این معلم فقط یک دانش‌آموز دارد
تاریخ انتشار: ۱۶ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۸۶۷۱۴۴
چشم به تخته سنگ بزرگی دوخته که جاده خاکی آنجا تمام می‌شود. از آنجا به بعد مسیر سنگلاخی است. آقا معلم پیام داده می‌آید اما باران خیال بند آمدن ندارد. آب رودخانه هر لحظه بالا می‌آید و نگرانی نگار بیشتر می‌شود. نکند برای آقا معلم اتفاقی افتاده باشد؟ پدر صدایش می‌زند تا برای گوسفندان علوفه ببرد. دفتر و کتاب را محکم بغل می‌گیرد و خودش را به بالای تخته سنگ می‌رساند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش ایسنا، روزنامه «ایران» در ادامه نوشت: صدای موتور که در پیچ جاده می‌پیچد نگار با خوشحالی فریاد می‌زند آقا معلم آمد. چند دقیقه بعد معلم با لباس‌های خیس خودش را به سیاه‌چادر می‌رساند تا کنار آتش گرم شود. می‌گوید با موتور توی رودخانه افتاده و معجزه بوده که زنده بیرون آمده است.
تصویر رضا رضایی معلم فداکار ایلامی این روزها در شبکه‌های مجازی دست‌به‌دست می‌شود. معلم فداکاری که با موتور مسافت ۴۰ کیلومتری آبدانان به منطقه عشایری «قدح» را طی می‌کند و بعد از عبور از مناطق صعب‌العبور خودش را به کلاس درس تنها دانش‌آموزش نگار می‌رساند. ۲۵ سالی است که در روستاهای مناطق محروم ایلام تدریس می‌کند و امسال چند روز در هفته برای تدریس به تنها دانش‌آموز منطقه ییلاقی قدح مسافت طولانی را با مشقت طی می‌کند و غروب بازمی‌گردد. می‌گوید از همین مناطق محروم، پزشکان و مهندسان موفقی وارد جامعه شده‌اند. شاید همین یک دانش‌آموز در آینده یکی از زنان موفق کشور باشد. نباید این فرصت از او گرفته شود: «وقتی در منطقه محروم و با کمترین امکانات درس خوانده باشی مزه تلخ محرومیت را خوب می‌فهمی. عکسی از من در فضای مجازی منتشر شد که در آن مشغول تدریس به تنها دانش‌آموز این منطقه هستم. این عکس را چند وقت قبل یکی از قضات شهر دزفول که به منطقه قدح آمده بود به شکل اتفاقی گرفت. این قاضی سال ۷۵ دانش‌آموز من در مدرسه سیاه‌چادری این منطقه بود و امروز قاضی دادگستری دزفول است. اینجا از این نخبه‌ها زیاد داریم و تنها محرومیت باعث می‌شود بسیاری از این نخبه‌ها نتوانند ادامه تحصیل بدهند.
اولین بار که به این منطقه عشایری آمدم سربازمعلم بودم. دو سال اینجا تدریس کردم و بچه‌های عشایر تبدیل به معنای زندگی‌ام شدند. شب‌ها در مدرسه‌چادری می‌ماندم و آخر هفته‌ها به شهر برمی‌گشتم. بعد از آن هفت سال در دهلران ایلام و ۱۰ سال هم در خوزستان تدریس کردم. از پنج سال قبل هم به زادگاهم آبدانان برگشتم. در همین منطقه محروم درس خوانده‌ام و معلم شده‌ام. دوران ابتدایی به تنها چیزی که فکر می‌کردم تدریس بود. همین علاقه باعث شد سختی‌ها را تحمل کنم. چون خودم روستازاده هستم، امیدم این بود بتوانم به بچه‌های روستاهای محروم خدمت کنم. از طریق سربازمعلمی جذب نهضت سوادآموزی شدم و چند سال معلم نهضت در روستاهای دهلران بودم. بعد از آن وارد آموزش و پرورش عشایری شدم. هیچ انتظاری هم از کسی ندارم و برای تدریس در مناطق محروم و صعب‌العبور توقعی از مسئولان ندارم. خودم این راه را انتخاب کرده‌ام و دوست دارم معلم این دانش‌آموزان باشم.»
چند بار تماس قطع می‌شود. برای اینکه موبایل آنتن بدهد نگار باید کوه را کمی بالاتر برود. می‌گوید وقتی موبایل آنتن ندهد از کلاس آنلاین هم خبری نیست، اما آقا معلم هفته‌ای دو یا سه بار مسیر ۴۰ کیلومتری را می‌آید تا به من درس بدهد. نگار سبزی تنها دانش‌آموز ییلاق منطقه قدح آبدانان استان ایلام است. می‌گوید به خاطر مشکلاتی که دارند نتوانستند همراه بقیه به قشلاق کوچ کنند: «من کلاس پنجم هستم،امسال نتوانستیم برویم قشلاق و من و خواهرم با پدر و مادرم ماندیم. عشایر به منطقه سیاه‌خانی رفتند و بچه‌ها آنجا در مدرسه‌چادری درس می‌خوانند. قبل از کوچ آقا معلم به ما درس می‌داد. بعد از کوچ عشایر احساس کردم باید با درس و مدرسه خداحافظی کنم، اما آقا معلم گفت نگران نباش هفته‌ای دو سه بار می‌آیم و نمی‌گذارم از درس عقب بمانی. هر بار قبل از آمدن پیام می‌دهد و من با خوشحالی منتظرش می‌مانم. در طول هفته هم درس‌های جدید را مرور می‌کنم و تمرین‌ها را انجام می‌دهم.»
رضا رضایی از روزی می‌گوید که در راه رفتن به منطقه کوهستانی قدح داخل رودخانه افتاد: «عشایر این منطقه هر سال ییلاق -قشلاق می‌کنند. امسال به خاطر خشکسالی، خانواده نگار در همین منطقه ماندند و به روستای سیاه‌خانی کوچ نکردند. در مدرسه‌چادری سیاه‌خانی ۹ دانش‌آموز دارم که در پنج پایه درس می‌خوانند. با شروع سال تحصیلی احساس کردم جای نگار بین بچه‌ها خالی است. برادر بزرگ‌تر نگار که شاگرد خودم بود برای تحصیل در پایه ششم به شهر آمده و در خانه یکی از بستگانش زندگی می‌کند. می‌دانستم نگار علاقه زیادی به درس، مدرسه، کتاب و مطالعه دارد و به‌خاطر شرایط پدر و مادرش نمی‌تواند به شهر برود. احساس کردم نسبت به این دانش‌آموز هم وظیفه‌ای دارم. او هم می‌تواند یکی از همین افراد موفقی باشد که از مدارس‌چادری عشایری به مدارج بالای علمی و مدیریتی رسیده‌اند. به مسئولان آموزش و پرورش ایلام گفتم هفته‌ای دو روز برای تدریس به نگار سبزی به منطقه قدح می‌روم و الان سه روز در روستای سیاه‌خانی درس می‌دهم و دو روز هم با موتور به قدح می‌آیم تا نگار از همکلاسی‌هایش عقب نماند. مسیر آبدانان تا قدح ۴۰ کیلومتر است که ۱۲ کیلومتر آن آسفالت و بقیه خاکی و سنگلاخی است. فقط تویوتاهای آفرود می‌توانند از این جاده بالا بیایند. این جاده خاکی و صعب‌العبور تنها راه ارتباطی این منطقه است. چادر خانواده نگار هم که تقریباً بالای کوه است.
روزهایی که بارندگی شدید باشد رفت و آمد تقریباً غیرممکن است. سال تحصیلی قبل همین جا می‌ماندم و آخر هفته به شهر برمی‌گشتم اما امسال برای اینکه بتوانم به ۹ دانش‌آموز دیگرم در مدرسه روستای سیاه‌خانی درس بدهم ساعت شش صبح راه می‌افتم و چهار عصر برمی‌گردم. قبل از رفتن هم از روز قبل به نگار پیام می‌دهم. می‌دانم که روز بعد منتظرم می‌ماند و چشم به جاده می‌دوزد. یکی از روزهای بارانی آب رودخانه بالا آمده بود. با موتور سینه‌کش جاده خاکی را بالا رفتم. باید از وسط سیلاب رد می‌شدم که موتور سر خورد و داخل رودخانه افتادم. خدا را شکر جریان آب تند نبود و نجات پیدا کردم. هوا سرد بود و همه لباس‌هایم خیس شده بود. به‌سختی خودم را به چادر یکی از عشایر رساندم و کنار آتش کمی گرم شدم. نمی‌توانستم بیشتر بمانم. باید خودم را به مدرسه می‌رساندم. با همان لباس‌های خیس راه افتادم و با هر سختی که بود به مدرسه رسیدم. اینجا فصل بهار طبیعت چشم‌نوازی دارد و خیلی سرسبز و زیباست. تا قبل از کرونا خیلی‌ها از تهران و شهرهای دیگر برای تفریح می‌آمدند اینجا.»
آقا معلم با بدرقه تنها دانش‌آموزش سوار بر موتور، جاده خاکی را پایین می‌آید و پشت تخته سنگ بزرگ ناپدید می‌شود. نگار درس جدید فصل سوم کتاب فارسی را که یاد گرفته با صدای بلند می‌خواند: «ای ایران ای مرز پرگهر/ ای خاکت سرچشمه هنر/ دور از تو اندیشه بدان/ پاینده مانی و جاودان.»
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: رضا رضایی معلم ایلامی تنها دانش آموز سیاه خانی جاده خاکی آقا معلم بچه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۸۶۷۱۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گرو گرفتن کارنامه دانش‌آموز در ازای پرداخت پول!
به گزارش تابناک ، با توسعه مدارس غیردولتی، برخی مدارس بویژه دولتی‌ها که دانش‌آموزان زیادی را پوشش می‌دهند در سایه قرار گرفتند. اگرچه پرداخت هزینه مدارس غیرانتفاعی در توان بخشی از خانواده‌ها نیست اما نباید در این میان از کیفیت مدارس دولتی کاسته شود تا آنها که از بضاعت مالی کمتری برخوردارند یا به هر دلیلی اعتقاد به آموزش غیر انتفاعی ندارند، از کیفیت آموزشی مطلوب جا نمانند.
گلایه والدین از افت کیفیت آموزشی در مدارس دولتی، در ازای هزینه‌ای که مدارس از آنها اخذ می‌کنند همچنان ادامه دارد.
در این گزارش صحبت‌های چند نفر از والدین را می‌خوانیم که فرزندانشان را در مدرسه دولتی ثبت‌نام کرده‌اند اما با توجه به هزینه‌هایی که در طول سال تحصیلی به مدرسه می‌دهند با کیفیت نامطلوب آموزشی مواجه‌اند البته که در این میان برخی والدین رضایت خود از مدارس دولتی را صرفاً به دلیل وجود معلم خبره می‌دانند.
پول پرداخت نکنید از کارنامه خبری نیست!
یکی از والدینی که فرزندش در مقطع دوازدهم تحصیل می‌کند گفت: در ابتدای سال دقیقاً زمان ثبت‌نام، مدرسه از ما مبلغ یک میلیون و ۳۰۰ هزار تومان گرفت و گفتند این قانون مدرسه است و اینجا هزینه دارد.
در صورتی که در این مدرسه در تمام ماه‌های گرم سال از کولر و هیچ سیستم خنک‌کننده‌ای استفاده نمی‌شود و در زمستان تمام شوفاژها خاموش است و دانش‌آموزان با لباس گرم در کلاس می‌نشینند.
علاوه بر این حتی مدرسه ما را تهدید می‌کند که اگر پول را پرداخت نکنید از کارنامه خبری نیست.
وی افزود: فرزند من در پایه دوازدهم تحصیل می‌کند و امسال باید در کنکور شرکت کند اما در مدارس دولتی کمتر به کنکوری‌ها توجه می‌شود و عموماً برنامه آموزشی خاصی مدنظر مدرسه نیست، مگر اینکه والدین اگر خودشان بخواهند و بضاعت مالی داشته باشند، برای فرزندشان معلم خصوصی بگیرند. به این شکل که چند دانش‌آموز با هم برنامه‌ریزی می‌کنند و یک معلم خصوصی می‌گیرند.
پول از ما گرفتند اما وعده‌هایشان عملی نشد
مادر یک دانش‌آموز دیگر که فرزندش در مقطع اول ابتدایی یک دبستان دولتی تحصیل می‌کند گفت: اولین اتفاقی که با ورود به مدرسه دخترم با آن مواجه شدم این بود که ابتدا ۷۰۰ هزار تومان پول برای کمک به مدرسه و ۵۰۰ هزار تومان برای خرید برگه امتحانی از ما گرفتند. ما تمام این هزینه را همان ابتدا پرداخت کردیم اما مدرسه مجدداً در طول سال برای برگه‌های امتحانی از والدین هزینه گرفت.
آنها حتی برای هزینه‌های جانبی مدرسه از والدین پول گرفتند و وعده دادند که مثلاً دوربین مداربسته بگذارند، برای پله‌ها ترمز بگذارند، لوله‌کشی کنند و… ولی هیچ کدام از این وعده‌ها عملی نشد. مدرسه حتی بابت هواگیری شوفاژها از ما پول دریافت کرد اما در طول زمستان شوفاژها خاموش بود.
وی گفت: مسأله دیگری که با آن مواجه هستیم لباس فرم دانش‌آموزان است. ما لباس فرمی را که ارزش آن بیرون از مدرسه در حدود ۴۰۰ هزار تومان است با مبلغ ۸۰۰ هزار تومان تهیه کردیم و کیفیت پارچه به قدری ضعیف بود که من بعد از چند ماه مجدداً یک مقنعه دیگر برای دخترم خریدم. ناگفته نماند من از معلم فرزندم رضایت دارم و اگر به خاطر معلم نبود، قطعاً مدرسه فرزندم را عوض می‌کردم.
تدوین آیین‌نامه جدید برای افزایش کیفیت مدارس دولتی
یکی از مسئولان آموزش و پرورش در پاسخ به مجموعه گلایه‌های والدین از تدوین یک آیین‌نامه جدید خبر داد.
محمدمهدی کاظمی، معاون متوسطه وزارت آموزش و پرورش با اشاره به اینکه برای کیفیت‌بخشی به مدارس دولتی آیین‌نامه جدید تدوین شده است توضیح داد: در این زمینه آموزش و پرورش باید اقدامات جدیدی داشته باشد به همین خاطر یک آیین‌نامه جدید تدوین شده، زیرا تقویت مدارس دولتی از مسائل مورد تأکید رئیس جمهور است.
علاوه بر این آیین‌نامه، پیشنهاد طرح کاهش تنوع مدارس در راستای کیفیت‌بخشی مدارس دولتی از دیگر موضوعات در حال بحث و بررسی است. وی در پاسخ به این سؤال که برای کیفیت‌بخشی به مدارس دولتی چه میزان بودجه نیاز دارید، گفت: موضوع توانمندسازی معلمان، تجهیز مدارس، عواملی مانند شاداب‌سازی مدارس که در یادگیری مؤثر است و... همه اینها هرکدام به طور جدی نیازمند بودجه هستند.
کاظمی در پاسخ به این پرسش که چند ماه پیش درباره این موضوع گفت‌وگو کردیم و اکنون انتظار می‌رود برنامه‌ای که شما به عنوان کیفیت‌بخشی مدارس به آن تأکید کردید اکنون در حد مقدماتی نتیجه داده باشد و حالا نتیجه آن چه بوده است، گفت: یک بخشی از بازخورد این اقدامات معطوف به میانگین نمرات امتحان نهایی بوده است که تاکنون تنها امتحان و ارزشیابی که به صورت ملی انجام داده‌ایم، امتحانات نهایی پایه دوازدهم بوده است اما از امسال پایه دهم و یازدهم هم اضافه شد.
کاری که در روزهای پایانی اسفند ماه انجام دادیم سنجش دستاوردهای متوسطه اول بود که بیش از ۳ میلیون دانش‌آموز در سنجش ما شرکت کردند. نتیجه این سنجش می‌تواند برای مدارسی که باید ارتقا یابند، کمک‌کننده باشد.
مدارس می‌توانند طبق این سنجش و بررسی نمرات امتحان نهایی دانش‌آموزان برای رشد خود برنامه داشته باشند. امیدوارم با این رویه نمرات ما رشد کند و این بخش ناظر بر امر نظارتی بود که به آن اشاره کردم زیرا هر مدرسه‌ای ترسیم روشنی از وضعیت خودش دارد. اما بازخورد مدارسی که وضعیت آموزشی ضعیف‌تری نسبت به برخی از مدارس دارند از پارسال آغاز شده و بازخوردها، جدی‌تر از قبل به مدارس اعلام می‌شود.
وی درباره هزینه‌هایی که مدارس از اولیا تحت عنوان کمک به مدرسه دریافت می‌کنند گفت: مدارس دولتی به صورت خاص نباید هیچ پولی از والدین بگیرند اما در قالب فوق‌برنامه ممکن است هزینه‌ای دریافت شود.
البته مبلغی که بابت فوق‌برنامه اخذ می‌شود سقف دارد و این سقف بر اساس استاندارد مدرسه تعریف خواهد شد. اگر غیر از این باشد و هزینه‌ها به اجبار از والدین گرفته شود، آنها می‌توانند به دفتر ارزیابی و عملکرد وزارت آموزش و پرورش گزارش دهند.
اخذ شهریه در مدرسه دولتی با برنامه مازاد
علی فرهادی، سخنگوی آموزش و پرورش، در زمینه هزینه‌هایی که برخی مدارس دولتی از اولیا مطالبه می‌کنند اما در قبال آن فعالیتی صورت نمی‌گیرد، گفت: آمار این مدارس قابل توجه نیست اما مانند یک لکه روی صفحه سفید است و خیلی مورد توجه قرار می‌گیرد و نسبت به عملکرد آموزش و پرورش ادراک منفی ایجاد می‌کند. قطعاً این‌گونه نیست که همه مدارس چنین شرایطی داشته باشند.
بجز مدارسی مانند مدارس هیأت امنایی و تیزهوشان که در آن دریافت وجه بلامانع است، در سایر مدارس هزینه‌ای که از والدین گرفته می‌شود باید برای فعالیت‌های مازاد باشد. حتی در مدرسه تیزهوشان هم با پیگیری رئیس جمهور قرار شد اقشاری که قدرت مالی مناسبی ندارند اما در مدارس تیزهوشان درس می‌خوانند از پرداخت هزینه معاف شوند و دولت شهریه آنها را پرداخت خواهد کرد.
فرهادی تأکید کرد: مدارسی که از والدین هزینه می‌گیرند اول باید بررسی شود که آیا جزو آن مدارسی هستند که می‌توانند هزینه دریافت کنند یا نه، و اگر جزو آن نبودند قطعاً بخش نظارت آموزش و پرورش ما در مناطق پاسخگو است. والدینی که فرزندشان در مدارس عادی تحصیل می‌کند و مدرسه از آنها شهریه دریافت می‌کند باید حتماً آن را به آموزش و پرورش مناطق گزارش دهند.
وی در این زمینه که برخی از مدارس نه تنها در زمان ثبت‌نام بلکه در حین سال تحصیلی هم از والدین دانش‌آموزان هزینه دریافت می‌کنند، گفت: آن چیزی که به عنوان شکایت یا اطلاع‌رسانی در مناطق آموزش و پرورش باشد از سوی والدین منعکس نمی‌شود در حالی که مناطق آموزش و پرورش در این موارد بسیار جدی است.
در برخی از مواقع اتفاقاتی می‌افتد که والدین خوب توجیه نمی‌شوند مثلاً مدیر و معلم به اولیا اطلاع داده‌اند که یک فوق برنامه برای دانش‌آموزان در نظر داریم و هزینه‌ای که اخذ می‌شود بابت همین فوق برنامه است. اما مدارس به هیچ عنوان برای تجهیزات و تعمیر مدارس حق ندارند هزینه‌ای از والدین بگیرند.
وی در واکنش به این موضوع که برخی از مدارس کارنامه دانش‌آموز را به آنان نمی‌دهند تا شهریه و یا کمک مردمی به طور کامل پرداخت شود، گفت: اخذ هزینه از والدین در مدارس دولتی با عناوین کمک به مدرسه یا شبیه آن مطلقاً اجباری نبوده و کاملاً داوطلبانه است.
مدارس نباید والدین را اجبار کنند تا در ازای ارائه کارنامه حتماً هزینه بدهند، این کار کاملاً غیرقانونی است.
اما در مواقعی که انجمن اولیا و مربیان در این زمینه تصمیم می‌گیرد، مدرسه می‌تواند آن تصمیم را اجرا کند زیرا بر اساس اساسنامه اجرایی مدارس، انجمن اولیا و مربیان یک نهاد تصمیم‌گیر است. بنابراین می‌توانند تصمیمات داخلی بگیرند ولی در این زمینه هیچ اجباری نداریم.
منبع: روزنامه ایران
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت