به نقل از «مشرق»

تلاش ها برای پایان دادن به درگیری در سوریه باید مضاعف شود

تاریخ انتشار: ۱۷ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۸۸۱۵۶۵

مجید تخت روانچی سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل گفت: برای جلوگیری از رنج بیشتر مردم سوریه و آثار منفی درگیری این کشور بر صلح و امنیت منطقه ای، باید تلاشها برای پایان دادن به آن مضاعف شود.

به گزارش مشرق، دکتر مجید تخت روانچی سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل متحد روز چهارشنبه به وقت محلی در سخنانی در نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد اظهار داشت: البته اینگونه اقدامات باید مبتنی بر احترام کامل به حاکمیت، وحدت و تمامیت ارضی سوریه، خروج تمام نیروهای ناخوانده و اشغالگر از تمام نقاط این کشور و همچنین مبارزه مؤثر با گروههای تروریستی در آن باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ارشدترین دیپلمات جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل تاکید کرد: بسیاری از تروریست های مستقر در سوریه باید به خاطر استفاده از عوامل شیمیایی در جریان درگیری این کشور محاکمه شوند.

سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل تصریح کرد: ما بار دیگر حمایت کامل خود را از تحقق اهداف کنوانسیون منع سلاحهای شیمیایی از طریق اجرای کامل، مؤثر و غیر تبعیض آمیز آن اعلام می کنیم و قویاً خواستار جهانشمولی این معاهده هستیم.

تخت روانچی اظهار داشت: در این راستا، ایران معتقد است باید رژیم اسرائیل مجبور شود بدون هیچ پیش شرط یا تأخیر بیشتر به این کنوانسیون بپیوندد.

 سفیر ایران در سازمان ملل متحد ادامه داد: جمهوری اسلامی ایران همچنین بر اهمیت تقویت اقتدار کنوانسیون و فعالیت مستقل، بیطرفانه و حرفه ای سازمان منع سلاحهای شیمیائی تأکید می کند و خواستار پایان دادن به استفاده ابزاری برخی کشورها از این سازمان است.

نماینده دائم ایران در سازمان ملل متحد افزود: ایران از تلاشهای قابل توجه دولت سوریه در اجرای تعهداتش بر اساس کنوانسیون از جمله تخریب کامل تمامی ۲۷ تأسیسات تولید سلاح شیمیایی خود، تقدیر می کند و امیدوار است دیدار آینده مدیر کل سازمان منع سلاحهای شیمیائی و وزیر امور خارجه سوریه به حل مسائل باقیمانده منجر شود.

منبع: ایرنا

منبع: مشرق

کلیدواژه: بازار خودرو بورس قیمت شورای امنیت سازمان ملل سوریه مجید تخت روانچی سازمان منع سلاحهای شیمیایی سازمان ملل متحد رژیم اسراییل قیمت های روز در یک نگاه نماینده دائم ایران در سازمان ملل سازمان ملل متحد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۸۸۱۵۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تلنگری به طرفداران گفتمان سازش

اگرچه آمریکا در طول جنگ غزه، بارها قطعنامه‌هایی که باهدف آتش‌بس دائمی در غزه صادرشده را باهدف  حمایت از صهیونیست‌ها وتو کرده است، اما وتوی قطعنامه اخیر شورای امنیت مبنی بر پذیرش عضویت دائمی فلسطین در سازمان ملل متحد، جنس و ماهیتی دیگر دارد. درحالی‌که برخی  مقامات آمریکایی در اظهاراتی دروغین،  مدعی تمرکز بر روی راهکار دودولتی در راستای حل مسئله فلسطین بوده‌اند،وتوی قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد توسط نماینده دولت بایدن خبر از استمرار حمایت مطلق کاخ سفید از نسل‌کشی در غزه می‌دهد.به عبارت بهتر، آمریکا با وتوی قطعنامه اخیر نشان داد نه‌تنها در جنگ غزه فرمانده اصلی میدان تقابل با فلسطینیان و منطقه محسوب می‌شود، بلکه حتی به راهکارهای اعلامی و ادعایی خود نیز کمترین باوری ندارد. این تناقض آشکار، برگرفته از شکست میدانی مشترک واشنگتن -تل‌آویو در جریان تحولات جنگ غزه و فراتر از آن، سردرگمی راهبردی آن‌ها در قبال مسئله فلسطین است. 

 

واقعیت امر این است که ابومازن، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین و بازیگران منطقه‌ای مانند ریاض، ابوظبی، منامه و مسقط حساب ویژه‌ای بر روی پیشبرد طرح دو دولتی از سوی واشنگتن بازکرده بودند. این نگاه اعتماد آمیز به دشمن بشریت، منبعث از وعده‌هایی بوده که نه‌تنها در دوران ریاست جمهوری جوبایدن، بلکه در دوران ریاست جمهوری ترامپ و اوباما نیز به آن‌ها داده‌شده بود. بر همین اساس، طرح عادی‌سازی روابط اعراب و اسرائیل ( تحت عنوان پیمان ابراهیم) پیش رفت و منتج به خطای راهبردی امارات و بحرین در عادی‌سازی روابط با صهیونیست‌ها شد. اما وتوی قطعنامه اخیر در شورای امنیت سازمان ملل متحد، آن‌هم علی‌رغم موافقت ۱۲ عضو شورای امنیت و رأی ممتنع دو کشور ( سوئیس و انگلیس) ، بیانگر قرائت خاص کاخ سفید از طرح دو دولتی است! این مسئله نشان می‌دهد که اتفاقا آمریکا طرح دو دولتی را نیز نه به‌مثابه راهکاری برای حل بحران در منطقه غرب آسیا، بلکه به‌عنوان  ابزاری برای تحقق استیلا و سلطه صهیونیست‌ها بر غرب آسیا ارزیابی می‌کند.

رمزگشایی از سخنان رابرت وود، معاون نماینده دائم آمریکا در سازمان ملل به‌وضوح چنین گزاره‌ای را تصدیق می‌کند:  «ایالات‌متحده همچنان از راه‌حل دو دولتی به‌شدت حمایت می‌کند. این رأی مخالفت با حق تشکیل کشور فلسطین را نشان نمی‌دهد، بلکه اذعانی است به این‌که این امر تنها از طریق مذاکرات مستقیم بین طرفین حاصل خواهد شد.» به عبارت بهتر، آمریکا پذیرش کشور مستقل فلسطین در سازمان ملل متحد را به  گفت‌وگوی مستقیم ( میان فلسطینیان و صهیونیست‌ها ) و در حقیقت، پذیرش مسئله عضویت فلسطین از سوی تل‌آویو کرده است! بدیهی است که در این مسیر، تل‌آویو از تشکیلات خودگردان امتیازاتی خواهد خواست که تنها یکی از آن‌ها، عاری سازی غزه و کرانه باختری از گروه‌های مقاومت است! شرط وقیحانه‌ای که هیچ‌گاه تحقق‌نیافته و در آِینده نیز نخواهد یافت. حتی تشکیلات خودگردان فلسطین به‌عنوان بازیگری که در قبال کشتار بی‌رحمانه فلسطینیان، بازی در زمین واشنگتن را نسبت به دفاع واقعی از ساکنان مظلوم غزه ترجیح داده است، نسبت به رفتار اخیر کاخ سفید شوکه شده است. محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین، در بیانیه‌ای وتوی آمریکا را «ناعادلانه، غیراخلاقی و غیرقابل‌توجیه» خواند.بااین‌حال محمود عباس باید زودتر از این‌ها نسبت به دنائت آمریکایی‌ها اطمینان پیدا می‌کرد!

یکی از اصلی‌ترین بازندگان رأی‌گیری اخیر شورای امنیت سازمان ملل متحد، سیاستمدارانی هستند که بر روی واشنگتن در روند حل مسئله فلسطین حساب بازکرده‌اند! این رأی‌گیری نشان داد که راه‌حل واقع در فلسطین، روی آوردن به همان گفتمان مقاومت و ایستادگی همه‌جانبه در برابر واشنگتن و تل‌آویو است، نه روی آوردن به گفتمان سازش با دشمنانی که نماد ظلم و نسل‌کشی محسوب می‌شوند. در این معادله صریح و گویا، سرنوشت آمریکا و رژیم اشغالگر قدس با شکست و تباهی گره‌خورده است.