به نقل از «ناطقان»

باقری کنی وارد وین شد

تاریخ انتشار: ۶ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۹۹۹۷۶۹

علی باقری کنی مذاکره کننده ارشد جمهوری اسلامی ایران دقایقی پیش در راس هیاتی وارد پایتخت اتریش شد. ناطقان: باقری کنی قرار است ساعاتی دیگر برای رایزنی‌های دیپلماتیک پیش از نشست کمیسیون مشترک برجام راهی هتل کوبورگ شود.



نشست کمیسیون مشترک برجام بعد از ظهر امروز در سطح روسای هیات‌های مذاکره کننده گروه ۱+۴، اتحادیه اروپا و ایران برگزار می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مذاکره کنندگان در دور قبل که در دو نوبت پیگیری شد، پس از نزدیک به سه هفته گفت‌وگو و انکار طولانی سه کشور اروپایی دربرابر مطالبات منطقی ایران، درباره متن مشترک و مبنای ادامه گفت‌وگوها که در آن مطالبات ایران لحاظ شده است، به توافق رسیدند.

در این دور آن‌ها قرار است درباره محتوای متون و نقشه راه احیای توافقات سال ۹۴ بحث و تبادل نظر کنند.

در همین باره ایسنا نیز نوشت: قرار است پس از برگزاری نشست هماهنگی میان باقری و مورا، نشست افتتاحیه کمیسیون مشترک برجام در هتل کوبورگ تشکیل شود. هیات مذاکره کننده آمریکا به سرپرستی رابرت مالی نیز در وین حضور دارند و به طور مستقیم در جریان مذاکرات قرار دارند.

در مذاکرات دور هفتم دو طرف توانستند با وجود اختلافات شدید بر سر متون مشترک مذاکراتی به لحاظ شکلی به جمع‌بندی برسند.

آخرین متنی که ایران و ۱+۴ بر سر آن به جمع بندی نسبی دست یافته بودند، مربوط به مذاکرات دور ششم در دولت حسن روحانی بود که بعد از تغییر دولت در ایران برخی بندها و پاراگراف‌ها بر اساس رویکرد دولت ابراهیم رییسی مورد بازبینی و اصلاح قرار گرفت و در برخی موضوعات دیدگاه‌های جدید مطرح شد.

هیات مذاکره‌کننده ایران ۸ آذرماه پس از سه ماه وقفه در مذاکرات و در حالی که کشورهای ۱+۴ به ویژه آمریکا و سه کشور اروپایی تصورش را نمی‌کردند، با متونی آماده  وارد وین شد. ایران در میان جوسازی سه کشور اروپایی مبنی بر اینکه هیات ایرانی بدون برنامه مشخص و برای وقت کشی به وین آمده است، دو متن بازبینی شده منطبق بر روح و متن برجام را روی میز قرار داد. این اقدام هیات‌های دیپلماتیک ۱+۴ به ویژه اروپایی ها را غافلگیر کرد تا جایی که آنها برای مشورت و بررسی این متون مجبور شدند به پایتخت‌هایشان بازگردند.

ادامه دور هفتم پس از یک وقفه چند روزه ۱۸ آذر از سر گرفته شد و ۱+۴ در یک مذاکرات فشرده در نهایت با رویکرد تهران که در پیش‌نویس‌های ارایه شده بود، موافقت کرد.

اکنون دو پیش‌نویس جدید داریم؛ یکی درخصوص برداشت تحریم‌ها و دیگری درباره اقدامات هسته‌ای که ایران در صورت برداشته شدن تحریم‌ها اجرا خواهد کرد.
به این ترتیب بحث های شکلی درباره مذاکرات و چگونگی انجام آن در هماهنگی میان هیات های انجام گرفته و اکنون در دور هشتم دو طرف وارد مباحث محتوایی می‌شوند و پرانتزهایی روی میز قرار می‌گیرند که شامل موضوعات کلیدی هستند.

با توجه به این که آمریکا بزرگترین نقض کننده برجام و سه کشور اروپایی در این میان آمریکا را در اجرا نکردن تحریم ها همراهی کرده است، سرنوشت مذاکرات به دست آنها رقم خواهد خورد. باید دید این کشورها آمادگی پذیرش مسئولیت و تعهدات خود طبق برجام را دارند یا نه.

با این حال در دو دور مذاکراتی که تا کنون انجام گرفته است، ایران انتقادات زیادی را متوجه سه کشور اروپایی کرد. در حالی که انتظار می رفت این کشورها با از سرگیری مذاکرات در دولت ابراهیم رییسی رویکردی مصالحه جویانه و میانجی گرانه میان ایران و آمریکا داشته باشند اما مواضع تند مقامات ارشد این کشورها و هیات های مذاکره کننده آنها، فضای گفتگوها را به سمت تنش و فشار سوق داد. در میان همه سم پاشی ها از سوی این کشورها و رسانه های شان، مذاکرات در دومین مرحله از دور هفتم مثبت تر از آنچه همه فکر می کردند پیش رفت و طرف های اروپایی و آمریکا نقطه نظرات ایران در رابطه با اعمال تغییرات در متن پیشنهادی را پذیرفتند. از این رو باید گفت که تا اینجای کار مذاکرات در مسیری مرضی الطرفین در حرکت است.

این کشورها با همراهی آمریکا سعی کردند مساله "زمان" و "اقدامات هسته‌ای" ایران را در شرایط اضطرار نشان دهند، درحالی که فعالیت‌های هسته‌ای ایران تحت نظارت آژانس و بازرسان آن ادامه دارد و طبق برنامه زمان‌بندی شده و از قبل اعلام شده این فعالیت‌ها پیش می‌رود. حتی در این دوره مذاکرات مهم و حساسی در چارچوب همکاری‌های پادمانی و فراپادمانی میان ایران و آژانس انجام شد که به توافق دو طرف بر سر نصب دوربین های مورد نظر آژانس در سایت تسا کرج منجر شد.

با این حال به نظر می آید سه کشور اروپایی هم چنان رویکرد خصمانه و غیرسازنده شان را در فضای رسانه ای پیش می برند. اما ایران در این مدت نشان داده است که از خطوط قرمز و خواست‌های به حقش در چارچوب برجام برای "رفع تحریم‌های مغایر با برجام" کوتاه نخواهد آمد. آنچه که تیم مذاکراتی ایران در وین گفتگو می کند نه فراتر از برجام است، نه کمتر از آن.
درست است که ترامپ از برجام خارج شد و تحریم‌های حداکثری را علیه ایران وضع کرد اما در هر حال این دولت ایالات متحده آمریکاست که مسئول وضع موجود است و باید تمامی تحریم‌ها را طبق برجام لغو و حتی جبران خسارت کند.

با وجود آغاز تعطیلات سال نو میلادی اما تمامی هیات‌های مذاکره‌کننده برای از سرگیری مذاکرات در سطح سیاسی و کارشناسی در وین گرد هم آمده‌اند.
به گفته منابع نزدیک به هیات مذاکره‌کننده ایران، تیم مذاکراتی ایران نیز آمادگی دارد تا هر وقت که لازم است در وین بماند و مذاکرات را تا رسیدن به نتیجه ای مطلوب و برای ارایه به وزیران خارجه به انجام برساند. با توجه به گستردگی مباحث و اختلافات موجود بعید است این دور، دور نهایی مذاکرات در سطح سیاسی و کارشناسی باشد.
منبع: خبر انلاین برچسب ها: باقری کنی ، ناطقان ، مذاکره ، ارشد ، تیم ، اتریش

منبع: ناطقان

کلیدواژه: باقری کنی ناطقان مذاکره ارشد تیم اتریش سه کشور اروپایی مذاکره کننده باقری کنی تحریم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۹۹۹۷۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

محمد صدر: ایران با اسرائیل درگیر نشد، با ناتو رو در رو شد

سیدمحمد صدر، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام معتقد است که در شرایط فعلی دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران باید به‌شدت فعال‌تر شود و ضمن در پیش گرفتن دیپلماسی متوازن و متعادل با همه کشورهای جهان، به‌دنبال خنثی کردن تلاش‌های حامیان (رژیم) اسرائیل برای افزایش فشار علیه ایران باشد.

به گزارش هم میهن، این دیپلمات پیشین معتقد است که وزارت امور خارجه باید تلاش برای احیای برجام و خروج از لیست سیاه FATF را در اولویت کارهای خود قرار دهد، چراکه این دو پرونده باعث شده‌است که استمرار تحریم‌های گسترده علیه ایران باعث مشکلات عدیده اقتصادی برای کشور شود.

سیدمحمد صدر، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام نکاتی را مطرح کرده است که می‌خوانید:

به نظر می‌رسد فاز نظامی رویارویی مستقیم ایران و اسرائیل به پایان رسیده‌است. فکر می‌کنید که دستگاه سیاست خارجی و دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران در این شرایط چه مسئولیتی بر عهده دارد؟

شرایط به‌گونه‌ای است که موقعیت نظامی و جایگاه ایران در منطقه تا حدی مورد توجه کشورهای منطقه و جهان قرار گرفته‌است. الان شرایطی پدید آمده‌است که باید فعالیت‌های جدی دیپلماتیک در زمینه‌های مختلف آغاز شود. حامیان (رژیم) اسرائیل، چه در آمریکا و اروپا و چه در نهادهایی مانند اتحادیه اروپا و گروه ۷ سعی می‌کنند که از این وقایع سوءاستفاده کنند و فشارها را بر تهران افزایش دهند.

این کشورها و نهادها به‌هیچ‌وجه نگران حمله (رژیم) اسرائیل به کنسول‌گری ایران در دمشق نبودند، اما حالا به‌گونه‌ای رفتار می‌کنند که انگار پاسخ مشروع ایران به این اقدام نظامی باعث نگرانی آن‌ها شده‌است. با توجه به اینکه جو تبلیغاتی علیه ایران تشدید شده و این کشورها قصد دارند به‌دنبال تحریم ایران بروند، باید کارزار جدی دیپلماتیک در زمینه‌های مختلف، هم در منطقه و هم در اروپا و سازمان ملل داشته‌باشیم تا بتوانیم اقدام‌هایی را که کشورهای غربی قصد دارند علیه ایران انجام دهند، خنثی شود.

در عین حال دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی باید تمام تلاش خود را به کار گیرد که قضایای مسکوت و معطل‌مانده از گذشته مانند برجام و FATF را نیز حل و فصل کند، چراکه تا این قضایای دیپلماتیک حل‌وفصل نشود، ما از تحریم‌ها و مشکلات اقتصادی شدید ناشی از آن رنج خواهیم برد.

فکر می‌کنید با تحولات اخیر آیا آمریکایی‌ها حاضر خواهند بود باز هم پای میز مذاکره بنشینند و در مورد برجام صحبت کنند؟

الان آمریکا در شرایط خاصی قرار دارد. در شش ماه گذشته هم مشخص شد که آمریکایی‌ها به دنبال مشارکت در جنگ یا گسترش بحران در منطقه نیستند و تا این حد مشخص شده‌است که سیاست آمریکا این است که جنگ غزه در سراسر خاورمیانه گسترش پیدا نکند، پای کشورهای دیگر به آن کشیده‌نشود و آمریکا درگیر یک منازعه جدید در منطقه نشود.

در این زمینه به نظر می‌رسد که انگیزه‌های ایران و آمریکا مشابه یکدیگر باشد و ایران هم علاقه‌ای به گسترش منازعه در منطقه ندارد. اما در مورد برجام و مسائل مرتبط با آن، شاید هنوز وقت گفت‌وگو در این مورد فرا نرسیده‌باشد. در چارچوب تعامل دیپلماتیک شاید هم لازم نباشد که در گام نخست سراغ احیای برجام برویم.

الان اولویت‌های مهمی وجود دارد. آمریکا که ۶ سال است از برجام خارج شده‌است و عضو این توافق نیست، این امکان وجود دارد که با طرف‌های باقی‌مانده در برجام برای اجرای احکام معطل‌مانده آن تعامل کرد و در این زمینه مذاکرات را با جدیت پی گرفت.

برای این مهم لازم است که کارشناسان خبره سیاست خارجی وارد کار شوند و دولت از ظرفیت‌های دیپلمات‌های باتجربه و نخبه کشور برای مذاکرات در مورد برنامه هسته‌ای ایران استفاده کند و اجازه بدهد که چه در حوزه مذاکرات هسته‌ای و چه در حوزه خارج شدن از فهرست سیاه FATF وضعیت از حالت توقف خارج شود و کارها پیش برود.

ارزیابی شما از عملکرد ۷ ماه گذشته دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی بعد از عملیات طوفان‌الاقصی و جنگ غزه چیست؟

این سوال خیلی کلی است و نمی‌توان به سادگی به آن پاسخ قاطعی داد. قضایای مختلف در حوزه سیاست خارجی با هم مرتبط است. دستگاه سیاست خارجی موظف است که منافع بین‌المللی کشور را در همه حوزه‌ها با جدیت پیگیری کند. همانگونه که عرض کردم چه در حوزه برجام و FATF و چه در حوزه جلوگیری از افزایش فشار به ایران پس از پاسخ نظامی ایران به (رژیم) اسرائیل، دستگاه دیپلماسی باید مقتدرانه پیگیر منافع ایران باشد.

در عین حال باید در حوزه‌های دیگر مانند روابط دوجانبه مثل روابط با سوریه، روابط با روسیه و چین، دستگاه دیپلماسی ما فعالانه‌تر عمل کند. مهم‌ترین مسئله این است که باید از این محدودیت‌هایی که برای سیاست خارجی ایجاد شده‌است، خارج شویم و باید روابط خارجی خود را خیلی جدی با همه کشورها گسترش دهیم. نباید روابط دیپلماتیک جمهوری اسلامی ایران به یکی دو کشور خاص محدود شود.

اگر روابط ما مثل شرایط کنونی محدود باقی بماند، قدرت‌های دیگر از این محدودیت سوءاستفاده خواهند کرد. دستگاه دیپلماسی باید به صورت جدی در این زمینه‌ها فعال شود و تغییرات جدی به وجود بیاورد.

عملیات وعده صادق تا چه اندازه باعث شد که اسرائیلی‌ها نسبت به عملکردشان در آینده محتاط‌تر شوند؟

بسیار مؤثر بود. اسرائیلی‌ها باور نمی‌کردند که ایران دست به اقدامی چنین گسترده در واکنش به اقدامات آن‌ها بزند. اسرائیل بعد از جنگ ۱۹۷۳ پوشش امنیتی قدرتمندی برای خودش ایجاد کرده‌بود و هم متحدانش چه در غرب از طرف آمریکا و اروپا و چه در شرق از طریق شوروی و بعد از آن روسیه، کمک‌های گسترده نظامی و دفاعی در اختیار اسرائیل قرار می‌دادند.

قدرت‌های جهانی پذیرفته‌بودند که موجودیت (رژیم) اسرائیل و امنیت اسرائیل از اولویت‌های اصلی خودشان است. این موضوع در آمریکا به یک سیاست دوحزبی و اجماعی تبدیل شده‌بود و کار تا جایی پیش رفت که از اسرائیل با عنوان ایالت پنجاه‌ویکم آمریکا یاد می‌شد. در نیم قرن گذشته به جز یک مورد پرتاب موشک‌های عراق به سمت اسرائیل، هیچ حمله‌ای به اسرائیل نشده‌بود و اسرائیل تصور می‌کرد که سازوکار بازدارندگی‌اش صددرصد موفق بوده‌است.

برای کل قدرت‌های جهانی، به‌ویژه آمریکا جا افتاده‌بود که (رژیم) اسرائیل باید از لحاظ نظامی و به‌خصوص از نظر توانمندی نیروی هوایی از همه کشورهای منطقه قوی‌تر باشد. پاسخ نظامی ایران نشان داد که این حجم از تلاش‌ها بی‌فایده بوده و اسرائیل ضربه‌پذیر است و اگر مرتکب اشتباهی شود، ضربات دیگری هم خواهد خورد.

مشارکت ائتلاف آمریکا، بریتانیا و فرانسه با حمایت برخی کشورهای عربی در رهگیری و انهدام موشک‌ها و پهپادهای ایرانی باعث شد که برخی تحلیل‌گران این موضوع را مطرح کرده‌اند که اسرائیل و آمریکا یک گام به ایجاد یک ائتلاف منطقه‌ای با مشارکت اسرائیل و کشورهای عربی برای مقابله با ایران نزدیک‌تر شده‌اند. نظر شما در مورد این مسئله چیست؟

منازعه‌ای که بین ایران و اسرائیل پیش آمد، در واقع فقط بین ایران و (رژیم) اسرائیل نبود، بلکه بین ایران و ناتو بود. تمام ظرفیت‌های کشورهای عضو ناتو به کمک اسرائیل آمد و به همین دلیل هم بود که موفق شدند برخی از پهپادها و موشک‌های ایران را منهدم کنند. صرفاً خود اسرائیل در عملیات ایران مدافع نبود، بلکه ظرفیت بزرگی از کشورهای عضو ناتو در این دفاع مشارکت کردند. همین موضوع نشان‌دهنده توان و قدرت موشکی و پهپادی ایران بود، چراکه برای بی‌اثر کردن این عملیات کل ظرفیت کشورهای متحد اسرائیل در ناتو با همه امکانات وارد صحنه شدند.

بعضی از کشورهای عربی مثل اردن از (رژیم) اسرائیل دفاع کردند و برخی کشورهای عربی هم آسمان خودشان را در اختیار آمریکا و انگلیس و فرانسه قرار دادند و سعی کردند که در این حمله اسرائیل ضربات کمتری بخورد. اسم این ائتلاف را هر چیزی بگذاریم، چه به آن بگوییم ناتوی خاورمیانه یا ناتوی عربی یا هر چیز دیگر، در این شرایط شاهد بروز عملی آن بودیم.

ولی اینکه در آینده قرار باشد چنین تشکیلاتی واقعاً شکل بگیرد، به شرایط آینده منطقه بستگی دارد و از الان نمی‌توان پیش‌بینی کرد؛ به‌خصوص اینکه کشورهای منطقه هم می‌دانند که اگر بخواهند وارد فاز یک ائتلاف شوند، آنگاه باید امنیت و آینده خود را دربست در اختیار آمریکا و اسرائیل قرار دهند و خودشان را با آن‌ها هم‌سرنوشت کنند. همانگونه که در سال‌های گذشته مشاهده کرده‌ایم، همه سیاست‌های آمریکا و اسرائیل همیشه برای همه کشورهای عربی قابل پذیرش نیستند.