درس عبرتی که تولیدکنندگان نفت آمریکا فراموش نکردند

صنعت نفت شیل آمریکا درسهای ارزشمندی از دو دور ریزش شدید قیمت نفت گرفت.

به گزارش ایسنا، اصلاح چشمگیر قیمت نفت که در نوامبر سال ۲۰۲۱ اتفاق افتاد، بدترین ماه برای نفت از مارس سال ۲۰۲۰ بود و با طراحی برنامه های بودجه سرمایه تولیدکنندگان نفت آمریکا برای سال ۲۰۲۲ همزمان شد.

ریزش قیمتهای نفت که نفت وست تگزاس اینترمدیت را از بالای ۸۰ دلار در اوایل نوامبر به ۶۷ دلار در اوایل دسامبر رساند، به اندازه دو سال پیش که تولیدکنندگان آمریکایی با نرخ بالایی سرگرم حفاری بودند و عمده نقدینگی آزادشان را برای چاههای جدید سرمایه گذاری کرده بودند، برای صنعت نفت شیل آمریکا ویرانگر نبود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

افت اخیر قیمت تولیدکنندگان نفت آمریکا را به وحشت نیانداخت. آنها برنامه های هزینه منضبطی را حفظ کرده اند و انتظار می رود با به خاطر داشتن این که نوسان قیمت نفت ادامه دارد و هر واریانت کووید ۱۹ مانند واریانت جدید اُمیکرون می تواند بازار را با ریزش شدید قیمتها روبرو کند، بودجه هایشان را برای سال آینده به شکل محتاطانه ای افزایش دهند.

صنعت نفت آمریکا شتاب چندانی برای سرمایه گذاری بیش از اندازه در حفاری جدید ندارد زیرا نگران سیاستهای دولت بایدن در قبال نفت و گاز هم است. دولت بایدن همزمان با درخواست از اوپک پلاس برای افزایش بیشتر تولید، تدابیر محدود کننده ای  برای حفاری در زمینهای فدرال وضع کرده است. حتی شرکتهای نفتی تحت تحقیقاتی قرار دارند که فرمان آن از سوی دولت بایدن صادر شده است تا معلوم شود آیا برای بالا بردن قیمت بنزین تبانی کرده اند.

با آغاز بهبود قیمت نفت در سال میلادی جاری، صنعت نفت شیل آمریکا در برنامه های آتی خود محتاط بوده و هیچ تولیدکننده ای فراتر از توانش هزینه نکرده است. فعالیت حفاری رو به رشد گذاشته اما به شکل سنجیده و تدریجی بوده است زیرا تولیدکنندگان نفت به دنبال پرداخت سود بالاتر به سهامدارانشان هستند.

به گفته دیوید بلک مون، تحلیلگر انرژی، بعضی از تولیدکنندگان ممکن است در روزهای اخیر احساس کرده باشند که فرصت افزایش تولید و حفاری در قیمت ۸۰ دلار را از دست داده اند. با این حال خودداری از هزینه بیش از حد و سوددهی بالاتر به سهامداران، اقدامات درستی بوده که امسال پس از بهبود تقاضا و قیمتها از افت متحمل شده در اوج بحران کووید ۱۹ در سال ۲۰۲۰، انجام می دهند.

تولیدکنندگان نفت آمریکا از اشتباهات گذشته درس گرفتند و دیگر مانند دوران پیش از ریزش قیمتها در سال ۲۰۲۰ با عجله به سمت حفاریهای بیشتر نمی روند.

شرکت تحقیقاتی ریستاد انرژی ماه گذشته اعلام کرد نرخ سرمایه گذاری مجدد در میان تولیدکنندگان نفت شیل آمریکا بجز شرکتهای بزرگ در سه ماهه سوم به پایینترین رکورد همه زمانها رسید و در سه ماهه چهارم کاهش بیشتری پیدا می کند.

ریستاد انرژی انتظار دارد شرکتهای آمریکایی مجموع مخارجشان را به میزان ۱۹.۴ درصد در سال ۲۰۲۲ افزایش داده و به ۸۳.۴ میلیارد دلار برسانند که بالاترین سطح از آغاز پاندمی خواهد بود. این امر نشان می دهد که صنعت از یک دوره طولانی ابهام و نوسان خارج می شود.

همچنانکه کارشناسان سلامت و سازندگان واکسن به بررسی واریانت جدید می پردازند، نوسان بازار نفت بالا خواهد ماند. اما تولیدکنندگان نفت آمریکا با در نظر گرفتن نوسان و سوددهی به سهامداران، در موضع خود پا بر جا مانده اند.

تنها ابهامات و نوسان بازار نفت نیست که صنعت نفت شیل آمریکا را محتاط کرده است. سیاستهای نفتی برنامه ریزی شده دولت بایدن برای گران کردن تولید نفت هم به هیچ وجه مطلوب آنها نیست. پس از این که کنگره آمریکا لایحه اقلیمی و اجتماعی بایدن را تصویب کرد و اکنون این لایحه برای بررسی به سنا رفته است، مایک سامرز، رییس و مدیرعامل موسسه امریکن پترولیوم گفت: این لایحه بر انرژی آمریکایی مالیات بسته و دسترسی ما به منابع خودمان را محدود می کند و استراتژی واردات نفت بیشتر را پیش می برد که این دولت به عنوان یک راهکار تبلیغ می کند. ما از سنا می خواهیم این سیاستهای بی اساس را رد کرده  و به راهکارهای اقلیمی متمرکز شود که آلایندگیها را کاهش داده و همزمان دسترسی شهروندان آمریکایی به انرژی قابل اتکا و تامین که این بخش هر روز عرضه می کند را تضمین می کنند.

هنگامی که دولت بایدن درخواستها از اوپک پلاس برای افزایش تولید به منظور مقابله با افزایش قیمت بنزین در آمریکا را تشدید کرد، شورای تولید و اکتشاف آمریکا اظهار کرد: بدترین کاری که دولت می تواند برای قیمتهای انرژی انجام دهد، محدود کردن عرضه با اجرای سیاستهایی است که تولید انرژی را دشوارتر می کنند.

بر اساس گزارش اویل پرایس، صنعت نفت شیل آمریکا از تاکید دولت بایدن بر عرضه نفت اوپک پلاس در حالی که خود این کشور منابع فراوانی دارد، خوشنود نیست.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: قيمت نفت نفت شیل آمریکا تولیدکنندگان نفت آمریکا صنعت نفت شیل آمریکا دولت بایدن قیمت نفت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۸۵۳۵۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سالانه ۱۸۰ هزارتن پنبه مورد نیاز صنعت نساجی کل کشور است

شجاع الدین امامی رئوف گفت: تجربه اقتصاد جهانی ثابت كرده كه بسیاری از كشورها در مسیر توسعه خود از گذرگاه نساجی عبور كرده اند و در این صنعت به توفیقات بزرگ دست یافته اند.

دبیر انجمن صنایع نساجی ایران تصریح كرد: بهره‎ وری بالا در حوزه جذب و به كار گیری نیروی انسانی از مهمترین مزایای این صنعت به شمار می رود.

وی گفت: یكی از مزایای این صنعت آن است كه مواد اولیه پایه را با ارزش افزوده بسیار بالا به یك محصول دیگر مبدل می كند. یك بخش اصلی در تامین مواد اولیه صنعت نساجی از كشاورزی تامین می شود و بخش دیگر از پتروشیمی از الیاف مصنوعی تهیه می شود كه در یك زنجیره ارزش به الیاف و نخ و پارچه و با رنگرزی و چاپ و تكمیل به محصول نهایی مبدل می شود.عموم مردم ممكن است لباس را محصول نهایی نساجی بدانند ولی فرش و پتو و پرده و روفرشی و... به نوعی از محصولات صنعت نساجی به شمار می روند.

رئوف یادآورشد: در كشورما ۵ هزار واحد نساجی و ده ها هزار واحد توزیعی و صنفی و ... در كشور فعالیت دارند. ۱۲ درصد واحدهای صنعتی كشور را صنایع نساجی تشكیل می دهند. همچنین نساجی ۸ تا ۱۰ درصد اشتغال مستقیم صنعتی كشور را نیز به خود اختصاص داده است.

دبیر انجمن صنایع نساجی ایران تصریح كرد: یكی از مزیت های صنعت نساجی آن است كه یك كیلو ماده اولیه خام با قیمتی حدود ۸۰ تا ۱۰۰ هزار تومان به لباس هایی با چند برابر قیمت ماده خام مبدل می شود.

وی گفت: كشور تركیه با جمعیت ۸۵ میلیون و تولید ناخالص ۸۱۹ میلیارد دلار، ۳۵۰ میلیارد دلار صادرات دارد كه ۱۰ درصد كل صادرات این كشور را صنایع نساجی تشكیل می دهند كه با كل صادرات نفت و گاز ما برابری می كند.

وی افزود: كشور بنگلادش ۵۹ میلیارد دلار صادرات دارد كه نزدیك به ۵۰ میلیارد دلار صادرات آن را نساجی تشكیل می دهد. ویتنام سال گذشته ۴۴ میلیارد دلار صادرات نساجی داشته ولی ایران با جمعیتی معادل همین كشورهای مذكور ۶۰۰ میلیون دلار صادرات نساجی داشته است.

رئوف یادآورشد: طبیعی است كه نسبت به كشورهایی كه از نظر جمعیتی نظیر ما هستند در حوزه تجارت نساجی و تامین نیاز داخلی با مشكلات عظیمی مواجه هستیم. بازار نساجی در ایران شامل ۱۲ تا ۱۴ میلیارد دلار است كه حدود پخش عمده ای از آن را باید به پوشاك اختصاص داد. از این طریق بخشی از بازارما با كالای قاچاق پر می شود كه متاسفانه بیش از دو میلیارد دلار است.

دبیر انجمن صنایع نساجی ایران تصریح كرد: دستگاه های فرهنگی و رسانه ای كشور باید مشاركت مردم را در تولید كالای با كیفیت بالا ببرند تا با كیفیت كالای خوب سهم قاچاق نیز به شكل طبیعی كاهش یابد. همچنین باید با افزایش كیفیت محصولات داخلی زمینه استفاده هرچه بیشتر مردم ازاین كالاها و صادرات قوی تر آن را فراهم كنیم.

وی با اشاره به اهمیت استفاده از ظرفیت مردمی در تولید نساجی در كشور گفت: متاسفانه به دلیل مشكلات اقتصادی شاهد ارز چند نرخی هستیم و وقتی این ارز با كالاهای مختلف را اختصاص می دهیم در واقع سود واقعی یارانه را به بازرگانان می دهیم.

وی افزود: ما معتقدیم كه وزارت صمت باید تعرفه های گمركی را در زمینه حمایت از تولید داخلی به كار ببندند و اگر كالای خارجی امكان ورود می یابد، نظام تعرفه ای متناسب با آن را نیز ببینیم. در تغییر تعرفه هایی كه صورت گرفت صنعت نساجی ضرر و زیان بزرگی دید.

دبیر انجمن صنایع نساجی ایران تصریح كرد: زمانی بیان شد كه تمام تعرفه هایی كه ۱۰ تا ۲۷ است به ۵ درصد مبدل می شود ولی اگر این تغییرات كار شناسی نباشد همه را با مشكل مواجه می كند.

مثلا تعرفه الیاف را به عنوان ماده خام پایه مورد نیاز كشور را ۵ درصد تعیین كردیم و نخ را هم ۵ درصد تعیین كردیم. در ادامه این موضوع نیز تخصیص ارز صورت گرفت. تا انتهای دولت پیشین و ابتدای دولت فعلی همین ۵ درصد نیز بر اساس دلار ۴۲۰۰ تعیین می شد و با این وجود گویا تعرفه صفر است. این نوع تعرفه دادن مبنای محاسبه درستی ندارد.

وی گفت: در این فرایند با مجموعه ای از اتفاقات روبرو شدیم و حس شد كه صنعت داخلی به خطر افتاده است. در ادامه این روند باعث شد كه محدودیت هایی ایجاد شد كه همین روند نیز به امضاهای طلایی ختم شد. در سال گذشته حدود ۸۵۰ میلیون دلار پارچه وارد كشور شده است كه بخش عمده ای از آن توسط بازرگانان وارد شده و شاید تولید كننده نهایی ما نیز این پارچه را هم اندازه قیمت ارز بازار تهیه كرده است.

وی افزود: یكی از بزرگترین مشكلات ما، مساله قاچاق است. مهمترین مزیت قاچاق، سود مالی آن است كه باید در این زمینه این مزیت را حذف كنیم. یكی از راه های كم شدن سود قاچاق، پایین آمدن قیمت مواد اولیه و قیمت تمام شده كالا و افزایش تنوع و سلیقه مصرف كننده و كیفیت محصول است.

رئوف یادآورشد: متاسفانه در زنجیره ارزش صنعت نساجی شاهد این انسجام نیستیم. برای كم شدن قیمت تمام شده پارچه باید تعرفه نخ و الیاف نیز كاهش یابد كه در حال حاضر چنین مساله ای را شاهد نیستیم. در حال حاضر ۱۸۰ هزار تن مصرف پنبه در كشور است كه بیشترین میزان آن در داخل تامین می شود و بخشی از آن نیز وارد می شود كه باید این واردات با حداقل قیمت باشد. از سوی وزارت صمت در نقطه شروع ۵ درصد عوارض واردات نخ و الیاف دریافت می شود كه خود این مساله تاثیر خود را روی افزایش قیمت محصول نهایی خواهد گذاشت.

دبیر انجمن صنایع نساجی ایران تصریح كرد: این مساله در حالی است كه در تركیه ۱میلیون ۶۰۰ هزار تن پنبه نیاز دارند كه بخش عمده آن را تامین می كنند و بخش دیگر را وارد می كنند ولی در عین حال حداقل عوارض واردات را شاهد هستند و به شكل كاملا باز واردات و صادرات انجام می دهند ولی در ایران بیان می كنند كه پنبه ای كه می خواهید تامین كنید از هر كشوری نباشد. یك زمانی می گویند محدودیت ایجاد شود كه پنبه تولید داخل تامین شود و سپس وارد خرید خارجی شویم ولی پنبه یك محصول جهانی است و باید در فصل خود انجام شود.

وی گفت: همین امروز به دلیل تحریم ها با هزینه بیشتری خرید را انجام می دهیم. مثلا امروز پنبه ای كه از هند وارد می كنیم باید اسناد قرنطینه ای و گند زدایی به كشور ثالث انجام شود. باید هر ساله در شورای عالی امنیت ملی مجوزی را بگیریم كه سازمان حفظ نباتات كشور ثالث را بپذیرد. همین مساله باعث می شود كه پنبه ما مدت ها از گمرك بماند و علاوه بر آسیب قیمت داخلی را نیز افزایش می دهد.

وی افزود: صنعت پوشاك ما در سالهای اخیر از نظر حجم پوشاك و تنوع توسعه خوبی پیدا كرده است و قطعا اگر در این عرصه به خوبی حمایت شوند می توانند توان صادراتی خود را به بالاترین حد برسانند.

باشگاه خبرنگاران جوان اقتصادی صنعت ، تجارت و کشاورزی