نیم قرن امانتداری خشکشویی‌ها؛ تحویل لباس بعد از ۹ سال اسارت
تاریخ انتشار: ۱۳ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۰۵۰۹۸۲
هرچند امروزه بدبینی‌ها در جامعه افزایش یافته و افراد به‌دلیل نگرانی و ترس از اینکه با ساده‌اندیشی خود دچار مشکل می‌شوند، تلاش دارند ابتدا بُعد منفی هر موضوعی را در ذهن خود مرور کرده و بعد در صورت عدم تائید از زاویه مثبت به آن نگاه کنند اما هستند در جامعه ما افرادی که بر خلاف چنین رویه‌ای هنوز هم صداقت و اخلاقیات را بدون سر و صدا در اجتماع کنونی سرلوحه امور خود قرار داده و خود را ملزم به رعایت آن می‌دانند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
غروب یک‌روز سرد زمستانی وارد خشکشویی سه نبشی در جنوب غرب تهران شدم. کف مغازه با موزائیک‌های دانه سیاه و سفید درهمِ طوسی فرش شده بود و پیشخوان قدیمی با روکش زرشکی، ماشین لباسشویی بزرگ، دستگاه اتوی ایستاده، سبدهایی برای قرار گرفتن لباس‌های سفارش شده برای اتو و خشکشویی با پتوهای رنگارنگ و چند گلدان، زینت‌بخش و دکور مغازه است و در کنار دیوارهای آن، میله‌های قرمز رنگ آهنی به‌صورت موازی در سه ردیف از این سر مغازه تا آن سر نصب و با واسطه‌هایی به هم متصل شده تا بتوانند سفارش‌های آماده شده را در خود جای دهند و تا هنگام تحویل امانت بماند.
خاکی نشسته بر کاور کشیده شده روی برخی از این لباس‌های نزدیک به سقف، حکایت از آن دارد که این لباس‌ها مدت زیادی میهمان مغازه خشکشویی باشند که این چنین جا خوش کرده‌اند.بر حسب کنجکاوی خبری، از صاحب مغازه علت وجود این همه لباس با روکش پلاستیکی را جویا شدم؛ صاحب مغازه در حالی که کاپشن کِرم رنگی بر تن داشت و گویی خاطره‌های زیادی با آنها دارد، سر صحبت را باز کرد تا چرایی ماندن این لباس‌های زنانه، مردانه و پتوها را که بیشتر آنها کت‌وشلوار با رنگ های تیره بودند، شرح دهد.
«صادق طهماسبی» صاحب «خشکشویی کیهان» در منطقه ۱۷ تهران درباره لباس‌ها که شاید آمار آنها به حدود ۱۰۰ دست باشد، به پژوهشگر ایرنا می‌گوید: از سال ۱۳۵۰ وارد حرفه خشکشویی شدم و برخی از این لباس‌ها امانت‌هایی از آن زمان است که تا کنون به رسم اخلاق و رعایت موازین شرعی، حفظ و نگهداری کرده‌ام تا شاید روزی روزگاری صاحبان آنها برای دریافت مراجعه کنند.
وی ادامه می‌دهد: وجود این لباس‌ها علاوه بر امانتداری، با توجه به تاکید شرع مقدس به‌نوعی اعتبار مغازه ما نیز به حساب می‌آید و نشانه ۵۱ سال قدمت و فعالیت است؛ حتی پیش از اینکه ما این مغازه را بخریم، صاحب قبلی آن نیز به همین حرفه اشتغال داشت و ما نیز ادامه‌دهنده راهش هستیم؛ حتی لباس‌هایی از صاحب مغازه قبلی هنوز در اختیار ما به امانت است. چندین سال پیش یک نفر در حالی که قبض خشکشویی ما را در دست داشت، بعد از ۹ سال، برای گرفتن لباسش مراجعه کرد؛ وقتی پرسیدم که این سال‌ها کجا بوده؟ گفت در عراق اسیر بودم و اکنون آزاد شده و برای گرفتن لباسم آمدم.
طهماسبی با بیان اینکه بسیاری از این لباس‌ها در زمان خود مُد بودند اما اکنون کارایی لازم را نداشته و حتی برخی از آنها پوسیده است، می‌افزاید: ما برای حفظ بهتر امانت‌های مردم، هر دو سال یکبار، پوشش آنها را نیز تعویض و برخی را اتو می‌کنیم تا از این شکل و شمایل خارج شده و هر زمانی که صاحبش آمد قابل ارائه باشد.
وجود چنین لباس‌هایی در خشکشویی‌های کشور که سالیان زیادی در انتظار صاحبان خود هستند، علاوه بر اینکه رسم امانتداری همیشگی ایرانیان را می‌رساند به‌دلیل نوع رنگ، چاپ پارچه، نوع دوخت، شکل و فرم ظاهری هر یک از آنها می‌تواند به نوعی تاریخ پوشاک و صنعت لباس در ایران و طراحی‌های مختلف دوخت را نیز برای محققان و پژوهشگران اجتماعی تجسم کرده و موضوعی برای بررسی آن به صورت عینی و ملموس باشد.
امانتدارانی مانند آقای طهماسبی در شهر ما کم نیستند و به هر خشکشویی در محله خود سر بزنید، خواهید دید لباس‌هایی از ده‌ها سال پیش در حال خاک خوردن بوده و همچنان صاحبان این صنف در انتظار آمدن صاحبانشان برای گرفتن امانات خود هستند.
براساس احادیث اسلامی، امانتداری روزی انسان را افزایش می‌دهد؛ از طرفی گفته شده برترین ایمان، امانتداری است و ما در فرهنگ اسلامی خود نظایر این احادیث کم نداریم و با این اوصاف اکنون شاهد رعایت آن از سوی افراد در قشرهای مختلف هستیم.
مواجه شدن با چنین موضوعی موجب شد تا برای پی بردن به گستره امانتداری خشکشویی‌های در کشور، اخبار و گزارش‌های مختلفی را بررسی کنم و برای اطلاع بیشتر، با فعالان قدیمی این صنف از جمله خشکشویی «ژاندارک» که نزدیک به ۱۰۰ سال سابقه دارد در یک فضای صمیمی و دوستانه به گفت‌وگو بنشینم.
«ناصر تربتی» صاحب خشکشویی ژاندارک در خیابان ابوریحان جنوبی در شمار نخستین خشکشویی‌های تهران بوده و پدرش یعقوب نیز به‌دلیل راه‌اندازی اولین خشکشویی در تهران و واردات لوازم آن از دانمارک، دارای جواز کسب با شماره یک از اتحادیه صنف خشکشویی و لباسشویی تهران است.
وی در ارتباط با ماندن لباس‌های مردم در بین اعضای این صنف به پژوهشگر ایرنا می‌گوید: در مغازه‌ام لباس‌هایی دارم از بیش از ۱۷ سال پیش و باید بتوانم آنها را تا زمان آمدن صاحبانشان حفظ و نگهداری کنم تا بتوانم سالم به دست آنان برسانم.
وی که به‌دلیل کهولت سن، عصا به‌دست گاهی در مغازه‌اش حضور می‌یابد، ادامه می‌دهد: سابقه فعالیت پدرم و من در این حرفه به ۱۰۰ سال می‌رسد و تاکنون چند مغازه در تهران در مناطقی چون شادآباد (مخبرالدوله)، خیابان آزادی، فلسطین، ابوریحان و نظایر آن بوده‌ایم؛ حتی با اتوی زغالی نیز فعالیت می‌کردیم.
تربتی که به گرمی صحبت می‌کرد، به مرور خاطرات و فعالیت‌های دوران جوانیش می‌پردازد: از ۱۵ سالگی، بعد از پایان مدرسه در مغازه پدرم مشغول به کار شدم و روزی ۵ ریال به عنوان دستمزد دریافت می‌کردم.
وی با نگاهی به عکس‌های جوانی خود و پدرش که در یک گوشه از مغازه نصب شده، می‌گوید: ادامه کار در این زمینه، من را به این حرفه بیشتر مشتاق کرد و سبب شد که بعدها برای خود مغازه‌ای تهیه کنم و وارد این صنف شدم.
قبوضی با اعتبار فراتر از ۶ ماه
تربتی در ادامه به مدت زمان تعیین شده برای نگهداری لباس‌ها و ... مردم در خشکشویی اشاره می‌کند: با اینکه در قبوض دریافت و تحویل لباس‌ها قید شده که فقط ۶ ماه تا یکسال لباس‌ها نگهداری می‌شود اما به‌دلیل امانتداری و وظیفه انسانی و شرعی، تلاش داریم تا زمان آمدن صاحبان این لباس‌ها، آنها را نگهداری کنیم.
بعضی از این لباس‌های مانده مربوط به مشتریان ثابت قبلی ماست که به‌دلیل بدهی ۲۰۰ تا ۳۰۰ تومانی مربوط به ۱۷ سال پیش هنوز هم نیامده‌اند لباس‌هایشان را ببرند و اگر الان هم بیایند، حاضریم بدهی آنها را بخشیده و امانت‌هایشان را بازگردانیم.وی در این زمینه خاطره‌ای را تعریف می‌کند: برخی افراد بعد از چند سال در منزل خود با دیدن برخی قبض‌های خشکشویی، یادشان می‌آید که لباسی داده و هنوز برای گرفتن آن اقدامی نکرده‌اند؛ این افراد در کمال ناباوری به خشکشویی‌ها مراجعه می‌کنند و وقتی لباس‌شان تحویل داده می‌شود بسیار خوشحال شده و ضمن تشکر، تاکید می‌کنند که اگر هم تحویل نمی‌دادید، نمی‌توانستیم ادعایی داشته باشیم.
صاحب خشکشویی ژاندارک، خطاب به خبرنگار ایرنا می‌گوید: بعضی از این لباس‌های مانده مربوط به مشتریان ثابت قبلی ماست که به‌دلیل بدهی ۲۰۰ تا ۳۰۰ تومانی مربوط به ۱۷ سال پیش هنوز هم نیامده‌اند لباس‌هایشان را ببرند و اگر الان هم بیایند، حاضریم بدهی آنها را بخشیده و امانت‌هایشان را بازگردانیم.
خیریه‌ها وارد شوند
وی که ۲۴ سال رئیس اتحادیه صنف خشکشویی و لباسشویی تهران بوده است، می‌افزاید: بیشتر افراد صنف ما به‌دلیل انباشت چنین لباس‌هایی با مشکل مواجه‌اند؛ حتی پیش‌تر توافق‌هایی با موسسه‌های خیریه برای تحویل این لباس‌ها به آنان جهت واگذاری به افراد نیازمند صورت می‌گرفت و اکنون نیز می‌توان این روند را ادامه داد.
تربتی که به‌دلیل کهولت سن، خشکشویی را با کمک فرزندانش اداره می‌کند، ادامه می‌دهد: وجود این لباس‌ها در مغازه مشکل دیگری را برای صنف ما از جهت مالیات ایجاد کرده است؛ هر زمانی که ماموران مالیاتی مراجعه می‌کنند برداشت آنان این است که کسب‌وکار ما رونق دارد در حالی که ما امانتداریم و مجبوریم برای نگهداری این لباس‌ها هزینه کاور و ... را تقبل کنیم تا صاحبان برای تحویل مراجعه کنند.
وجود این لباس‌ها در مغازه مشکل دیگری را برای صنف ما از جهت مالیات ایجاد کرده است؛ زمانی که ماموران مالیاتی مراجعه می‌کنند برداشت آنان این است که کسب‌وکار ما رونق دارد در حالی که ما امانتداریم و مجبوریم برای نگهداری این لباس‌ها هزینه کاور و ... را تقبل کنیم تا صاحبان برای تحویل مراجعه کنند.وی در ادامه از خبرنگار ایرنا درخواست می‌کند علاوه بر تاکید بر این موضوع، به این نکته هم اشاره شود که مردم باید بین خشکشویی و آبشویی تفاوت قائل شوند و بدانند کسانی که در این رشته فعالیت دارند، خدمات آنان به‌دلیل داشتن برخی تجهیزات لازم برای اینکار از جمله تهیه مواد مورد نیاز با قیمت‌های چند دهه میلیونی و ... ، بالاتر است.
دلایل باقی‌ماندن لباس‌ها در خشکشویی
«ابوالفضل رجب‌زاده» رئیس اتحادیه صنف خشکشویی و لباسشویی تهران نیز در این ارتباط به خبرنگار ایرنا می‌گوید: این نوع رفتار، نهایت امانتداری صنف ما را نشان می‌دهد؛ اگر ما لباس‌ها را برای ارائه خدمت می‌گیریم، در صورت بروز مشکل برای مردم باید بتوانیم در هر زمانی که مراجعه می‌کنند به سلامت امانت آنها را برگردانیم.
وی در ارتباط با علت بروز چنین مشکلی در بین مغازه‌داران این صنف می‌گوید: برخی از مردم به‌دلیل مسافرت از شهری به شهری، فراموشی، مسافرت به خارج از کشور و اقلیتی نیز به‌دلیل نداشتن پول برای تحویل در زمان مشخص، لباس‌هایشان را در خشکشویی‌ها باقی می‌گذارند و همکاران ما نیز به رسم امانت آنها را نگهداری می‌کنند.
رجب‌زاده با یادآوری اینکه ما با خیریه‌ها برای واگذاری این لباس‌ها به افراد نیازمند همکاری داریم، می‌افزاید: تا کنون مواردی وجود داشته که افراد هنگام مراجعه برای تحویل لباس‌های خود بعد از چند سال، به‌دلیل تحویل آن به خیریه‌ها هیچ اعتراضی نکرده و حتی برای این نوع‌دوستی و انسان‌دوستی خرسند نیز شده‌اند.
رئیس اتحادیه صنف خشکشویی و لباسشویی تهران یادآور می‌شود: در مواقع حوادث طبیعی مانند سیل و زلزله در مناطق مختلف کشور، برخی کسبه این صنف، هماهنگی‌هایی را برای تحویل پتوها و لباس‌های مانده در مغازه‌هایشان به افراد زلزله‌زده و سیل‌زده انجام می‌دهند.
به گفته وی، اکنون برخی از لباس‌های مانده در مغازه‌ها دیگر ارزش آنچنانی ندارد و لازم است وضعیت آنها هر چه سریع‌تر روشن شود تا از مشکلات نگهداری این لباس‌ها برای صنف ما کاسته شود.
در مواقع حوادث طبیعی مانند سیل و زلزله در مناطق مختلف کشور، برخی کسبه این صنف، هماهنگی‌هایی را برای تحویل پتوها و لباس‌های مانده در مغازه‌هایشان به افراد زلزله‌زده و سیل‌زده انجام می‌دهند.رجب‌زاده با یادآوری قوانین اتحادیه درباره اینکه هر قبضی ۶ ماه تا یکسال بیشتر اعتبار ندارد، می‌افزاید: در سال‌های گذشته، با اتاق اصناف همکاری‌هایی برای روشن‌شدن این وضعیت داشتیم که در نهایت اعلام شد از مشتریان برای جلوگیری از اعتراض امضا گرفته شود که اگر بعد از مدت مشخص شده مراجعه نکنند، هیچ اعتراضی وارد نیست اما با این حال، همکاران ما به‌دلیل امانتداری همچنان به این موضوع نیز توجهی نداشته و برای آنان حس نوع‌دوستی و انسان‌دوستی مهمتر است و همچنان این لباس‌ها را به امانت نگهداری می‌کنند؛ حتی آنها را دوباره اتو کرده و کاور می‌زنند تا سالم به دست صاحبانشان برسد.
فرجام سخن
اکنون فصل سرما و زمستان است؛ امسال همه می‌توانند سوز سرما را تحمل کنند؛ اگر با همکاری و همیاری با یکدیگر فضایی را فراهم کنیم که افراد نیازمند بتوانند با دریافت البسه‌های مانده در بیش از هزار خشکشویی در تهران، خود را از سرما حفظ کنند تا بهار سال ۱۴۰۱ از راه برسد.
اگر برای این مهم، از هر خشکشویی فقط ۱۰ دست از این لباس‌ها به دست نیازمندان برسد، می‌توان بیش از ۱۰ هزار لباس را به نیازمندان داد. در این ارتباط لازم است از همکاری و کمک خیریه‌ها و اتحادیه صنف خشکشویی و لباسشویی تهران بهره گرفت تا این اقدام کارآمدتر، سریع‌تر و موثرتر واقع شود و حتی روندی همیشگی به خود بگیرد.
همچنین، اگر این اقدام را بتوان در سطح کشور با همکاری سازمان‌های خیریه و مردم نهاد گسترش داد، بدون شک این اقدام می‌تواند به عنوان یک پویش عمومی، برخی گره‌های افراد نیازمند به لباس و پتو را در این روزهای سرد تامین کرده و اقدام موثری در راستای نوع‌دوستی و محبت بین شهروندان باشد.
برچسب‌ها امانتداری خشکشویی موسسات خیریهمنبع: ایرنا
کلیدواژه: امانتداری خشکشویی موسسات خیریه امانتداری خشکشویی موسسات خیریه مراجعه می کنند لباس های مانده لباس ها افراد نیازمند ایرنا می گوید خشکشویی ها گرفتن لباس برای تحویل برای گرفتن لباس ها لباس هایی خیریه ها رجب زاده سال پیش صنف ما
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۰۵۰۹۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اتفاق عجیب در بازار اجاره؛ اجاره راه پله به جای مغازه
این روز‌ها وضعیت قیمت‌ها در بازار اجاره مغازه به حدی عجیب است که برخی سراغ اجاره راه پله می‌روند. به عنوان مثال فردی یک مغازه در راه پله را برای اجاره گذاشته است.
هزینه اجاره یک راه پله با فضای ۵ مترمربع در تهران ماهی ۵ میلیون تومان است. نکته جالب توجه اینجاست که برای اجاره این مغازه باید ۲۰۰ میلیون تومان هم پول پیش بدهید. به نظر می‌رسد که باید فکری به حال هزینه اجاره مغازه‌ها شود.
منبع: سرانه
tags # اجاره‌نشینی سایر اخبار
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت