از دیدن باز می‌ایستد. اکنون مخاطب آن‌چه را که می‌خواسته از تماشای آثار به دست آورده است.
محسن دائی نبی در این سال‌ها نشان داده که ضمن پایبندی به سنت خوشنویسی، اشتیاق به خلاقیت در مسیر هنر معاصر و درآمیختن روش‌های نوین با میراث پیشینیان در خلق آثار را نیز در سر پرورانده است. با نگاهی به نمایشگاه‌های گذشته وی، تاکید دائی نبی در فراروی از مرزهای کهن را می‌توان درک کرد. هنرمند خوشنویس ایرانی تنها با ابداعات تازه در مسیر روش‌های نیاکان است که می‌تواند مرزهای هنر خود و سرزمین خود را به سوی معرفی هنر ایران به دیگر فرهنگ‌ها طی کند و این مهم در رساندن پیام مهر و دوستی در عصری که در آن معنای انسانیت رنگ باخته است، حیاتی به شمار می‌رود. والایش، تنها از مجرای هنر است که روی می‌دهد و تنها در طی این فرآیند است که انسان در مواجهه با امور غریب، زندگی را تاب می‌آورد.
کد خبر 639977 برچسب‌ها هنرهای تجسمیمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: هنرهای تجسمی نشان می دهد بر روی بوم لایه ها روش ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۷۹۴۹۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هفتاد اثر موزه شوش، مرمت شد
به‌گزارش خبرنگار خبرگزاری خبرآنلاین؛ علی بویری در گفت‌وگویی رسانه‌ای اظهار کرد: با توجه به وضعیت ویترین‌ها و آثار شاخص و منحصر به‌فرد موجود در آن‌ها که بعضاً سال‌ها بود در وضعیت نامطلوبی قرار داشت و جز پایش‌های موزه‌ای امکان حفاظتی دیگری نداشتند، پس از ارزیابی و اولویت‌سنجی براساس پایداری وضعیت و همچنین وضعیت نمایش موزه‌ای بر اساس اولویت‌های استاندارد این حوزه و ارزش‌گذاری بر حفظ آثار تاریخی و حفظ شأن و ارزشمندی آثار و نیز احترام به بیننده موزه‌ای، مرمت هفتاد اثر با نظارت معاون میراث فرهنگی استان و کارشناس پایگاه میراث جهانی به عنوان ناظر مقیم در دستورکار قرار گرفت.
سرپرست پایگاه میراث جهانی شوش ادامه داد: در این راستا، هفتاد شیء از بخش‌های مختلف پیش از تاریخ، تاریخی و اسلامی از جنس سفال و شیشه، به‌منظور عملیات حفاظت و مرمت به کارگاه و آزمایشگاه مرمت پایگاه میراث‌جهانی شوش انتقال یافتند و پس از طی فرآیند حفاظت و مرمت، به تالارهای موزه و ویترین‌های نمایش برای بازدید عموم برگردانده شدند.
وی با اشاره به اینکه آثار تاریخی مرمت شده در این طرح شامل اشیایی از دوره‌های تاریخی مختلف از جمله پیش از تاریخ، عیلامی، هخامنشی، اشکانی، ساسانی و اسلامی و از جنس سفال و شیشه بودند، افزود: شاخص‌ترین این آثار، لیوان‌های منقوش، ظرف‌ها وجام‌های پیش از تاریخ موزه بودند که وضعیت حفاظت و مرمتی آن‌ها نامطلوب و به علت حساسیت آن‌ها سال‌ها بود که دست نخورده باقی مانده بودند که در این طرح، اشیاءِ یادشده، بازبینی و مستندنگاری دقیق شدند و پاک‌سازی آثار از رسوبات و آلاینده‌های محیطی نیز انجام شد.
همچنین حذف آثار مرمت‌های متعدد و کهنه و نیز الحاقات هم در دستورکار قرار گرفت و اتصالات جدید و مرمت بخش‌های کمبود با تکیه بر استانداردهای جهانی این حوزه و استحکام بخشی ساختار نیز روی آن‌ها اجرا شد و برای مشاهده عموم دوباره در موزه قرار گرفتند.
بویری بیان کرد: موزه باستان شناسی شوش در سال ۱۳۴۵، در جوار قلعه و محوطه باستانی شوش گشایش یافت و از شاخص‌ترین موزه‌های ایران به‌شمار می‌رود که آثار ارزشمندی از دوره‌های مختلف باستانی ایران را در خود جای داده است.
۴۶
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1899653
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد