۱۰۰ هزار پرستار بیکار، ۱۰۰ هزار نیاز به پرستار!/ دبیرکل خانه پرستار: مهاجرت سالانه پرستاران به بالای هزار نفر رسیدهاست
تاریخ انتشار: ۱۴ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۸۴۱۵۲۱
به گزارش گروه دیگر رسانههای خبرگزاری فارس، روزنامه جوان در گزارشی به کمبود پرستاد در مراکز درمانی در عین بیکار بودن تعداد زیادی از این قشر پرداخته است که بخشهای مهم آن در ادامه میآید.
در طول دو سال گذشته کادر درمان و در رأس آنها پرستاران در خط مقدم مبارزه با بیماری کرونا بوده و در این راه ۱۵۰ شهید تقدیم کردهاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
دو سال گذشته آزمونی سخت برای کادر درمان بود و پرستاران در خط مقدم خدماتدهی به بیماران کرونایی خوش درخشیدند. بر این اساس سال گذشته در پیام رهبر معظم انقلاب به مناسبت روز پرستار شخص رهبری وارد میدان مطالبهگری برای اجرای قانون تعرفهگذاری خدمات پرستاری و استخدام ۳۰ هزار پرستار شدند و فرمودند: «شاید یکی از کارهای لازمالاجرا که به بنده گزارش دادند، عبارت باشد از اجرای قانون تعرفهگذاری خدمات پرستاری که این قانون مدتها قبل تصویب شده و آنطور که برای من گفته میشود، این قانون به سود پرستارها است و برای آنها مفید است لکن اجرا نشده؛ یک قانونی است که باید اجرا بشود. البته کارهای دیگری هم وجود دارد، از جمله کارهای خیلی خوب، استخدام پرستار است. من البته این را شاید در سه، چهار سال پیش یک وقتی به مسئولان محترم گفتم که باید حدود ۳۰ هزار پرستار را استخدام کنید.» حالا یک سالی از این ماجرا میگذرد، اما هنوز مطالبات پرستاران پابرجاست.
در همین رابطه روزنامه جوان گفتوگویی با دکتر محمد شریفیمقدم، دبیر کل خانه پرستار انجام داده است که بخشهای مهم آن در ادامه میآید.
نیاز به استخدام ۱۴۰ هزار پرستار برای کف خدمات
- در کشورهای پیشرفته دنیا پرستاران و تیم پزشک خانواده نقش بسیار پررنگی در بحث پیشگیری و پایش دارند و در اروپا سیاست بر کاهش تخت و پیشگیری و پایش است.
- در ایران هم از سال ۷۸ سنگ بنای نظام ارجاع گذاشته شد، اما جریان پزشکسالار اجازه نداد تا نظامی که در دنیا امتحانش را پس داده پا بگیرد و در این نظام ارجاع پرستاران نقش مهمی دارند، اما در کشور ما سیاستگذاران جوری عمل کردهاند که پول در بخش درمان بیاید که خودشان حضور دارند و از بیماری مردم پول در بیاورند. بیشترین خدمات پرستاری و بهداشتی و درمانی را در همین نظام معیوب ارائه میدهند.
نظام سلامت ما تشنه ۱۴۰هزار پرستار است
- برای اینکه مردم حداقل خدمات را بگیرند و برای گرفتن کف خدمات به ازای هر هزار نفر، سه پرستار و به ازای هر تخت، طبق استانداردهای خود وزارت بهداشت باید ۲/۵ کادر پرستاری و دو پرستار حضور داشته باشند، اما الان زیر ۱/۸ پرستار داریم.
- به هر شکلی نگاه کنیم در حال حاضر ۱۴۰ هزار پرستار شاغل داریم و باید برای حداقل خدمات دو برابر نیرو بگیریم و نظام سلامت ما تشنه این تعداد نیرو است. تعداد پرستار نسبت به تخت یا جمعیت هر قدر پایین بیاید، مرگ و میر بیماران بالا میرود!
۱۰۰ هزار پرستار بیکار داریم
- ۲۴ بهمن سال ۹۹ آزمونی برای استخدام ۴۰ هزار کادر بهداشت و درمان برگزار شد که بنا بود ۷۰، ۸۰ درصدشان پرستار باشند و بعد شد ۱۳ درصد؛ در این آزمون ۷۰ هزار پرستار شرکت داشتند به اضافه ۱۲ هزار فارغالتحصیلی که هر سال از دانشکدههای پرستاری فارغالتحصیل میشوند و یک تعداد پرستار بیکاری که در مشاغل دیگر فعالند یا به هر دلیلی کار نمیکنند و آمارشان بیش از ۲۰ هزار نفر است مجموع اینها حداقل ۱۰۰ هزارنفر میشود.
- بنابراین از یک سو دستکم ۱۰۰ هزار پرستار بیکار داریم و از سوی دیگر نیاز به کار داریم؛ حالا چرا مشکل حل نمیشود باید سیستم وزارت بهداشت پاسخگو باشد.
رشد مهاجرت پرستاران
- میتوانیم بگوییم اگر در گذشته سالانه ۳۰۰ نفر میرفتند الان به بالای هزار نفر رسیدهاست و حتی در مواردی هزارو ۵۰۰ نفر هم اقدام به مهاجرت کردهاند.
- علت این مهاجرت، یکی جذابیتهای کشور مقصد است. در اروپا تعداد پرستاران به ازای هر هزار نفر جمعیت هشت تا ۱۱ نفر است و متوسط جهانی آن در کشورهای همسایه گرجستان و آذربایجان پنج، شش نفر است؛ مثلاً در بلژیک بالای ۱۰ پرستار به ازای هر هزار نفر وجود دارد و سازمان جهانی بهداشت کف پرستار به ازای جمعیت را سه نفر تعیین کردهاست.
- کشورهای مقصد برای افزایش تعداد پرستاران بیشتر در دوران کرونا هستند و بدین منظور هم کار را تسهیل و تسریع کردهاند. به طور مثال اگر تا الان مدرک زبان سطح بالاتر میخواستند الان سطح ۵ را میگیرند و اگر در گذشته بعد از یک سال از مهاجرت فرد را به کار میگرفتند، حالا بعد از سه ماه بعد شروع به کار میکند. در مبدأ هم پرستاران به شدت دچار مشکل هستند.
خداحافظی با پرستاران ۸۹ روزه!
- بعد از ۸۹ روز با فروکش کرونا عذر پرستارانی را خواستهاند که با این روش در دوران کرونا به کار گرفته شده بودند! این مدل قرارداد نهایت بیانصافی و استثمار پرستاران است که در ابتدای کرونا گفتند کرونا سه ماهه است و این شیوه جذب باب شد.
- پرستاران با قرارداد ۸۹ روزه، تعدادشان ۵ هزار نفر بود، اما با آمدن پیکهای بعدی مجبور به تمدید قرارداد آنها شدند و حالا پرستاری که در اوج نیاز با کمترین حقوق آمده و خیلیهایشان کرونا گرفتند و یکسری پرستاران طرحی یا پرستارانی که در تأمین اجتماعی به کار گرفته شدهاند، با فروکش کرونا عذرشان خواسته میشود.
- پرستاران شرکتی نیز بعد از ۱۰ سال هنوز رسمی نشدهاند و این پرستاران اغلب تمایل به رفتن دارند، اما اگر رسمی شوند به این راحتی نمیتوانند بروند.
انتهای پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: پرستار کمبود پرستار کادر درمان مهاجرت پرستاران استخدام تعداد پرستار پرستار بیکار هزار پرستار هزار نفر ۱۰۰ هزار
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۸۴۱۵۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
از اینجا رانده و از آنجا مانده
مهاجرت یکی از موضوعاتی است که در خانواده فرهنگ و سینما حواشی ایجاد کرده و باید گفت که بسیاری از آنها بهدلیل اینکه از محبوبیت و شهرت قبلیشان فاصله گرفتهاند و به سختی میتوانند در شغل پیشینشان مشغول به کار شوند یا به جایگاهی در همان رده دست یابند که این امر نتیجهای جز پشیمانی برای آنها ندارد.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، «خودم بودم که به همه چیز پشت پا زدم، من سالها مدیر یک پردیس سینمایی به نام چهارسو بودم که متعلق به بنیاد ۱۵ خرداد بود، من از طرف بنیاد دعوت به کار نشده بودم، اما به عنوان هنرمندی که کار مدیریت فرهنگی را میدانست مرا برای همکاری انتخاب کردند، همچنین دو سال متوالی رئیس کاخ جشنواره بینالمللی فجر بودم و این چیزیست که نمیتوانم انکارش کنم.» این بخشی از صحبتهای اشکان خطیبی بازیگر سینما است که سال گذشته از ایران به ایتالیا مهاجرت کرد.
وی به تازگی در مصاحبهای اظهار کرده است: «بسیاری از افراد معتقدند که هنرمندان و بازیگران به سادگی میتوانند مهاجرت کنند در حالی که اینطور نیست؛ واقعاً تا پای از دست دادن همهچیز رفتم؛ نزدیک به یک سال طول کشید تا با پادرمیانی مستقیم وزیر امور خارجه ایتالیا توانستم نجات پیدا کنم، هر روز که بیدار میشوم با مشکلات متعددی دست به گریبانم و در حال حاضر تحت درمان هستم، در کنار اینکه نمیتوانم جسم و ذهنم را برای کار کردن آماده کنم باید در این فکر باشم که شغل دیگری در کنار کارم انتخاب کنم تا بتوانم هزینههای زندگیام را تأمین کنم؛ به هر حال زندگی کردن در اروپا کار راحتی نیست. از کارهایی که در ایتالیا انجام میدهم رضایت ندارم و به کیفیت کارهایم در ایران نیست؛ این ارتقا مشخصاً اتفاق نیفتاده و بدتر هم شده، دلیل این اتفاق هم این است که نزدیک به شش سال است که بهعنوان بازیگر روی صحنه نرفته نرفتهام»
خطیبی بیان کرده است «شرایط واقعاً سخت است، عمر بسیار کوتاه است و بهایی که من در این برهه از زندگیام دادم بهای بسیار سنگینی بود که به قیمت از دست دادن خیلی چیزها تمام شد؛ من خانوادهام را از دست دادم، اصلاً دوست نداشتم وقتی انتخاب الآنم را در کفه ترازو با گذشته قرار میدهم آنچه در گذشته داشتم سنگینتر شود. ما باید یاد بگیریم به اشتباهمان اذعان کنیم هرچند این این اتفاق به روند اجتماعی مربوط میشد که من هم بخشی از آن بودم.»
خانه امنی که بر سر کاسبان خون مردم آوار شدمهاجرت هنرمندان یکی از موضوعاتی است که در سالهای اخیر در خانواده بزرگ فرهنگ و سینما ایران حواشی ایجاد کرده است؛ کشورهایی مانند ایتالیا، فرانسه، کانادا، دبی، هلند و آلمان مقصد اصلی بازیگرانی است که قصد مهاجرت از ایران را دارند اما باید گفت که بسیاری از آنها بهدلیل اینکه از محبوبیت و شهرت قبلیشان فاصله گرفتهاند به سختی میتوانند در شغل پیشینشان مشغول به کار شوند یا به جایگاهی در همان رده دست یابند.
یکی از واضحترین مصادیق این امر را میتوان لغو برگزاری تئاتر «خانه امن» در نیویورک بیان کرد؛ بیستویکم اکتبر سال ۲۰۲۳( مهر ۱۴۰۲) قرار بود این نمایش در سالن تیلس سنتر نیویورک با بازی حمید فرخنژاد، مهناز افشار، برزو اجمند و… به روی صحنه برود، اما طبق اخبار منتشر شده با خالی ماندن ۸۵ درصد از صندلیهای صحنه، تیکتمستر که متولی فروش بلیت این برنامه بود، به دلیل کم بودن استقبال نمایش این نمایش خبر از لغو آن داد و اعلام کرد «این رویداد کنسل شده، لازم نیست شما کاری انجام دهید، خودمان پول شما را برمیگردانیم.»
روایتی از چهرههای غمگین تورنتو!یکی دیگر از این مصادیق، ارژنگ امیرفضلی بازیگر، کارگردان، تهیه کننده و صداپیشگی ایرانی بود که پیشتر در آثار مرضیه برومند، اخراجیها و شام عروسی هنرنمایی کرده بود و تازگی به تورنتو کانادا مهاجرت کرده است؛ ویدئویی که این طنزپرداز ایرانی اخیراً از وضعیتش در تورنتو خبر میدهد مورد توجه کاربران در شبکههای اجتماعی قرار گرفته است؛ وی در این ویدئو به بررسی هزینههای زندگی و شرایط سخت زندگیاش در تورنتو میگوید: از صبح تا حوالی پنج و شش بعد از ظهر کار میکنم و ماهانه سه هزار دلار درآمد دارم؛ اگر بخواهم خانهی دو خوابه ای اجاره کنم تمام ۳۰۰۰ دلار را برای اجارهی آن باید بپردازم، یک خانه تک خوابه در مکان معمولی شهر ماهانه ۲۴۰۰ دلار اجاره دارد.
این بازیگر ادامه میدهد: نمیتوانم در تورنتو خودرو شخصی داشته باشم و حمل و نقل عمومی ماهانه ۱۰۰ دلار از درآمدم را به خود اختصاص میدهد، همچنین با محاسبات دیگر و اظهاراتی که در مورد هزینه قبضها، تفریحات حداقلی و خوراک انجام میدهد به مخاطبین میگوید که شرایط زندگیاش در تورنتو با دشواریهای جدی همراه است.
امیرفضلی در پایان اذعان میکند: بسیاری از افرادی که مهاجرت میکنند چارهای ندارند جز اینکه بگویند خیلی خوشبختند و اینجا همه امکانات در دسترس است اما خیابانهای اینجا مانند ایران است، بعضی آدمها چهرهی شادی دارند و بعضی دیگر غمگینند هرچند به نظر میرسد تعداد آدمهای غمگین در خیابانهای ایران بیشتر باشد اما اخیراً به خاطر افزایش سرسامآور قیمتها در کانادا تعداد چهرههای غمگین در خیابانهای تورنتو هم بیشتر شده است.
از نقشآفرینی در مختار تا راننده آمبولانس در کانادااز دیگر هنرمندان نامآشنایی که مهاجرت مهر پایانی به کارنامه حرفهایشان در ایران بود میتوان شبنم فرشادجو، ویشکا آسایش، فریبرز عربنیا، لیلی رشیدی و پرستو صالحی را نام برد؛ شبنم فرشاد جو که پیش از این لوح تقدیر بهترین بازیگر زن در جشنواره فجر و تندیس بهترین کارگردانی را در پنجمین دوره جشنواره تئاتر بانوان دریافت کرده بود هم اکنون در تورنتو کانادا به برگزاری کلاسهای بازیگری مشغول است.
ویشکا آسایش که خیلیها از را با بازی درخشانش در سریال «امام علی (ع)» و نقش خانم دارابی در «ورود آقایان ممنوع» میشناختند هم اکنون در پاریس ویدئو هایی هنگام ورزش و کوهنوردی از خود منتشر میکند و به کار رو به روی دوربین علاقهای نشان نمیدهد.
فریبرز عربنیا بازیگر نقش مختار در سریال «مختار نامه» و بازیگر نقش شهید چمران در سینمایی «چ» در صفحه شخصیاش خود را با افتخار راننده بیماران در کانادا معرفی میکند؛ لیلی رشیدی هنرمند سینما و تلویزیون به برگزاری کلاس بازیگری برای کودکان در دبی میپردازد و پرستو صالحی در ویدئویی که از خود منتشر کرده به دلتنگی و ابراز علاقه به بازگشت به ایران میپردازد و میگوید که تنهایی و غربت دیگر برایش قابل تحمل نیست.
دیدن اتفاقاتی از این دست و شرایط سخت زندگی برای هنرمندانی که سالها در ایران شریک خاطرههای مردم و پازلی از پیکرهی فرهنگ ایرانی_اسلامی کشورمان بودهاند، اندوه بار است؛ به نظر میرسد برای شکوفایی درخت باطن هر هنرمندی هیچ خاکی همانند خاک کشورش نیست؛ به همین دلیل است که بهتر است هنرمندان در میهن خود به تولید و آفرینش آثار هنری دست بزنند و با افزایش بصیرت و بینش خود مرعوب و مجذوب وعدههای پوشالی خارجنشینان نشوند.
همچنین میتوان از مدیران فرهنگی تقاضا داشت که با انعکاس حقیقت مهاجرت هنرمندان سبب دامن زدن به این اشتباه جبران ناشدنی در حوزهی فرهنگ نشوند و با تبیین تبلیغات مخرب و دروغ پردازیهای رسانهای معاندان از جناحگیری غیر اندیشه ورزانه و اقدامات لحظهای و احساسی هنرمندان که ضربهی سنگینی به خود ایشان و فرهنگ و سینمای کشور وارد میآید جلوگیری کنند چرا که بیان چنین مصادیق و آیندهای برای این افراد غیرقابل پیشبینی نبود و پیش از این نیز شاهد چنین مواردی بودیم، بازیگرانی که اتفاقات سیاسی را دستاویز کردند تا از کشور مهاجرت کنند و در نهایت موردی جز پیشمانی برای آنها باقی نماند.
کد خبر 748608