به نقل از «الف»

فارین افرز: آمریکا از خاورمیانه خارج نخواهد شد

تاریخ انتشار: ۱۴ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۸۴۵۶۰۶

به گزارش الف، نشریه‌آمریکایی فارین افرز در مطلبی نوشت: «جو بایدن» رئیس جمهور آمریکا  از منطقه عقب نشینی نخواهد کرد، همانطور که «آنتونی بلینکن» وزیر امور خارجه آمریکا در مصاحبه‌ای اعلام کرد که دولت بایدن حضور خود را در منطقه تشدید خواهد کرد. همچنین یک مقام ارشد آمریکایی نیز گفت که « باراک اوباما» رئیس جمهور سابق آمریکا سیاست به اصطلاح «آسیا محور»  را دنبال نکرده ، اما این بار ما این کار را خواهیم کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بر اساس این گزارش با وجود تمام صحبت‌ها در خصوص خروج  آمریکا از منطقه واقعیت چیز دیگری را نشان می‌دهد. واشنگتن هنوز شبکه گسترده‌ای از پایگاه‌های نظامی را در خاورمیانه حفظ کرده و تمایل بیشتری برای پذیرش شرکا در خصوص «تقویت امنیت منطقه‌ای» نشان داده است. 

به نوشته این مقاله با وجود همه  نگرانی کشورهای عربی در خصوص کاهش  نفوذ آمریکا در خاورمیانه، دخالت نظامی واشنگتن افزایش یافته است. به طور مثال علیرغم وعده بازنگری فروش 23 میلیارد دلاری تسلیحات به امارات به دلیل وضعیت حقوق بشری در این کشور، دولت بایدن تصمیم گرفت این فروش را ادامه دهد. وعده‌های بایدن برای «ارزیابی مجدد» روابط با عربستان نیز تغییری در سیاست واشنگتن در قبال ریاض ایجاد نکرد و  « خالد بن سلمان» وزیر دفاع عربستان سعودی ماه ژوئیه به  واشنگتن سفر و با مقامات ارشد آمریکایی  دیدار کرد.همچنین «جیک سالیوان» مشاور امنیت ملی ایالات متحده، مستقیماً با « محمد بن سلمان» ولیعهد سعودی در ریاض در سپتامبر 2021 ملاقات کرد. پس از آن، دولت دموکرات‌ها از فروش تسلیحات جدید به ارزش 650 میلیون دلار به عربستان سعودی خبر داد.

فارین افرز می افزاید که این امر نشان می‌دهد دولت دموکرات‌ها به هم‌پیمانان سنتی خود با وجود کارنامه سیاه حقوق بشری پشت نکرده است. گرچه تیم بایدن تصمیم گرفت به طور موقت از کمک 130 میلیون دلاری نظامی به مصر خودداری کند، اما تصمیم او انتظارات سازمان‌های حقوق بشری  در خصوص بهبود وضعیت دموکراسی در مصر را برآورده نکرد.

به نوشته این مقاله وزارت دفاع ایالات متحده نیز در حال حاضر در حال  بررسی عمده وضعیت قدرت جهانی است که احتمالاً بر ردپای نظامی ایالات متحده در خاورمیانه تأثیر می‌گذارد. واشنگتن تهدیدات در خاورمیانه را در اولویت قرار می دهد؛ اما این تردید  در خصوص عقب نشینی  ناگهانی ده‌ها هزار نیروی آمریکایی  وجود دارد ؛ اما به نظر نمی‌رسد که واشنگتن نیازهای امنیتی شرکای کلیدی منطقه‌ای خود را نادیده بگیرد.

این نشریه آمریکایی نوشت:« به دلیل تغییر شرایط ژئواستراتژیک، وابستگی ایالات متحده به نفت خاورمیانه به میزان قابل توجهی کاهش یافته است. همچنین ارزیابی مجددی در مورد اینکه آیا پایگاه‌های بزرگ آمریکا در منطقه برای مأموریت‌های «ضد تروریسم » مؤثر هستند یا خیر مورد ارزیابی مجدد قرار گرفت. برخی از تحلیلگران معتقدند که ایالات متحده باید همه نیروها را از خاورمیانه خارج کند، در حالی که برخی دیگر از حضورپایگاه‌های نظامی  کوچکتر آمریکا در منطقه حمایت می‌کنند.

بر اساس گزارش نشریه مذکور شرکای آمریکا در خلیج فارس خواهان ماندن نیروهای آمریکایی هستند و این پایگاه‌های نظامی را نشانه‌ای از تعهد واشنگتن به امنیت خود می‌دانند. پس از اینکه قطر و سایر کشورهای خلیج فارس پس از خروج نیروهای نظامی  آمریکا از  افغانستان، نقش مهمی در انتقال هوایی افغان‌ها ایفا کردند، بعید به نظر می‌رسد که  ایالات متحده پایگاه نظامی « العدید» در قطر را متوقف کند.

نشریه فارین افرز نوشت که افزایش قدرت و توانایی ایران نیز موجب حضور نظامی بزرگ ایالات متحده خواهد بود. رزمایش مشترک دریایی اکنون  با مشارکت آمریکا، اسرائیل و بحرین برای مقابله با قدرت و توانایی ایران برگزار می‌شود ، اما بعید به نظر می‌رسد که این پایگاه‌های بزرگ آمریکا در برابر حملات احتمالی ایران آسیب پذیر نباشند.همچین قطر و کویت که میزبان هزاران پرسنل آمریکایی هستند، روابط صمیمانه‌ای با تهران دارند. بدین ترتیب مزایای کاهش حضور نیروهای نظامی آمریکایی در منطقه ممکن است بیشتر از هزینه‌های سیاسی ترک شرکای خلیج فارس باشد. خروج سامانه‌های دفاعی  پاتریوت  از منطقه نشانه کاهش تمرکز ایالات متحده در منطقه است ولی شرکای منطقه‌ای  آمریکا این را نمی‌خواهند .

 نشریه فارن آفرز مدعی شد از آنجایی که تهران به دنبال تقویت بازدارندگی خود است، ممکن است حمله به تعداد محدودی از نیروهای آمریکایی را به جای پایگاه‌های بزرگ ایالات متحده در خلیج فارس ترجیح دهد. 

این مجله در ادامه تاکید کرد که خصومت میان ایران و  آمریکا  تشدید شده و از سرگیری روابط در سال‌های آینده بین این دو کشور غیر ممکن است.

بر اساس این گزارش «تصمیم «دونالد ترامپ» رئیس جمهور سابق آمریکا برای خروج از توافق هسته‌ای و اتخاذ سیاست «فشار حداکثری» بر ایران که از نظر دیپلماتیک و اقتصادی طراحی شده،  تهران را قدرتمندتر کرده است. پس از ترور ( شهادت) ژنرال قاسم سلیمانی توسط ایالات متحده در ژانویه 2020، دو کشور برای اولین بار از دهه 1980 وارد درگیری مستقیم نظامی شدند. حتی اگر سیاست گذاران ایالات متحده بتوانند از یک جنگ همه جانبه با ایران اجتناب کنند و توانایی هسته‌ای آن را مهار کنند، احتمالاً خود را در یک نبرد سطح پایین با تهران برای نفوذ منطقه ای خواهند دید.

 

منبع: الف

کلیدواژه: ایالات متحده فارین افرز خلیج فارس منطقه ای

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۸۴۵۶۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

(تصاویر) A-۱۰ Thunderbolt II؛ «گراز» ترسناک نیروی هوایی آمریکا

وزیر نیروی هوایی ایالات متحده تصریح کرده است که حداقل یک کشور علاقه‌مند به خرید جت‌های A-۱۰ Thunderbolt II مازاد است.

به گزارش روزیاتو، فرانک کندال در نشستی در کاپیتول هیل اظهار داشت که «حداقل یک کشور علاقه خود را ابراز کرده است»، اما فاش نکرد که کدام کشور. کندال در ادامه توضیح داد که هر کسی که Warthog‌های مستعمل را بخرد، عملیاتی نگه داشتن این هواپیما‌ها برایش دشوار خواهد بود.

اوکراین نیست

این جت بسیار شناخته شده به دلیل ظاهر زشتش نام مستعار “Warthog”یا گراز را به خود اختصاص داد و به خاطر صدای خاص توپ Gatling ۳۰ میلی متری GAU-۸/A Avenger که روی دماغه نصب شده بود، معروف شده است. محبوبیت این هواپیما در میان نیرو‌های زمینی، کهنه سربازان، مردم و کنگره باعث شده تا آن را بسیار طولانی‌تر از آنچه در ابتدا در نظر گرفته شده بود، در سرویس نگه دارند.

نیروی هوایی ایالات متحده بیش از سه دهه است که تلاش می‌کند از شر A-۱۰ خلاص شود، جنگنده‌های که به طور رسمی با نام Thunderbolt II شناخته می‌شود. اگرچه این جت – که برای حمله به ستون‌های تانک دشمن در سناریوی جنگ جهانی سوم طراحی شده بود – در جنگ خلیج فارس در سال ۱۹۹۱ عملکرد خوبی داشت، نیروی هوایی مدت‌هاست که می‌خواهد موجودی هواپیما و A-۱۰ Warthog‌های خود را با جنگنده بمب‌افکن‌های جدیدتر جایگزین کند. این موضوع بسیار طولانی شده و جایگزین پیشنهادی از F-۱۶ Fighting Falcon به F-۳۵ Lightning II تغییر پیدا است.

وقت رسماً به پایان رسیده است و نیروی هوایی ایالات متحده A-۱۰‌های خود را با نرخ حدود ۴۰ تا ۵۰ فروند در سال بازنشسته می‌کند و هدف آن این است که این جت مورد احترام تا سال ۲۰۲۹ به طور کامل از سرویس خارج شود. اما مدافعان اصرار دارند که کشور‌های دیگر ممکن است بخواهند این جنگنده‌های قدیمی را در اختیار بگیرند. یکی از نامزد‌های آشکار اوکراین است که در برابر یک حمله سنگین و مکانیزه قرار گرفته که (در نگاه اول) میدان مناسبی برای این جتِ تانک کش است.

مشکل این است که پدافند هوایی – همانطور که در اوکراین مشخص شده – چنان مرگبار شده است که آینده یک هواپیمای سرنشین دار که در ارتفاع پایین و بر فراز میدان نبرد پرواز می‌کند در بهترین حالت مبهم است. اوکراین با تهدیداتی مواجه است که نیروی هوایی ایالات متحده آن را به عنوان یک تئوری برای مبارزه‌های آینده در نظر می‌گیرد. کندال، وزیر نیروی هوایی ایالات متحده، که در مقابل جلسه کمیته نیرو‌های مسلح مجلس نمایندگان حاضر شده بود، به قانونگذاران گفت که اوکراین برای خرید A-۱۰ Warthog “علاقه زیادی ابراز نکرده است. ”

ویژگی‌های جت جنگنده A-۱۰ Thunderbolt II

نقش اصلی: پشتیبانی نزدیک هوایی، کنترل هوایی هوابرد، عملیات نجات و جستجوی رزمی

سازنده: Fairchild Republic Co.

موتور: دو موتور توربوفن General Electric TF۳۴-GE-۱۰۰

پیشرانه: هر موتور ۹،۰۶۵ پوند

طول: ۱۶.۱۶ متر

ارتفاع: ۴.۴۲ متر

طول بال ها: ۱۷.۴۲ متر

سرعت: ۰.۵۶ ماخ یا ۶۷۰ کیلومتر در ساعت

سقف پروازی: ۴۵،۰۰۰ پا (۱۳،۶۳۶ متر)

حداکثر وزن در هنگام بلند شدن: ۲۲،۹۵۰ کیلوگرم

برد: ۱،۲۸۰ کیلومتر

تسلیحات: یک توپ گاتلینک هفت لوله‌ای ۳۰ میلیمتری GAU-۸/A، تا ۱۶۰۰۰ گلوله (۷۲۰۰ کیلوگرم) از تجهیزات تهاجمی ترکیبی روی هشت نقطه سخت زیر بال‌ها و سه ایستگاه نصب زیر بدنه، از جمله بمب‌های ۲۲۵ کیلوگرمی Mk-۸۲ و ۹۰۰ کیلوگرمی Mk-۸۴، بمب‌های خوشه‌ای آتش زا، مهمات ضد مین، موشک‌های AGM-۶۵ Maverick، بمب‌های با هدایت لیزری و جی پی اس، راکت‌های ۲.۷۵ اینچی هدایت لیزری و غیرهدایت شونده، منور‌های دفاعی مادون قرمز، ابزار‌های ضد جنگ الکترونیک، غلاف‌های جمینگ، منور‌های بصری و موشک‌های AIM-۹ Sidewinder

تعداد خدمه: ۱ نفر

سال معرفی: مارس ۱۹۷۶

هزینه هر فروند: ۹.۸ میلیون دلار

تعداد فروند‌های موجود: حدود ۲۸۱ فروند

اگر اوکراین نیست، پس چه کشوری است؟

بنابراین، اگر اوکراین نیست، طرف علاقه‌مند به A-۱۰ Warthog‌ها کیست؟ بیایید لیست مظنونان را بررسی کنیم.

لهستان

لهستان هم مرز با اوکراین است و در طول چندین قرن گذشته بار‌ها توسط روسیه مورد تهاجم و اشغال قرار گرفته است. روسیه بار‌ها لهستان را تهدید کرده و ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، مشروعیت دولت لهستان را به چالش کشیده است… همان کاری که قبل از حمله به اوکراین با این کشور انجام داد. در نتیجه، لهستان درگیر بزرگترین جمع آوری تسلیحات در اروپا شده است. این کشور در حال خرید تانک‌های اصلی M۱A۲SEPv۳ آبرامز، کامیون‌های راکت انداز M۱۴۲ HIMARS، هواپیما‌های F-۳۵، موشک‌های دفاع هوایی پاتریوت، هلیکوپتر‌های آپاچی و سایر تجهیزات آمریکایی است. آیا این خرید‌ها می‌تواند شامل A-۱۰ نیز باشد؟

کره جنوبی

کره جنوبی با یک حریف به شدت مسلح (هر چند فقیر) در قالب همسایه اش، کره شمالی روبرو است. کره شمالی تانک و خودرو‌های زرهی دارد، اما مشخص نیست که چه تعداد از آن‌ها واقعا عملیاتی و کارآمد هستند، و اینکه آیا این کشور می‌تواند سوخت آن‌ها را تامین کند یا خیر. A-۱۰‌ها می‌توانند در مناطق مرزی کوهستانی بین دو کشور بسیار کارآمد باشند، از دره‌ها بالا آمده و خود را مخفی کنند و قبل از ناپدید شدن ایمن در پشت یال‌های مجاور به نیرو‌های مکانیزه کره شمالی حمله می‌کنند. نیروی هوایی ایالات متحده یک اسکادران از A-۱۰‌ها را در کره جنوبی، اسکادران ۲۵ جنگنده در پایگاه هوایی اوسان، مستقر دارد و سئول ممکن است بخواهد این توانمندی را پس از سال ۲۰۲۹ نیز حفظ کند.

تایوان

تایوان در معرض تهدید تهاجم از جانب چین قرار دارد – رویدادی که در آن ترابری آبی خاکی به سمت جزیره جریان پیدا کرده، هلیکوپتر‌های مملو از نیرو‌های تهاجمی هوایی در سراسر تنگه تایوان به پرواز درآمده و ترابری سنگین مملو از چتربازان خواهد بود که پایگاه‌های هوایی و فرودگاه‌ها را هدف قرار می‌دهند. هر یک از این سه حالت ترابری تهاجمی، روز بدی را در مقابل یک A-۱۰ نیروی هوایی خواهند داشت. تایوان دارای امکانات مناسب برای محافظت از A-۱۰‌ها در برابر رگبار‌های موشکی در آغاز تهاجم (از جمله کوهی با پایگاه هوایی در داخل آن) و قطار‌هایی برای استفاده از بزرگراه‌های محلی برای به پرواز درآوردن و بازیابی این جت‌های جنگنده است.

مصر

مصر سابقه طولانی در استفاده از تجهیزات نظامی آمریکایی (از جمله تانک‌های M۱A۱) و تقویت قدرت نظامی خود برای راضی نگه داشتن نیرو‌های مسلح دارد. این کشور همچنین با ارتشی قدرتمند خود را رهبر جهان عرب می‌داند. در نقطه اتصال آسیا و آفریقا، مصر با دو کشور جنگ زده سال‌های اخیر هم مرز است: لیبی و سودان. A-۱۰ می‌تواند به این کشور کمک کند تا در مرز‌های طولانی با هر دو کشور که عمدتاً بیابان خشک و غیرقابل سکونت هستند، گشت زنی کند.

ویتنام

ویتنام با چین مرزی به طول حدود ۱،۳۰۰ کیلومتر دارد و در سال ۱۹۷۹ با همسایه شمالی خود جنگی کوتاه، شدید و بی‌رحمانه انجام داد. همچنین این کشور با بازی قدرت چین در دریای چین جنوبی مخالف است، جایی که چین ادعای حاکمیت بر ۹۰ درصد از این دریا را دارد، ادعایی که با مخالفت کشور‌های همسایه همراه شده است. ویتنام ارتش نسبتاً بزرگ، اما کم بودجه‌ای دارد و به انجام بیشترین کار‌ها با کمترین منابع عادت دارد، بنابراین جت‌های منسوخ شده‌ای مانند A-۱۰ برای این کشور دور از ذهن نیستند. A-۱۰ می‌تواند در یک جنگ زمینی دیگر برای حمله به ستون‌های زرهی چین یا در دریای چین جنوبی به عنوان یک هواپیمای گشتی مسلح که قادر به غرق کردن کشتی‌ها باشد، استفاده شود.

چهل سال پیش، یک سری از کشور‌ها می‌خواستند A-۱۰ Warthog را بخرند. حتی چین، در دهه ۱۹۷۰، آن را به عنوان بخشی از دکترین دفاعی “جنگ خلق” خود ارزیابی کرد. امروزه، با وجود منسوخ شدن این هواپیما در برابر موشک‌های مدرن، حداقل یک کشور همچنان می‌خواهد با آن‌ها پرواز کند.