به نقل از «دانا»

نقش مخرب انگلیس در مذاکرات/ وقتی صحبت از آشوب است، نام سفارت انگلیس می‌درخشد!

تاریخ انتشار: ۱۸ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۰۶۸۹۳۸

همزمان با انجام مذاکرات کشورمان با نمایندگان کشورهای ۱+۴ در وین، انگلیس به مانند همیشه و با همکاری رژیم صهیونیستی در پی سنگ‌اندازی در مسیر تحقق مطالبات ملت ایران است.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ بررسی تاریخ روابط ایران و انگلستان گواه روزهای پر فراز و نشیبی را می‌دهد؛ علی رغم اینکه مناسبات دیپلماتیک کشورها همواره به صورت برد-برد تعریف می‌شود و ملت‌ها از ارتباط دولت‌های متبوع‌شان سود می‌برند اما انگلیسی‌ها همواره در روابط با تهران به دنبال داده کمتر و ستانده بیشتر بودند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

روابط دیپلماتیک به نفع ملت‌ها است؛ به جز رابطه با انگلیس!

معمولاً روابط دیپلماتیک به نفع ملت‌ها خواهد بود، اما هر چقدر که تاریخ را برای یافتن یک نکته سازنده از سابقه روابط دو کشور ایران و انگلیس ورق زدیم، جز اقدامات خصمانه و غیرسازنده علیه ملت ایران، چیزی پیدا نکردیم.

در پرونده سوابق استعمارگرایانه انگلیس می‌توانیم به موارد متعدد خسارت‌باری از جمله تحمیل قراردادهای استعماری همچون رویتر، لاتاری، دارسی، ۱۹۱۹، جاده بختیار اشاره کنیم. از طرف دیگر نقش مستقیم انگلیس در خباثت و بروز چالش‌های اساسی در کشورمان از جمله تجزیه بلوچستان، ترویج مواد مخدر در بین ایرانیان، به انحراف کشیدن انقلاب مشروطه، قحطی بزرگ سال‌های ۱۹۱۹-۱۹۱۷، تأمین هزینه‌های قشون‌کشی‌ها از سرمایه‌های ایران، تفرقه بین اقوام مختلف ایرانی، دخالت مستقیم در روی کار آمدن رضاخان پهلوی، نقش آشکار در کودتای ۲۸ مرداد، جدایی جزیره بحرین از ایران و کمک به محمد رضا پهلوی برای سرکوب مخالفین اشاره کنیم.

پس از حدوث انقلاب اسلامی، رویه‌ی منفی دستگاه سیاست خارجی دربار انگلیس نسبت به ایران، وارد مراحل جدیدتری شد و این کشور در همدستی با جنایتکارانی همچون صدام و آمریکایی‌ها با همه‌ی توان ورود کرد.

انگلیس، حامی صدام و اولین حامی تحریم‌ها علیه مردم ایران

مارگارت تاچر، نخست وزیر وقت انگلیس در آذر ماه ۵۸ در دیدار با جیمی کارتر، رئیس جمهور آمریکا گفت: «اگر آمریکا در سازمان ملل خواستار تحریم اقتصادی علیه ایران شود، بریتانیا نخستین کشوری خواهد بود که از وی حمایت خواهد کرد.»

به این ترتیب سوژه جدیدی در دست دولت متخاصم انگلیس قرار گرفت تا بتواند پنجره‎‌ی جدیدی از کلاهبرداری و خیانت به ملت دیگر را باز کند.

دولت انگلیس که به دنبال لغو قراردادهای نظامی گذشته خود با ایران، حجم زیادی از بدهکاری را در دامن خود می‌دید، به بهانه‌ی تسخیر سفارت آمریکا در تهران روابطش را با کشورمان قطع کرد. ایران و انگلیس در دهه ۱۹۷۰ میلادی قراردادی برای تحویل ۱۵۰۰ تانک چیفتن و ۲۵۰ خودروی زرهی به طرف ایرانی امضا کردند.

در همین ایام نیز در یک حادثه تروریستی، سفارت ایران شش روز در اشغال چند تروریست قرار گرفت که در نهایت با ضعف و تعلل نیروهای امنیتی و وزارت خارجه انگلیس، دو تن از دیپلمات‌های ایرانی به شهادت رسیدند.

روابط دیپلماتیک ایران و انگلیس در چهار دهه از انقلاب اسلامی همواره دارای فراز و نشیب بوده است و این کشور همچنان با حفظ روحیه‌ی سابق خود چشم طمع به سرمایه‌های ملت ایران داشته اما هر بار با در بسته مواجه شده است.

برای مثال پس از آنکه در ۱۳ تیر ۱۳۹۸ انگلیس با استناد به تحریم‌های بین‌المللی، نفتکش ایرانی «گریس ۱» را توقیف کرد، چند روز بعد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، در پاسخ به این راهزنی انگلیسی‌ها نفتکش انگلیسی «استنا ایمپرو» را به دلیل تخلفات متعدد در تنگه هرمز توقیف کرد که ضربه‌ی بی‌سابقه‌ای بر پیکر اقتدار دریایی کشوری که روزی مدعی امپراطوری بر دریاها بود، وارد شد.

وقتی صحبت از آشوب است، نام سفارت انگلیس می‌درخشد!

سفارت انگلیس در تهران نیز همواره پای ثابت آشوب‌های داخلی بوده است و نقش مشهود سفارتخانه و «سایمون گس» سفیر این کشور در فتنه‌ی ۸۸ بر همگان آشکار بود.

در دی ماه ۹۸ زمانی که در مقابل دانشگاه امیرکبیر تجمعی به بهانه بزرگداشت شهدای حادثه هواپیمای اوکراینی برگزار شد و برخی افراد ناشناس اقدام به آتش زدن بنرهای مربوط به شهید حاج قاسم سلیمانی کردند، «رابرت مک ایر» سفیر وقت لندن و عضو فعلی تیم مذاکره‌کننده انگلیس در مذاکرات وین، هنگام فیلم‌برداری از تجمع بازداشت شد.

سفیر جدید لندن؛ مدیر ارشد امنیتی در لباس دیپلماتیک

«سایمون شرکلیف» که سابقه مدیریت امنیت ملی وزارت خارجه انگلیس و سفارت این کشور در یمن را دارد، اخیراً کلیددار سفارت لندن در تهران شده است و از همان ابتدای فعالیت خود نشان داد، همچون ادوار گذشته خود به دنبال حاشیه‌سازی است.

این موضوع در حالی رخ می‌دهد که در همین ایام و اوضاع فعلی همه‌گیری بیماری کرونا، برخی از سفرای خارجی مقیم تهران مانند «آیکاوا» سفیر ژاپن در تهران به دنبال فعالیت‌های مثبت و کمک‌رسانی انسانی هستند.

حال که در اوج مذاکرات کشورمان با اعضای ۱+۴ در وین هستیم، مقامات انگلیسی از جمله «لیز تراس» وزیر امور خارجه این کشور و «بوریس‌جانسون» همچنان به اتخاذ مواضع خصمانه خود ادامه می‌دهند و به جای اقدامات سازنده در مذاکرات و پرداخت بدهی‌های گذشته خود، به دنبال مقصرنمایی ایران در مذاکرات هستند.

اولین دیدار وزرای جدید امور خارجه ایران و انگلیس در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل شکل گرفت و در آن دیدار «تراس» خواستار آزادی جاسوسان و مجرمان انگلیسی بازداشت شده در ایران شد و در طرف مقابل نیز امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه کشورمان با بیان اینکه بازسازی روابط دوجانبه نیازمند اقدامات جدی است، بر لزوم عملیاتی شدن بازپرداخت بدهی چهار دهه‌ای انگلیس به ایران تأکید کرد.

امیرعبداللهیان: رویکرد بی‌عملی انگلیس تغییر کند

وی با بیان اینکه «ایران در برجام حرف‌ها و وعده‌های زیادی شنیده، اما عملی ندیده است»، گفت: «متأسفانه انگلیس هم جزئی از این بی‌عملی بوده و این رویکرد باید تغییر کند.»

این موضوع در مکالمه بعدی امیرعبداللهیان و تراس، مورد اعتراض وزیر امور خارجه ایران قرار گرفت. امرعبداللهیان خطاب به تراس تاکید کرد که بخش اعظم توافقات تجاری میان دو کشور پس از برجام اجرایی نشده‌اند و ارتقای حجم تجارت و تسهیل مراودات مالی میان دو کشور نیازمند افزایش تحرک و اقدامات لندن است.

وزیر امور خارجه کشورمان همچنین با یادآوری بدهی قدیمی انگلستان به ایران، بازپرداخت این بدهی را حق ملت ایران خوانده و بر لزوم اقدام فوری لندن جهت بازپرداخت هرچه سریع‌تر این بدهی تأکید کرد.

فقط یک انگلیسی می‌تواند وزیر خارجه صهیونیست‌ها را تحویل بگیرد

در ادامه روند مذاکرات نیز «تراس» تنها وزیر امور خارجه‌ای بود که حاضر به ارائه بیانیه مشترک با «لاپید» وزیر امور خارجه رژیم صهیونیستی شد و دو طرف مدعی شدند «زمان در حال سپری شدن است و این ضرورت همکاری نزدیک با دوستان و شرکا برای ناکام گذاشتن بلندپروازی‌های ایران را دوچندان می‌کند.»

وزیر امور خارجه انگلیس همچنین در اقدامی دیگر و در آخرین روزهای سال میلادی گذشته، وزرای امور خارجه عضو شورای همکاری خلیج فارس را در منطقه «کنت» در جنوب شرقی انگلستان گرد هم جمع کرد و با صدور بیانیه‌ای از ایران خواستند به منظور اجتناب از وارد کردن منطقه و جامعه بین‌المللی به نقطه بحران، فرصت دیپلماتیک فعلی برای احیا برجام (برنامه جامعه اقدام مشترک) را مغتنم بشمرد.

شورای همکاری خلیج فارس؛ نخود هر آش

همچنین در این بیانیه از ایران خواستند «نقش مثبتی در منطقه ایفا کند، به قوانین بین‌المللی پایبند باشند به حاکمیت ملی و تمامیت ارضی همسایگان خود احترام بگذارد و حمایت از گروه‌های شبه‌نظامی را متوقف کند.»

در واکنش به این لفاظی‌ها بود که سعید خطیب‌زاده سخنگوی وزارت امور خارجه کشورمان این بیانیه را اقدامی در راستای تلاش‌های تفرقه افکنانه برخی کانون‌های شناخته شده که از شکل‌گیری فضای تعامل و همکاری بین کشورهای منطقه نگران هستند، توصیف کرد.

در آخرین فرآیند از این چرخه خصمانه علیه ملت ایران روز «سه‌شنبه» «نفتالی بنت» نخست وزیر رژیم اسرائیل با «بوریس جانسون» همتای انگلیسی خود تلفنی گفت‌وگو کرد.

سخنگوی بوریس جانسون در این خصوص گفت: «جانسون خواهان تعامل همراه با حسن نیت با ایران است. در دیپلماتیک باز بوده، اما زمان برای دست یافتن به توافق رو به پایان است.»

در میز مذاکره نیز نمایندگان انگلیس که هیچ تخصصی و دانشی از مسائل هسته‌ای و رفع تحریم‌ها ندارند، صرفاً در نقش پِیک و پیگیری مطالبات آمریکا و رژیم‌صهیونیستی عمل می‌کنند.

البته طبیعی است که انگلیسی‌ها از به فرجام رسیدن مذاکرات خوشحال نباشند، چون در این صورت باید برای پرداخت مطالبات ملت ایران بهانه‌های جدیدی پیدا کنند.

لزوم تغییر رویکرد در مواجهه با سیاست خارجی انگلیسی

به نظر می‌رسد لازم است دستگاه سیاست خارجی کشورمان با پیگیری جدی‌تری نسبت به گذشته موضوع پرداخت بدهی‌های گذشته انگلیس و همچنین مسئولیت این کشور در همراهی با آمریکا در اعمال مجدد تحریم‌ها پس از برجام را گوشزد کند.

منبع: مهر

انتهای پیام/

منبع: دانا

کلیدواژه: وزیر امور خارجه ایران و انگلیس امور خارجه ای ملت ایران تحریم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۰۶۸۹۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مذاکرات دوجانبه صلح جمهوری آذربایجان و ارمنستان در آلماتی

قزاقستان اعلام کرد: مذاکرات صلحی که قرار است در آلماتی انجام شود فقط بین جمهوری آذربایجان و ارمنستان انجام می‌شود و بحثی از میانجیگری آستانه نیست و اگر این دو کشور به صلح برسند تأثیر مثبت زیادی بر کل منطقه خواهد داشت. - اخبار بین الملل -

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از رسانه‌های آذربایجان، وزارت امور خارجه قزاقستان جزئیات دیدار مقامات ارمنستان و جمهوری آذربایجان در آلماتی را اعلام کرد. آیبک سمادیاروف سخنگوی وزارت امور خارجه قزاقستان در این باره گفت: مذاکراتی که قرار است در آلماتی انجام شود فقط بین جمهوری آذربایجان و ارمنستان انجام می‌شود و بحثی از میانجیگری آستانه نیست.

این دیپلمات تأکید کرد: قزاقستان خدمات حسن نیت ارائه می‌دهد، یعنی بستری برای مذاکره فراهم می‌کند. اگر این دو کشور به صلح برسند و به امضا برسد، تأثیر مثبت زیادی بر کل منطقه خواهد داشت.

الهام علی‌اف رئیس‌جمهور آذربایجان طی سخنرانی خود در اجلاس بین‌المللی «COP29 و چشم‌انداز سبز برای آذربایجان» که در 23 آوریل در دانشگاه ADA برگزار شد، گفت که باکو با نشست روسای امور خارجه آذربایجان و ارمنستان در قزاقستان موافقت کرده است. در صورتی که ارمنستان نیز با این امر موافقت کند، نشست بعدی روسای امور خارجه در قزاقستان برگزار خواهد شد.

آنی بادالیان، دبیر مطبوعاتی وزارت امور خارجه ارمنستان در این خصوص گفت: ایروان در حال بررسی امکان دیدار بین آرارات میرزویان وزیر امور خارجه ارمنستان و جیحون بایراموف وزیر امور خارجه آذربایجان در قزاقستان است.

به گفته وی، تاریخ این دیدار توافق شده است.

لازم به ذکر است که جیحون بایراموف و آرارات میرزویان آخرین دیدار خود را در تاریخ 28 تا 29 فوریه در برلین برگزار کردند. قزاقستان به عنوان کشوری است که با مواضع طرفدار آذربایجان شناخته می‌شود، عضو سازمان کشورهای تُرک است و در بازسازی منطقه اقتصادی قره‌باغ آذربایجان مشارکت دارد و روسای جمهور هر دو کشور باهم از شوشا بازدید کردند. اما توکایف رئیس‌جمهور قزاقستان از ارمنستان نیز دیدن کرد و به پاشینیان برای صلح پیشنهاد میانجیگری کرد. این دو کشور در سازمان پیمان امنیت جمعی و اتحادیه اقتصادی اوراسیا نمایندگی دارند. به هر حال، ابتکار قزاقستان به عنوان میانجی در روابط جمهوری آذربایجان و ارمنستان تازگی ندارد. در نوامبر 1991، نورسلطان نظربایف رئیس‌جمهور سابق قزاقستان و همتای روسی او بوریس یلتسین از باکو و از آنجا از استان خودمختار قره‌باغ سابق بازدید کردند. اما آن مأموریت در آن زمان چندان موفق نبود و بی‌نتیجه ماند. مقامات قزاقستان از جمله کسانی بودند که در حمله تروریستی هلیکوپتر در 20 نوامبر 1991 کشته شدند. اقدام تروریستی انجام شده در آسمان قاراکند، باطل کننده مذاکراتی بود که قزاقستان و روسیه در آن شرکت داشتند. از این نظر، ابتکار دوباره از آستانه موضوعی جالب است.

صاحب علی‌اف نماینده پارلمان جمهوری آذربایجان در مصاحبه با ینی مساوات اظهار داشت: پیشنهاد توکایف برای برگزاری مذاکرات صلح آذربایجان و ارمنستان در آستانه به هیچ وجه از جنس سازمان دهندگان نشست 5 آوریل بروکسل نیست. دو دلیل برای این ادعا وجود دارد. دلیل اول این است که ماهیت دوجانبه مذاکرات آستانه بیشتر مشهود خواهد بود که به نفع کسانی نیست که سعی می‌کنند بازی‌های خود را در این منطقه تحت عنوان میانجیگری یا اعتدال انجام دهند. ثانیاً، مذاکرات آستانه به این معناست که روند عادی‌سازی در چارچوب قالب همکاری 3+3 انجام می‌شود که با برنامه‌های قدرت‌های غیرمنطقه‌ای همخوانی ندارد. علاوه بر این، قزاقستان طرفی نخواهد گرفت، تعادل را حفظ خواهد کرد. از این نظر، وزارت امور خارجه قزاقستان اعلام کرد که آن‌ها با سند صلح شریک نیستند.

الخان شاهین اوغلو، تحلیلگر سیاسی، اظهارات آیبک سمادیاروف سخنگوی وزارت امور خارجه قزاقستان مبنی بر اینکه «مقامات قزاقستان هنگام سازماندهی نشست وزرای خارجه ارمنستان و آذربایجان در آلماتی نقش میانجی در مذاکرات را ایفا نخواهند کرد» را مفید دانست.

وی گفت: جمهوری آذربایجان و ارمنستان نیازی به میانجی ندارند، مذاکرات مستقیم نتایج مثبتی به همراه دارد. در 30 سال گذشته، هر چند واسطه و میانجی، هیچ کدام کارساز نبود. طرفین نیازی به میانجی ندارند، بلکه به مکانی برای ملاقات نیاز دارند که توسط مقامات قزاقستان فراهم شده است. اگرچه قزاقستان یک میانجی نیست، اما یکی از کشورهای اصلی است که مایل به دستیابی به توافق بین آذربایجان و ارمنستان است. آستانه خواهان کریدور زنگزور تا باکو و آنکارا است. این کریدور اجرای پروژه کریدور میانه را که قزاقستان در آن نقش پیشرو خواهد داشت، تسریع خواهد کرد. سفرهای رئیس‌جمهور قزاقستان به آذربایجان و ارمنستان در هفته‌های اخیر نیز در همین رابطه بود.

شاهین اوغلو تأکید کرد: توافق اخیر بین جمهوری آذربایجان و ارمنستان و تعیین مرزها برخلاف منافع کرملین است. زیرا توافقات بین باکو و ایروان خارج از کنترل روسیه و از طریق مذاکرات مستقیم حاصل می‌شود. دلیل نگرانی کرملین روشن است. با مشخص شدن مرزهای دو کشور، آذربایجان و ارمنستان به امضای یک توافقنامه صلح یا چارچوب نزدیک می‌شوند. این موضوع حضور سربازان روسی در ارمنستان را در آینده زیر سؤال خواهد برد. نیکول پاشینیان فعلاً می‌خواهد سربازان روسی را از فرودگاه زوارتنوتس خارج کند اما در صورت توافق با ترکیه دیگر نیازی به حضور سربازان روسی در مرز با این کشور نخواهد بود. کرملین می‌خواهد از این روند جلوگیری کند.

رامیه ممدوا، کارشناس سیاسی معتقد است: آستانه بی‌طرف است و مانند بروکسل، واشنگتن و مسکو نیست. این پلتفرم می‌تواند توسعه یابد و نشست بعدی می‌تواند در تفلیس یا تاشکند باشد. باکو و ایروان متن صلح را در قالب مکاتبات آنلاین ادامه می‌دهند و این یک روند عالی است. طرفین مذاکرات صلح را در قالب ایمیل بدون نیاز به پیمودن مسافت‌های طولانی تا پایتخت‌های جداگانه توسعه می‌دهند. قزاقستان نیز به عنوان یک موقعیت مکانی موفق است. اگر ارمنستان امتناع نکند، اگر رفتار سازنده‌ای داشته باشد، دیپلمات‌های ارشد می‌توانند در مورد تعدادی از مسائل گفتگو کنند.

این تحلیلگر تأکید می‌کند: موضوع اصلی محل ملاقات نیست، بلکه بحث درباره این است که یک سند صلح را می‌توان در ماه‌های تابستان امضا کرد. این یک پیشرفت بسیار جدی تلقی خواهد شد. همانطور که رئیس‌جمهور آذربایجان گفت، اکنون ایده‌های روشن‌تری در مورد توافقنامه صلح در حال ظهور است. اکنون جامعه بین‌المللی نیز از توافقات دوجانبه بدون دخالت در روند استقبال می‌کند. در این راستا قزاقستان می‌تواند محرک جدیدی برای مذاکرات باشد. این همچنین نشانه خوبی است که این کشور می‌گوید میزبان است، نه میانجی.

دیدار وزرای خارجه جمهوری آذربایجان و ارمنستان در قزاقستان

انتهای پیام/