آشنایی با 15 واقعیت جالب و کمتر شنیده شده درباره خودکار
تاریخ انتشار: ۱۵ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۸۵۴۸۰۳
شاید فکر کنید چه چیز جالبی درباره خودکار وجود دارد؟ پس با ما همراه باشید تا با ۱۵ واقعیت جالب درباره خودکار آشنا شوید.
به گزارش برنا؛ در طول روز خودکارها زیاد مورد استفاده قرار میگیرند، اما همین در دسترس بودن باعث شده به آنها توجه نشود. به میز کارتان نگاه کنید. حتما چند خودکار تبلیغاتی روی آن قرار دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
۱. یک خودکار معمولی قبل از تمام شدن جوهر، قابلیت نوشتن ۴۵ هزار کلمه را دارد.
۲. بزرگترین خودکار دنیا را «Acharya Makunuri Srinivasa» در هندوستان ساخته است. طول این خودکار پنج متر و نیم و وزن آن ۳۷ کیلوگرم است. تصاویری از اساطیر هندی روی بدنه فلزی این خودکار حکاکی شده است. این خودکار در رکورد گینس ثبت شده و کاملا کاربردی است.
۳. گرانقیمتترین خودکار دنیا در ایتالیا ساخته شده است. این خودکار با ۹۴۵ الماس سیاه و ۱۲۳ یاقوت تزیین شده و قیمت آن حدود هشت میلیون دلار تخمین زده شده است.
۴. قدیمیترین قلم در جهان را مصریان باستان در سه هزار سال پیش از میلاد برای نوشتن روی پاپیروس اختراع کردند. آنها از چوب و نیهای بامبو قلم را ایجاد کردند. جوهر مورد استفاده را از ترکیب دوده و موم به دست میآوردند.
۵. از سال ۷۰۰ تا ۱۷۰۰ پس از میلاد، پَر اصلیترین ابزار نوشتن بود. پرهای قو برای نوشتن عالی به شمار میآمدند، اما هم گران بودند و هم پیدا کردن آنها بسیار سخت بود؛ بنابراین مردم ترجیح میدادند از پرهای غاز استفاده کنند. پرهای کلاغ هم برای نوشتن خط ریز استفاده میشد.
۶. ایده ساخت قلمی که مخزن جوهر داشته باشد در سال ۹۷۳ میلادی توسط یک خلیفه آفریقایی مطرح شد. او که از ریختن جوهر روی دست و لباسش کلافه بود به شخصی سفارش کرد برایش قلمی بسازد که مخزن جوهر داشته باشد. این طراحی برای قلم تقریبا شبیه به آن چیزی شد که در حال حاضر از آن به عنوان خودکار استفاده میکنیم. درخواست عجیب و غریب خلیفه شیوه ساخت قلم را برای همیشه تغییر داد.
۷. قلم بیرو (Biro) یا همان خودکار ساچمهای را لازلو بیرو روزنامهنگار اهل مجارستان اختراع کرد. او به کمک برادرش که شیمیدان بود خودکاری ساده و ظریف ساخت و موفق شد در سال ۱۹۳۸ آن را به ثبت برساند. «Marcel Bich» فرانسوی امتیاز ثبت اختراع را در سال ۱۹۵۰ از بیرو خریداری کرد و شرکت بیک فرانسه تولید اولین مارک خودکار جهان را در دستور کار خودش قرار داد. خودکارهای محبوب بیک هنوز هم در تمام جهان به همان شکل اولیه تولید و توزیع میشوند.
۸. نوک ساچمهای خودکار باعث میشود جوهر به طور مساوی روی کاغذ توزیع و سریع خشک شود. در جنگ جهانی دوم نیروهای نظامی از این خودکارها استفاده میکردند، زیرا در ارتفاعات زیاد جوهر آنها نشت نمیکرد.
۹. از آنجا که جوهر خودکارهای ساچمهای به سرعت خشک میشوند استفاده از این خودکارها گزینه اول برای افراد دستچپ محسوب میشوند.
۱۰. با یک خودکار بیک میتوان خطی به طول دو کیلومتر ترسیم کرد. طول این خط شش برابر ارتفاع برج ایفل است!
۱۱. آمریکا در سال بیش از دو میلیارد خودکار مختلف تولید میکند.
۱۲. پل سی فیشر در سال ۱۹۶۵ قلم فضایی را برای پروژه آپولو ثبت کرد. نوشتن با این قلم در شرایط بیوزنی، در زیر آب، روی کاغذ روغنی و کاغذ خیس و در دمای منفی ۴۰ سانتیگراد تا ۱۲۰ درجه سانتیگراد امکانپذیر است. قلم فضایی از کاربید تنگستن ساخته شده و طوری مونتاژ شده که نشتی نداشته باشد. عمر مفید این خودکار حدود صد سال برآورد شده است.
۱۳. وقتی یک خودکار در اختیار افراد قرار میدهید حداقل ۹۵ درصد از آنها اولین چیزی که یادداشت میکنند نام خودشان است.
۱۴. در سال بیش از صد نفر بر اثر بلعیدن در خودکار جان خود را از دست میدهند. این اتفاق زمانی رخ میدهد که فرد در خودکار را در دهان خود میگذارد یا آن را گاز میگیرد. به همین دلیل در خودکار بیک دارای سوراخ ریزی است که در صورت بروز چنین اتفاقی از بروز خفگی جلوگیری کند.
۱۵. تحقیقات نشان داده در میان تمام هدایای تبلیغاتی در سراسر جهان رایجترین انتخاب صاحبان کسبوکارها خودکار تبلیغاتی است.
انتهای پیام
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: هندوستان وزن رکورد گینس ایتالیا دلار جهان عجیب و غریب جنگ جهانی دوم گاز خودکار درباره خودکار
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۸۵۴۸۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
موسی عصمتی؛ شاعر روشندل: رسانه ملی با «سرزمین شعر» حرکت نویی را آغاز کرد
شعر عصمتی که در وصف پدر کارگرش سروده شده بود، از همان قسمت آغازین برنامه سرزمین شعر مورد توجه مردم قرار گرفت و تا هماکنون بارها و بارها در صفحات مختلف مجازی بازنشر شده است. به بهانه اتمام مسابقه سرزمین شعر از قاب شبکه چهارم تلویزیون و استقبال از شعر این شاعر با او گفتوگویی ترتیب دادیم تا درباره تجربه سرزمین شعر با او گپ و گفت کنیم.
نظرتان درباره برنامه سرزمین شعر چیست؟
من فکر میکنم سرزمین شعر یک اتفاق مبارک نه فقط برای ایران، بلکه برای جامعه فارسیزبانان بود. چون شاعرانی که توسط سرگروهها انتخاب شده بودند و با هم رقابت میکردند، فقط شامل جغرافیای ایران نمیشد. در این برنامه ما دوستان افغانستانی داشتیم که شعرهای بسیار خوبی هم خواندند. از این جهت فکر میکنم سرزمین شعر اتفاق مثبتی در جغرافیای زبان فارسی بود و بینندگان زیادی هم در میان فارسیزبانان داشت. در کنار بازتاب مردمی و بازخوردی که بین مردم داشت، دیگر کار ارزشمند این برنامه آوردن شعر به رسانه و آشتی دوباره رسانه با شعر بود. البته رسانه قبلا هم به شعر میپرداخت ولی به این اندازه و وسعت و جدیت اتفاق نیفتاده بود. ضمن اینکه توجه به رأی و نظر مردم، واقعا اتفاق مهمی بود. اینکه مردم شعرها را بشنوند و خودشان آنها را داوری کنند، در حوزه شعر اتفاق نیفتاده بود. مردم شعرها را میشنیدند، فکر میکردند، به شعرها و شاعرانشان امتیاز میدادند و میدیدند که نظرشان با داور یکی است یا نه؟ چه بسا نوجوانها و جوانهایی که با دیدن سرزمین شعر و شرکت در مسابقه مردمی و فرستادن رأی و نظرشان، نگاه جدیتری به شعر پیدا کردند و خودشان هم وارد فضای شعر شدند.
شعر شما در شبکههای اجتماعی مورد اقبال واقع شد، چه بازخوردهایی دریافت کردید؟
بازخوردها واقعا خیلی زیاد بود. در جمع شاعران مورد لطف قرار میگرفتم و بسیاری نیز با تماسها و پیامهای شخصی به من ابراز لطف میکردند. مخصوصا که این شعر درباره پدرم بود و شنیدنش برای خیلیها خوشایند بود. این شعر هم درباره پدر بود، هم درباره کارگر و کارگری و هم درباره مسائل اجتماعی. از زاویه متفاوتی به کارگر و پدر و زندگی اجتماعی پرداخته بود و این برای مردم خیلی جذاب بود. به همین خاطر اظهار لطفهای فراوانی دریافت کردم و برای خودم هم جالب بود که نسبت به شعرهای دیگرم تا این حد مورد توجه قرار بگیرد. میتوانم بگویم پیش از این سابقه نداشته است که شعر من تا این حد شنیده شود.
شما سالها است که شعر میگویید؛ شاید بیش از بیست سال. یعنی پیش از سرزمین شعر نشده بود که شعرتان با چنین اقبالی در میان مخاطبان مواجه شود؟
واقعا تا به حال سابقه نداشته است که یکی از اشعار من تا این حد دیده و شنیده شود. سرزمین شعر در این اتفاق نقش اصلی را داشت و واقعا به شنیدن شدن شعرها کمک کرد. من این شعر را چهار سال پیش سروده بودم ولی تا حالا اینقدر دیده نشده بود. در بعضی شب شعرها و مراسمها خوانده شده بود ولی بازخوردهای محدودی داشت. وقتی که مقیاس شنوندگان وسیع میشود، طبیعتا بازخوردها هم زیاد میشود. سرزمین شعر همان قابی بود که توانست شعر را دوباره به دل مردم ببرد. هم مخاطب از شنیدن شعرهای تازه و معاصر زبان فارسی لذت برد و هم شاعران فرصتی یافتند برای اینکه شعرشان را به گوش مردم برسانند. در حالی که تیراژ کتابهای شعر به پانصد تا و هزار تا رسیده و همانها هم اغلب در گوشه کتابخانهها و فروشگاهها خاک میخورند، شعرهایی که در سرزمین شعر خوانده شدند صدها هزار بار فقط در شبکههای اجتماعی دیده شدند. این جدا از مخاطب خود تلویزیون است که طبیعتا تعداد نامشخص و زیادی دارد. به خاطر همین من فکر میکنم رسانه ملی با سرزمین شعر یک حرکت نو را شروع کرد و یک گام رو به جلو برداشت که قطعا با تداوم این برنامهها روی آینده شعری جامعه فارسیزبانان هم تأثرات زیادی خواهد داشت.
شما معلم هستید و دانشآموزانتان هم نابینا هستند. حضورتان در سرزمین شعر بین شاگردها هم بازخوردی داشت؟
بله آنها هم شنیده بودند. همین امروز من کلاس داشتم و جالب اینکه اولین حضورم در این کلاس بود. وقتی وارد شدم و با بچهها آشنا شدم، از من اجازه خواستند که این شعر را سر کلاس پخش کنند. فیلم شعرخوانی را توی فلش داشتند و همانجا در کلاس شعرخوانی را پخش کردند. میگفتند که ما این شعرخوانی را بارها و بارها در فضای مجازی شنیدهایم و ارتباط خوبی با آن برقرار کرده بودند. با توجه به اینکه تعدادی از این بچهها شهرستانی هستند، برایم جالب بود که این شعر حتی در کانالهای مجازی شهرهای خودشان هم پخش شده بود. این نشان میدهد که یک برنامه خوب تا چه حد میتواند مورد توجه قرار بگیرد و چطور همه مردم در شهرهای مختلف از آن استفاده میکنند.
جالب است که حتی بچههای نابینا هم سرزمین شعر را دیده و شنیدهاند. یعنی مخاطبان این برنامه بسیار گسترده و متنوع بوده است.
بله. این شعر در جامعه نابینا هم به خوبی شنیده شده بود. اتفاقا جامعه نابینایان با رسانه، رادیو و تلویزیون، بیشتر ارتباط دارند. بخشی از تلویزیون شنیداری است و رادیو هم که همیشه مونس نابینایان بوده است. در صفحات مجازی و پیامرسانهای مختلف هم با استفاده از نرمافزارهای صفحهخوان، این شعر را شنیده بودند. حتی میتوانم بگویم نابینایان زودتر از افراد عادی با سرزمین شعر ارتباط برقرار کرده بودند. چون نابینایان ارتباط بیشتری با رسانه دارند، زودتر از سایر مردم جذب سرزمین شعر شده بودند.
میشود گفت که صداوسیما پیش از سرزمین شعر، در حوزه شعر و ادبیات و برنامهسازی برای در این حوزهها، به جامعه نابینایان بیتوجهی کرده است؟ این را از این جهت میپرسم که سر و کار جامعه نابینایان بیشتر از متن، با صدا است.
بالاخره شعر قبل از این هم به شکلهای مختلف، مثل برنامه مشاعره، در تلویزیون بود. گاهی اگر شب شعری را بازتاب میداد، آنها هم میشنیدند. مشخصا نمیتوانم بگویم صداوسیما کوتاهی کرده است. ما الآن اطلاع داریم که برنامه «شش نقطه» در شبکه استانی تهران برای بچههای نابینا پخش میشود و استقبال خوبی هم از آن شده است. منتها صداوسیما با سرزمین شعر کمک بیشتری کرد به پاشاندن بذر شعر و ادب در دل مردم و به تبع آن در دل جامعه نابینایان. قابل انکار نیست که در عصر جدید شعر حضور کمتری در میان مردم دارد و هنرها و جذابیتهای دیگر جای شعر را تا حدودی پر کردهاند. این در حالی است که قبلا شعر همه چیز مردم بود؛ یعنی هم رسانه بود، هم داستان بود، هم سینما بود، هم آموزش و پرورش بود. بزرگ خانواده شاهنامه را میآورد، بچهها آن را میشنیدند و انگار یک سریال تاریخی را در خانه خودشان تجربه میکردند. شعر پیش از این همه جلوههای زندگی مدرن را به خانوادههای ایرانی میبرد، ولی الآن با توجه به پیشرفت صنعت و دغدغههایی که هست، مردم کمتر فرصت پیدا میکنند که مطالعه کنند و شاید آن حوصله و وقت گذشته را نداشته باشند. به همین خاطر تلویزیون راحتتر میتواند شعر را به خانههای مردم بیاورد. کاری که سرزمین شعر انجام داد و این اتفاق مبارک و بزرگی را رقم زد. من فکر میکنم سرزمین شعر میتواند در قشر نوجوان و دانشآموز ما بسیار موثر باشد. همانطور که دانشآموزان من تکههای این برنامه را دیده بودند و برایشان جالب بود، چه بسا کسانی باشند که احساس کنند استعداد شعر را دارند و بعد از سرزمین شعر به نوشتن رو بیاورند.
به عنوان سوال آخر، به نظرسنجی و آرای مردمی بازگردیم. از شما در قسمت آخر سرزمین شعر به عنوان برگزیده مردمی این مسابقه تقدیر شد. به نظرتان این اتفاق چقدر به نزدیک شدن مردم و شعر کمک خواهد کرد؟
بله. با توجه به بازدید گستردهای که شعر من داشت و ارتباط خیلی خوبی که مخاطب با این شعر برقرار کرد، توانستم جایزه مردمی سرزمین شعر را کسب کنم و خوشحالم که شعرم مورد توجه مردم قرار گرفته است. پیشتر گفتم که داوری مردم و دخالت آنان در انتخاب شاعر برگزیده، اتفاق خیلی خوبی بود. این اتفاق باعث شد کسانی که پای تلویزیون مینشینند با معیارهای خاص خودشان شعرها را بسنجد و به موازات داوران آنها هم شاعران مورد نظر خودشان را انتخاب کنند. فکر میکنم این اتفاق در فصلهای بعدی سرزمین شعر رونق بیشتری خواهد داشت و اتفاقات بهتری هم خواهد افتاد. آرای مردمی به شاعران کمک میکند که بدانند سلیقه و ذائقه مردم چه حال و هوایی دارد و اگر بخواهند شعرشان مورد توجه مردم هم قرار بگیرد، چه ویژگیهایی باید داشته باشد. یعنی هم سلیقه ادبی مردم را بالاتر خواهد برد، هم به شاعران نکات و درسهایی خواهد آموخت.