این بازیگران معروف از تماشای فیلم های خود وحشت دارند!+تصاویر
تاریخ انتشار: ۲۲ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۹۱۸۱۷۴
برخی از بازیگران هستند که تمایلی به دیدن فیلم های خود ندارند.
به گزارش برنا؛ شاید فکر کنید که بازیگران؛ فیلم بازی می کنند و عاشق این هستند که نتیجه کار خود را ببینند اما جالب است بدانید که این موضوع برای بسیاری از آن ها عادی شده است. عده ای از آن ها اصلا فیلم های خود را دنبال نمی کنند و شاید اکثرا فیلم هایی که در آن بازی کرده اند را ندیده باشند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
شاید باورتان نشود اما آنجلینا جولی که این همه طرفدار دارد تا او را در فیلم ها ببینند؛ هم خودش فیلم هایش را نگاه نمی کند و عقیده دارد که من بیشتر پروسه بازیگری را دوست دارم تا این که به تماشای فیلم هایم بپردازم و هرگز عاشق فیلم نگاه کردن مخصوصاً فیلم های خودم نیستم.
اندرو گارفیلداین بازیگر مشهور در مصاحبه ای در هالیوود گفت:من تا به حال فیلم خودم را ندیده ام و سعی هم نمی کنم که این کار را انجام دهم و احساس می کنم ترس ها و نگرانی هایی که در مورد دیدن خودم در قاب تلویزیون دارم؛ ذهن مرا به هم می ریزد و نمی خواهم از چیزی که انجام می دهم باخبر باشم و نتیجه آن را مشاهده کنم.
جرد جوزف لتواین بازیگر مشهور هم در مصاحبه اش به خاطر ندیدن فیلم هایش گفت:این که تجربه داشته باشم و در یک فیلم حضور پیدا کنم، برایم بسیار افتخار آمیز است اما هرگز قصد ندارم که بخواهم فیلم هایم را تماشا کنم و خیلی از تصویر خودم داخل قاب تلویزیون لذت نمی برم. البته شاید گاهی اوقات به خاطر سرگرمی این کار را انجام داده باشم اما اکثراً فیلم های خودم را نگاه نمی کنم.
جولیان مورجولیان یکی از افرادی است که بیشتر علاقه مند به بازیگری است تا اینکه بخواهد کارگردانی کند. او در این باره گفته هیچ کدام از فیلم های خودم را تا به حال ندیده ام و نمی توانم یک جا بنشینم و تصویر خودم را تماشا کنم. انجام این کار اصلا برایم جذاب نیست. شاید برای تان تعجب برانگیز باشد اما من هرگز این کار را انجام نداده ام.
نیکول کیدمننیکول کیدمن هم پذیرفته است که خودش را در فیلمش تماشا نکند. او احساس می کند که از لحاظ احساسی به هم می ریزد. او در این باره می گوید:من هرگز فیلم های خودم را نمی بینم و از این بابت به خودم افتخار می کنم. فیلم های همسر و همکارانم را با لذت تماشا می کنم اما اگر خودم در فیلم باشم، تقریباً غیر ممکن است که بخواهم آن را تماشا کنم، زیرا از لحاظ احساسی خیلی با شخصیت خودم داخل فیلم همزاد پنداری می کنم و به هم می ریزم.
مگان فاکسمگان هم یکی دیگر از بازیگرانی است که تصویر خودش را داخل قاب تلویزیون تماشا نمی کند. او انجام این کار را عاملی برای ایجاد حس ناامنی در خودش می داند و در این باره گفته است که حتی عکس های خودم را هم خیلی زیاد نگاه نمی کنم. انجام این کار باعث استرس و اضطراب می شود و احساس ناامنی را به من القا می کند.
جانی دپجانی دپ یکی دیگر از بازیگران جذابی است که خودش را در فیلم ها نگاه نمی کند و در این باره می گوید:زمانی که فیلم را تمام می کنم دیگر آن فیلم به من هیچ ربطی ندارد و تا جایی که می توانم از آن دوری می کنم و هرگز خودم را در فیلم تماشا نمی کنم. چندین سال پیش این تصمیم را گرفتم و احساس کردم که حال بهتری به من می دهد و در نتیجه برای همیشه به آن پایبند ماندم تا به احساساتم آسیب وارد نشود.
واکین فینیکساین بازیگر معروف هالیوودی هم جزء افرادی است که به دیدن خودش در صفحه تلویزیون علاقه زیادی ندارد و در این باره گفته است:زمانی که خودم را در فیلم ها تماشا می کنم، احساس خطر زیادی به من دست می دهد و اصلاً از انجام این کار لذت نمی برم و هرگز نمی خواهم خودم را ببینم. شاید بخواهم برای چند ثانیه به خاطر حس کنجکاوی خودم را ببینم اما خیلی زود فیلم را قطع می کنم، زیرا می دانم که تاثیر منفی روی کار های آینده ام دارد.
هریسون فوردهریسون هم یکی دیگر از افرادی است که بهترین فیلم ها را در تاریخ هالیوود بازی کرده اما پذیرفته که هرگز فیلم هایش را نبیند و تاثیر منفی از آن ها نداشته باشد.
جسی آیزنبرگجسی هم فیلم های بسیار معروفی در هالیوود بازی کرده است و از این بابت یکی از جذاب ترین ها و بهترین ها است؛ اما خودش اعلام کرده که من در طول فیلم خیلی به بازی خودم دقت می کنم اما بعد از اینکه فیلم بیرون می آید، خودم را نگاه نمی کنم و نمی توانم اصلاً چهره خودم را داخل تلویزیون ببینم. تنها باری که این کار را انجام دادم، چندین سال پیش بود که خیلی از آن زمان می گذرد.
انتهای پیام
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: بازی آنجلینا جولی هالیوود تلویزیون ذهن مصاحبه بازیگر کار را انجام انجام این کار فیلم های خود فیلم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۹۱۸۱۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روزگار متفاوت زنان اراکی
روزنامه شرق نوشت: دیدار تیمهای آلومینیوم اراک و پرسپولیس عصر روز گذشته در شرایطی به میزبانی اراکیها برگزار شد که خبری از حضور تماشاگران زن در این ورزشگاه نبود. اراک که از ابتدای فصل تا پیش از این دیدار یکی از شهرهای همیشه در صحنه برای ورود زنان به ورزشگاه بود، جدیدا با محدودیتهایی همراه شده است. این محدودیت مربوط به نامه چند روز قبل سازمان لیگ است که به طور رسمی عنوان کرده بود تا زمان برطرفشدن نواقص «زیرساخت»، اجازه ورود زنان اراکی به ورزشگاه داده نمیشود.
از آنجا که پیشازاین، «زیرساخت» کاربردهای متفاوتی در این بحث پیدا کرده، بدیهی است که این مورد نمیتواند توجیهکننده واردنشدن زنان به ورزشگاه در اراک باشد. به نظر میرسد اصل داستان مربوط به اتفاقی است که در دیدار آلومینیوم اراک با استقلال در چارچوب رقابتهای لیگ برتر رخ داد؛ دیداری که با برتری استقلالیها به پایان رسید؛ ولی در انتهایش با ورود یک جیمیجامپ خانم و رفتن به سمت کاپیتان استقلال همراه شد. آن صحنه، بهویژه در آغوش کشیدن چندثانیهای سیدحسین حسینی، باعث شد تا جنجال جدیدی شکل بگیرد.
کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال هم سریعا دست به کار شد و کاپیتان استقلال را ۳۰۰ میلیون تومان جریمه و سپس او را از همراهی تیمش در یک دیدار هم محروم کرد. از آنجا که حساسیتهای بهوجودآمده در این بخش زیاد شد، سازمان لیگ هم دست به کار شده و اجازه ورود مجدد زنان اراکی به ورزشگاه برای تماشای بازی را نداده است؛ پس بعید است که زیرساختی که از ابتدای فصل تا به الان مشکلی برای حضور زنان نداشته، یکباره در عرض چند روز دچار اشکال شود و مانع از حضور زنان شود.
محرومیت زنان اراکی از تماشای بازی روز گذشته در شرایطی رقم خورده که سازمان لیگ در اقدامی بحثبرانگیز، زنان تبریزی را هم مجددا از ورود به ورزشگاه و دوباره به بهانه مهیانبودن زیرساخت محروم کرده است. این اتفاق در حالی رخ داده که کلا زنان تبریزی در این فصل فقط یک بازی توانستهاند برای تماشای بازی تیمشان به ورزشگاه بروند و از ابتدا تا به الان از این امر محروم بودهاند. اگرچه هنوز دلیل چندان مشخصی برای این تصمیم در تبریز عنوان نشده؛ ولی محرومیت زنان اراکی بحثهای متعددی را در پی داشته است.
بحث اصلی دراینمیان این است که آیا اصولا ورود یک جیمیجامپ به زمین مسابقه باید با محرومیت کلی تماشاگران همراه باشد یا خیر؟ بر کسی پوشیده نیست که فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا با ارسال نامههایی به فدراسیون فوتبال ایران خواستار حضور زنان در ورزشگاه شدند. این دو نهاد تأکید کردهاند که نه برای بازیهای تیم ملی؛ بلکه برای همه بازیهای لیگ برتر، حضور زنان در ورزشگاه الزامی است. امری که اگرچه ابتدا به صورت گزینشی رقم خورد؛ ولی رفتهرفته با پیشتازی چند شهر به سمت بلیتفروشی هم رفت و زنان علاقهمند به فوتبال توانستند بعد از سالها، به طور رسمی به ورزشگاه بروند.
فدراسیون فوتبال ایران در این مسیر به صورت قطرهچکانی عمل کرد و رفتهرفته تعداد ورزشگاههایی را که زنان میتوانستند در آن برای تماشای بازی بروند، بیشتر کرد. البته شهرهای اصلی ازجمله تهران، اصفهان و تبریز از این مقوله جدا ماندند که بعدها با پافشاری بیشتر کنفدراسیون فوتبال آسیا، ورزشگاه آزادی هم به فهرست ورزشگاههایی که زنان میتوانند برای تماشای بازیهای لیگ برتر به آن بروند، اضافه شد. گو اینکه محل استقرار زنان در این ورزشگاه به قدری نامناسب است که شأن حضور این قشرِ علاقهمند هرگز رعایت نشده است. درباره دو کلانشهر دیگر هم که ممنوعیتها به قوت خود باقی است؛ در تبریز که دوباره ورود زنان به ورزشگاه ممنوع شده و در اصفهان که کلا اجازه ورود به آنها برای تماشای بازیهای لیگ برتر داده نشده است.
به غیر از این مورد، در چند شهر دیگر ازجمله همین اراک، از ابتدای فصل تاکنون زنان علاقهمند به فوتبال بدون هیچ مشکلی به ورزشگاه میرفتند که این مورد هم بهتازگی با محدودیتهایی همراه شده است. مشخص نیست ممنوعیتی که گریبان زنان علاقهمند به فوتبال در اراک را گرفته، چه زمانی برداشته شود؛ ولی این پرسش ذهن بسیاری را درگیر کرده که چطور، با فرض انجام یک اشتباه از سوی یک فرد، تنبیهی گروهی در نظر گرفته میشود که مانع از حضور دیگر زنان اراکی در ورزشگاه میشود؟ آیا در این زمینه نمیشد برخورد بهتری با زنان شود و آنها را در این برهه از علاقهای که به حضور در ورزشگاه نشان داده بودند، منع نکرد؟ آنهم در شرایطی که برای مسائلی بحثبرانگیزتر که در ذهن مردم تأثیر بسیار عمیقتری دارد، برخورد متفاوتی شده است.
ضمن اینکه این مورد با توجه به حساسیتهایی که پیشازاین از سوی نهادهای بینالمللی فوتبال نشان داده شده، اهمیت وافری دارد و میتواند منجر به آماتورشدن لیگ فوتبال ایران شود. ابتدای همین فصل بود که انتشار نامهای از مسئولان سازمان لیگ نشان داد در صورت راهنیافتن زنان به ورزشگاه، ایافسی این اختیار را دارد تا مسابقات لیگ ایران را بیاعتبار جلوه داده و حتی مشکلاتی برای تیم ملی در پی داشته باشد. آیا بهتر نیست قبل از رسیدن به آن مرحله، مسئولان تصمیم مناسبی در این موارد اتخاذ کنند؟