تأیید حضور انسان دوران پارینه‌سنگی در اشکفت شیراز
تاریخ انتشار: ۷ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۰۱۴۲۳۶
به‌گزارش خبرگزاری مهر به‌نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، فصل دوم کاوش به منظور لایه‌نگاری در اشکفت قدبرمشور شیراز به سرپرستی مشترک محسن زیدی از دانشگاه توبینگن آلمان و سیروس برفی انجام گرفت.
سیروس برفی سرپرست هیأت باستان‌شناسی ۷ دی ۱۴۰۰ با اعلام این خبر، هدف از انجام گمانه‌زنی در اشکفت قدبرمشور را مشخص کردن وضعیت توالی فرهنگی محوطه و تعیین عرصه و حریم به منظور پیشگیری از تخریب‌های بیشتر در محوطه و اطراف آن اعلام کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این باستان‌شناس افزود: «با توجه به اهمیت یافته‌های به‌دست آمده در طی فصل اول که در پاییز و زمستان سال ۱۳۹۹ انجام شد و همچنین نا تمام ماندن لایه‌نگاری داخل غار، فصل دوم کاوش با هدف ادامه لایه‌نگاری در داخل غار با مجوز پژوهشگاه انجام شد.»
او اظهار کرد: «استان فارس و به خصوص دشت میانکوهی شیراز در جنوب کوه‌های زاگرس جزو اولین مناطق ایران است که طی بررسی‌های باستان‌شناختی حدود ۸۰ سال پیش، استقرار انسان در دوران پارینه‌سنگی در آن گزارش شده است.»
سرپرست هیأت باستان‌شناسی، اشکفت قدبرمشور را یکی از مهمترین این محوطه‌ها خواند که غاری بزرگ در ۱۰ کیلومتری جنوب‌شرقی شهر شیراز و در حاشیه شمال‌غربی دریاچه مهارلو است.
او گفت: بر اساس نتایج اولیه جالب و بسیار مهم به دست آمده از فصل دوم کاوش در اشکفت قدبرمشور، بقایای گیاهی و جانوری و دست‌ابزارهای سنگی، کاوش در محوطه در آینده ادامه پیدا خواهد کرد.
سرپرست هیأت باستان‌شناسی گفت: هرچند نتایج مقدماتی مطالعه دست‌ابزارهای سنگی حاصل از کاوش حاکی از این است که اشکفت قدبرمشور در دوران انتقالی از پارینه‌سنگی میانی به جدید توسط انسان مورد سکونت قرار گرفته، ولی به تاریخ‌گذاری‌های دقیق نیاز است تا درک بهتری از لایه‌نگاری و گاهنگاری محوطه به دست آید.
برفی گفت: با این وجود، تصویر کلی ما بیانگر استفاده کوتاه‌مدت ولی متناوب غار در طی اواخر دوران پارینه‌سنگی میانی و اوایل پارینه سنگی جدید است.
این باستان‌شناس در پایان تصریح کرد: پژوهش‌های آتی هیأت کاوش برای هرچه روشن‌تر ساختن جنبه‌های مختلف زندگی جوامع شکارگر و جمع‌آوری کننده غذا در طی دوران پلیستوسن در این محوطه متمرکز خواهند شد.
کد خبر 5386576منبع: مهر
کلیدواژه: شیراز باستان شناسی کاوشگر شهرداری تهران شورای شهر تهران قوه قضاییه وزارت آموزش و پرورش تصادفات رانندگی سازمان تامین اجتماعی کمیته امداد امام خمینی آلودگی هوا مددجویان کمیته امداد میراث فرهنگی پلیس راهور قاسم سلیمانی یوسف نوری شهر تهران اشکفت قدبرمشور پارینه سنگی لایه نگاری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۰۱۴۲۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جزییات کشف معماری ۴۵۰۰ ساله در شرق ایران اعلام شد
آفتاب‌‌نیوز :
تپۀ پیرزال در ۶۰ کیلومتری جنوب زابل در استان سیستان و بلوچستان قرار دارد و در سال ۱۳۸۷ در فهرست آثار ملی ثبت شده است. این تپه در سال ۱۴۰۲ از طرف دانشگاه زابل برای آموزش دروس عملی باستان‌شناسی به دانشجویان این رشته در دانشکدۀ هنر و معماری، برای فصل دوم کاوش شد که مهمترین یافته‌های آن، یک سازه معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) بود، که شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است.
حسین سرحدی ـ عضو هیأت علمی دانشگاه زابل ـ که سرپرستی دومین فصل کاوش آموزشی دانشگاه زابل در تپۀ پیرزال سیستان را به عهده داشت، گاهنگاری محوطه پیرزال را بر اساس یافته‌های سطحی، به دورۀ IV شهر سوخته نسبت داده است، درباره جزئیات کشف بقایای معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) توضیح داد: این معماری شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است. این خانه متشکل از تعدادی اتاق در حاشیۀ جنوبی یک حیاط مرکزی است.
او اضافه کرد: کاوش‌های اخیر بیانگر وجود یک کوچه است که احتمالاً این ساختمان را به ساختمان‌ها یا خانه‌های دیگر مرتبط می‌کرده است. بقایای این کوچۀ در ضلع شمالی کارگاه ۳ نشاندهندۀ توسعۀ ساخت و ساز در دورۀ آخر عصر مفرغ سیستان است.
در این فصل، که کارگاه شماره ۳ به ابعاد ۱۰ در ۱۰ متر کاوش شد، سفال‌هایی متعلق به حدود ۴۳۰۰ سال پیش، اشیاء گلی شامل پیکرک‌ها و اشیاء شمارشی نیز کشف شد.
باستان‌شناسان همچنین اشیائی را در ارتباط با مدیریت کالا و نظام داد و ستد محلی کشف کرده‌اند که استقرار در این مکان را با سایر محوطه‌های اطراف برقرار می‌کرد. این کالا‌های مبادلاتی به گمان باستان‌شناسان شامل ظروف سنگی، جانورانی همانند گاو، گوسفند و گندم و سایر ملزومات زندگی در آن دوران بوده است. به نظر آنها، مبادلۀ اشیاء سنگی همچون پیکَرَک‌ها و ظروف مرمرین در این تپه از رونق خوبی برخوردار بوده است.
سرحدی درباره اهمیت این تپه باستانی گفت: بنا به یافته‌های سطحی، به نظر می‌رسد «پیرزال» یکی از بزرگترین تپه‌های متعلق به فاز انتهایی عصر مفرغ سیستان است، که تاریخ و کیفیت آن هنوز از مسائل مورد بحث باستان‌شناسی جنوب شرق ایران به شمار می‌رود.
منبع: خبرگزاری ایسنا
جاده کندوان یک طرفه شد