به نقل از «ایرنا»

«سربازشماره صفر»؛ زندگی به روایت سینما و فریاد مظلومانه یک جانباز

تاریخ انتشار: ۲۱ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۹۱۲۲۹۴

سینماحقیقت، حقیقت مثلث هنرمند، سینما و زندگی و مستند درخشان و هنرمندانه و واقع‌گرا و خلاقانه سربازشماره صفر نمونه‌ای قابل تامل از سینما حقیقت راستین است.

مستند سربازشماره صفر ساخته محمدسلیمی راد، هنرمندی از دیار کهگیلویه و بویراحمد است. اثری جذاب، تاثیرگذار و اخلاقگرا که از مسیر بازنمایی گوشه ای تراژیک از زندگی یک جانباز، مخاطب را از هزارتوی زندگی جهانگیر جانباز و زندگی اجتماعی او، دردمندانه، دلسوزانه، آگاهی دهنده و هشدارآمیز از سنگلاخ های اجتماعی و بوروکراسی اداری و بازخوانی بخشی از خاطرات دفاع مقدسی او عبور می دهد تا از تاثیر یک رخداد در تغییر زندگی جانباز فیلم و همسرش و موقعیت پیچیده ای که جهانگیر در آن واقع شده (که بدون ربط به نوعی کمدی تراژدی و اجتماعی نیست)، با تماشاگر سخن بگوید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

جهانگیر برای درمان همسرش نیاز به دفترچه درمانی جانبازی خود دارد، اما اسناد مرتبط با جانبازی او در بیمارستانی که در دوران دفاع مقدس توسط دشمن بمباران شده از میان رفته و این جانباز برای اثبات خود و دریافت دفترچه، به زعم قانون و بوروکراسی، سند کاغذی ندارد.

سلیمی راد در مقام کارگردان کوشش ها، سردرگمی ها، نیازها و مناسبات جاری درچارچوب مقررات اداری و موانع و راه های دستیابی جهانگیر به اسناد جانبازی دفترچه درمان را بدون هیچ نوع ادا و اطوار روشنفکر نمایانه، غلو، ظاهرسازی و بازیهای عجیب و غریب با دوربین، به زبان تصویر، سلامت، صداقت و واقع نمایی بازگو می کند.

زندگی یک سرباز شماره صفر، مستند زندگی و فریاد تنهایی، غریبانه و مظلومانه یک جانباز است که برای واقع‌نمایی بیشتر و درک عمیق تر مخاطب از مضامین فیلم از شخصیت اصلی این سرباز؛ جهانگیر بدوره کرمی مقدم برای بازنمایی گوشه ای اززندگی اش، بهره برده است. دوربین در فیلم سلیمی، صرفا تماشاگر و دنباله رو و ضبط کننده، گفتار و رفتار جهانگیر نیست که هنرمندانه و خلاقانه، مخاطب را با مشکلات، دغدغه ها و درگیریهای او درگیر و همراه می کند.

این مستند، گرچه بازسازی و بازنمایی هنری یک واقعه از دریای توفانی زندگی یک جانباز است، اثری انتقادی و اجتماعی متعهدانه هم محسوب می شود. سرباز شماره صفر که با تحسین داخلی و جهانی روبرو شده است، فیلمنامه، کارگردانی و هنر و حقیقت را با هم دارد و این برای یک مستند و مستندساز ارزشمند و برای مخاطب و جامعه و سینما ارزش است.

برچسب‌ها سینمای ایران جشنواره سینما حقیقت مستند نقد فیلم

منبع: ایرنا

کلیدواژه: سینمای ایران جشنواره سینما حقیقت مستند سینمای ایران جشنواره سینما حقیقت مستند نقد فیلم یک جانباز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۹۱۲۲۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مستندی نیم‌‎ساعته که ساختش ۱۶ سال زمان برد

مستندی نیم‌ساعته که ساختش ۱۶ سال زمان برده به سوال‌های ثابتی که پدری هر سال در روز تولد دخترش از او پرسیده اختصاص دارد. دختر از کودکی به جوانی می‌رسد و هر سال با این سوالات پدر مواجه می‌شود.

به گزارش همشهری آنلاین، این ۴ مستند در ۴ ژانر مختلف تماشاگر را با جنبه‌هایی از جنگ، روابط انسانی، سینما و قتل و مرگ آشنا می‌کند که در یک کلام می‌توان آن‌ها را چهار پرده مختلف از زندگی دانست.

آن‌ها نباید پیر شوند

کارگردان: پیتر جکسون

سال ساخت: ۲۰۱۸

این فیلم با استفاده از فیلم‌های اصلی گرفته‌شده از جنگ جهانی اول، محفوظ در آرشیو موزه سلطنتی جنگ که بیشترشان تاکنون دیده نشده‌اند، به همراه صدا‌های ضبط‌شده توسط بی‌بی‌سی و مصاحبه‌های آی‌دبلیوام که از بریتانیایی‌های حاضر در نبرد گرفته شده، ساخته شده است. بیشتر این فیلم‌ها رنگی شده و با استفاده ابزار‌ها و تکنیک‌های مدرن تبدیل شده‌اند و برای اثرگذاری بیشتر و هرچه نزدیک‌تر شدن به تجربه واقعی سربازان از نبرد، از جلوه‌های صوتی و صداپیشه در آن بهره برده شده است. سازندگان فیلم ۶۰۰ ساعت مصاحبه با ۲۰۰ کهنه‌سرباز و ۱۰۰ ساعت فیلم ویدئویی اصلی را برای ساخت فیلم بازبینی و بررسی کردند.

یک‌سال را چطور اندازه می‌گیرید؟

کارگردان: جِی روزنبلات

سال ساخت: ۲۰۲۱

این مستند درباره رابطه یک پدر و دخترش به وسیله فیلم‌های خانگی است. پدر هر سال در روز تولد دخترش از او فیلم می‌گیرد و سوالات یکسانی می‌کند. دختر از طفلی نوپا به زنی جوان با همه زیبایی و مراحل ناخوشایندش در این میانه تبدیل می‌شود در حالی که رابطه پدر و دختر با تمام پیچیدگی‌هایش تکامل می‌یابد. پدر تولد‌های دختر را از ۲ سالگی تا ۱۸ سالگی با دوربین ثبت کرده و از آن مستندی ساخته که تماشاگر را به اندیشیدن درباره زندگی خودش وامی‌دارد. ساخت این فیلم نیم‌ساعته که در مراسم اسکار نودوپنجم نامزد جایزه بهترین مستند کوتاه بود، ۱۶ سال زمان برده.

کینگ بر پرده سینما

کارگردان: دافنه بای‌ویر

سال ساخت: ۲۰۲۲

استیفن کینگ پادشاه داستان‌نویسانی است که آثارشان از صفحات کاغذی به پرده نقره‌ای سینما رسیده است. حتی کارگردان سختگیری مثل استنلی کوبریک هم از یکی از داستان‌های کینگ اقتباس کرد و فیلم درخشان «درخشش» را بر اساس کتابی از کینگ به همین نام ساخت؛ هرچند کینگ هر جا که فرصتش را پیدا کرده، نارضایتی خودش را از اقتباس کوبریک اعلام کرده و هیچ خودش را در محذورات قرار نداده که خیلی رُک و علنی فیلم کوبریک را نکوبد. از سال ۱۹۷۶ تاکنون بیش از پنجاه کارگردان از آثار این نویسنده اقتباس کرده‌اند. این مستند به بررسی آثار این کارگردانان، اقتباس‌ها و منابع آن‌ها می‌پردازد.

قاتل هیلساید: شیطان در لباس مبدل

کارگردان: الکسا دانر

سال ساخت: ۲۰۲۲

اعمال آدم همیشه دنبال آدم می‌روند. هرقدر هم کسی بخواهد از کار‌هایی که کرده و تاثیرات مخربی که روی زندگی دیگران داشته دوری کند و خیال کند که نتیجه اعمالش دور از او باقی می‌ماند، کسانی هستند که واقعیت را فراموش نمی‌کنند. «قاتل هیلساید» درباره قاتلی سریالی به نام کنت بیانچی است که فکر نمی‎کرد بابت کارهایش محاکمه شود. ویدئو‌های به جای مانده از ماه‌های منتهی به دستگیری وی در این مستند استفاده شده که روانشناسی جالبی نه صرفا از ذهن یک قاتل زنجیره‌ای، بلکه از ذهن آدمی است که خود را محق به انجام هر کاری می‌داند، اما ذهن بسته و دیکتاتورمآبش اجازه نمی‌دهد بفهمد که بالاخره کابوس مجازات به سراغش می‌آید.