کاربرد اسکن کف پا و چگونگی ساخت کفی طبی و کفش دیابتی
تاریخ انتشار: ۲۰ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۹۰۳۷۸۳
جهت ساخت کفی طبی یا کفش‌های طبی و دیابتی، نیاز به ارزیابی و اندازه‌گیری دقیق ساختار پا، توسط اسکن کف پا است. برای معرفی بهترین مرکز و بهترین روش‌های موجود با ما همراه باشید. همه ما این را شنیده‌ایم که پا قلب دوم است، پس مراقبت از آن و استفاده از کفش مناسب، نکته‌ای است که باید به آن توجه ویژه داشته باشیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
توصیه بسیاری از متخصصین در این باره، ساخت کفی پا به صورت سفارشی، به هدف استفاده در کفش و اصلاح فرم کف پا است.کفی‌ها و کفش‌های طبی سفارشی، بر اساس ابعاد و فرم پای افراد، به منظور رفع نواقص، فرم دهی مناسب کف پا و توزیع متعادل فشار ساخته می‌شوند. اسکن کف پا به پزشک متخصص کمک می‌کند تا اطلاعات کامل و دقیق از کف پای بیمار به دست آورد تا مراحل طراحی و ساخت بی نقض پیش برود. در ادامه مطلب به توضیح این موارد بیشتر خواهیم پرداخت:
اسکن کف پا چگونه انجام می‌شود؟ چگونگی ساخت کفی طبی کفش دیابتی چیست و در چه مواردی استفاده می‌شود؟ اسکن کف پا چگونه انجام می‌شود؟اسکن کف پا یا همان قالب‌گیری مجازی، یک تکنولوژی جدید و سریع برای اندازه‌گیری کف پا است. به طور کلی برای ساخت تجهیزات کفی طبی و یا کفش طبی، به ابعاد دقیق کف پا احتیاج است. با این روش در کمتر از ۱۰ ثانیه به تمامی ابعاد، همچون ارتفاع قوس کف پا و طول قوس کف پا به طور دقیق دست پیدا می‌کنیم. اسکن کف پا یکی از اساسی‌ترین و جدیدترین تست‌ها برای اطلاع از سلامت پا نیز است. با این روش بسیاری از مشکلات پا مشخص می‌شود.
برای اینکه بیشترین اطلاعات را در مورد شکل، اندازه، فشار و حرکت پا کسب نمایید، متخصصان توصیه می‌کنند سالانه حداقل یک بار اسکن کف پا تهیه کنید. در مجموعه تخصصی کاویان کلینیک برای یافتن بسیاری از مشکلات ارتوپدی که منشأ آن‌ها از کف پا است، اسکن کف پا توسط پیشرفته‌ترین دستگاه‌ها انجام می‌شود.
اسکن کف پا می‌تواند بسیاری از مشکلات افراد از جمله پا درد، کمر درد و... را بهبود بخشد. با استفاده از این تکنولوژی و بررسی دقیق ساختار کف پا، می‌توانید با تصحیح نواقص و ایرادات ساختاری، سلامت خود را تا میزان زیادی افزایش دهید.
چگونگی ساخت کفی طبیکفی طبی نوعی ابزار ارتوپدی است که برای اصلاح یا تغییر عملکرد پا استفاده می‌شود و به صورت اختصاصی برای درمان، تصحیح و حمایت از پاها در برابر بیماری‌ها و عوارض مختلف از قبیل عوارض دیابت در پاها، تغییرات بیومکانیکی و آسیب‌دیدگی‌های مزمن پاها طراحی می‌شود.
کف پای صاف مشکلی است که ناشی از تحلیل قوس طولی داخلی در پا است. استفاده از کفی‌های طبی به منظور حمایت و راحتی پا است که با پشتیبانی از قوس کف پا، فشار وارده به پا و مفاصل فوقانی کاهش می‌یابد. این کفی‌ها به عنوان تکیه گاه کف پا، در کفش قرار می‌گیرند و با حفظ و بهبود هم ترازی استخوان‌ها، موجب تسکین درد، جلوگیری از بروز درد در قسمت‌های مختلف پا و بهبود تعادل و عملکرد پا می‌شوند.
این ارتزها پس از ارزیابی کامل پاها، مچ پا و ساق پا، توسط متخصص به منظور اصلاح ساختاری و آسیب‌شناسی پای فرد آماده می‌شوند. کفی‌های طبی سفارشی با توزیع نواحی فشار و هماهنگی وزن پاها، از ایجاد بسیاری از دردها و آسیب‌ها در نواحی کف پا، ساق پا، لگن، کمر و گردن جلوگیری می‌کنند. انواع مختلف کفی طبی با هدف اصلاح ساختار کف پا، از قبیل پاشنه، قوس کف پا یا سینه پا طراحی می‌شوند.
از طریق ارزیابی بیومکانیکی به وسیله‌ی تکنیک‌های مختلف، تصویری سه بعدی از کف پاها بدست می‌آید که با استفاده از این داده‌ها، کفی طبی ساخته شده کاملاً متناسب با فرد خواهد بود. کفی‌های طبی به عنوان ضربه‌گیر، شوک وارد بر کف و قوزک پا را جذب کرده و از صدمه دیدن و التهاب این قسمت‌ها جلوگیری می‌کنند و یا آن را کاهش می‌دهند.
به دلیل درمان طیف گسترده‌ای از عارضه‌ها توسط کفی‌های طبی، این وسیله به عنوان پرمصرف‌ترین وسیله‌ای که در مراکز ارتوپدی ارائه می‌گردد شناخته می‌شود.
کفش دیابتی چیست و در چه مواردی استفاده می‌شود؟اکثر پزشکان متخصص در مراقبت از بیماران دیابتی به شما خواهند گفت که کفش‌های دیابتی به راحتی پاها را از آسیب حفظ می‌کنند. کفش دیابتی همانطور که از نامشان پیداست، کفش‌هایی هستند که مناسب یک بیمار دیابتی ساخته شده‌اند. دیابت یکی از اختلالات متابولیک بدن است که باعث تولید ناکافی انسولین و یا حساسیت کم به انسولین می‌شود.
درواقع، انسولین یک هورمون اساسی است که وظیفه‌ی کمک به سلول‌ها در جذب قند از خون، برای تولید انرژی را بر عهده دارد. چنانچه این فرایند به درستی انجام نشود، قند در خون باقی مانده و غلظت زیاد قند در خون، می‌تواند در طولانی مدت به بسیاری از مناطق بدن از جمله پاها آسیب برساند.
زخم‌های وارد شده به پا مشکلاتی هستند که افراد دیابتی باید در همه وقت مراقب آن باشند. گاهی اوقات این زخم‌ها غیرقابل پیش‌بینی بوده و همانطور که پیش‌تر اشاره شد، اگر زخم پا بدتر شود، حتی ممکن است منجر به قطع عضو شود. کفش‌های معمولی عموماً از لاستیک، مواد مصنوعی، چرم، تور، پلاستیک و... ساخته می‌شوند؛ حتی مرغوب‌ترین کفش‌ها که معمولاً از جنس چرم هستند نیز، نمی‌تواند آنگونه که باید از پاهای افراد دیابتی مواظبت کنند.
کفش‌های دیابتی معمولاً از مواد نرم‌تری نسبت به کفش‌های دیگر ساخته می‌شوند و با قابلیت تنظیم و شخصی‌سازی برای پاهای حساس طراحی می‌شوند. هدف معمول کفش‌های دیابتی، کاهش یا از بین بردن تمام نقاط فشار بر روی پا است.
جمع بندیدر مجموعه تخصصی ارتز و پروتز کاویان کلینیک اسکن کف پا با استفاده از پیشرفته‌ترین دستگاه‌ها صورت می‌گیرد تا اطلاعات بدست آمده جهت ساخت کفی‌های طبی و کفش‌های دیابتی دقیق و کامل باشد. فوم‌های استفاده شده برای ساخت کفی‌ها از بهترین مواد موجود در کشور تهیه می‌شوند و تا ۱۸ ماه شامل گارانتی می‌باشند. برای مشاوره رایگان با شماره ۲۲۶۷۴۳۷۴ -۰۲۱ در ارتباط باشید.
همانطور که در این مقاله صحبت شد، یکی از راه‌های اساسی مراقبت از پا، استفاده از کفش‌ها و کفی‌های طبی است. بسیاری از این دست از محصولات به صورت آماده در فروشگاه‌های مربوطه عرضه می‌گردند و به راحتی قابل تهیه و خریداری می‌باشند. توجه داشته باشید هدف از استفاده از کفی‌ها و کفش‌های طبی، اصلاح فرم و ساختار پا و کف پا است تا به رفع نواقص در این نواحی کمک شود. در نتیجه بهترین انتخاب برای شما، طراحی و ساخت سفارشی است تا با اندازه‌گیری دقیق و بررسی کلی شکل و فرم پا و کف پا، کفی یا کفش مناسب تهیه گردد.
استفاده از این نوع محصولات، انتخابی شایسته برای تمامی افراد، به ویژه افراد با بیماری‌های خاص است. یکی از بیماری‌هایی که نیاز به مراقبت‌های جسمانی ویژه دارد، بیماری دیابت است. استفاده از کفش‌های مخصوص افراد دیابتی، احتمال ایجاد مشکلات و زخم در ناحیه پا را تا حد بسیار زیادی کاهش می‌دهد. توجه داشته باشید ایجاد زخمی کوچک برای این بیماران، می‌تواند زمینه‌ساز مشکلات بزرگ‌تر باشد.
کد خبر 1581724منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: کفش های دیابتی کفی های طبی کفش دیابتی قوس کف پا کفی ها کفش ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۹۰۳۷۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پانوپتیکون و کاربرد آن در شهرسازی مدرن چیست؟
پانوپتیکون (سراسربین) نوعی معماری است که در ابتدا برای طراحی زندان‌ها و با هدف بهبود رفتار زندانیان با تفکر «همیشه تحت‌نظر بودن» معرفی شد. این رویکرد امروزه در قالب نظارت بر جوامع برای بهبود امنیت و سلامت، همچنین افزایش شفافیت عملکرد مقامات مورد استفاده قرار دارد.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، پانوپتیکون، نوعی معماری زندان محسوب می‌شود که در طول زمان تحت ایده‌ها و استفاده‌های جدید از مفهوم پیشگیری از خطاهای انسانی تکامل پیدا کرده است. این معماری در اصل روشی برای ایجاد ساختمان‌هایی است که به افراد داخل این حس را می‌دهد که قابل مشاهده هستند، بدون اینکه چگونگی آن را بدانند. پانوپتیکون نوعی ساختار زندان است که قدمت آن به قرن هجدهم بازمی‌گردد و در آن نگهبانان امنیتی زندانیان را از یک برج مرکزی تحت نظر قرار می‌دادند، بدون اینکه زندانیان بدانند این عمل چگونه انجام می‌گیرد.
تئوری پانوپتیکون معتقد است که افراد زمانی می‌توانند کنترل شوند که خود را تحت نظارت دائمی می‌بینند، حتی اگر کسی نظاره‌گر نباشد. این تئوری از تأثیر تحت نظر قرار داشتن توسط یک برج نگهبانی مرکزی در یک زندان ناشی شده است که همه زندانیان حتی در صورت حضور نداشتن نگهبان با دیده نشدن وی، می‌توانند آن را ببینند. از آنجا که زندانیان برج را می‌بینند، به این فرض که تحت نظر هستند بهترین رفتار خود را دارند. قلب واقعی ایده پانوپتیکون این است که فعالیت‌های خاصی وجود دارد که با نظارت، بهتر انجام می‌شوند.
تاریخچه و استفاده از پانوپتیکونپانوپتیکون در اصل ایده ساموئل بنتام برای کارخانه‌های قرن هجدهم بود، اما برادرش جرمی بنتام پتانسیل آن را برای ساخت زندان درک کرد و به این ترتیب ده‌ها زندان با استفاده از این مفهوم ساخته شد. این معماری برای قرن‌ها به‌طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت، زیرا امکان نظارت بر تعداد قابل‌توجهی از زندانیان را با حداقل تعداد نگهبان فراهم می‌کرد. هدف از این طرح ایجاد احساس حضور «دانایی» نامرئی بود که جوامع انضباطی آن را پذیرفتند.
این مفهوم فیلسوف میشل فوکو را در سال ۱۹۷۵ مجذوب خود کرد، زیرا پانوپتیکون زندانیان را مجبور می‌کرد بهتر رفتار کنند و به کمک آن «تحمیل هر رفتاری بر هر کثرت انسانی» آسان بود. به عبارت دیگر القای یک رفتار از طریق فرم بنا امکان‌پذیر بود.
وی پانوپتیکون را به‌عنوان راهی برای نشان دادن تمایل جوامع انضباطی برای تحت تاثیر قرار دادن شهروندان خود استفاده کرد، زیرا همانطور که زندانی از ترس مجازات، رفتار خود را کنترل می‌کند، شهروندان نیز از ترس جریمه درست رفتار خواهند کرد.
پانوپتیکون در دنیای دیزنیپارک موضوعی دنیای دیزنی در آمریکا نمونه‌ای از بهره‌گیری شرکت‌های مدرن از معماری پلیسی پانوپتیکون و توسعه این رشته شهرسازی بود، با این حال مفهوم آن از نگهبانانی که به‌زور زندانیان را ملزم به درست رفتار کردن می‌کنند، به نگهبانانی تغییر کرد که مراجعه‌کنندگان را به هیچ اقدامی مجبور نمی‌کنند، اما از درگیری یا استفاده نادرست از فضا جلوگیری به عمل می‌آورند. این مفهوم امروزه در شهرهای سراسر جهان استفاده می‌شود که افسران مجری قانون با پای پیاده یا دوچرخه به گشت‌زنی در شهرها می‌پردازند و حضور صرف آن‌ها منطقه را امن‌تر می‌کند. دادن این فرصت برای اطلاع‌رسانی شهروندان به مقامات از تخلف شخص دیگری نیز مؤثر است.
طراحی پانوپتیکون در سال ۲۰۲۰ برای کنترل همه‌گیری کووید -۱۹ نیز مورد استفاده قرار گرفت. پلیس یکی از نقش‌های کلیدی همه سیستم‌های بهداشت عمومی است و در طول همه‌گیری ویروس کرونا از طریق دستگاه‌هایی مانند نظارت دیجیتال، سازمان‌های مجری قانون و حتی پلیس غیررسمی از میان ساکنان جوامع به کنترل بیماری پرداخت.
پلیس غیررسمی در اصل نوعی پانوپتیکون محسوب می‌شود که مفهوم آن در سال ۱۹۶۱ با انتشار کتاب «مرگ و زندگی شهرهای بزرگ آمریکا» گسترش پیدا کرد که بر اهمیت پلیس غیررسمی در خیابان‌ها، پیاده‌روها و پارک‌ها، همچنین بر رابطه مثبت بین این نوع پلیس و امنیت شهری تأکید می‌کرد.
در یکی از مثال‌های واقعی کتاب، مردی در تلاش بود تا کودکی را از خیابان برباید که جمعیت کوچکی متشکل از ساکنان و صاحبان فروشگاه‌های آن منطقه مانع او شدند. اما لحظاتی بعد معلوم شد که این مرد پدر او بوده است، اما این نوع پلیس غیررسمی از آدم‌ربایی احتمالی جلوگیری کرد. در این نمونه، در واقع مجموع انسان‌ها و محیط طراحی‌شده پارک، یک فظای نظارتی غیر معمول را فراهم آورد که مانع از بروز یک جرم شد. فضای باز و محیط خانواده‌دوست پارک که فقط برای حضور کودکان و والدین طراحی شده بود و نه برای حضور افراد بی‌هدف، همگی به ساختار ضددزدی کمک کرد.
فضای خانواده‌دوست، منظور ترکیب وسایل بازی و میز وصندلی‌های چندنفری برای حضور والدین بود. گاهش زمین‌های بازی فقط شامل سرسره و تاب و سایر وسایل بازی می‌شود و والدین باید تنها نظاره‌گر کودکان باشند، در این شرایط ممکن است در اثر یک غفلت اتفاق ناخوشایندی رخ دهد. در بعضی از پارک‌ها نیز زمین بازی کودکان در کنار فضاهای باز بی‌سروته قرار گرفته که ممکن است پتانسیل حضور افراد متجاوز را به راحتی فراهم بیاورد و به همین دلیل نوع ساختار یک پارک که حالت نظارتی داشته باشد، به‌راحتی می‌تواند مانع از وقوع جرم باشد.
پانوپتیکون در عصر نظارت دیجیتالپانوپتیکون به‌عنوان یک اثر معماری به یک نگهبان اجازه می‌دهد تا ساکنان را بدون اینکه ساکنان بدانند تحت نظر هستند یا نه مشاهده کند و در نیمه دوم قرن بیستم به‌عنوان راهی برای ردیابی گرایش‌های نظارتی جوامع انضباطی مطرح شد. ساختار اصلی این معماری یک برج مرکزی بود که توسط چندین سلول احاطه شده است. این برج دیده‌بانی از بسیاری جهات الگویی برای دوربین‌هایی است که به ساختمان‌ها متصل شده‌اند؛ دستگاه‌هایی که از روی عمد قابل مشاهده هستند و چشمان نظارت‌گر انسان‌ها را از دید پنهان می‌کنند. این نظارت امروزه در سطحی وسیع و در قالب اینترنت اشیا نیز صورت می‌گیرد.
بخش زیادی از زندگی بشر امروز در دنیای آنلاین می‌گذرد که در آن داده‌های زیادی بدون مالکیت فیزیکی و احساس صریح قرار گرفتن در معرض دید، به اشتراک گذاشته می‌شود. با این حال داده‌ها نه‌تنها توسط دولت‌ها، بلکه توسط شرکت‌هایی تحت‌نظارت هستند که مبالغ هنگفتی روی آن‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند.
اتصال متقابل بین اشیا در خانه‌ها، اتومبیل‌ها و شهرها که عموماً به آن اینترنت اشیا گفته می‌شود، نظارت دیجیتال را به‌طور اساسی تغییر خواهد داد. در اصل ممکن است یک برج مرکزی وجود نداشته باشد، اما حسگرهای ارتباطی در نزدیک‌ترین اشیا به بشر وجود خواهد داشت. با ظهور سیستم‌های شبکه‌ای گسترده‌تر، همه چیز از ماشین لباسشویی گرفته تا اسباب‌بازی‌ها به‌زودی قادر به برقراری ارتباط خواهند بود و حجم وسیعی از داده‌ها را در زندگی ایجاد می‌کنند و این سیستم‌های نظارتی مرکزی هستند که باید در نقش پانوپتیکون امنیت تبادل اطلاعات را تامین کنند.
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور