نقد فیلم مامانِ کوچک (Petite Maman)؛ دختر بودن، مادر بودن و دوستی
تاریخ انتشار: ۱۵ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۸۵۷۶۴۲
فرارو- بعد از فیلم درخشان «سیمای زنی در آتش»، سلین سیاما (کارگردان) به سراغ داستانی همانقدر جذاب و درجه یک رفته است. داستانی که جزئیاتش حتی بیشتر و دقیق‌تر از فیلم قبلی است. این فیلم با اینکه در شرایط قرنطینه و با گروهی کوچک از بازیگران ساخته شده و زمانش هم کمتر از ۷۵ دقیقه است، به قدری لبریز از عواطف انسانی است که فیلم‌هایی با سه برابر زمان آن هم به گرد پایش نمی‌رسند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش فرارو؛ نلی دخترک هشت‌ساله‌ای است که همراه پدر و مادرش برای تخلیۀ خانۀ مادر بزرگش که از دنیا رفته به آنجا سفر می‌کنند. نلی در حالیکه مثل مادرش دلمشغول مسئلۀ مرگ مادربزرگ است، در جنگل پشت خانه با دختری به اسم ماریون آشنا می‌شود. او خیلی زود متوجه می‌شود که این دختر در واقع مادر خود او در سن هشت سالگی است. آنها با هم دوست می‌شوند. نلی فکر می‌کند این فرصت خوبی است که چیز‌های بیشتری دربارۀ مادر تودار و کم‌حرفش بداند و قطعات گمشدۀ زندگی او را کشف کند.
البته اینطور نیست که فیلم به همین خامی و سادگی پیش برود. سیاما در این فیلم حتی بیشتر از فیلم قبلی‌اش با اعتماد به نفس و خوش‌قریحه ظاهر شده است. او فیلمش را با صحنه‌هایی گزیده و با تمرکز بر احوالات درونی دو قهرمان خردسال به پیش می‌برد و از شرح و تفصیل‌های بیهوده دوری می‌کند. او با همکاری فیلمبردارش کلر ماتون ارتفاع دوربین را در سطح چشم دو بازیگر خردسال نگه داشته تا آنها راحت‌تر بتوانند بازی خودشان را ارائه بدهند. رنگ‌بندی محیط اطراف بازیگران و قاب‌بندی دوربین بی‌نقص است. وزش نسیم در مو‌های بچه‌ها و واکنش‌های غریزی آنها همه چیز را طبیعی جلوه می‌دهد و فیلم را از افتادن در دام تصنع حفظ می‌کند. رابطۀ خانوادگی خواهران سانز هم کمک بزرگی به فیلم کرده است؛ آن دو با هم خیلی راحت هستند و این باعث می‌شود که بازی بدون استرس‌شان خیلی زیبا از کار دربیاید.
هر چیزی به جز این دو دختربچه عمدا در فیلم مبهم رها شده است. به نظر می‌رسد که داستان کم و بیش در زمان حال جریان دارد هرچند که این احتمال هم وجود دارد که در هر زمانی از دهۀ ۱۹۸۰ به این سمت اتفاق افتاده باشد. این بی‌زمان بودن باعث می‌شود که فیلم احساسی رویایی از احتمال و امکان را منتقل کند. شاید اصلا همۀ این‌ها چیز‌هایی باشد که در ذهن نلی اتفاق می‌افتد و شاید هم یک جور داستان ارواح باشد، اما در هر صورت این اتفاقات مهم هستند؛ زیرا حتی چیز‌های خیالی هم در کودکی اهمیت زیادی دارند. به نظر می‌رسد که سیاما دوران کودکی را از هر کارگردان دیگری به جز میازاکی بهتر درک می‌کند. سیاما هم مثل میازاکی دوربینش را به سمت دخترکان خردسال چرخانده (که در سینمای آمریکا تا حد زیادی نادیده گرفته شده‌اند) و به روابط آنها با مادرانشان پرداخته که نسبت به موضوع ارتباط با پدر خیلی کمتر به تصویر کشیده شده است.
آرتور سی کلارک در جایی گفته بود که علم وقتی خیلی پیشرفت می‌کند دیگر از جادو قابل تشخیص نیست. در فیلم سیاما هم یک چنین چیزی در جریان است. قصه‌گویی سینمایی سیاما به قدری خوش‌آهنگ و موزون است که توانسته است یک مضمون علمی‌تخیلی را بردارد و آن را از توضیحات اضافه و زرق و برق‌های فنی پاک کند تا جایی که تنها جادو باقی بماند؛ جادوی فرصتی معجزه‌آسا برای بهتر شناختن و درک کردن یکی از اعضای خانواده. البته این یک امید واهی است که بتوانیم از جادو برای بهتر شناختن یکدیگر استفاده کنیم، اما چیزی امیدوار کننده در دل این فیلم وجود دارد که باعث می‌شود هرگز به فیلمی غیرقابل‌هضم تبدیل نشود. منبع: empireonline.com
منبع: فرارو
کلیدواژه: سینما خانوادگی نقد فیلم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۸۵۷۶۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تلاش برای خودکفایی در تولید کودهای فسفاته با تمرکز بر شیمی و معدن
به گزارش خبرنگار مهر، شامگاه چهارشنبه پنجم اردیبهشت ماه اساتید و دانشجویان شرکت کننده در اردوی راهیان پیشرفت در همراهی سرلشکر رحیم صفوی با استاندار هرمزگان دیدار کردند.
مهدی دوستی استاندار هرمزگان در این نشست؛ ساخت پالایشگاه نفت ستاره خلیج‌فارس را جزو افتخارات مهندسی ایران دانست و گفت: برای احداث این پالایشگاه بیش از ۱۵ هزار کیلومتر کابل کشی و ۶.۵ میلیون اینچ جوشکاری انجام شده که در نوع خود بی‌نظیر است.
وی با اشاره به ویژگی‌های بندر شهید رجایی به عنوان بزرگترین بندر تجاری ایران گفت: بندر شهید رجایی ۷ میلیون و ۱۰۰ هزار TEU ظرفیت کانتینری دارد که یک میلیون و ۱۰۰ هزار TEU از آن توسط دولت سیزدهم ایجاد شده است ضمن اینکه عملیات توسعه بندر و اضافه‌کردن ۲ هزار ۴۰۰ هکتار دیگر به پس‌کرانه آن نیز آغاز شده است.
دوستی با اشاره به تولید ۴.۵ میلیون تن فولاد در استان هرمزگان از آغاز احداث واحدهای جدید به ظرفیت ۱۰ میلیون تن در استان هرمزگان خبر داد و عنوان‌کرد: میانگین پیشرفت این واحدها که در دولت سیزدهم آغاز شده‌اند ۳۰ درصد است.
وی ادامه داد: در واحدهای جدید فولادسازی تلاش کرده‌ایم تولیدات منطبق با نیاز صنایع پیشران استان همچون کشتی‌سازی باشد.
استاندار هرمزگان ظرفیت پالایش را دیگر مزیت نسبی استان دانست و عنوان‌کرد: در حال حاضر یک میلیون بشکه ظرفیت پالایشی داریم و یک میلیون بشکه نیز ظرفیت جدید در دست احداث است.
دوستی با اشاره به ورود استان به زنجیره ترکیبی شیمی و معدن را جزو اولویت‌های اصلی هرمزگان برشمرد و گفت: در این زنجیره تلاش می‌کنیم تا کشور را از واردات کودهای فسفاته بی‌نیاز کنیم.
وی در گریزی به مزیت‌های شیلاتی استان نیز گفت: ظرفیت پرورش ماهی در قفس استان هرمزگان از ۵ هزار تن در ابتدای دولت به ۱۶ هزار تن رسیده است و ۱۱ هزار تن ظرفیت جدید ایجاد شده است.
کد خبر 6088087
دانشجویان سال سوم دانشگاهها، بورسیه دانشگاه فرهنگیان می‌شوند