به نقل از «فارس»

افزایش ظرفیت پزشکی زمینه ارتقای گردشگری سلامت را تقویت می‌کند

تاریخ انتشار: ۲۹ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۹۳۷۶۹۳

محمد وحیدی نماینده مردم بجنورد در مجلس در گفت‌وگو با خبرنگار سلامت خبرگزاری فارس، در خصوص وضعیت نامناسب تعداد پزشک در کشور و ناعدالتی موجود در توزیع پزشک گفت:در فرایند آموزش پزشکی در کشور باید توجه کنیم پزشک را برای کجا تعلیم می‌دهیم،اگر پزشکان ما برای تمامی مناطق کشور هستند ما باید توزیع پزشک را صحیح مدیریت کنیم،اگر قرار است سهمیه پزشکی اختصاص دهیم باید اولویت را برای مناطقی بگذاریم که دچار کمبود پزشک هستند،یا اینکه پزشک با اخذ تعهد از سایر مناطق در آن مناطق مورد نیاز به کارگیری شوند،در برخی مناطق تراکم پزشک را شاهد هستیم و دنبال آن کاهش درامد پزشک،اما دربرخی مناطق هم خدمات پزشکی ارائه نمی‌شود چون پزشکان ما حاضر نیستند به دلیل شرایط کم برخورداری آن مناطق در آن جا به فعالیت بپردازند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: از سوی دیگر باتوجه به شرایط کشور اینکه در روند فرایند آموزش پزشکی و جذب پزشک اقدامات لازم را برای تبدیل کشور به قطب گردشگری درمانی انجام دهیم امر بسیار مهمی می‌باشد،درواقع ما در کشور این ظرفیت را داریم،پس باید این ظرفیت را در مناطق مختلف تقویت کنیم،برای مثال در استان خراسان شمالی همسایه کشور ترکمنستان هستیم،این زمینه باید ایجاد شود که مسافرین ترکمنستان با پرواز به راحتی به بجنورد سفر کرده و خدمات درمانی دریافت کنند،با ایجاد این شرایط لازم پزشک هم درآمد مناسب دریافت می‌کند و در منطقه مورد نیاز به فعالیت پزشکی می‌پردازد،در مشهد مقدس هم این رویکرد وجود دارد،از خیلی از کشور های عربی برای دریافت خدمات درمانی به مشهد سفر می‌کنند.

نماینده مردم بجنورد عنوان کرد:آمار ورودی پزشکی ما باید با میزان کیفیت پزشکی هم همراه باشد، یعنی اگر قرار است ظرفیت پزشکی ما افزایش پیدا کند باید به گونه ای اقدام شود که به کیفیت پزشکی آسیب وارد نشود،اینکه صرفا پزشک تعلیم دهیم و سپس پزشک به کشور های دیگر مهاجرت کند به این معنا است که ما برای دیگران پزشک تعلیم می‌دهیم بدون اینکه خودمان از ظرفیت آن ها سود ببریم،نمی‌توان صرفا با نگاه اشتغال به حوزه پزشکی نگاه کرد،بلکه افزایش کیفیت سلامت و بهداشت مردم هم موضوع حائز اهمیتی می‌باشد.

این عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی بیان کرد:در حوزه افزایش ظرفیت نیز باید به به این مهم توجه کنیم که اکنون بیمارستان های آموزشی ما ظرفیت بیش از این را دارد یا خیر؟در برخی موارد ۱۰۰ دانشجو در یک کلاس در حال تعلیم هستند،کار عملی این دانشجویان با چه کیفیتی انجام می‌شود؟اگر قرار است ظرفیت افزایش دهیم پس به فرایند جذب دستیاری در دانشگاه های علوم پزشکی به صورت هیات علمی و یا پژوهشی یا آزمایشگاهی هم توجه کنیم،سهمیه دستاری در برخی دانشگاه ها تکمیل نمی‌شود و در برخی رشته ها استقبال از این حوزه کاهش پیدا کرده است،چون فرد این احساس را دارد که بازار کار خوبی برای دستیاری وجود ندارد، عملا یا خود را از سیستم پزشکی خارج می‌کند و به شغل دیگری میپردازد یا از کشور خارج می‌شود،دلیل این وضعیت هم عدم توجه به لزوم توازن میان آموزش پزشکی و مدیریت حوزه درمان است.

وحیدی بیان کرد:ما باید میان حوزه بهداشت و حوزه درمان  ایجاد تناسب کنیم،دولت گذشته به حوزه درمانی به نسبت حوزه بهداشت توجه بیشتری داشت،یعنی توجه به حوزه بهداشت و پزشک خانواده کمتر بود،اگرچه تقویت حوزه درمان در بحث های تخصصی تا حدی بسیار مهم و ارزشمند است،اما اگر صرفا به توسعه حوزه درمان پرداخته شود هزینه بر خواهد بود،باید توجه کنیم که هزینه مردم در حوزه درمان ناشی از عدم توجه به رعایت بهداشت در گذشته است،یعنی به جای اینکه افراد را در مناطق مختلف از سنین پایینتر در حوزه بهداشت و سلامت تعلیم دهیم مجبور شده‌ایم صرفا در سنین میان‌سالی و بزرگسالی در حوزه های درمان هزینه کنیم که هزینه درمان معمولا خیلی بیشتر می‌باشد.

وی ادامه داد:ظرفیت پزشکان جمهوری اسلامی ایران ظرفیت بسیار بالایی است،نخبگان بسیار خوبی در حوزه پزشکی داریم،بهترین و برجسته ترین افراد جذب شده در دانشگاه ها در رشته های پزشکی هستند و این مهم برای آینده کشور باید یک فرصت جهشی ایجاد کند نه اینکه از ظرفیت کشور ما دیگر کشور ها بهره‌ببرند،بهره‌بردن دیگر کشور ها از حوزه پزشکی ما باید در حوزه سرزمینی خودمان باشد،حتی اگر قرار است پزشکی اعزام شود اعزام پزشک در قالب قرار داد بین المللی انجام شود،یعنی در قالب قرار دادی معین،با زمان و با حقوق مشخص باشد،به گونه ای که سهم عوارض کشور از حقوق پزشک مشخص باشد،چرا که اهمیت ۱۲ سال تعلیم آموزش‌وپرورش و سپس دوره نخبگی و دانشگاه پزشکان ما هم باید مورد توجه باشد و به گونه ای نباشد که تعلیم نیرو با ما باشد و بهره‌وری با دیگران.

انتهای پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: پزشکی پزشک درمان آموزش اگر قرار حوزه بهداشت حوزه درمان توجه کنیم کشور ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۹۳۷۶۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیا برنامه سلامت خانواده قوی تر از پزشک خانواده است

به گزارش خبرنگار مهر، اجرای برنامه سلامت خانواده و نظام ارجاع، از سال گذشته با ۵۹ شهر کلید خورد و در ادامه بر تعداد شهرهای تحت پوشش برنامه افزوده شد.

این برنامه که وزارت بهداشت اصرار زیادی بر اجرای آن دارد، تا حدود زیادی شبیه برنامه پزشک خانواده است که گفته می‌شود برنامه سلامت خانواده جایگزین آن شده است. اما، روند اجرای برنامه سلامت خانواده در شهرهایی که کلید خورده است، نشان می‌دهد که تفاوت چندانی با برنامه پزشک خانواده ندارد. با این تفاوت که تغییراتی در ترکیب تیم مراقب سلامت به وجود آمده است.

حسین فرشیدی معاون بهداشت وزارت بهداشت، در دفاع از برنامه سلامت خانواده و نظام ارجاع؛ معتقد است که با توجه به اهمیت مراقبت‌های بهداشتی اولیه PHC و آثار ارزشمند آن، دولت سیزدهم و وزارت بهداشت به دنبال توسعه این مدل هستند و با توجه به عدم پوشش مناسب خدمات سلامت خانواده در سطح شهرها، طرح پزشک خانواده در شهرها برای ما اهمیت دارد و متأسفانه پزشکان ما کوریکولوم درسی مناسب در این زمینه با محتوای آموزشی لازم را نداشته‌اند. لذا بهتر است مراقبان سلامت را از کارشناسان حوزه پرستاری یا مامایی در مراکز شهری داشته باشیم که بعد از دو سال طرح، آن گونه که پزشکان برنامه‌ریزی می‌کنند، قصد خداحافظی و رفتن به دوره تخصص را نداشته باشند و چنین افرادی، مسئول پیگیری و درمان ساکنان شهرها خواهند بود و followup را در حوزه درمان نیز به عهده خواهند داشت.

وزارت بهداشت مدعی است که اساس برنامه سلامت خانواده، بر این نکته قرار گرفته که هر شهروند ایرانی یک مراقب سلامت و هر خانم ایرانی نیز یک مامای مراقب داشته باشد و هر شهروند و خانواده‌اش، علاوه بر مراقب سلامت سطح اول، یک پزشک خانواده نیز داشته باشند که در صورت نیاز ارجاع به وی انجام شود و در صورت نیاز به سطوح بالاتر ارجاع داده و پیگیری‌ها صورت می‌گیرد.

در این طرح، مراقب سلامت به عنوان رکن اصلی است که می‌تواند کارشناس بهداشت یا پرستاری باشد و باید یک کارشناس مامایی نیز در ازای هر بلوک ۳۰۰۰ نفره در نظر گرفته شود و رکن دیگر این برنامه، یک پزشک خانواده با حداقل مدرک پزشکی عمومی و گذراندن آموزش‌های لازم است و در مرکز جامع سلامت دندانپزشک، کارشناسان ناظر، کارشناس سلامت روان، کارشناس تغذیه و دیگر حرفه‌های مورد نیاز نیز حضور دارند.

در سطوح اولیه ارائه خدمات سلامت، پایگاه‌های سلامت خانواده را خواهیم داشت و سپس با ظرفیت ۴ بلوک از چنین زیرمجموعه‌هایی؛ مرکز خدمات جامعه سلامت را داریم که در آن خدمات تجمیع می‌شوند و تعداد ۴۰ تا ۸۰ هزار نفر را پوشش می‌دهند و در این سطح کارشناسان بهداشت محیط، بهداشت حرفه‌ای و مدیریت سلامت هم جزو برنامه هستند.

منتقدان چه می‌گویند

محمدجواد کبیر عضو شورای آینده‌نگاری، نظریه‌پردازی و رصد کلان سلامت، با عنوان این مطلب که حدود ۶۳ درصد بیمه شدگان کشور تحت پوشش تأمین اجتماعی هستند، گفت: اجرای یکپارچه این طرح به نظر می‌رسد که قابل تحقق نباشد زیرا بیمه شدگان همگانی بیمه سلامت به خوبی قابل پوشش هستند، اما بیمه تأمین اجتماعی تکلیفش روشن نیست.

وی افزود: اگر به نظام ارائه خدمت در PHC توجه کنیم، به نقش عوامل محیطی مانند سالم‌سازی آب و…، نیز پرداخته می‌شد که در شهرها قابلیت اجرا ندارد. همچنین اگر بخواهیم بر خانواده متمرکز شویم؛ باید در شهرها به اختیارات و خواسته‌های مردم هم با توجه به گستردگی انتخاب‌های آنان در مقایسه با روستا توجه کنیم.

امیدوار رضایی عضو پیوسته فرهنگستان و عضو شورای آینده‌نگاری نیز گفت: در نظام جمهوری اسلامی باید همه اقدامات و برنامه‌ها بر اساس سیاست‌های کلی نظام باشد و از ابلاغ سیاست‌های کلی سلامت ۱۰ سال می‌گذرد و در مجمع تشخیص مصلحت روی آن کار شده و در بند ۷ این سیاست‌های کلی آمده است که قانون به صورت مصوبات مجلس یا لوایح وزارتی باید زیربنای اصلی هر برنامه‌ای باشد که تاکنون در برنامه سلامت خانواده این نکته دیده نشده است.

حسین ملک افضلی عضو پیوسته فرهنگستان و عضو شورای آینده‌نگاری، نظریه‌پردازی و رصد کلان سلامت گفت: باید در شهرها با توجه به سطح بالای تحصیلات مردم، برنامه را به جای مراقب محور بودن، در قالب پزشک محور بودن طراحی کنیم؛ زیرا پزشکان جایگاه والایی برای جلب اعتماد مردم در اجرای این برنامه دارند و مراقبان سلامت زیر نظر پزشکان فعالیت کنند.

وی افزود: پیشنهاد بنده تکمیل کار کارشناسی با کمک خبرگان این عرصه و داشتن صبر لازم قبل از آغاز عجولانه برنامه فعلی است که منابع را به‌هدر خواهد داد و این برنامه قرار نیست تمام مشکلات حوزه سلامت یا PHC را حل کند و باید منابع مالی و انسانی آن تأمین شود و در نگاه حداکثری باید مشکلات انباشته PHC در سنوات گذشته را با کمک آن حل کرد.

فاطمه درخشانی عضو پیوسته و عضو شورای آینده‌نگاری، نظریه‌پردازی و رصد کلان سلامت در بیان دیدگاه خود گفت: در این طرح به بحث پرداخت بیمه‌ها در مقایسه با دوره‌های گذشته که پزشک خانواده را اجرا می‌کردیم، کمتر توجه شده است.

وی افزود: در اجرای طرح پزشک خانواده در تجربه‌ای که ما داشتیم، مردم به پزشک عمومی اعتماد کافی نداشتند. اکنون که قرار است مراقب سلامت با مدرک کارشناسی، مسئولیت این برنامه را داشته باشد، باید ببینیم اعتماد مردم تا چه حد است.

کد خبر 6087494 حبیب احسنی پور