علائم کرونای اومیکرون چیست؟
تاریخ انتشار: ۲۱ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۹۱۱۷۴۵
علائم رایج گونه اومیکرون شامل خستگی، خارش گلو، تب خفیف، تعریق شبانه، بدن درد و سرفه خشک می‌شود.
به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، گونه اومیکرون ویروس کرونا بیش از ۳۰ جهش در پروتئین سنبله خود دارد که شبیه هیچ کدام از گونه‌های دیگر نیست. محققان معتقدند که گونه جدید جهش یافته ویروس کرونا آنتی بادی تولید شده در بدن افراد بر اثر دریافت واکسن را خنثی می‌کند، البته تا کنون همه افراد مبتلا به گونه اومیکرون علائم خفیف آن را تجربه کرده‌اند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
گونه اومیکرون ویروس کرونا همانند گونه‌های قبلی باعث بروز خستگی و کاهش انرژی بدن می‌شود؛ به طوری که منجر به مختل شدن فعالیت‌های روزانه افراد می‌شود. البته ممکن است خستگی به دلایل دیگر و بیماری‌های خاص دیگر نیز ایجاد شده باشد. بنابراین لازم است افراد در این صورت به پزشک مراجعه کنند تا دلیل بروز خستگی شدید مشخص شود.
خارش گلوگزارشات ارائه شده نشان می‌دهد که افراد مبتلا به گونه اومیکرون به جای گلو درد دچار خارش گلو می‌شود که غیر عادی به نظر می‌رسد. با وجود این که خارش گلو و گلو درد مشابه یکدیگر هستند، البته خارش گلو بیشتر با تحریک گلو همراه است.
تب خفیفاز زمان آغاز شیوع گونه اومیکرون تا کنون تب یکی از علائم رایج آن در نظر گرفته شده است. تب ناشی از گونه‌های پیشین ویروس کرونا به مدت طولانی‌تری ماندگارند در حالی که تب ناشی از گونه جدید اومیکرون معمولاً خفیف است و به خودی خود در مدت زمان کوتاه‌تری بهبود پیدا می‌کند.
تعریق شبانه و بدن دردتعریق شبانه یکی از علائم گونه اومیکرون ویروس کرونا است که معمولاً در طول شب ایجاد می‌شود. حتی در صورتی که افراد در محیط خنک خوابیده باشند نیز ممکن است تعریق شبانه را تجربه کنند به طوری که لباس‌ها و ملافه‌های فرد خیس می‌شود. تعریق شبانه ممکن است با علائم دیگر مانند بدن درد زیاد همراه باشد.
سرفه خشکبه گفته متخصصان، سرفه خشک ممکن است یکی از علائم گونه اومیکرون ویروس کرونا باشد؛ این مشکل یکی از شایع‌ترین علائم در گونه‌های پیشین نیز بوده است. افراد مبتلا به گونه اومیکرون ممکن است سرفه خشک را همراه با تحریک گلو و خارش گلو تجربه کنند.
آیا افراد مبتلا به گونه اومیکرون حس بویایی خود را از دست می‌دهند؟شواهد ارائه شده نشان می‌دهد که گونه اومیکرون ویروس کرونا فقط باعث بروز علائم خفیف می‌شود و میزان بستری شدن در بیمارستان و مرگ و میر ناشی از این بیماری را افزایش نمی‌دهد. معمولاً افراد مبتلا به گونه اومیکرون ویروس کرونا از دست دادن حس بویایی و چشایی، گرفتگی بینی و تب بالا را تجربه نمی‌کنند.
کد خبر 541264منبع: ایمنا
کلیدواژه: ویروس کرونا کرونا ویروس کرونا ابتلا به کرونا شیوع کرونا اومیکرون جهش جدید کرونا کرونا و اومیکرون کرونا و جهش اومیکرون اومیکرون شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق گونه اومیکرون ویروس کرونا تعریق شبانه سرفه خشک خارش گلو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۹۱۱۷۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
انسان نخستین بار کی سرما خورد؟
ایتنا - انسان خردمند (هومو ساپینس) چه زمانی در تاریخ برای اولین بار سرما خورد؟
پاسخ به این سوال دشوار است؛ تا حدی به این دلیل که از میان ویروس‌های متعددی که باعث سرماخوردگی می‌شوند، تنها تعداد کمی از آنها در بقایای به‌جا مانده از انسان‌ها کشف می‌شوند چرا که ویروس سرماخوردگی اغلب در بافت‌های نرم مانند ریه وجود دارد و کمتر در استخوان و دندان قابل ردیابی است. با این حال این امکان وجود دارد که برخی از اولین انسانهای خردمند دست‌کم ۳۰۰ هزار سال پیش به سرماخوردگی مبتلا شده باشند.
«سرماخوردگی معمولی» یک اصطلاح کلی برای گروهی از عفونت‌‌های تنفسی است که افراد با سیستم ایمنی سالم، به صورت خفیف به آن مبتلا می‌شوند. راینوویروس‌ها، کروناویروس‌ها و ویروس سین‌سیشیال تنفسی (RSV/ ویروس پیوسته‌یاخته‌ای تنفسی) اغلب عوامل اصلی‌اند. البته این عوامل بیماری‌زا (پاتوژن‌ها) قبل از آنکه بین مردم شیوع پیدا کنند، احتمالا از سایر مهره‌داران به انسان منتقل شده‌اند.
جوئل ورتهایم، ویروس‌شناس تکاملی از دانشگاه کالیفرنیا به لایو‌ساینس گفت، باتوجه به زندگی انسان خردمند با حیوانات، قرار گرفتن بشر در معرض ویروس‌های جدید اجتناب‌ناپذیر بوده است.
معمولا زمانی که ویروس حیوانی به بدن انسان وارد می‌شود، قادر به ایجاد عفونت و آلودگی نیست، زیرا با میزبان جدید سازگار نیست، با این حال ویروس‌ها گاه برای جهش موفقیت‌آمیز و حتی انتشار بین انسان‌ها مجموعه‌ای از ژن‌های مناسب دارند؛ مانند ویروس‌هایی که در همه‌گیری کووید‌ــ۱۹ یا آنفلوانزای خوکی ظهور کردند.
البته دانشمندان درباره زمان اولین شیوع ویروس‌های سرماخوردگی نظرهای متفاوتی دارند. به عقیده برخی دانشمندان، این ویروس‌ها می‌توانند هم‌زمان با طلوع تمدن بشری یعنی پنج تا شش هزار سال قبل، از حیوانات به انسان‌ها منتقل شده باشند؛ زمانی که انسان‌ها زندگی در مناطقی نزدیک به هم را آغاز کردند که عوامل بیماری‌زا به‌راحتی می‌توانستند بین آنها گسترش یابند و هم‌زمان پرورش حیوانات حامل این ویروس‌ها را نیز آغاز کردند.
اما همه دانشمندان با این فرضیه موافق نیستند. فرانسوا بالوکس، زیست‌شناس دانشگاه کالج لندن، می‌گوید انسانهای «شکارچی‌ــ‌گردآورنده» که کشاورزی نمی‌کردند یا دام پرورش نمی‌دادند هم می‌توانستند از طریق شکار در معرض این ویروس‌های حیوانی قرار بگیرند. انسان شکارچی پیش از انسان خردمند وجود داشت و به نظر این زیست‌شناس، ویروس‌های سرماخوردگی مختلف در طول دوران تکامل انسان در زمان‌های مختلف پدیدار می‌شدند و از بین می‌رفتند.
او می‌گوید: «من فکر می‌کنم احتمالا یکی از رویدادهایی که به افزایش قابل‌توجه جذب عوامل بیماری‌زا در انسان منجر شد، پخش شدن آنها در خارج آفریقا بود که طی آن احتمالا به ویروس‌های سرماخوردگی جدید مبتلا شدند. بقایای قدیمی‌ترین انسان خردمندی که در خارج از آفریقا کشف شد، متعلق به ۲۱۰ هزار سال قبل بود.»
دانشمندان برای کشف پیدایش این ویروس سراغ حفاری‌های باستان‌شناسی رفتند. به گفته کارشناسان، ویروس‌های سرماخوردگی زیاد خوبی باقی نمی‌مانند. این ویروس‌ها به طور معمول در بافت‌های نرم مانند ریه که پس از مرگ از بین می‌روند، اثر باقی می‌گذارند و در بافت‌های مقاوم مانند استخوان و دندان یافت نمی‌شوند.
البته ژنوم‌های ویروسی در بقایای انسانهای باستانی یافت شده‌اند اما فقط ویروس‌های مبتنی بر دی‌ان‌ای بوده‌اند نه ویروس‌های حاوی آران‌آی (RNA) اما محققان یک کروناویروس متعلق به قرن شانزدهم را در پالپ دندان یک اسکلت انسان در فرانسه پیدا کردند. این آران‌ای با کروناویروس‌های شناخته‌شده امروزی متفاوت است و نشان می‌دهد که این عوامل بیماری‌زای تاریخی احتمالا یا از بین رفته‌اند یا بدون آنکه شناسایی شوند، تکامل یافته‌اند.
بالوکس می‌گوید: «احتمالا در آینده از ویروس‌هایی که کمتر از ۲۰۰ سال پیش با ما بودند، تصویر جمعی مناسب‌تری خواهیم داشت. این امر ردیابی تاریخچه ویروس‌ها در گذشته‌های دور را برای دانشمندان آسان‌تر می‌کند.»
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود