آقای وزیر دستور توقف تصویب طرح جامع شهری همدان را بدهید
تاریخ انتشار: ۱۷ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۸۷۹۳۳۳
ایسنا/همدان جمعی از متخصصان معماری و شهرسازی همدان در نامهای به وزیر راه و شهرسازی ضمن ارائه نمونههایی از ایرادهای طرح جامع شهری همدان درباره مراحل تصویب طرح و ایجاد مشکلات اساسی برای مردم همدان هشدار دادند.
به گزارش ایسنا، در این نامه که توسط ۹۱ نفر از متخصصان این حوزه نوشته شده به ایرادتی اساسی اشاره شده که به طور حتم پس از تصویب ضررهای جبران ناپذیری به شهر و شهروندان خواهد زد، در این نامه آمده است:
فرایند تصمیم گیری و تصمیم سازی در خصوص توسعه و آینده کلان شهرها در قالب طرح های جامع چنانچه برآمده از پشتوانه های علمی و مبتنی بر واقعیت ها و نیازهای جامعه مخاطب و منبعث از دارائی ها و ظرفیت های توسعه مکانی در شهرها نباشد، نه تنها نمیتواند برنامه ای مناسب در راستای توسعه پایدار برای ساکنان شهر باشد، بلکه خود منجر به چالش و مشکلات عدیده اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی برای ساکنان شهرها خواهد بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
- انتظار می رود که پس از چندین دهه خطا و آزمون در تهیه طرحهای جامع شهری، طرح تهیه شده مذکور براساس چشم انداز و رویکرد مشخص محرک توسعه شهر همدان و متناسب با ظرفیتها، استعدادها، برندها و سرمایههای طبیعی و تاریخی شهر تهیه می شد، لکن نه تنها براین اساس تهیه نشده است بلکه به مراتب نسبت به طرح های گذشته دارای نقاط ضعف و غیر علمی زیادی میباشد.
- از آنجا که اصولا فرایند تهیه طرحهای جامع براساس آسیبشناسی طرحهای گذشته و براساس کاربست نکته نظرات کارشناسان، متخصصان شهرسازی و معماری، اساتید دانشگاهی و حتی مشارکت شهروندان و براساس بررسی نیازسنجی، امکان سنجی و بسترسازی زمینههای مورد نظر تهیه میشود، لکن در تهیه و تصویب طرح مذکور کمتر به این مساله توجه شده است.
- در سند توسعه آمایش استان و شهر همدان، کشاورزی به عنوان محور توسعه شمرده شده است و در مطالعات CDS نیز محور توسعه شهر همدان گردشگری بیان شده است، لکن در تهیه طرح مذکور نه تنها به این دو محور توسعه توجه نشده است، بلکه در بسیاری موارد در ضدیت با توسعه کشاورزی و گردشگری و از بین رفتن زمین های مستعد کشاورزی و پتانسیل های گردشگری تهیه شده است و در شهری که لقب باغشهری را به یدک میکشد با اتخاذ رویکردهای غیرکارشناسانه، اراضی زراعی و باغات شهر را به نابودی کشانده و در آیندهای نه چندان دور عملا لقب باغشهر را صرفا بایستی در تاریخ شهر همدان جستجو کرد.
- طرح مذکور کمتر واجد اسناد و مدارک پشتیبان و پیوستهای اقتصادی، زیست محیطی، اجتماعی، فرهنگی، پدافندی و گردشگری بوده و حتی نسبت به شرح خدمات تهیه طرحهای جامع، بسیاری از موارد را ارائه و انجام نداده است. بدیهی است عدم انجام مطالعات اقتصادی و مالی، تحققپذیری طرح را با چالش جدی مواجه خواهد نمود.
- کاربریهای عمومی و پشتیبان سکونت شهر بدون در نظر گرفتن وضع مالکیتها و عمدتا بر روی اراضی با مالکیت خصوصی پیشنهاد گردیده است. پر واضح است چنین تصمیمی بلافاصله بعد از تصویب، ایجاد مشکلات حقوقی و قضایی عدیدهای خواهد نمود و تحققپذیری سرانههای عمومی شهر را به پایینترین حد ممکن خواهد رساند.
- با عنایت به مصوبه ضروری شورای عالی معماری و شهرسازی ایران با موضوع "سند توسعه مبتنی بر سیستم حمل و نقل همگانی (TOD)" در جلسه مورخ ۲۳/۳/۹۶ و لازم الاجرا بودن آن برای شهرهایی که در مرحله تهیه یا بازنگری طرحهای توسعه و عمران میباشند، بدون شک بایستی طرح جامع شهر همدان مبتنی بر این سند تهیه گردد، لیکن این موضوع بسیار مهم و حیاتی به طور کامل در این سند مغفول مانده است.
- طبق تبصره ۱ ماده ۶ مصوبه "سند پهنهبندی حریم" شورای عالی شهرسازی و معماری ایران در مورخ ۱۸/۱۱/۹۵ صراحتا مشاورین تهیهکننده طرحهای جامع شهری را ملزم به شناسایی پهنهها و کریدورهای واجد ارزش طبیعی، تاریخی، صنعتی، ترافیکی و ... در حریم و ارائه ضوابط و مقررات خاص و ویژه برای محورها و کریدورهای مذکور علاوه بر پهنههای عام کرده است. قطعا اگر این مصوبه در سند طرح جامع شهر همدان به طور کامل لحاظ نگردد در طی مدت زمان کوتاهی بخش زیادی از پتانسیلهای گردشگری- تاریخی حریم شهر که به نوعی شناسنامهی گردشگری و توریستی استان هم محسوب میشوند مورد اضمحلال واقع میگردد.
- با توجه به اینکه برخی از کاربریهای پیشنهادی اعم از مراکز خدمات منطقهای، ناحیهای و محلهای و کاربری ویژه در مصوبه شورایعالی شهرسازی و معماری مورخ ۱۰/۰۳/۱۳۸۹ در خصوص تعاریف کاربریهای شهری وجود ندارد شرکت مهندسین مشاور عملا بخش قابل توجهی از اراضی شهری را با این کاربریها بلاتکلیف گذاشته است.
- براساس مصوبه شورایعالی شهرسازی و معماری در خصوص بلندمرتبهسازی در مورخ ۰۲/۰۵/۱۳۹۸ بایستی برای پهنههای پیشنهادی بلندمرتبهسازی گزارش توجیهی و ضوابط سلبی و ایجابی تهیه شود، که متاسفانه در این طرح هیچ یک از این موارد رعایت نشده است.
- از همه مهمتر با عنایت به اینکه تصمیمگیری در خصوص الحاق شهر جورقان به محدوده شهر همدان در جلسه کارگروه امور زیربنایی در مورخ ۱۷/۱/۱۴۰۰ صورت گرفته و در جلسات کارشناسی با این موضوع به صراحت مخالفت گردیده است، اما در طرح پیشنهادی همچنان در محدوده شهر باقی مانده است. پیوستهای مطالعات کالبدی- فضایی، اجتماعی، اقتصادی، محیطی و ... جهت بیان ادله مستند در خصوص الحاق شهر جورقان و پیشنهاد کارشناسی نشده احداث کمربندی شرقی- غربی محدوده جورقان ارائه نشده است. پیشنهاد این کمربندی در حالی رقم خورده است که در مطالعات برنامهریزی برای سایر توسعههای جدید شهری پیوندی با شبکه حمل و نقل درون شهری ایجاد نشده است و تنها پیشنهاد ترافیکی اثرگذار بر طرح پیشنهاد کارشناسی نشده احداث کمربندی شرقی- غربی محدوده جورقان میباشد. الحاق بدون ادله مستند و توجیه فنی نه تنها باری از مشکلات موجود شهر نخواهد کاست، بلکه باعث کاهش کیفیت محیطی و خدماترسانی به هر دو شهر گشته و هجمهای از چالشهای جدید را برای محدوده بین دو شهر فراهم میآورد. تجارب شهرهای مختلف کشور و همینطور شهر همدان تایید کننده این موضوع است که عملا با این تصمیم بستر شکلگیری سکونتگاه غیررسمی و حاشیهای در پهنهی وسیع بین شهرهای همدان و جورقان شکل خواهد گرفت.
از همین روی جامعه دغدغهمند، متخصص و کارشناس این عرصه از جنابعالی تقاضا دارد تا با دستور توقف تصویب این طرح فرصت تعامل، چارهاندیشی و گفتمان با متخصصان متعهد و دلسوز را فراهم آورده تا طرحی شایسته و بایستهی مردم گهواره تمدن ایران زمین و درخور عزت و آبروی نظام اسلامی مصوب گردد. یقین داریم که با اشراف جنابعالی نسبت به اهمیت موضوع دستور اکیدا و سریع را مبذول خواهید فرمود.
والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته
رونوشت:
- نماینده محترم ولی فقیه در استان همدان حضرت حجتالاسلام حبیبالله شعبانی
- استاندار محترم استان همدان جناب آقای علیرضا قاسمیفرزاد
- مدیرکل محترم راه و شهرسازی استان همدان جنای آقای داریوش حسینی
- دادستان محترم استان همدان جناب آقای حسن خانجانی
- شهردار محترم شهر همدان جناب آقای دکتر سیدمسعود حسینی
از طرف جمعی از متخصصان معماری و شهرسازی
۱- هادی رضایی راد دکترای تخصصی شهرسازی و عضو هیات علمی دانشگاه
۲- حسن سجادزاده دکترای تخصصی شهرسازی و عضو هیات علمی دانشگاه
۳- سیدجلیل موسوی دکترای تخصصی معماری و عضو هیات علمی دانشگاه
۴- کیانوش ذاکرحقیقی دکترای تخصصی شهرسازی و عضو هیات علمی دانشگاه
۵- سعید حقیقی دکترای تخصصی معماری و عضو هیات علمی دانشگاه
۶- مهدی شریفی دکترای تخصصی معماری و عضو هیات علمی دانشگاه
۷- بهناز بابایی دکترای تخصصی شهرسازی و عضو هیات علمی دانشگاه
۸- عباس فخرایی دکترای تخصصی شهرسازی و عضو هیات علمی دانشگاه
۹- داریوش اردلان دکترای تخصصی شهرسازی و عضو هیات علمی دانشگاه
۱۰- کیانوش سوزنچی دکترای تخصصی معماری و عضو هیات علمی دانشگاه
۱۱- پارسا ارباب دکترای تخصصی شهرسازی و عضو هیات علمی دانشگاه
۱۲- محمدمهدی مولایی دکترای تخصصی معماری و عضو هیات علمی دانشگاه
۱۳- مهدی پورپیکری دکترای تخصصی معماری و عضو هیات علمی دانشگاه
۱۴- ابراهیم قیاسوند دکترای عمران و عضو هیات علمی دانشگاه
۱۵- مسعود شعبانی دکترای تخصصی معماری و عضو هیات علمی دانشگاه
۱۶- احسان پایاب دکترای تخصصی شهرسازی و عضو هیات علمی دانشگاه
۱۷- محمدرضا الیاسی دکترای حمل و نقل و عضو هیات علمی دانشگاه
۱۸- مهران گومه دکترای تخصصی شهرسازی و عضو هیات علمی دانشگاه
۱۹- نریمان ذوالفقارنسب دانشجوی دکترای تخصصی معماری و عضو هیات علمی دانشگاه
۲۰- مجید مظاهری دانشجوی دکترای تخصصی معماری و عضو هیات علمی دانشگاه
۲۱- فاطمه احمدی دانشجوی دکترای تخصصی معماری و عضو هیات علمی دانشگاه
۲۲- محمدطایفهچمنی عضو هیات علمی دانشگاه
۲۳- روناک پناهی عضو هیات علمی دانشگاه
۲۴- فائزه توسلی عضو هیات علمی دانشگاه
۲۵- بهزاد محمدی عضو هیات علمی دانشگاه
۲۶- سیدجواد نوربخش عضو هیات علمی دانشگاه
۲۷- نوید پاکنژاد تخصصی دکتری شهرسازی و مدرس دانشگاه
۲۸- امین لطیفی دکترای تخصصی شهرسازی
۲۹- سعید حاجیبابایی دکترای تخصصی شهرسازی
۳۰- محمود امیری دکترای تخصصی برنامه ریزی شهری
۳۱- هانیه مکارچیان دکترای تخصصی معماری
۳۲- سحر اسماعیلپور همدانی دکترای تخصصی شهرسازی
۳۳- سید میلاد حسینی مرصع دکترای تخصصی شهرسازی
۳۴- هما حبیبیان دکترای تخصصی شهرسازی
۳۵- سلمان وحدت دکترای تخصصی شهرسازی اسلامی
۳۶- سید محمد هاشم بطهائیان دکترای عمران
۳۷- پیام نصیری کارشناسی ارشد معماری و عضو هیات مدیره نظام مهندسی
۳۸- میترا رحیمی دانشجوی دکترای تخصصی معماری و مدرس دانشگاه
۳۹- مهسا بهرامیان دانشجوی دکترای تخصصی معماری و مدرس دانشگاه
۴۰- مهدا نعمتی دانشجوی دکترای تخصصی معماری و مدرس دانشگاه
۴۱- سپیده کریمی دانشجوی دکترای تخصصی معماری و مدرس دانشگاه
۴۲- سجاد حاجیبابایی دانشجوی دکترای تخصصی معماری و مدرس دانشگاه
۴۳- یاسر حاتمی دانشجوی دکترای تخصصی شهرسازی
۴۴- فاطمه فرجام طلب دانشجو دکترای تخصصی شهرسازی
۴۵- بهارک ببری دانشجوی دکترای تخصصی معماری
۴۶- صهیب شایان دانشجوی دکترای تخصصی معماری
۴۷- مجتبی نظری دانشجوی دکترای تخصصی معماری
۴۸- محمدبشیر رباطی دانشجوی دکترای تخصصی شهرسازی
۴۹- هادی طالبی دانشجوی دکترای تخصصی معماری
۵۰- ابراهیم ریحانی دانشجوی دکترای تخصصی معماری
۵۱- نرگس نوراله زاده کارشناسی ارشد معماری و مدرس دانشگاه
۵۲- محمد زوجاجی کارشناسی ارشد معماری و مدرس دانشگاه
۵۳- یونس صاحبیان کارشناسی ارشد معماری و مدرس دانشگاه
۵۴- حامد فامیل نوروزی کارشناسی ارشد طراحی شهری و مدرس دانشگاه
۵۵- نسرین یوسفی کارشناسی ارشد معماری
۵۶- هانیه آجوند کارشناسی ارشد معماری
۵۷- مهشاد بیگلرخانی کارشناسی ارشد برنامهریزی شهری
۵۸- حامد گروسیان کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری
۵۹- حسین هادیی کارشناسی ارشد طراحی شهری
۶۰- سعید سلیمانی کارشناسی ارشد طراحی شهری
۶۱- الهام صادقیان کارشناسی ارشد معماری
۶۲- یحیی کاشی کارشناس ارشد معماری
۶۳- نگین ترابی کارشناسی ارشد معماری
۶۴- سجاد اجاقی کارشناسی ارشد برنامهریزی شهری
۶۵- سید احمد حسینی کارشناسی ارشد برنامهریزی شهری
۶۶- آرش حبیبی کارشناسی ارشد معماری
۶۷- جمال بادامی کارشناسی ارشد معماری
۶۸- حامد قنبرطلب کارشناسی ارشد معماری
۶۹- مجتبی مظاهری کارشناسی ارشد معماری
۷۰- مقداد کهوند کارشناسی ارشد برنامهریزی شهری
۷۱- سیده زهرا اکبریان کارشناسی ارشد برنامهریزی شهری
۷۲- محمد حضرتی کارشناسی ارشد معماری
۷۳- امیر فاضلیان کارشناسی ارشد طراحی شهری
۷۴- بهزاد سروریفر کارشناس ارشد معماری
۷۵- محمد قربانی کارشناسی ارشد معماری
۷۶- سپهر عدالتی مرفه کارشناسی ارشد معماری
۷۷- شاهین امیدوار کارشناسی ارشد معماری
۷۸- بهاره رادفر کارشناسی ارشد شهرسازی
۷۹- علیرضا دزفولی کارشناسی ارشد معماری
۸۰- محمد شاهقدمی کارشناسی ارشد معماری
۸۱- اکبر رنجبران کارشناسی ارشد معماری
۸۲- مهسا احقر کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری
۸۳- بهنوش خانیان محب کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری
۸۴- حامد مسعودیان کارشناسی ارشد معماری
۸۵- محمد مرادیان آذین کارشناسی ارشد جغرافیا و آمایش سرزمین
۸۶- امین علوی کارشناسی ارشد برنامهریزی شهری
۸۷- علی عسگری کارشناسی ارشد برنامهریزی شهری
۸۸- ابوالفضل حیدری کارشناسی ارشد معماری
۸۹- شهرام سلیمانی کارشناسی ارشد برنامهریزی شهری
۹۰- داریوش کمره کارشناسی ارشد مهندسی عمران گرایش برنامهریزی حمل و نقل و ترافیک
۹۱- سعید شریفنیا کارشناسی ارشد راه و ترابری
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی اجتماعی طرح جامع شهری تهران وزارت راه و شهرسازي کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری کارشناسی ارشد معماری شهرسازی و معماری طرح های جامع طرح جامع شهر استان همدان شهر همدان کاربری ها تصویب طرح جامع شهری حمل و نقل تهیه طرح نه تنها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۸۷۹۳۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پانوپتیکون و کاربرد آن در شهرسازی مدرن چیست؟
پانوپتیکون (سراسربین) نوعی معماری است که در ابتدا برای طراحی زندانها و با هدف بهبود رفتار زندانیان با تفکر «همیشه تحتنظر بودن» معرفی شد. این رویکرد امروزه در قالب نظارت بر جوامع برای بهبود امنیت و سلامت، همچنین افزایش شفافیت عملکرد مقامات مورد استفاده قرار دارد.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، پانوپتیکون، نوعی معماری زندان محسوب میشود که در طول زمان تحت ایدهها و استفادههای جدید از مفهوم پیشگیری از خطاهای انسانی تکامل پیدا کرده است. این معماری در اصل روشی برای ایجاد ساختمانهایی است که به افراد داخل این حس را میدهد که قابل مشاهده هستند، بدون اینکه چگونگی آن را بدانند. پانوپتیکون نوعی ساختار زندان است که قدمت آن به قرن هجدهم بازمیگردد و در آن نگهبانان امنیتی زندانیان را از یک برج مرکزی تحت نظر قرار میدادند، بدون اینکه زندانیان بدانند این عمل چگونه انجام میگیرد.
نظریه پانوپتیکون چیست؟تئوری پانوپتیکون معتقد است که افراد زمانی میتوانند کنترل شوند که خود را تحت نظارت دائمی میبینند، حتی اگر کسی نظارهگر نباشد. این تئوری از تأثیر تحت نظر قرار داشتن توسط یک برج نگهبانی مرکزی در یک زندان ناشی شده است که همه زندانیان حتی در صورت حضور نداشتن نگهبان با دیده نشدن وی، میتوانند آن را ببینند. از آنجا که زندانیان برج را میبینند، به این فرض که تحت نظر هستند بهترین رفتار خود را دارند. قلب واقعی ایده پانوپتیکون این است که فعالیتهای خاصی وجود دارد که با نظارت، بهتر انجام میشوند.
تاریخچه و استفاده از پانوپتیکونپانوپتیکون در اصل ایده ساموئل بنتام برای کارخانههای قرن هجدهم بود، اما برادرش جرمی بنتام پتانسیل آن را برای ساخت زندان درک کرد و به این ترتیب دهها زندان با استفاده از این مفهوم ساخته شد. این معماری برای قرنها بهطور گسترده مورد استفاده قرار گرفت، زیرا امکان نظارت بر تعداد قابلتوجهی از زندانیان را با حداقل تعداد نگهبان فراهم میکرد. هدف از این طرح ایجاد احساس حضور «دانایی» نامرئی بود که جوامع انضباطی آن را پذیرفتند.
این مفهوم فیلسوف میشل فوکو را در سال ۱۹۷۵ مجذوب خود کرد، زیرا پانوپتیکون زندانیان را مجبور میکرد بهتر رفتار کنند و به کمک آن «تحمیل هر رفتاری بر هر کثرت انسانی» آسان بود. به عبارت دیگر القای یک رفتار از طریق فرم بنا امکانپذیر بود.
وی پانوپتیکون را بهعنوان راهی برای نشان دادن تمایل جوامع انضباطی برای تحت تاثیر قرار دادن شهروندان خود استفاده کرد، زیرا همانطور که زندانی از ترس مجازات، رفتار خود را کنترل میکند، شهروندان نیز از ترس جریمه درست رفتار خواهند کرد.
پانوپتیکون در دنیای دیزنیپارک موضوعی دنیای دیزنی در آمریکا نمونهای از بهرهگیری شرکتهای مدرن از معماری پلیسی پانوپتیکون و توسعه این رشته شهرسازی بود، با این حال مفهوم آن از نگهبانانی که بهزور زندانیان را ملزم به درست رفتار کردن میکنند، به نگهبانانی تغییر کرد که مراجعهکنندگان را به هیچ اقدامی مجبور نمیکنند، اما از درگیری یا استفاده نادرست از فضا جلوگیری به عمل میآورند. این مفهوم امروزه در شهرهای سراسر جهان استفاده میشود که افسران مجری قانون با پای پیاده یا دوچرخه به گشتزنی در شهرها میپردازند و حضور صرف آنها منطقه را امنتر میکند. دادن این فرصت برای اطلاعرسانی شهروندان به مقامات از تخلف شخص دیگری نیز مؤثر است.
محیط پانوپتیکونی در نقش پلیس شهریطراحی پانوپتیکون در سال ۲۰۲۰ برای کنترل همهگیری کووید -۱۹ نیز مورد استفاده قرار گرفت. پلیس یکی از نقشهای کلیدی همه سیستمهای بهداشت عمومی است و در طول همهگیری ویروس کرونا از طریق دستگاههایی مانند نظارت دیجیتال، سازمانهای مجری قانون و حتی پلیس غیررسمی از میان ساکنان جوامع به کنترل بیماری پرداخت.
پلیس غیررسمی در اصل نوعی پانوپتیکون محسوب میشود که مفهوم آن در سال ۱۹۶۱ با انتشار کتاب «مرگ و زندگی شهرهای بزرگ آمریکا» گسترش پیدا کرد که بر اهمیت پلیس غیررسمی در خیابانها، پیادهروها و پارکها، همچنین بر رابطه مثبت بین این نوع پلیس و امنیت شهری تأکید میکرد.
در یکی از مثالهای واقعی کتاب، مردی در تلاش بود تا کودکی را از خیابان برباید که جمعیت کوچکی متشکل از ساکنان و صاحبان فروشگاههای آن منطقه مانع او شدند. اما لحظاتی بعد معلوم شد که این مرد پدر او بوده است، اما این نوع پلیس غیررسمی از آدمربایی احتمالی جلوگیری کرد. در این نمونه، در واقع مجموع انسانها و محیط طراحیشده پارک، یک فظای نظارتی غیر معمول را فراهم آورد که مانع از بروز یک جرم شد. فضای باز و محیط خانوادهدوست پارک که فقط برای حضور کودکان و والدین طراحی شده بود و نه برای حضور افراد بیهدف، همگی به ساختار ضددزدی کمک کرد.
فضای خانوادهدوست، منظور ترکیب وسایل بازی و میز وصندلیهای چندنفری برای حضور والدین بود. گاهش زمینهای بازی فقط شامل سرسره و تاب و سایر وسایل بازی میشود و والدین باید تنها نظارهگر کودکان باشند، در این شرایط ممکن است در اثر یک غفلت اتفاق ناخوشایندی رخ دهد. در بعضی از پارکها نیز زمین بازی کودکان در کنار فضاهای باز بیسروته قرار گرفته که ممکن است پتانسیل حضور افراد متجاوز را به راحتی فراهم بیاورد و به همین دلیل نوع ساختار یک پارک که حالت نظارتی داشته باشد، بهراحتی میتواند مانع از وقوع جرم باشد.
پانوپتیکون در عصر نظارت دیجیتالپانوپتیکون بهعنوان یک اثر معماری به یک نگهبان اجازه میدهد تا ساکنان را بدون اینکه ساکنان بدانند تحت نظر هستند یا نه مشاهده کند و در نیمه دوم قرن بیستم بهعنوان راهی برای ردیابی گرایشهای نظارتی جوامع انضباطی مطرح شد. ساختار اصلی این معماری یک برج مرکزی بود که توسط چندین سلول احاطه شده است. این برج دیدهبانی از بسیاری جهات الگویی برای دوربینهایی است که به ساختمانها متصل شدهاند؛ دستگاههایی که از روی عمد قابل مشاهده هستند و چشمان نظارتگر انسانها را از دید پنهان میکنند. این نظارت امروزه در سطحی وسیع و در قالب اینترنت اشیا نیز صورت میگیرد.
بخش زیادی از زندگی بشر امروز در دنیای آنلاین میگذرد که در آن دادههای زیادی بدون مالکیت فیزیکی و احساس صریح قرار گرفتن در معرض دید، به اشتراک گذاشته میشود. با این حال دادهها نهتنها توسط دولتها، بلکه توسط شرکتهایی تحتنظارت هستند که مبالغ هنگفتی روی آنها سرمایهگذاری میکنند.
اتصال متقابل بین اشیا در خانهها، اتومبیلها و شهرها که عموماً به آن اینترنت اشیا گفته میشود، نظارت دیجیتال را بهطور اساسی تغییر خواهد داد. در اصل ممکن است یک برج مرکزی وجود نداشته باشد، اما حسگرهای ارتباطی در نزدیکترین اشیا به بشر وجود خواهد داشت. با ظهور سیستمهای شبکهای گستردهتر، همه چیز از ماشین لباسشویی گرفته تا اسباببازیها بهزودی قادر به برقراری ارتباط خواهند بود و حجم وسیعی از دادهها را در زندگی ایجاد میکنند و این سیستمهای نظارتی مرکزی هستند که باید در نقش پانوپتیکون امنیت تبادل اطلاعات را تامین کنند.
کد خبر 749228