دیپلماسی انرژی| تبادل برق ایران و ترکمنستان در دستور کار دولت/دروازه صنعت برق کشور به اورآسیا باز میشود
تاریخ انتشار: ۴ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۹۸۳۱۷۴
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس، فعال شدن دیپلماسی انرژی در دولت سیزدهم، حرکت در یکی از صحیحترین مسیرهای توسعه کشور مبتنی بر انرژی را نوید میدهد. موقعیت ژئوپلتیک کشور به همراه منابع ارزنده انرژی در دنیا همواره این ظرفیت را برای کشور ایجاد کرده که تبدیل به یکی از قطبهای تولید و ترانزیت حاملهای انرژی در منطقه تبدیل شده و از این مسیر قدرت ارزندهای را برای بازیگری در عرضه بینالملل به دست آورد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در همین راستا، غفلت متولیان حوزه انرژی در دولتهای گذشته نسبت به فعالسازی ظرفیتهای دیپلماسی انرژی سبب شده تا فرصتهای بسیاری در این زمینه از دست رفته و اندکی از فرصت ارزشمند موجود از دست برود. با این وجود، فعالیت ماههای ابتدایی دولت سیزدهم با تمرکز بر توسعه دیپلماسی انرژی مبتنی بر اولویت کشورهای منطقه بیانگر تغییر ریل سیاستگذاری به سمت مسیر تعامل حداکثری حوزه انرژی با کشورهای همسایه است.
با وجود اهمیت دیپلماسی انرژی، خبرگزاری فارس با تشریح و تبیین محورهای اساسی این حوزه در قالب پرونده « دیپلماسی انرژی» به بررسی دقیق ظرفیت کشور و فرصتهای پیش روی توسعه دیپلماسی با اولویت کشورهای منطقه میپردازند.
*آخرین جزئیات از وضعیت شبکه برق ترکمنستان
بر همین اساس، یکی از اصلیترین مقصدهای توسعه روابط دیپلماسی اقتصادی با اولویت دیپلماسی انرژی، همسایه شمال شرقی کشور یعنی ترکمنستان است.
کشور ترکمنستان با جمعیتی بالغ بر 6 میلیون نفر در شمال شرقی ایران واقع شده و اشتراکات فرهنگی و اعتقادی بسیاری میان مردم ایران و ترکمنستان برقرار است. ذخایر عظیم گاز طبیعی این کشور را به جمهوری گاز معروف کرده اس و در حال حاضر ترکمنستان با تولید سالانه نزدیک به 70 میلیارد متر مکعب دوازدهمین تولیدکننده برتر گاز دنیا تلقی میشوند و از سوی دیگر از منظر ذخایر گازی رتبه چهارم تولید گاز دنیا را در اختیار دارند.
حاملهای انرژی ترکمنستان تنها به گاز طبیعی منتهی نشده و اوضاع این کشور در حوزه برق نیز اوضاع مساعدی نسبت به جمعیت این کشور را داراست. بر اساس آخرین گزارشات منتشر شده از شرایط برق ترکمنستان، این کشور با توان اسمی نیروگاهی 7 هزار مگاواتی بیشتر از 99 درصد جمعیت شهری و روستایی خود را برای دسترسی به برق پوشش میدهد.
در همین راستا نزدیک به 100 درصد از برق ترکمنستان از ذخایر فسیلی نظیر گاز طبیعی تامین میشود و کمتر از 2 مگاوات از ظرفیت نصب شده برق این کشور نیز وابسته به نیروگاههای برقابی واقع در سدها است.
علاوه بر این 31.8 درصد از برق کشور ترکمنستان برای تامین نیاز حوزه کشاروزی، 36 درصد از برق برای بهش صنعتی، 2.6 درصد برای حوزه حمل و نقل و 21.6 درصد باقیمانده از برق ترکمنستان نیز برای تامین مصارف خانگی ترکمنها مورد استفاده قرار میگیرد.
*بازی برد-برد اتصال شبکه برق ایران و ترکمنستان
با توجه به وضعیت شبکه برق ایران و ترکمنستان، تبادل برق میان دو کشور میتواند به شروع یک بازی برد-برد تبدیل شود. بر همین اساس، در شرایطی که شبکه برق دو کشور به یک دیگر متصل شود، بخش قابل توجهی از مشکلات هر کشور بسته به توان شبکه طرف مقابل قابل حل است.
واکاوی این مسئله به موضوع اختلاف اوج بار وابسته است. در حقیقت اقلیم متفاوت دو کشور به واسط قرارگیری در مدار متفاوت و همچنین اختلاف ساعت موجود سبب میشود تا زمان نیاز به تامین اوج بار متفاوت باشد. همین موضوع عامل میشود تا زمانی که کشور ترکمنستان به برق نیاز دارد، این برق را از شبکه نزدیک به 90 هزار مگاواتی کشور تامین کند و از سوی دیگر زمانیکه ایران به برق احتیاج دارد، مازاد ظرفیت 7 هزار مگاواتی طرف ترکمنستان برای تبادل در اختیار شبکه برق کشور قرار گیرد. این بازی برد-برد اقتصادی میتواند 2 کشور را برای تامین نیاز به برق در ساعات اوج بار بدون اضافه کردن زیرساخت تولید برق یاری کند.
به گزارش فارس، تامین نیاز برق در اوج بار متفاوت 2 کشور تنها یکی از مزایای بیشمار اتصال شبکه برق ایران و ترکمنستان تلقی میشود. در حقیقت با توجه به این که کشور ترکمنستان علاوه بر همسایگان مشترک با ایران یعنی افغانستان، با ازبکستان و قزاقستان نیز هم مرز است، اتصال شبکه برق بین ایران و این کشور میتواند مقدمات اتصال شبکه برق کشور به کشورهای منطقه اورآسیا یعنی ازبکستان و قزاقستان را نیز مهیا کند. به معنای دیگر ترکمنستان میتواند دروازه صنعت برق ایران برای ورود به بازار اورآسیا تلقی شود.
*تماس تلفنی 2 وزیر در جهت توسعه دیپلماسی انرژی
با توجه به اهمیت روزافزون توسعه دیپلماسی حوزه انرژی به خصوص در بخش برق با کشور ترکمنستان، روز گذشته وزیر نیرو طی تماس تلفنی با معاون نخست وزیر در امور عمرانی، انرژی و آب و برق ترکمنستان، درخصوص همکاریهای دو جانبه در حوزه برق بحث و تبادل نظر کردند.
در مذاکره تلفنی علی اکبر محرابیان وزیر نیرو با چاریمراد پورچکوف معاون نخست وزیر در امور عمرانی، انرژی و آب و برق ترکمنستان، طرفین با تاکید بر حسن روابط مفید دو کشور در حوزه برق، راههای توسعه بیشاز پیش همکاریهای برقی در زمینه تبادل انرژی الکتریکی، صدور خدمات فنی و مهندسی کالاهای برقی ایرانی به ترکمنستان و همچنین توسعه اتصالات شبکههای برق دو کشور به یکدیگر را بررسی و مورد تاکید قرار دادند.
در این مذاکره تلفنی، طرفین ضمن با اهمیت دانستن راههای جدید همکاری ناشی از اراده و اقدامات دولت جدید مستقر در ایران و تاکید بر لزوم اجرایی کردن توافقات مهم روسای جمهور دو کشور در جریان اجلاس سران سازمان همکاریهای اقتصادی شانگهای در تاجیکستان و همچنین اجلاس سران سازمان همکاریهای اقتصادی در ترکمنستان اظهار امیدواری کردند که در جریان دیدارهای حضوری قریب الوقوع با یکدیگر، تصمیمات مزبور را نهایی و مقدمات اجرای آن را فراهم کنند.
*کریدور تبادل برق ایران و ترکمنستان در دستور کار قرار گیرد
به گزارش فارس، رابطه خوب صنعت برق ایران و ترکمنستان مربوط به حال حاضر نیست و سالهای گذشته نیز این رابطه خوب وجود داشته است. بر این اساس، به استناد اخبار رسانههای ترکمنستان در سال 1385، بیشتر از 55 درصد برق صادر شده توسط ترکمنها به مقصد ایران بوده است.
همچنین در گذشته طرح خط انتقال برق 400 کیلوولت مرو-مشهد یکی از طرحهای مهمی بوده که زمینه اتصال کریدوری شبکه برق ایران و ترکمنستان را مهیا میکردهاست. بر اساس اظهارات معاون رئیس جمهور ترکمنستان در جلسه هیات دولت این کشور قرار بود در 2 سایت خط انتقال برق 150 کیلومتری از نیروگاه برق «مرو» ترکمنستان تا شهر سرخس و سپس نیز از سرخش تا مرز ایران خط انتقال برق 15 کیلومتری به ظرفیت 400 کیلووات احداث شود.
بر این اساس توسعه خط مذکور میتواند مقدمه مذکرات کنونی دولت ایران و ترکمنستان برای توسعه شبکه برق تلقی شده و زمینه کسب منفعت از دیپلماسی فعال انرژی را برای 2 طرف مهیا کند.
انتهای پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: دیپلماسی انرژی ایران و ترکمنستان توسعه دیپلماسی انرژی دیپلماسی انرژی اتصال شبکه برق بازی برد برد شبکه برق ترکمنستان مرو مشهد اورآسیا دروازه اورآسیا شبکه برق ایران و ترکمنستان توسعه دیپلماسی کشور ترکمنستان دیپلماسی انرژی اتصال شبکه برق برق ترکمنستان برق کشور دو کشور اوج بار
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۹۸۳۱۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پشت پرده فعالشدن دیپلماسی آفریقاییِ ایران چیست؟
فرارو- جمعه گذشته تهران میزبان دومین "اجلاس بین المللی ایران و آفریقا" بود. نشستی که با حضور مقامهای ارشد بیش از ۳۰ کشور آفریقایی به ویژه وزرای اقتصاد برگزار شد. بسیاری از تحلیلگران معتقدند که این قبیل نشستها میتوانند مقدمهای برای وقوع تغییرات مثبت در روابط خارجی و به طور خاص دیپلماسی اقتصادی باشند.
به گزارش فرارو؛ در این راستا، یکی از نکاتی که چندین سال است از سوی کارشناسان مسائل راهبردی و تحلیلگران به عنوان نقدی به سیاست خارجی ایران مطرح شده، غافل شدن از برخی حوزههای جغرافیایی در عرصه سیاست خارجی و صرفا تمرکز بر برخی مناطق و کشورهای خاص است. موضوعی که در برخی موارد در بزنگاههای تاریخی موجب وارد آمدن آسیبها و خساراتی شده است.
با این همه، دولت سیزهم از زمان آغاز به کار خود در سال ۱۴۰۰، تمرکز ویژهای بر توسعه روابط با مناطق مغفول در حوزه سیاست خارجی ایران معطوف کرده است. ابراهیم رئیسی در دو نوبت در قالب تورهایی به کشورهای آفریقایی سفر انجام داده و توسعه روابط با آفریقاییها را یکی از محورهای اصلی سیاست خارجی دولت سیزدهم توصیف کرده است.
معادلهای که در قالب نشست بین المللی اخیر ایران و آفریقا نیز نمودهای عینیتری گرفته است. با این همه، واقعیت این است که اقبال به توسعه روابط با کشورهای آفریقایی در شرایط حاضر، به طور خاص تحت تاثیر ۳ مولفه مهم و محوری است.
۱. بازارِ رو به رشد کشورهای آفریقاییقاره آفریقا جمعیتی بیش از یک میلیارد نفر را در خود جای داده و بسیاری از تحلیلگران اقتصادی بر این باورند که شاخصهای اقتصادی در شمار قابل ملاحظهای از کشورهای افریقایی رو به رشد بوده و پالس هاس مثبتی را در مورد آینده این دسته از کشورها به ویژه در حوزه اقتصادی مخابره میکنند.
در حقیقت، هم جمعیت این قاره چشمگیر است و هم درآمد خانوارها در آن رو به بهبود است. این دو مولفه در نوع خود کشورهای آفریقایی را به یک بازارِ هدف بسیار مناسب برای بسیاری از کشورهای جهان تبدیل میکنند. ایران نیز با توجه به ظرفیتهای صنعتی و تولیدی خود از این قاعده مستثنی نیست. میتواند کالاهای ساخت خود را که از کیفیت بین المللی برخوردارند و البته کشورهای آفریقایی میتوانند آنها را در مقایسه با نمونهای مشابه خارجی، با قیمت کمتری تهیه کنند، به آفریقا صادر کند.
موضوعی که هم برای ایران و هم ملل آفریقایی حامل نفع و سود است.
۲. کسب حمایت موثر سیاسی در عرصه بین المللیبلوک کشورهای آفریقایی از وزن قابل توجهی در نهادها و سازمانهای بین المللی برخوردارند. آفریقا چیزی در حدود ۵۴ کشور را در خود جای داده که آنها در جنبش عدم تعهد، گروه ۷۷، مجمع عمومی سازمان ملل متحد، و دیگر نهادهای بین المللی، بازیگران مهم و تاثیرگذاری هستند.
در این چهارچوب، ایران به واسطه توسعه پیوندهای سیاسی و اقتصادی خود با بلوک کشورهای آفریقایی میتواند روی کارتِ رایدهی آنها در نهادهای بین المللی حساب ویژهای باز کند. موضوعی که یک برگ برنده موثر به حساب میآید. این مساله به ویژه در بحبوحه تشدید تنشها و رقابتهای ژئوپلیتیک و ایدئولوژیک بین المللی، از ابعاد جدی تری نیز برخوردار میشود.
۳. توسعه نفوذ بینالمللی ایران در قالب یک قدرت منطقهایدر نهایت باید به این مساله نیز اشاره کرد که ایران در منطقه غرب آسیا یک قدرت قابل توجهِ منطقهای است. این کشور به عنوان یک قدرت منطقهای، طرح و برنامههایی برای توسعه نفوذ خود دارد. مسالهای که در عرصه روابط بین الملل برای هر بازیگر دیگری غیر از ایران نیز امری طبیعی محسوب میشود.
حال در این میان، اشتراکات تاریخی و فرهنگی ایران و برخی ملل آفریقایی و در عین حال وجود ظرفیتهای نرم فرهنگی نظیر حضور شیعیان در برخی کشورهای آفریقایی و یا مهاجرت تاریخی برخی اقوام ایرانی به کشورهای آفریقایی، بسترهای مناسبی را نیز برای توسعه نفوذ ایران در میان کشورهای آفریقایی ایجاد کرده اند.
بسترها و ظرفیتهایی که تاکنون مورد بی توجهی بوده اند و حال توجه به آن ها، یکی از الزاماتی است که با توجه به افزایش وزن و قدرت منطقهای و بین المللی ایران، از اهمیت بسیار زیادی برخودار میشوند. معادلهای که موجب شده تا بار دیگر قاره آفریقا مورد توجه تصمیم سازان حوزه سیاست خارجی ایران قرار گیرد.