به نقل از «آفتاب»

ردپای فساد در کشاورزی ایران

تاریخ انتشار: ۶ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۹۹۹۱۲۱

آفتاب‌‌نیوز :

اخیراً هم رئیس اتحادیه بارفروشان از بازگشت کیوی‌های صادراتی خبر داده و گفته که استاندارد کیوی تولیدشده ایران، از سوی هند تأیید نشده است، اما این تمام ماجرای تلخ آلودگی مواد غذایی در ایران نیست، با وجود حضور ۲۳ نفر از نمایندگان مردم در کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی در خانه ملت از پیش از یک سال پیش که همین چند وقت پیش ماجرای فیش حقوقی تعدادی از آن‌ها سروصدا کرد، گویا مدت‌هاست که داستان فساد به دنیای کشاورزی هم منتقل‌شده و ما ایرانی‌ها زمانی از این موضوع باخبر می‌شویم که کشور‌های مقصد از پذیرش این محصولات آلوده به سم‌های خطرناک خودداری می‌کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این را با نگاهی گذرا به خبر‌های اخیر هم به‌خوبی می‌توان فهمید. آنجا که کشوری مانند ازبکستان که چندی پیش سمرقند و بخارایش جزیی از ایران بود هم به‌تازگی سه هزار و ۵۰۰ تن سیب‌زمینی وارداتی از ایران و پاکستان را به خاطر وجود آلودگی خطرناک برگشت داده و حتی ۷۷۵ تن آن را معدوم کرده است. چراکه در این سیب‌زمینی‌ها میزان بالای سموم ضد آفت یافت شده؛ این را نه‌فقط کارشناسان بین‌المللی که خود ناظران ایرانی هم تأیید کرده و در همین زمینه رئیس اتحادیه بارفروشان هشدار داده که محصولات کشاورزی تولید داخل دارای نیترات و دیگر سموم است که روی محصولات باقی مانده است.

هم‌زمان با این خبر، رئیس انجمن واردکنندگان سم و کود موضع‌گیری کرده و توپ را به زمین سازمان حفظ نباتات و سازمان ترویج انداخته و گفته عدم آگاهی کشاورز از زمان استفاده از سموم و انتخاب نوع سموم مناسب باعث برگشت خوردن محصولات کشاورزی و تأیید نشدن استاندارد‌های آن شده است. داستان آلودگی محصولات کشاورزی به سموم قصه تازه‌ای نیست، سلامت محصولات کشاورزی که درواقع پایه اصلی مواد غذایی مردم را تشکیل می‌دهد از اهمیت به سزایی برخوردار است و همین حساسیت باعث شده طی ۱۰ سال اخیر، صحبت‌های متناقضی از سالم بودن یا نبودن این محصولات میان اذهان عمومی مطرح شود؛ اما حالا دیگر کار از این شک‌وتردید‌ها گذشته و بازگشت این محصولات از کشور‌های مقصد صادراتی در تأیید خطرناک بودن سبزیجات و میوه‌های تولیدشده در ایران سنگ تمام گذاشته.

نکته عجیب اینجاست که رئیس کمیسیون کشاورزی و صنایع تبدیلی اتاق تهران نیز از این موضوع خبر دارد و در واکنش به بازگشت این محصولات گفته: «در مورد سطح استاندارد استفاده از سموم، قوانینی وجود دارد، اما اجرا نمی‌شود و محصولات کشاورزی با هر میزان آلایندگی از مزرعه برداشت می‌شود و بدون هیچ کنترلی به مصرف می‌رسد.» یک پژوهشگر و فعال در حوزه محیط‌زیست در واکنش به خبر‌های اخیر در توییتر خود نوشته: «تن‌ها فایده عودت شرم‌آور محصولات صادراتی کشاورزی ایران شاید این باشد که نشان دهد چه سمومی را سال‌هاست مصرف می‌کنیم و تا چه اندازه نهاد‌های نظارتی و بهداشتی کشور حالت مترسک دارند.» البته که واکنش‌های مشابه بسیاری در این زمینه می‌توان در سایر شبکه‌های اجتماعی دید. به قول کاربران نکته رعب‌آور این است که معمولاً آنچه صادر می‌کنیم بهترین و باکیفیت‌ترین نوع هندوانه، سیب‌زمینی، پیاز، پسته، پرتقال و سیب است، اگر وضعیت بهترین‌ها چنین است که حتی کشور‌های آسیای میانه و عمان هم پس می‌فرستند، وای به حال ایرانی‌ها که سهمی از همین بهترین‌ها هم ندارند. واکنش‌ها به این موضوع تا همین دیروز ادامه داشت.

امین می‌نویسد: «این‌همه بیماری مهلک به لطف همین کشاورزی آلوده است، همین مواد غذایی را مصرف می‌کنیم که همیشه دچار کمبود ویتامین هستیم.» البته که کمبود ویتامین کمترین نگرانی اذهان عمومی است و نگرانی از درگیر شدن با بیماری‌های سرطان‌زا بیشترین دغدغه در میان مصرف‌کنندگان است. حسین می‌نویسد: «بیش از ۲۰ سال است که در روستا‌های پایین‌دست قروه کردستان، با پساب فاضلاب شهر، مزارع، یونجه، گندم، جو، خیار و هندوانه را آبیاری می‌کنند و نکته قابل‌تأمل این است که این پس آب تصفیه نمی‌شود، هیچ نوع تصفیه‌ای.» عباس می‌گوید: «فکر می‌کردیم فقط با حذف سبوس بی‌کیفیت از نان زندگی ما سالم می‌شود، غافل از اینکه محصولات کشاورزی ما هم سمی و آلوده است.» رضا می‌گوید: «سابقه کار در گلخانه را دارم، همیشه به اطرافیان خود توصیه کرده‌ام که از مصرف محصولات گلخانه‌ای خودداری کنند.»

مریم می‌گوید: «محصولات صادراتی نباید آغشته به مواد شیمیایی باشد؛ اما در ایران این محصولات به بدترین حالت ممکن تولید می‌شوند و جالب اینکه با قیمت بالایی هم به فروش می‌رسند.» منتقدان به‌سلامت محصولات کشاورزی پربی‌‎راه نمی‌گویند، آن‌ها این بار نه از بی کیفیتی خودرو یا لوازم‌خانگی می‌گویند و نه سعی بر سیاه‌نمایی اوضاع کشور دارند که از اوضاع محصولات کشاورزی گله دارند که نه‌فقط برای کشور‌های همسایه سمی بلکه برای خودشان هم خطرناک است. بر اساس گزارش‌ها ۸۵ درصد سموم مورداستفاده در کشاورزی ایران ساخت چین است و بار‌ها از بی‌اثر بودن، کم اثر بودن یا مناسب نبودن سموم کشاورزی چینی سخن گفته‌شده است. ۱۲ مهر سال جاری گزارشی از رسانه ملی منتشر شد که در آن کشاورزان استان مازندران از بی‌اثر بودن سموم کشاورزی در مزارع خود سخن می‌گفتند. با چنین گزارش‌هایی، اما بازگشت سریالی محصولات کشاورزی همچنان ادامه دارد و ناظران بین‌المللی و حتی کارشناسان داخلی نیز سلامت محصولات کشاورزی تولید داخل را تأیید نمی‌کنند. بر اساس قانون هم تنها مرجعی که می‌تواند نسبت به سالم یا ناسالم بودن محصولات کشاورزی و باغی اظهارنظر کند سازمان حفظ نباتات کشور است که این امر به دلیل آزمایش‌هایی است که انجام داده و می‌دهد. در همین زمینه نقش اعضای کمیسیون کشاورزی هم نباید نادیده گرفته شود. هرچند با وجود وزارتخانه‌هایی مانند جهادکشاورزی، بهارستانی‌ها، سازمان حفظ نباتات و ...، به نظر می‌رسد اوضاع محصولات کشاورزی با عنوان بدون تاریخ‌مصرف، بدون تاریخ انقضا بیشتر جور درمی‌آید. درصورتی‌که پاسخ مسئولان درباره نگرانی مصرف کنندگان از کیفیت محصولات کشاورزی جمع کنید و بروید نباشد، به نظر می‌رسد باید خیلی زود در زمینه پشت پرده بازگشت محصولات کشاورزی به کشور شفاف‌سازی‌شده و راه‌کار‌های لازم برای بهبود کیفیت این محصولات از سوی کارشناسان ارائه شود.

منبع: روزنامه همدلی

منبع: آفتاب

کلیدواژه: محصولات صادراتی ایران کشاورزی آلودگی مواد غذایی محصولات کشاورزی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۹۹۹۱۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

لبه تیغ

سروش قاسمی: پس از سخنان اصغر جهانگیر(سخنگوی قوه قضاییه) در باب شکسته شدن حکم اعدام بابک زنجانی به 20 سال حبس که تا امروز بیش از 10 سال آن را گذرانده است، واکنش ها و بازتاب های متفاوتی را شاهد بودیم. در ابتدا باید به این نگاه و تغییر رویه قوه قضاییه تبریک گفت و به به مسیر و عملکرد خشنود بود، زیرا که جامعه ما به جایی رسیده است که باید بداند راهکار اعدام نیست و نبوده است. اگر با اعدام چیزی می خواست حل شود، مطمئنا بعد از اعدام  وحید مظلومین معروف به سلطان سکه، قیمت سکه افت می کرد یا حداقل ثابت می ماند، ولی الان می بینیم افت که نکرده است هیچ، بلکه ده برابر هم شده است!
اما پس از آن کلیپی از سخنان حسن روحانی بازنشر می شود و در آن لبّ لباب مطلب این است که این پول کجاست؟ امروز نیز بیشترین دغدغه مردم در ایران اقتصاد است و همیشه با چنین اتفاق هایی مردم ریزبین تر می شودند که این پول کجاست؟ و متأسفانه هنوز پاسخی درخور در این باب داده نشده است و از ارجاع پول صحبت می شود، ولی اقناع مردم صورت نگرفته است. در اینجاست که باید از رویه جدید قوه قضاییه خوشحال بود، اما در عین حال، در خصوص اقناع مردم باید نگران بود. چرا که پرونده بابک زنجانی چند بعد دارد: بعد روانشناختی، بعد تصمیم گیری، بعد قانونی، بعد بین المللی، بعد تحریم

1- بعد روانشناختی: در بعد روانشناختی تبعاتی که این پرونده بر روح تک تک ایرانیان گذاشته است، غیر قابل جبران یا شاید سالیان سال طول بکشد که جبران شود، گاهی در شبکه های مجازی می بینید که برای ارزیابی رقم آن از عدد استفاده نمی شود و آن را به صورت قیاسی می بینند. یعنی: یک میلیارد کیلو برنج ایرانی یا یارانه 400 میلیون نفر در یک ماه یا 6 ورزشگاه مدرن و 200 میلیون کیلو گوشت گوسفندی.

برای مردمی که این روزها زیر شدیدترین فشارهای اقتصادی دست و پنجه نرم می کنند، چنین رقم هایی از بعد رواشناختی بسیار تکان دهنده و سخت است. اینکه این اعتماد روانی چگونه بازگردد، جای بسی سوال است.

2-بعد تصمیم گیری: در بعد تصمیم گیری که در ویدئو بازنشر شده از حسن روحانی هم مشاهده می کنیم، در دوران دولت بهار چه کسی اجازه چنین کاری را به بابک زنجانی داده است و چگونه بابک زنجانی سر بر می آورد و چرا کسی دیگر متصدی چنین امری نمی شود؟
این سوال نیز بسیار جای تامل دارد و حتی نه در پرونده بابک زنجانی که در اکثر پرونده های فساد چنین سوالاتی مطرح می گردد و پاسخ به آن راهی ندارد جز ریشه یابی این پرونده و به قول رییس جمهور پیشین: باید ریشه را پیدا کرد وگرنه فساد از بین نمی‌رود.

3-بعد قانونی: ضمن دفاع تمام قد از رویه جدید قوه قضاییه که همراه با نگاه حقوق بشری است، اما سوالات بسیاری پیش روی مردم هست. از جمله مقایسه ی نحوه برخورد با دیگر موارد و جرایم و حتی نحوه برخورد با دیگر موارد فساد است. از دل جامعه اینگونه شنیده می شود که چرا و چگونه وحید مظلومین (سلطان سکه)در مدت کوتاهی برایش پرونده تشکیل می شود و اعدام می گردد، اما در مورد پرونده بابک زنجانی سال ها چنین پرونده ای جریان می یابد و در آخر حکم شکسته و به 20سال حبس که نیمی از آن نیز کشیده است، اکتفا می شود؟!
در این بعد باید مردم را قانع کرد. در اینجا کار به انسان هایی که جنایت را خودی و غیر خودی می بینند نداریم، زیرا عده ای جنایت مرگ جورج فلوید را شاید جنایت ندادند، چون اصلا در دید این افراد جنایت نیز سیاست زده است، اما بحث در اینجا نگاه حقوق بشر است و روند بسیار خوبی که شکل گرفته است؛ ولی باید همراه با اقناع مردم باشد و نگاهی که مردم بدانند آن رویه اعدام تمام شده است و حالا به این نتیجه رسیده ایم که اعدام راه حل نیست و باید نوع دیگر  فساد را ریشه یابی کنیم و بنیان گذشته فرو ریخته شده و طرحی نو در انداخته ایم.

4-بعد بین المللی: در این سالیان فسادهایی که در ایران شکل گرفته است، اگر نگوییم بی سابقه، مطمئنا کم سابقه در جهان کنونی است/ این نیز می تواند به حیثیت جنبه بین المللی ایران عزیز نیز خدشه جبران ناپذیری وارد کند و در سطح جهان همانگونه که کشورهای امریکای جنوبی و افغانستان را با قاچاق مواد مخدر می شناسند، ایران را نیز با فساد بشناسند و این نتیجه ای ندارد جز فرار سرمایه؛ زیرا سرمایه گذار به این فکر می کند که یا باید وارد چرخه فساد شود یا سرمایه اش هر لحظه امکان از بین رفتن دارد و این باعث می شود که روند اداری و شفاف سرمایه گذاری و اقتصاد به روند پشت پرده ها و رانتی تبدیل شود که به مرور اقتصاد کشور را ویران کند و در بعد دیگرش سرمایه گذار با خود چنین می گوید که باید با دلال مصاحبت کند تا به سود برسد و تمام این موارد باعث می شود که اقتصاد درجا بزند.

5-بعد تحریم: مهمترین بعد می توان به بعد تحریم های کمر شکن اشاره کرد که در دولت های نهم و دهم بر سر مردم ایران ویران شد و هنوز تبعات آن نیز در سیاست و اقتصاد کشور مشاهده می شود، تبعاتی که به خاطر بی خردی بر مردم ایران وارد شد و تحریم های نفتی و بانکی ای شکل گرفت که باعث حضور و مشاهده فسادهای بزرگی چون بابک زنجانی بودیم، زیرا کشور به حالت نرمال نمی توانست نفت بفروشد و باید تحریم ها را دور می زد و در حالت تحریم و دور زدن تحریم چنین فسادهایی حتما امکان پذیر است، زیرا شما نفت را به فردی می دهید و او باید با هر روشی که می تواند نفت را بفروشد و حالا پول نفت را چگونه به دولت تحویل دهد یا حتی اصلا تحویل ندهد و هزار اما و اگر دیگر، پیش رو است. زیرا حتی اگر اعدام هم شود وقتی پول نفت به دولت تحویل داده نشود و در چرخه اقتصادی و بهبود زندگی مردم نباشد و برای اقتصاد و جیب مردم هیچ سودی نداشته باشد چه فایده دارد؟
 ولی بعد از روی کار آمدن دولت تدبیر و امید شاهد بودیم که میزان فساد به خاطر برداشته شدن تحریم چقدر کمتر شده بود و این چیزی نیست جز یک کلام که: تحریم باعث فساد می شود.

در پایان باید به این نکته اشاره کرد که برداشته شدن تحریم و همانگونه که آقای صدر عضو مجمع تشخیص مصلحت می گویند باید اف ای تی اف را عملی کرد، زیرا باعث شفافیت مالی می گردد و سعی کرد رویه برجام را ادامه داد و تعامل را با جهان از سر گرفت، زیرا شکوفایی اقتصادی و از بین رفتن فساد دو بخش دارد که یک بخش رویه قضایی است که نشانه های تغییر را مشاهده می کنیم و باید از این رویه خشنود بود و یک بخش دیگر نیز اقتصاد باز و شفاف است؛ که راهی جز تعامل با دنیا و رویه برجام نداریم. زیرا نیاز به سرمایه گذاری چه در داخل و خارج داریم. و این راهی نیست جز حرکت به لبه تیغ؛ که البته با تکیه بر خرد می توان به سمت آینده ای روشن گام برداشت.