نانوذرات تلفات جانی در اثر التهاب ریه را کاهش میدهد
تاریخ انتشار: ۱۸ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۰۷۰۹۳۸
محققان طرحی ساختاری از نانوذرات را برای هدف قرار دادن گلبولهای سفید مسئول التهاب ریه ایجاد کردند. این محصول میتواند التهابهایی که موجب مرگ بیماران ریوی میشوند را تسکین دهد.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، همهگیری ویروس کرونا تأثیر مخرب التهاب حاد ریه (ALI) را افزایش داده است، که بخشی از سندرم تنفسی حاد (ARDS) بوده وعلت اصلی مرگ در بیماران کرونایی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
یک مسیر جدید بالقوه برای تشخیص و درمان ARDS، مطالعه چگونگی متمایز شدن نوتروفیلها است، گلبولهای سفید خون که مسئول تشخیص و حذف ذرات مضر در بدن هستند. بر اساس تحقیقات جدید دانشکده پزشکی پرلمن در دانشگاه پنسیلوانیا، انباشته شدن پروتئینها میتواند عامل این موضوع باشد. این یافتهها در Nature Nanotechnology منتشر شده است.
ALI و ARDS نارسایی تنفسی با عوارض و مرگ و میر بالا هستند. قبل از شیوع کرونا، سالانه ۱۹۰۰۰۰ مورد ابتلا به ARDS و ۷۵۰۰۰ مرگ و میر ناشی از آن در آمریکا وجود داشت که ARDS در اثر ذاتالریه، سپسیس و تروما به وجود میآمد. با این حال، ویروس کرونا موارد ARDS را به میلیونها نفر افزایش داده است.
هنگامیکه ALI یا ARDS رخ میدهد، کیسههای هوایی ریه، نوتروفیلها را به ریهها جذب میکنند تا میکروبهای در حال گردش را از بین ببرند. این فرآیند باعث میشود نوتروفیلها ترکیباتی را آزاد کنند که آسیب ریه را تشدید میکند و به کیسههای هوا آسیب میرساند، بنابراین بیماران دچار سطح پایین اکسیژن خون میشوند. متأسفانه، با وجود شدت ALI/ARDS، هیچ داروی موثری برای کنترل آن وجود ندارد.
برای رسیدگی به ARDS و سایر مشکلات پزشکی، محققان از نانوذرات برای متمرکز کردن داروها در اندامهای آسیب دیده استفاده کردهاند. از چنین نانوذراتی برای ژن درمانی و ایمونوتراپی نیز استفاده میشود.
محققان بررسی کردند که چگونه نوتروفیلها میتوانند بین باکتریهایی که قرار است نابود شوند و سایر ترکیبات موجود در جریان خون، مانند ذرات کلسترول، تمایز قائل شوند. آنها کتابخانهای متشکل از ۲۳ نانوذره مختلف مبتنی بر پروتئین را در موش با ALI آزمایش کردند که مجموعهای از “قوانین” را نشان داد که جذب توسط نوتروفیلها را پیشبینی میکند.
نوتروفیلها ذرات متقارن و سفت و سخت مانند ویروسها را نمیگیرند، اما ذراتی را جذب میکنند که «انباشتگی پروتئین» را موجب میشود، که محققان آن را نانوذرات با پروتئین آگلوتینه شده (NAPs) مینامند.
جیکوب میرسون، سرپرست این تیم تحقیق، میگوید: «ما میخواهیم از عملکرد موجود نوتروفیلها، که مهاجمان را شناسایی و حذف میکند، استفاده کنیم تا نحوه طراحی یک نانوذره اسب تروا را یاد بگیریم، نانوذرهای که نوتروفیلهای بیش فعال را دریافت میکند و درمانی برای کاهش ALI و ARDS ارائه میدهد. اما برای ساختن این سیستم انتقال اسب تروا، باید مشخص میشد که نوتروفیلها چگونه ذرات خون را شناسایی میکنند.»
محققان معتقدند در حالی که توسعه روشهای درمانی مناسب از طریق نوتروفیلها برای ALI/ARDS فاصله زیادی تا تجاریسازی دارد، اما این تحقیق گام مهمی در مسیر درک وضعیت و عملکرد سیستم ایمنی بدن است.
جاکوب برنر گفت: «گام بعدی ما این است که بفهمیم چگونه میکروبها یا ویروسها، که سفت و سخت و متقارن هستند، برای فرار از نوتروفیلها تکامل یافتهاند.»
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: نانو ذرات بیماران ریوی گلبول سفید میکروب نوتروفیل ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۰۷۰۹۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
التهاب عامل کلیدی در پیشرفت آرتروز زانو
به گزارش صدای ایران از گجت نیوز، در یک مطالعه جدید محققان خون ۲۰۰ زن سفیدپوست که در ابتدای آزمایش هیچ علائمی از آرتروز زانو نداشتند و بر اساس عوامل خطر سنتی مانند آسیب دیدگی قبلی زانو یا جراحی زانو کمخطر در نظر گرفته میشدند را مورد بررسی قرار دادند.
سپس آنها با استفاده از یک آزمایش جدید که به دنبال پروتئینهای موجود در خون برای پیشبینی خطر ابتلا به بیماری است، خون همین افراد را تجزیه و تحلیل کردند. بر اساس مقاله منتشر شده در مجله Science Advances در روز جمعه (٧ اردیبهشت)، تنها با بررسی شش پروتئین در خون میتوان با دقت پیشبینی کرد که کدام فرد در طول ۱۰ سال آینده دچار آرتروز زانو خواهد شد.
این آزمایش در برخی موارد میتواند تا هشت سال زودتر از اشعه ایکس که در حال حاضر روش تشخیصی استاندارد طلایی برای آرتروز است، بیماری را شناسایی کند. محققان بر این باورند که تشخیص زودهنگام اهمیت ویژهای دارد، زیرا اگرچه برای این بیماری درمانی قطعی وجود ندارد، اقدامات پیشگیرانهای وجود دارد که میتواند روند پیشرفت آن را کند کند. این اقدامات شامل حفظ وزن سالم، انجام ورزش کمفشار و مصرف داروهایی برای تسکین علائم میشود.
تشخیص زودهنگام آرتروز زانو میتواند به مثابه یک زنگ خطر عمل کند. به گفته دکتر ویرجینیا بایرز کروس، نویسنده اصلی این مطالعه و استاد دانشکده پزشکی دانشگاه دوک در کارولینای شمالی، این موضوع میتواند افراد را به سمت درمانهای پیشگیرانه سوق دهد. این امر میتواند از بروز عوارض بعدی بیماری مانند درد، ناتوانی و نیاز به تعویض مفصل جلوگیری کند.
علاوه بر این، دکتر کروس اشاره میکند که روزی شاید این یافتهها به دانشمندان در توسعه درمانهای پیشگیرانه جدید و مؤثرتر برای این بیماری کمک کند. برای مثال چنین درمانهایی میتوانند بر پروتئینهای موجود در خون که با این بیماری مرتبط هستند، تأثیر بگذارند.
آرتروز زانو شایعترین نوع آرتروز است و بیش از ۳۲.۵ میلیون بزرگسال در ایالات متحده را تحت تاثیر قرار میدهد. این بیماری که در ابتدا بهعنوان یک بیماری فرسودگی و پارگی شناخته میشد، زمانی رخ میدهد که غضروف داخل مفصل (بهطور معمول در دستها، لگن و زانو) دچار تخریب شود. این امر باعث میشود استخوان زیرین به مرور زمان تغییر کند و منجر به درد، خشکی و تورم شود.
با وجود این، شواهد جدید حاکی از آن است که التهاب، نقشی اساسی در آسیب مفصلی ناشی از آرتروز زانو ایفا میکند. این بدان معناست که بیومارکرها یا نشانههای قابل اندازهگیری در بدن وجود دارند که میتوانند شروع بیماری را سالها پیش از مشاهده آسیب ساختاری با اشعه ایکس هشدار دهند.
در این مطالعه جدید، دکتر کروس و همکارانش دو مجموعه نمونه خون را از گروه شناختهشدهای از زنان سفیدپوست میانسال در انگلستان که از سال ۱۹۸۹ بهطور سالانه برای آرتروز زانو مورد بررسی قرار گرفته بودند، تجزیه و تحلیل کردند. تیم تحقیقاتی ۲۰۰ زن از این گروه را انتخاب کرد که از نظر سن و شاخص توده بدنی (BMI) با هم مطابقت داشتند. پس از ۱۰ سال پیگیری، نیمی از این زنان به بیماری آرتروز مبتلا شدند و نیمی دیگر نشدند.
محققان با استفاده از هوش مصنوعی، شش پروتئین را در نمونههای خون شناسایی کردند که به نظر میرسید نشانگر ابتلا به آرتروز زانو در آینده باشند. این نمونههای خون، هشت یا چهار سال قبل از تشخیص بیماری فرد، گرفته شده بودند. پروتئینهای شناساییشده در ایجاد التهاب و هوموستاز (ایستادگی خونریزی)، که اولین گام در پاسخ بدن به آسیب است نقش دارند.
برای تعیین دقت آزمایش، تیم تحقیقاتی از یک معیار ریاضی به نام مساحت زیر منحنی (AUC) استفاده کرد. امتیاز AUC کمتر یا مساوی ۵۰٪ نشان میدهد که یک آزمایش نمیتواند بین افراد مبتلا و بدون بیماری تمایز قائل شود.
امتیاز بالاتر از ۷۰٪ عملکرد قابل قبول و بالاتر از ۸۰٪ عالی در نظر گرفته میشود. شش پروتئین شناسایی شده در مطالعه جدید، امتیاز AUC برابر با ۷۷٪ را کسب کردند، این در حالی است که امتیاز پیشبینی بر اساس سن و شاخص توده بدنی افراد حدود ۵۰٪ و بر اساس درد زانو ۵۷٪ است.
اگرچه نتایج این مطالعه اولیه بسیار امیدوارکننده است، اما به گفته دکتر کروس این آزمایش به این زودیها در کلینیکها قابل استفاده نخواهد بود. تیم تحقیقاتی در حال حاضر باید بررسی کند که آیا این موفقیت در مورد مردان و همچنین افراد با نژادهای دیگر نیز قابل تکرار است. لازم به ذکر است که زنان بهخصوص بعد از ۵۰ سالگی، بیشتر در معرض ابتلا به آرتروز زانو نسبت به مردان هستند.
دکتر کروس اشاره میکند پس از تکمیل این مرحله، آزمایشهای بالینی برای درمانهای جدید در انتظار ماست. به صورت تئوری، از این بیومارکرها میتوان برای سنجش کارایی داروهای خاص در توقف پیشرفت آرتروز زانو استفاده کرد. در صورت موفقیتآمیز بودن این روش در مدلهای حیوانی، چنین داروهایی میتوانند روی افرادی که در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند، آزمایش شوند.