به نقل از «ناطقان»

شخصیت شما چه رنگی است؟

تاریخ انتشار: ۱۰ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۸۱۱۵۷۴

در این گزارش می‌توانید از طریق رنگ‌ها به شخصیت خود پی ببرید. ناطقان: احتمالاً متوجه شده اید که همه افراد در یک گروه متفاوت عمل می‌کنند. برخی از افراد نقش رهبر را در یک پروژه بر عهده می‌گیرند، در حالی که برخی دیگر یادداشت برداری می‌کنند و برای بقیه گروه قهوه می‌آورند. نقشی که هر فرد ایفا می‌کند به شخصیت او و شخصیت دیگران در گروه بستگی دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

شخصیت شما بازتابی از ساختار شماست و شامل هر چیزی است که احساس می‌کنید، فکر می‌کنید یا انجام می‌دهید.

در یونان باستان بر این باور بودند که بر این اساس می‌توان فهمید که چه جور آدمی است. به عنوان مثال، آن‌ها متقاعد شده بودند که فردی با پیشانی بزرگ بسیار باهوش است؛ و اگر گردن بلندی داشتید؟ این حکایت از تنبلی داشت. امروزه ما از تست‌های روانشناسی برای رمزگشایی شخصیت خود استفاده می‌کنیم. یکی از نمونه‌های این روش، روش DISC است.

رنگ‌های روش DISC

آیا می‌دانستید که می‌توانید شخصیت خود را از طریق رنگ‌ها توصیف کنید؟ این همان چیزی است که ما به آن روش DISC می‌گوییم. DISC مخفف:

D: تسلط

I: انگیزه

S: تسلیم

C: انطباق

دکتر ویلیام ماستون، روانشناس، روش DISC را ابداع کرد و چهار سبک رفتاری افراد را با عواطف مربوطه ترسیم کرد. او این چهار سبک رفتاری را به رنگ ترجمه کرد. آیا می‌خواهید بدانید کدام رنگ با شخصیت شما سازگار است؟ می‌توانید آن را در زیر بخوانید.

۱. قرمز آتشین

با D تسلط، رنگ قرمز می‌آید. افراد دارای این سبک ارتباطی دارای اعتماد به نفس، نتیجه گرا و قاطع هستند. آن‌ها از درگیری اجتناب نمی‌کنند و از ریسک کردن نمی‌ترسند. آن‌ها می‌توانند در موقعیت‌های استرس زا بیش از حد رک باشند که باعث می‌شود آن‌ها را مغرور نشان دهد. هنگام ملاقات با افراد جدید، محکم دست می‌دهند، تماس چشمی مستقیم برقرار می‌کنند و با صدای بلند صحبت می‌کنند.

۲. زرد آفتابی

رنگ زرد با القاء و تعامل همراه است. افراد با شخصیت زرد از دور شنیده می‌شوند، آن‌ها مشتاق و پرانرژی هستند و می‌توانند شما را از مشکلاتتان بخندانند. آن‌ها همیشه تأثیر مثبتی بر دیگران دارند. داشتن اوقات خوش، اولویت اول فردی با شخصیت زرد است. نکات منفی آنها؟ آن‌ها همیشه اجازه نمی‌دهند دیگران صحبت کنند که ممکن است وجهه اجتماعی را از دست بدهند. در طول مکالمه، "افراد زرد" به شما نزدیک می‌شوند، شما را لمس می‌کنند و از بیان و شوخ طبعی زیادی استفاده می‌کنند.

۳. سبز نرم دل

S با رنگ سبز همبستگی دارد. افرادی که رفتار سبز دارند، انرژی دوستانه‌ای از خود می‌بخشند، شنوندگان خوبی هستند و متخصص در خدمت هستند. آن‌ها متواضع، دارای توجه، موافق هستند و لزوماً نیازی به حضور در کانون توجه را ندارند. به لطف روش‌های نرم و آرام آنها، به سرعت تمام اسرار خود را با "افراد سبز" در میان می‌گذارید. نکات منفی آنها؟ آن‌ها باید بیاموزند که گاهی خود را در اولویت قرار دهند.

۴. آبی روشن

مزاجی که بیشتر با رنگ آبی سازگار است، خلق و خوی سازگاری است. افراد با شخصیت آبی به راحتی قابل اعتماد، دلسوز، انتقاد پذیر و در هنگام تصمیم گیری‌های بزرگ محتاط هستند. آن‌ها عاشق حقایق، تحلیل‌ها و نتایج هستند و به جزئیات توجه دارند. این افراد باید بیش از حد محتاط باشند که زیاد خود را در جزئیات گم نکنند. آن‌ها بسیار متفکر به نظر می‌رسند. این افراد تماس چشمی مستقیم برقرار می‌کنند و بر اساس اطلاعات و نشانه‌ها با موقعیت‌ها سازگار می‌شوند.

۵. بنفش شگفت انگیز

بسیار خب، از نظر فنی فقط چهار رنگ بالا بخشی از روش DISC هستند. اما به ندرت کسی تنها با یک رنگ شناسایی می‌شود. در واقع، می‌توان فرض کرد که همه با تکه‌هایی از همه رنگ‌ها شناسایی می‌شوند. به طور کلی، همه یک رنگ اصلی و یک یا دو رنگ فرعی دارند. آیا احساس می‌کنید به همان اندازه که قرمز هستید آبی هم هستید یا به همان اندازه که زرد هستید قرمز هم هستید؟ این شما را منحصربه‌فرد می‌کند، زیرا این رفتار به شما اجازه می‌دهد تا مانند آفتاب‌پرست به‌طور یکپارچه با موقعیت‌ها ترکیب شوید. گاهی اوقات شما در مرکز صحنه هستید و گاهی اوقات می‌توانید در حاشیه پیدا شوید. آیا شما شخصیت بنفش دارید؟ مطمئن شوید که هویت خود را حفظ می‌کنید. منبع: باشگاه خبرنگاران برچسب ها: شخصیت ، رنگ ، باهوش

منبع: ناطقان

کلیدواژه: شخصیت رنگ باهوش رنگ ها روش DISC

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۸۱۱۵۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

افعی تهران، راسکولنیکُف و احساس منحصر به فرد بودن در جهان

   عصر ایران؛ مهدی مالمیر- با یک نگاه سرسری به لیست سازندگان سریال «‌افعی تهران» هم می‌شد حدس صائب زد که سریال با مخاطبِ بسیار همراه خواهد شد؛ مخاطبانی که نرم نرمک و از گوشه و کنار صدای انتقادات برخی‌شان را می‌شنویم که بر این نکته انگشت تاکید می‌فشارند که در این سریال، به اخلاق و رفتار مردم ساکن در تهران کم‌لطفی‌هایی شده است چراکه مردم در تهران آن سان که سریال به تصویر کشیده، آدم‌هایی بی‌اعتنا به هم‌نوع و  کنایه‌زن و تلخ‌زبان نیستند.

  در این‌که در تمام شهرها در سراسر جهان آدم‌هایی از این جنس کم نیستند حرفی نیست اما چرا در این سریال این نوع آدم‌ها در کانون سریال قرار گرفته‌اند و بی اغراق در بیشترِ سکانس‌ها با این تیپ آدم‌ها رو به رو می‌شویم؟

    پاسخ اما به تیپ شخصیت اصلی سریال باز‌می‌گردد. ما به جهان شخصی وارد شده‌ایم و با چشمان شخصیتی جهان را می‌نگریم که نگاهی دگرگونه به انسان‌ها و جهان دارد: «‌آرمان» منتقد سینما و مدرسی است که در آستانۀ 50 سالگی فرصتی به کف آورده تا نخستین فیلم بلندش را کارگردانی کند و به جرگۀ کارگردانان فیلم اولی بپیوندد! این منتقد سینمایی که کمی دیر برای ساختن فیلم‌اش به تکاپو افتاده، از نوعی ویژگی شخصیتی برخوردار است که بدان «شخصیت بیش از حد حساس» یا hayper sensitive person  گفته می‌شود.

   دارندگان این ویژگی شخصیتی، جهان گرداگردشان را با حساسیت بالا درک و دریافت می‌کنند و از پیش پا‌افتاده‌ترین ماجراهای روزمره نمی گذرند و مدام رخدادی را که برای بسیارانی می‌تواند با پوزخندی یا دستِ بالا با شانه بالا انداختنی برگزار شود، در ذهن و ضمیرشان همچون سکانسی از یک فیلم دردناک مرور می‌کنند و دندان روی دندان می‌سایند و گهگاه از کاهی کوه می‌سازند و مته به خشخاش زندگی می گذارند. 

مثلا پاسخ نه چندان گرم نانوای محترمِ محل در یک صبح سرد، برای کاراکترهایی که چندان درگیر ویژگیِ «‌شخصیت بیش از اندازه حساس» نیستند، می‌تواند با بی اعتنایی و حتی بی توجهی رو به رو شود یا آن را به حساب خستگی و هزار و یک دلیل و علت دیگر بنویسند و همچون بچه آهوییسبکبال از کنار آن بگذرند و دنبال کار و بار خود را بگیرند، اما شخصیت بیش از حد حساس، این بی‌مهری کوچک را در ذهن خود بدل به رویدادی بزرگ می‌کند و با منفی‌بافی و تفسیرهای کهکشانی از یک اتفاق روزمره، به روان خود زخم‌های ناسور می‌زند و سلول‌های عصبی خود را به کشتن می‌دهند!

   در سریال افعی تهران با کارگردانی « سامان مقدم» چند بار هم  از زبان خود شخصیت محوری داستان که صادقانه در برابر روان‌شناس اقرار کرد که رویدادهای روزمره را نمی‌تواند مثل باقی ادم ها ندیده یا نابوده بگیرد با تیپ شخصیتی ارمان کارگردان پنجاه ساله آشنا می شویم و هم در یکی از ظریف ترین سکانس ها که به روشنی دست بر روی نقطه ضعف شخصیت حساس می گذارد: آنجا که آرمان در سکانسی از سالن تئاتر بیرون می آید و وقتی پول بلیتش را از خانم بلیت فروش مطالبه می کند و خواهان پس گرفتن آن است با نگاه توام با تحقیر خانم مواجه می شود و صحنه خندۀ نه چندان مودبانه و نالازم خانم بلیت فروش را چند بار در موقعیت‌های مختلف به یاد می آورد و در آنجا است که سریال اولین تلنگر را به مخاطب می‌ند که با شخصیتی نامعمول در سریال رو به رو است و ضروری است از او انتظار رفتار و منشی از لون دگر داشته باشد.

  هنگامی که با شخصیت داستان و ویژگی‌های رفتاری او آشنا شدیم، با آسودگیِ بیشتری می‌شود رفتار او و کنش و واکنش‌اش را در دایره همکاران، همسایه و همسر سابق و همسایه پیش‌بینی و درک کرد.

   آرمان با سِنسورهای حساس اش بدل به آینه‌ای زشت‌نما می‌شود که دست بر روی نکاتی می‌نهد که شاید در زندگی روزانه کمتر کسی به قول قدیمی‌ها سنگی در ترازوی آنها بگذارد.

   اینکه رابطۀ میان شهروندان در کلان‌شهری مثل تهران تا چه اندازه می‌تواند پیچیده باشد. تا چه اندازه باید مراقب سخنانی باشیم که با شتاب بر زبان جاری می‌سازیم، تا چه اندازه باید سکنات خود را به هنگام حمله خشم و کدورت و حسادت کنترل کنیم و... چرا که همه آدم‌ها نمی توانند به راحتی از ماجرایی، کنایه ای، متلکی و نیشِ زبانی و پرخاشی درگذرند و این احتمال متاسفانه کم نیست که برای برخی اتفاقات ناگوار روزمره بدل به عقده‌ها و کمپلکس‌های خطرخیز شود.

  افعی تهران، همان قاتلی که در شهر پیچ و تاب می‌خورد و آرمان بر آن است تا فیلم‌اش را از روی زندگی پُرماجرای او بسازد، احتمالا یکی از همین «‌شخصیت های بسیار حساس» است که ناخوشی روانی‌اش به حد خطرآفرینی برای جامعه تبدیل شده است؛ احساس نزدیکی حسی میان کارگردان و قاتل سریالی هم از همین اشتراکات روانی سرچشمه می‌گیرد.

 
هر دو، چه کارگردان و چه قاتل زندگی درونیِ پیچیده ای دارند. هر دو از رویدادهایی رنج می کشند که از زمان کودکی بر روان شان سنگینی می کند( قاتل زنجیره ای کسانی را می کشد که در کارنامه شان سابقه کودک آزاری دارند) و در نهایت، هر دو آدم های منحصر به فردی در نوع خود به شمار می روند که در قاتل این احساس منحصر به فرد بودن به جنایت می انجامد. چرا که هر قاتلی چنان چه از رمان بی نظیر «جنایت و مکافات» آموخته ایم، در وهله اول با نوعی احساس خاص بودن، خود را محق می داند که دست اش را به خون همنوع رنگین کند. راسکولنیکوف کم بنیه و بیمار که دانشجوی حقوق بود، در هذیانات  و تفکرات اش به این نتیجه رسیده بود که آدمی است « ویژه»  که سزاوار به انجام رساندن کاری است که از هر کسی ساخته نیست: قتل پیرزن رباخواری که زندگی او را همچون زندگی پشه ای بی ارزش می شمارد و شایسته ی نابودی!

                                                                                       راسکولینکوف در رمان "جنایت و مکافات"

در آخر، می شود به نویسندگان فیلمنامه آفرین گفت که شخصیتی با ویژگی های روانی خاص آفریده‌اند و داستان را بر روی شانه‌های یک شخصیت بیش از حد حساس سوار کرده اند و از این طریق، هم سریالی با مایه‌های پلیسی و جنایی ساخته‌اند و هم شماری از ویژگی‌های برخی از ما شهروندان عجول و بی حوصله و گه‌گاه بی‌ملاحظه را به تصویر کشیده‌اند که کمتر کسی در فیلم‌ها و سریال‌ها به این ظریفه‌ها توجهی جدی نشان می‌دهد.

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: توجیهات پیمان معادی؛ "ارشاد" یا هنر؟ پیمان معادی؛ بوسنده، پوشنده یا گوینده؟! پیمان معادی درگیر یک پرونده قتل شد