به نقل از «آفتاب»

نامه‌ای منتشرنشده از احمد شاملو به مرتضی کیوان

تاریخ انتشار: ۲۱ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۹۰۸۱۷۵

آفتاب‌‌نیوز :

این نامه را مؤسسه الف. بامداد در اختیار روزنامه «شرق» قرار داده است که به مناسبت نودوششمین زادروز احمد شاملو منتشر می‌شود.

تهران ــ ۲۳/۱/۱۳۳۱

آقای کیوان عزیزم...
امروز شنبه است و من با آنکه قرار بود اکنون در راه باشم، در خانه نشسته‌ام. میتوانستم امروز را بعنوان آخرین روز اقامتم در تهران پیش شما بیایم و با شما باشم، امّا با آنکه در خانه ماندن حوصله‌ام را بکلی تنگ کرده است بخودم فشار آوردم و بیرون نیامدم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

.. مثل اینست من خودم را محکوم کرده‌ام که در تهران رنگ خوشبختی و خوشوقتی را نبینم؛ با خودم فرض میکنم که اصولاً یک قانون فیزیکی که طبق آن هوا و محیط تهران روی اعصاب من بد عمل میکند، نمیگذارد در این شهر من راحت و بیخیال بمانم؛ و بر طبق همین «تصمیم»، با آنکه از دیشب زندگی من رنگ و جلا و راه دیگر گرفته است، امروز را هم که برای دیدن آخرین غروب تهران در این شهر مانده‌ام، کسل و افسرده و بیحوصله در خانه میگذرانم، و فقط از فردا صبح که براه میافتم، شروع میکنم که از امیدم گرمی بگیرم، و شور و شادمانی‌یی را که بالاخره بدست آورده‌ام بمصرف راه آینده‌ام برسانم.

دیشب عموی ناهید بمنزل پسرعمو آمد و تا ساعت ۱۱ صحبت کردیم. من برای چند لحظه در زندگیم آدم حسابگری شدم و تصمیم گرفتم برای باز کردن راهی که نیمی از آنرا کور کرده بودند، از حرفهایم استفاده تیشه را بکنم، و ... موفق هم شدم! ــ موفق شدم از او قول بگیرم که «از فروخته شدن برادرزاده‌اش که اینهمه باو اظهار علاقه‌مندی میکند جلوگیری کند» و او در حضور پسرعمو این قول را بمن داد، مرا بوسید، و بمن گفت آخر اینهفته برای انجام این کار سفری بآن شهر خواهد کرد...

کیوان عزیزم... حالا میتوانم ادعا کنم که من «آدم حسابی» شده‌ام... در زندگی اگر امیدی نباشد باید فاتحه‌اش را خواند؛ و من تا دیشب هرگز امیدی نداشته‌ام. این زندگی، تاکنون، ستاره‌ای بوده که فروغی نداشته نمیتوانسته بدرخشد، این امیدواری مرا چنان روشن کرده است که از ابتدای فردا صبح سر پایم بند نخواهم شد.

بگذارید برایتان بگویم، اگر راه میرفته‌ام حال محکومی را داشته‌ام که بسوی دار میرود؛ زیرا من بدون کوچکترین دلیلی سال‌ها زنده بوده‌ام؛ و با آنکه برای زندگی مفهومی جز دوست داشتن نمی‌شناخته‌ام، منفور تمام کسانی بوده‌ام که می‌گفته‌اند مرا دوست دارند. همان آدم‌ها که میدانسته‌اند مرا با یک جرقه دوست داشتن خاکستر میتوان کرد، مرا بصف خود راه ندادند. من در تمام دوست داشتن‌های خودم ــ از دوست داشتن‌های فردی تا اجتماعی ــ شکست خورده بودم. مثل مگس، باین شیرینی جذبم میکردند و آنوقت بالم را میکندند و امشی بهم میزدند... کینه‌ای از این مردم بی‌محبت در دلم گره میخورد، امّا نمیتوانستم حرفی بزنم، امّا نمیتوانستم کینه بورزم، زیرا نمیتوانستم ببینم که به دوست نداشتن متهم شده‌ام، زیرا بعقیده من معنای زندگی همیشه این «دوست داشتن» بوده است.

ابتدا دوست داشتن، در نظرم حکم نمکی را داشت برای زندگی؛ پس از آن شکست‌ها شروع شد و انقدر ادامه یافت که بعد‌ها دوست داشتن برایم حکم همه زندگی را پیدا کرد. من چطور میتوانستم حرفی بزنم که مرا بزنده نبودن متهم کند؟ ــ، امّا از این مردمی که دوست داشتن یک قلب قرمز و پر ضربان را با «نوعی ریای پلیسانه» اشتباه میکنند، کم‌کم کینه‌ای در من جوشیده بود. چرا نمیخواستند من دوستشان داشته باشم؟ من جز اینکه آن‌ها ازین راز آگاه باشند چیزی ازشان نمیخواستم، چرا آن‌ها ازین دانستن پاک طفره میرفتند؟ ــ من حتی پیش رفیقمان سروش گریه کردم. چرا انسان‌ها نمیخواستند مرا زیر این سایبان راه بدهند؟ من با خودم حساب میکردم که زیر این سایبان ایستادن حق منست، آن‌ها چرا میخواستند مرا وادار کنند که این حق مسلم خودم را گدائی بکنم؟ ــ این فشار که کسی از سنگینی آن آگاه نبود، چیزی نمانده بود که مرا وادارد قبل از آنکه کینه پاک من کثیف و آلوده شود خودم را تمام کنم... باور کردن این مطلب قدری سنگین است، این را متوجه هستم، امّا اگر بدانید من چقدر میخواهم پاک باشم، قبول این سخن از سنگینی خودش میکاهد... حالا من از این خطر جسته‌ام. ناهید من خواهد آمد و تمام محبت مرا از کینه‌های پاکی که دارم جدا خواهد کرد، و خواهد گذاشت مردمی را که دوستان ما دشمن‌وار پرستیده‌اند، من بزلالی قطره اشکی بسرایم. چقدر امید برای زیستن لازم است!

بقیه این نامه را دارم از گرگان مینویسم...

امروز دوشنبه است، حالم خوبست، هیچگونه ناراحتی احساس نمیکنم و حرف تازه‌ای ندارم که برایتان بگویم. دوستان را می‌بوسم. منتظرم برایم کتاب و نامه‌های مفصل بفرستند. تمنای من اینست که گاهی بعبدالله پسرعمو سری بزنید که تنها و «احمق» باقی نماند.

با تمام ارادت

ا. صبح

منبع: روزنامه شرق

منبع: آفتاب

کلیدواژه: احمد شاملو مرتضی کیوان دوست داشتن

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۹۰۸۱۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هیئت انتخاب رویداد استارت‌آپی فیلمنامه‌نویسی مشخص شدند

اعضای هیئت انتخاب نخستین رویداد استارت‌آپی فیلمنامه نویسی با حکم محمدحسین ایمانی خوشخو منصوب شدند. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرگزاری تسنیم، پوران درخشنده، مهدی سجاده‌چی، محمود اربابی، رضا حیدرنژاد، مهدی احمدی، هومان فاضل، علی مؤذنی، مصطفی رستگاری، محمدباقر قهرمانی و حجت‌الاسلام حسین رحیم‌زاده 10 نفر عضو هیئت انتخاب این رویداد استارت آپی‌اند که قرار است آثار منتخب آن را تعیین کنند.

در معرفی فعالیت‌های هنری این افراد چنین آمده است:

پوران درخشنده:

فیلمساز، نویسنده، تهیه ‌کننده و کارگردان ایرانی متولد کرمانشاه است که از سال 1365 فعالیت خود را آغاز نمود و در دانشگاه صداوسیما با گرایش کارگردانی تحصیل کرد. از نمونه آثار او می‌توان به پرنده کوچک خوشبختی، زیر سقف دودی، بچه‌‌های ابدی و شمعی در باد اشاره کرد.

مهدی سجاده‌چی:

فیلمنامه‌نویسِ سینما و تلویزیون، متولد تهران در سال 1340 است. وی کار فیلمنامه‌نویسی در سینما را از سال 1368 با «پاتال و آرزوهای کوچک» با همکاری «مسعود کرامتی» آغاز کرد و در ادامه فیلمنامه آثار دیگری همچون سوفی و دیوانه، روز سوم، قاعده بازی و هفت سنگ را نیز نوشت. سجاده‌چی در حال حاضر رئیس کانون فیلمنامه‌نویسان سینمای ایران است.

مصوبات شورای هنر از زبان ایمانی‌خوشخو/سند سینما زودتر می‌رسد

محمود اربابی:

مدرس دانشگاه و نویسنده سینما و تلویزیون است. از مهم‌ترین آثار او فیلم زندگی با چشمان بسته و فیلم حکایت عاشقی است.

رضا حیدرنژاد:

متولد تبریز در سال 1333 است و فعالیت‌های سینمایی خود را از سال 1352 آغاز کرد. او فارغ‌التحصیل سینما از مجتمع دانشگاهی هنر و همچنین مدرس کارگردانی و فیلمنامه‌نویسی است. نویسندگی فیلم سینمایی روی خط مرگ برعهده او بوده است.

مهدی احمدی:

متولد آذر 1345 در تهران، سینما و تلویزیون است. او فارغ‌التحصیل رشته گرافیک از دانشگاه هنر است. نقاشی را از سال 1363 شروع کرد و تاکنون در بیشتر از سی نمایشگاه نقاشی شرکت داشته‌است.

هومان فاضل:

فارغ التحصیل رشته تئاتر و نویسنده و کارگردان مجموعه‌های رنگین کمان، حرف آخر، ماجراهای قلقلی، ذره بین، جنگ کتاب و نویسنده فیلمنامه مجموعه «نامه‌های بالدار» است. یکی از مهم‌ترین کارهای او فعالیت در سریال آسمان من به کارگردانی محمدرضا آهنج و همکاری در کنار بازیگرانی نظیر سودابه بیضایی، الهام چرخنده، ویدا جوان و حمیدرضا عطایی است.

علی موذنی:

وی متولد تهران سال 1337 است. لیسانس ادبیات نمایشی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران دارد و از جمله نویسندگانی است که کار نوشتن را به شکل حرفه‌ای دنبال می‌کند. وی در عرصه داستان کوتاه، رمان، داستان بلند، نمایشنامه و فیلمنامه قلم می‌زند. در حوزه فیلم‌سازی نیز شش تله‌فیلم برای تلویزیون ساخته‌ است.

مصطفی رستگاری:

متولد 1357 تهران و دارای دکترای فلسفه هنر است. از جمله آثار او می‌توان به نویسندگی فیلم سینمایی "چهل سالگی"، "لطفاً بدون گناه"، "به یاد بیاور" و آثار ویدئویی"ما هنوز زنده‌ایم"، "بلند گریه کن"، "تنها خودت مانده‌ای"، "بالا بلند" و سریال "به دنیا بگویید بایستد" و "لیلی کجاست" اشاره کرد.

محمدباقر قهرمانی:

او متولد تهران و کارشناسی فیلمنامه نویسی رادیو تلویزیونی، کارشناسی ارشد رادیو و تلویزیون و دکترای تئاتر و فیلم است.

عضویت در گروه واژه گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شورای سیاستگذاری مرکز تئاتر مولوی، کمیته بررسی رشته تئاتر کودک و نوجوان، معاون روابط بین الملل دانشگاه تهران و سرپرست دانشکده هنرهای نمایشی و موسیقی از جمله سوابق علمی و اجرایی او است.

حسین رحیم‌زاده:

تحصیل در حوزه علمیه قم، مدرس علوم قرآنی و نهج‌البلاغه، دارای سابقه مدیریت و مشاوره و کارشناسی گروه‌های برنامه ساز تلویزیونی و فیلم و سریال در صداوسیما و عضویت در شورای پروانه ساخت و نمایش سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از جمله سوابق حجت‌الاسلام حسین رحیم‌زاده است.

گفتنی است رویداد استارت‌آپی فیلمنامه‌نویسی با هدف کمک به ارتقای کمی‌و کیفی فیلمنامه‌نویسی، شناسایی و معرفی ایده‌های خلاقانه در فیلمنامه‌نویسی، معرفی استعدادهای فیلمنامه نویسی در سطح کشور و زمینه سازی برای حضور و تبادل دانش و تجربه نیروهای خلاق و مستعد کشور خرداد ماه سال جاری در تهران و توسط پارک ملی علوم و فناوری‌های نرم و صنایع فرهنگی جهاددانشگاهی برگزار می‌شود.

انتهای پیام/