به نقل از «خبرگزاری میزان»

افرادی که ادعا می‌کنند آینده را می‌بینند اما برای جیب مردم کیسه دوخته اند

تاریخ انتشار: ۴ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۹۸۳۵۴۶

دعانویسان و فالگیر‌ها ادعا می‌کنند از همه چیز باخبر هستند، اما در حقیقت تنها برای پول گدایی می‌کنند.

خبرگزاری میزان _ باشگاه خبرنگاران نوشت: نداشتن اعتماد به نفس و نبود آموزش کافی در مدارس باعث مراجعه افراد به فالگیر‌ها شده تا مشکلات آن‌ها را رفع کنند، اما بعضی مراجعه کنندگان به این فالگیر‌ها می‌گویند، نه تنها مشکل آن‌ها حل نشده بلکه پول‌های زیادی را هم از دست داده اند و از نظر روحی نیز آسیب دیده اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

پرستو گلستانی روانشناس، درمورد مراجعه افراد مختلف به رمال و دعانویس در هنگام بروز مشکل و سختی گفت: اینکه افرد در هنگام سختی‌ها و حل آن مشکل به چه کسانی مراجعه می‌کنند، بستگی به یادگیری آن‌ها در رابطه با مهارت توانایی حل مسئله دارد. آیا افراد مشکلات و مسائل را چیزی می‌دانند که از پس آن بر می‌آیند و اینکه در زندگی خود چقدر تاثیر گذار هستند بر فرایندی که در زندگی خود رخ می‌دهد، اثر مستقیم می‌گذارد.

آموزش در خانواده و مدارس مانع مراجعه به فالگیر

گلستانی توضیح داد: وقتی افراد از کودکی تحت آموزش والدین و مراحل آموزشی در مدارس و ... یاد نمی‌گیرند که به اندازه کافی خود را موثر بدانند در زندگی، سرنوشت و ساختن مسیر خود وهمچنین اگر این اعتماد به نفس و آموزش در فرد شکل نگرفته باشد باعث مراجعه به رمال و دعانویس خواهد شد.

عدم اعتماد به نفس یکی از دلایل مراجعه به فالگیر‌ها

او ادامه داد: افرادی که احساس درماندگی دارند در هنگام بروز مشکل، این باور را به خود ندارند که می‌توانند مشکل را حل کنند وحس می‌کنند باید توسط دعا یا رمالی مشکل را حل کنند که همان نگاه کودکانه‌ای است که در فرایند رشد در کودکی داشته اند وهمچنان تا بزرگسالی حفظ کرده اند. این باعث شده تا به رمال‌ها مراجعه کنند تا از غیب به آن‌ها خبر بدهند؛ این حالت جادویی بودن باعث می‌شود که اظطراب آن‌ها کاهش یابد.

افراد از کودکی باید یاد بگیرند که با زندگی واقعی روبه رو شوند و با آزمون و خطا و کمک گرفتن از آن با روش‌های حله مسئله آشنا شوند.

یکی از مهمترین دلایل مراجعه افراد به دعانویس یا رمال این است که وقتی که سطح اظطراب در هنگام مشکلات بالا می‌رود، باور‌های ناکارآمد که نمی‌تواند آن مشکل را حل کند فعال می‌شود و فرد به حداقل‌ها رضایت می‌دهد و به انسان‌ها و تخصص علمی اعتماد نمی‌کند و به موقعیتی که هیچ ملاکی برای ارزیابی آن وجود ندارد مراجعه می‌کند.

یکی از افرادی که برای حل مشکل خود به دعانویس مراجعه کرده بود گفت: بعد از حدود ۶ ماه که از زمان ازدواجم گذشت با مادر همسرم به مشکل خوردم که به پیشنهاد یکی از دوستانم به دعانویس مراجعه کردم که گفت باید در انباری خانه مدفوع سگ را قرار دهی تا مشکلت رفع شود.

بعد از چند مدت که مشکلم حل نشد، دوباره به همان دعا نویس مراجعه کردم که گفت، باید یک دعای قوی بنویسم که قیمت آن بالا است، اما حتما مشکلت رفع خواهد شد که آن هزینه را هم پرداختم، بعداز چند ماه نه تنها مشکلم حل نشد بلکه به دلیل بالا گرفتن اختلافات با همسرم و خانواده او طلاق گرفتم.

اطمینان نداشتن مردم به آینده مراجعه به فالگیر و رمال‌ها را افزایش می‌دهد

شریفی یزدی جامعه شناس، در مورد علت مراجعه افراد به دعانویس گفت: مطالعات نشان می‌دهد خانواده‌هایی که معتقد نیستند به رمالی و فالگیری روی می‌آورند. فرزندان چنین خانواده‌هایی گرایش بیشتری به این بخش از خرافه دارند. هرچه در جامعه مشکلات و آسیب‌های اجتماعی بیشتر باشد گرایش به خرافه افزایش می‌یابد و آسیب‌های فکری را در جامعه به وجود می‌آورد.

وقتی که مردم با مشکلات زیادی روبه رو می‌شوند برای آنکه مشکلات را حل کنند از روش‌های میانبر استفاده می‌کنند مثل فالگیر‌ها که می‌گویند آینده را پیشگویی کنند. زمانی که شما در جامعه‌ای زندگی می‌کنید که آینده آن جامعه برای اکثر مردم جامعه نا مشخص است افراد سعی می‌کنند از آینده خبر دار شوند، چون استرس دارند.

وی گفت: علت دیگر مراجعه افراد به دعانویس‌ها این است که در برخی از تریبون‌های رسمی شاهد شنیدن ندا‌هایی هستیم که برخی از افراد به رمالی و فالگیری معتقد هستند که در مردم هم تاثیر گذار است. از نظر جامعه شناسی رمالی و فالگیری در بین قشر مرفه و فشر کم سواد و کم درآمد جامعه رایج است و طبقه متوسط کم‌تر به سراغ این پدیده خرافی می‌رود.

وی افزود: در برخی از فیلم‌های تلویزیونی این پدیده تبلیغ می‌شود و گسترش علم و دانش در سطح مهدکودک و خانواده با یک نگاه علمی می‌تواند از این پدیده جلو گیری کند. علت دیگر ترویج فالگیری و دعانویسی سوءاستفاده برخی افراد از اعتقادات مردم است برای ترویج خرافه که در همه جای دنیا وجود دارد.

بیشتر بخوانید: گره کور حل مشکلات مردم در تارهای عنکبوتی رمالان و فالگیران اینترنتی!

انتهای پیام/
خبرگزاری میزان: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.

برچسب ها: فالگیری دعانویسی

منبع: خبرگزاری میزان

کلیدواژه: فالگیری دعانویسی مراجعه افراد فالگیر ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۹۸۳۵۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

غیرت؛ دگرگونی عقلانی

«حمیدرضا الداغی» مردی ۴۵ ساله بود که حالا اغلب ایرانی‌هایی که نامش را به خاطر دارند، او را به عنوان «شهید غیرت» می‌شناسند؛ فردی که تصمیم گرفت در برابر تعرض به چند بانوی ایرانی از خود غیرت نشان دهد و در دفاع از آنها جان خود را از دست داد.

به گزارش ایسنا، وطن امروز به مناسبت سالگرد شهادت حمیدرضا الداغی نوشت: غیرت، واژه‌ای نام‌آشنا در بین مردم ایران است که در تعابیر مختلفی از آن یاد شده است. اغلب غیرت را برای مردان به کار برده‌اند و آن را جزئی از ویژگی‌های مردانه دانسته‌اند. به این واژه که در ادبیات عمومی ما نیز کاربردهای فراوانی دارد، می‌توان با ادبیات مختلفی رجوع کرد. غیرت یکی از شاخه‌های «مسؤولیت اجتماعی» که به طور فطری در انسان نهفته است. از سوی دیگر برخی افراد در جامعه تلاش کرده‌اند تا مفهوم غیرت را به مفاهیم نازل‌تر تقلیل دهند؛ «حسادت جنسی»، «تعصب»، «حصربندی فعال» و... از جمله برچسب‌هایی است که در سال‌های اخیر به مفهوم غیرت نسبت داده شده‌اند، گویی که غیرت یک نقص است که باید آن را سرکوب کرد. برخی نیز پا را فراتر گذاشته و این مفهوم را به صفتی حیوانی تقلیل داده‌اند. بر اساس ادعای این دسته از افراد، غیرت یک واکنش زیست‌شناختی است که نوعی واکنش به ربایش جنس مخالف قلمداد می‌شود؛ این دسته از افراد معتقدند در شرایط قانونمندی دنیای مدرن به دلیل اینکه ربایش افراد جرم‌انگاری شده است، لذا غیرت نیز امری سنتی تلقی شده و دیگر کاربردی ندارد! اما آیا می‌توان مساله غیرت را به امری زیست‌شناختی تقلیل داد؟

ابن‌فارسی معتقد است غیرت دارای ۲ ریشه است: یکی از آنها به معنای «صلاح، اصلاح و منفعت» است و دیگری به «اختلاف بین ۲ چیز» دلالت دارد. در اصطلاح نیز غیرت به اشکال متعددی که تقریبا مشابه هستند، تعریف شده است. ملااحمد نراقی، غیرت را تلاش برای حفظ چیزی که نگهداری آن مهم است، می‌داند؛ چیزی که فضایل نفسانی است و ناشی از شجاعت، بزرگ‌منشی و قوت نفس است. اما می‌توان یکی از دقیق‌ترین تعبیرها را از علامه طباطبایی دریافت کرد. این مفسر و فیلسوف بزرگ معتقد است: غیرت یک اخلاق حمیده و ملکات فاضله است و عبارت است از دگرگونی حالت انسان از حالت عادی و اعتدال به طوری که انسان را برای دفاع و انتقام از کسی که به یکی از مقدساتش اعم از دین، ناموس یا جاه و امثال آن تجاور کرده از جای خود می‌کند و این صفت غریزی صفتی است که هیچ انسانی به طور کلی از آن بی‌بهره نیست. هر انسان را که فرض کنیم - هر قدر هم که از غیرت بی‌بهره باشد - باز در برخی موارد غیرت را از خود بروز می‌دهد.

علامه طباطبایی با عام دانستن مفهوم غیرت، این نکته را تبیین می‌کند که زمانی که شما در حراست از هر امر مقدسی از حالت اعتدال خروج می‌کنید و دگرگون می‌شوید، در واقع رگه‌های غیرت در شما فعال شده است. حال گاهی این غیرت نسبت به خانواده به کار گرفته می‌شود، گاهی عمومی‌تر نسبت به زنان و دختران استفاده می‌شود و گاهی نیز دفاع از وطن است.

بهتر است این مساله را با چند سوال پیش برد، اساسا امر مقدس برای یک جامعه چطور ساخته می‌شود و چه چیزهایی برای مردم مقدس شمرده می‌شود؟ این مساله از آن جهت دارای اهمیت است که اگر شما موضوعی را مقدس نشمارید طبعا فطرت شما نیز برای دفاع از آن فعال نمی‌شود. سوال بعد این است که دسته‌بندی امر مقدس توسط چه کسی یا چه کسانی انجام می‌شود؟ یعنی چه کسی این دسته‌بندی را پیش روی یک جامعه قرار می‌دهد که چه مساله‌ای مقدس است و در صورت تعرض و تجاوز به حدود آن، شما باید از خود غیرت نشان دهید. شاید در نگاه نخست پاسخ به این سوالات عرفی تلقی شود، یعنی آنچه در ادبیات عمومی جامعه مقدس شناخته شود در نتیجه همان است اما اساسا اینگونه نیست، بلکه غیرت امری فرهنگی است که از تاریخ یک جامعه برخاسته است. زمانی که آرش جان خود را در کمانی قرار می‌دهد و آن را رها می‌کند، در واقع نسبت به مرزهای یک سرزمین غیرت نشان می‌دهد. این فرهنگ به واسطه شاعران و نویسندگان و تاریخ‌نگاران به نسل‌های بعدی منتقل می‌شود و دولت‌ها و حاکمیت‌ها وظیفه دارند تا نسبت به آن اهتمام داشته باشند.  این مساله از آنجا لازم توجه است که سست شدن پایه‌های غیرت در بین اقشار یک جامعه منجر به فروپاشی اجتماعی خواهد شد. 

 غیرت در متون اسلامی مبتنی بر ۵ مولفه است:

۱- مولفه بینشی است (ایمان و عدم کفرورزی)

۲- مولفه هیجانی عاطفی است (عدم سخت‌دلی، حمیت و عزت نفس)

۳- مولفه رفتاری است (پرهیز از موسیقی و شجاعت) 

۴- مولفه ارتباطی است (کنترل ارتباط با نامحرم، کنترل ظاهر همسر، جلوگیری از خرید غیرضروری، محافظت از همسر در برابر نگاه بیگانه و عدم سخت‌گیری بی‌مورد)

۵- مولفه جنسی است (عدم ارتباط جنسی با نامحرم و عفت‌ورزی)

آنطور که گفته شد، غیرت ابعاد گسترده و به‌هم‌پیوسته‌ای دارد که فرد باید آنها را در خود پیدا کند و دولت‌ها باید زمینه تقویت آنها را فراهم کنند. 

«حمیدرضا الداغی» مردی ۴۵ ساله بود که حالا اغلب ایرانی‌هایی که نامش را به خاطر دارند، او را به عنوان «شهید غیرت» می‌شناسند؛ فردی که تصمیم گرفت در برابر تعرض به چند بانوی ایرانی از خود غیرت نشان دهد و در دفاع از آنها جان خود را از دست داد. او ساعت ٢١ هشتم اردیبهشت در یکی از معابر شهری سبزوار به منظور دفاع از همشهریان خود از سوی چند جوان بشدت مورد اصابت ضربات سلاح سرد قرار گرفت و به فیض شهادت نائل آمد.

حالا بهتر است مساله را به گونه‌ای دیگر مورد بررسی قرار دهیم: «فردی که در برابر ظلم به یک فرد یا افراد دیگر وارد درگیری می‌شود، بدون آنکه پیش از آن‌ شناختی نسبت به آن فرد مورد ظلم واقع شده داشته باشد، آیا رفتاری زیست‌شناختی از خود بروز داده است؟ امام صادق علیه‌السلام می‌فرماید: مرد برای اداره منزل و خانواده خود به ۳ خصلت نیاز دارد که اگر در طبیعت او نباشد، باید خود را با تکلف به آنها وادارد: خوش رفتاری، گشاده‌دستی سنجیده و غیرت برای حفاظت از آنها.

جامعه ایرانی طی سال‌های اخیر هجمه‌های زیادی را علیه مساله «غیرت» تجربه کرده است. کمپین‌های مختلفی چون «زن ناموس هیچ‌کس نیست» از جمله همین موارد است که هر از چند در شبکه‌های اجتماعی داغ می‌شود. این مساله با هدف سرکوب موضوع «غیرت» از سوی مهاجمان مورد استفاده قرار می‌گیرد و بهانه‌های مختلفی نیز دارد. لذا لازم است جامعه نسبت به مفاهیم غیرت همواره حساس باشد. البته هست اما در سال‌های اخیر و بویژه پس از روزهای حوادث ۱۴۰۱، گویی نوعی وادادگی همراه با لجاجت وارد رفتار برخی از مردم جامعه شده است. در حالی که برخی مردم ما نسبت به عواقب این وضعیت آگاه هستند اما بر اساس نوعی فرهنگ تحمیلی گویی تمایل دارند از ریشه‌های فرهنگی و اعتقادی خود فاصله بگیرند یا اینکه القای این فاصله را نوعی به‌روز بودن و امروزی بودن جلوه دهند. از این جهت شخصی چون شهید الداغی در بین مردم می‌روید و بار دیگر این مساله را به ما یاد آوری می‌کند. ۲ سال پیش در هشتم اردیبهشت ۱۴۰۱ ما دوباره به این موضوع فکر کردیم که زن در جامعه ایرانی امری مقدس است، فراتر از همه ادعاهای غرب که زن را یک موجود عادی ابزارگونه می‌بیند.

انتهای پیام