تاثیرات فاصله سنی زیاد بین والدین و مادران
تاریخ انتشار: ۱۲ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۸۲۶۶۹۱
روانشناس بالینی و مشاور خانواده گفت: وقتی والدین در سن کم بچهدار شوند بهتر میتوانند فرزندانشان را درک کنند فاصله سنی پدر و مادر با فرزندان بسیار مهم است.
ناهید دیناروند، روانشناس بالینی و مشاور خانواده در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی برنا، درباره افزایش سن ازدواج و تاخیر در باروری، اظهار کرد: بالاترین سن ازدواج و بالا رفتن آمار تجرد در کشور علل فرهنگی و اجتماعی دارد چراکه کل جامعه درگیر آن هستند، سبک و نگرش زندگی تغییر کرده است و نگرش خانواده هم نسبت به ازدواج دچار تغییر شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: جوانان امروز روحیه کمال گرایی زیادی دارند و حتما به دنبال این هستند که در ابتدا باید به همه چیز رسیده باشند بعد از آن ازدواج کنند، مسائل اقتصادی را به عنوان یکی از موانع ازدواج مطرح میکنند اما مسائل اقتصادی جزو اولویتهای ازدواج نیست آنچه که باعث تاخیر در ازدواج شده تغییرات سبک زندگی و تغییرات فرهنگی و اجتماعی است که در جامعه اتفاق افتاده است.
دیناروند ادامه داد: از منظر بعد روانشناسی و بعد پزشکی، هرچه سن پایینتر باشد احتمال باروری سالمتری برای نوزاد و مادر وجود دارد اما باید توجه کرد که در هر فردی، سن فیزیولوژیکی و زیستی داریم و سن زیستی مربوط به سبک زندگی است یعنی فردی که تغذیه سالمی داشته و ورزش میکند مسلم است سن زیستی با فیزیولوژیک آن با یکدیگر متفاوت است.
این روانشناس بالینی بیان کرد: شرایط جسمی یک خانم 25 ساله با یک خانم 35 ساله به دلیل سن زیستی ممکن است شرایط متفاوتی باشد پس سن فیزیولوژیک نمیتواند معیار باروری باشد اما از لحاظ تربیتی هرچه قدر فاصله سنی بین پدر یا مادر با فرزندان کمتر باشد مسلما پذیرش هر دو طرف بهتر خواهد بود، زنی که در سن پایین مادر میشود قطعا حوصله و وقت بیشتری را برای فرزندانش قرار میدهد.
وی با بیان اینکه علاوه بر این وقتی والدین در سن کم بچهدار شوند بهتر میتوانند فرزندانشان را درک کنند فاصله سنی پدر و مادر با فرزندان بسیار مهم است، اضافه کرد: به عنوان مثال شاهد این هستیم که پدر بزرگها و مادربزرگها نمیتوانند خواستههای نوههایشان را درک کنند چراکه چالشهایشان در هر دوره متفاوت است پس هرچه قدر فاصله سنی کمتر باشد شاهد کاهش چالشهای بین نسلی، بهتر شدن مهارتهای ارتباطی بین والدین و فرزندان و برقراری ارتباط دوستانه والد و فرزند هستیم درواقع ارتباط والدین با فرزندانشان ورای والد و فرزندی خواهد بود.
دیناروند گفت: والدین باید مهارتهای ارتباطی و 10 گانه زندگی را در خودشان با مطالعه افزایش دهند این مهارتها شامل کنترل خشم، مهارتهای ارتباطی، مدیریت زمان، افزایش تاب آوری و ... است باید والدین به خصوص مادران سطح آگاهی خودشان را بالا ببرند.
این روانشناس بالینی با اشاره به اینکه والدین به سلامت جسمی و روانی خود باید اهمیت زیادی قائل باشند، خاطرنشان کرد: مادران مدیر منزل هستند پس مادری که سالم باشد فرزندان سالمی را میتواند تحویل جامعه دهد همچنین مادران باید از لحاظ روحی و روانی خودشان را تقویت کنند و وقتهایی را برای خودشان اختصاص دهند تا انرژی مثبت داشته باشند و برای تربیت فرزند آمادگی لازم را داشته باشند.
انتهای پیام/3
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: خانواده سن ازدواج ازدواج فرهنگی و اجتماعی جامعه خانواده ازدواج مسائل اقتصادی مسائل اقتصادی سبک زندگی فرهنگی و اجتماعی جامعه روانشناسی نوزاد سبک زندگی تغذیه پدر والدین پدر و مادر پدر والدین سلامت روحی و روانی انرژی افزایش سن ازدواج تربیت فرزندان فاصله سنی روانشناس بالینی فاصله سنی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۸۲۶۶۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
والدین با استقلالطلبی نوجوانان مواجهه منفی نداشته باشند
ایسنا/قزوین یک روانشناس گفت: استقلالطلبی نوجوانان با جملاتی چون من بزرگ شدم یا با من مثل بچهها رفتار نکنید، ظاهر میشود و متأسفانه والدین در برابر استقلالطلبی فرزند خود جنگ قدرت به راه میاندازند. به والدین توصیه میکنم در برابر ویژگی استقلالطلبی به فرزند خود فشار وارد نکنند چراکه درنهایت این رفتار والدین باعث باخت آنان میشود و شرایط را بحرانی میکند.
فاطمه نوری در گفتوگو با ایسنا اظهار کرد: دوران نوجوانی حدفاصل بین کودکی و بزرگسالی و فرصت آماده شدن برای تغییر است، تفاوتهایی بین دوران کودکی و نوجوانی وجود دارد و خانوادهها به همین دلیل که فرزندانشان بهاصطلاح از دوره «دختر خوب» و «پسر خوب» بهیکباره پا به دوران نوجوانی و دنیای جدیدی میگذارند دچار مشکل و استرس میشوند.
وی افزود: پیشنوجوانی از ۱۰ تا ۱۱ سالگی شروع میشود و در این سن نشانههایی نوجوانی همچون رویش موی زیر بغل ظاهر میشود، مرحله دوم نوجوانی اولیه بین ۱۱ تا ۱۳ سالگی است که از آن بهعنوان آغاز نوجوانی یاد میشود و بیشتر والدین در این سن با نوجوان خود با مشکل مواجه میشوند، نوجوانی میانی هم بین ۱۴ تا ۱۶ سالگی است که نوجوان در این سن ارتباط بیشتری با همسالان خود دارد و شروع به دور شدن از خانه و خانواده میکند.
این روانشناس تصریح کرد: پایان نوجوانی از سن ۱۷ سالگی به بالا رقم میخورد اما مشکل دیگری که در دوران نوجوانی وجود دارد نوجوانی گسترده شده است یعنی افرادی که ۱۸ سالگی را گذراندهاند اما هنوز ویژگی دوره نوجوانی آنان تمام نشده و مهارت خودکنترلی و حتی قدرت تصمیمگیری ندارند.
وی ادامه داد: نوجوانی با بلوغ جسمانی شروع میشود و این اولین ویژگی در تمامی نوجوانان است، در این شرایط هورمون مغز و بدن در حال تغییر است تا فرد در آینده تولیدمثل کند و بتواند بهعنوان یک فرد مستقل به زندگی خود ادامه دهد.
نوری بیان کرد: پسران معمولاً بین ۱۱ تا ۱۶ سالگی اما دختران زودتر به بلوغ میرسند، باور غلطی وجود دارد که دختران چون زودتر به بلوغ میرسند پس رشد عقلانی بیشتری دارند اما این باور کاملاً غلط است اگرچه بلوغ دختران زودتر شروع میشود اما پسران خود را به رشد عقلی برابر میرسانند.
وی خاطرنشان کرد: ویژگی دوم نوجوانی تمایل رابطه با همسالان و عدم شرکت در جمع و میهمانیها است و همین موضوع سبب میشود تمایل به ارتباط با جنس مخالف در نوجوان افزایش پیدا کند، همه این موارد از ویژگیهای طبیعی و بههنجار دوره نوجوانی است اما خانوادهها میتوانند با بهکارگیری راهکارهایی چون پیشآگاهی دادن در خصوص دوره بلوغ به فرزندان خود، پیامدهای منفی این ویژگیهای طبیعی را کاهش دهند.
اهمیت پرورش استعداد در کودکی
این روانشناس تصریح کرد: برای جلوگیری از پیامدهای منفی ویژگیهای طبیعی دوره نوجوانی، والدین میتوانند استعدادهای فرزند خود را در دوره کودکی پرورش دهند و با آشنایان و بستگان ارتباط داشته باشند چراکه تحقیقات نشان داده خانوادههایی که از دوران کودکی فرزند خود در جمع بستگان شرکت میدهند در نوجوانی فرزندانشان مشکلات کمتری را تجربه میکنند.
وی در خصوص راهکارهایی برای کاهش جنبههای منفی دوره نوجوانی بیان کرد: مواردی همچون تشویق نوجوان، انتقاد نکردن بیشازحد، اهمیت دادن به نظرات او و مشارکت دادن میتواند جنبههای منفی دورههای نوجوانی را کاهش دهد.
نوری اظهار کرد: یکی دیگر از ویژگیهای دوره نوجوان هیجانطلبی و استقلالطلبی است به همین دلیل ممکن است نوجوان دست به انتخاب و رفتارهای هیجانی بزند، والدین برای کنترل این شرایط باید برای فرزند خود وقت بگذارند، با هم به بازیگاه و طبیعت بروند چراکه این امر سبب مدیریت هیجانطلبی در نوجوانان میشود.
وی بیان کرد: استقلالطلبی نوجوانان با جملاتی چون من بزرگ شدم، با من مثل بچهها رفتار نکنید، اینجا اتاق خودمه و من برای پوششم تصمیم میگیرم ظاهر میشود و متأسفانه والدین در برابر استقلالطلبی فرزند خود جنگ قدرت به راه میاندازند. به والدین توصیه میکنم در برابر ویژگی استقلالطلبی به فرزند خود فشار وارد نکنند چراکه درنهایت این رفتار والدین باعث باخت آنان میشود و شرایط را بحرانی میکند.
این روانشناس گفت: میل به متفاوت بودن از دیگر ویژگیهای دوره نوجوانی است. در این دوره والدین شاهد رفتارهای پرخطری همچون سیگار کشیدن، لباسهای عجیب پوشیدن و رانندگی و موتورسواری پرسرعت در فرزند خود هستند که در این شرایط خانواده باید فضایی چون پرورش استعدادها و ارتباط دوستانه و عمیق با فرزند را فراهم کند که این میل به متفاوت بودن به شکل مثبت بروز پیدا کند.
وی در پایان اظهار کرد: آخرین ویژگی نوجوانی تلاش نوجوان برای دستیابی به هویت شغلی، تحصیلی، عاطفی و اجتماعی است که با مواردی چون سردرگمی و بیهدف بودن و تغییر چندباره علایق و عادات و وسایل شخصی نمایان میشود، رسیدن به هویت در دوره نوجوانی و حتی تا اوایل دوره جوانی ادامه دارد و تا وقتیکه فرد بتواند خود را پیدا کند دائماً از شاخهای به شاخه دیگر میپرد.
انتهای پیام