Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «ایران آنلاین»
2024-05-04@21:23:35 GMT

مغروقِ ادبیاتی شده‌ایم که از آنِ ما نیست

تاریخ انتشار: ۱۹ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۰۸۰۱۹۷

مغروقِ ادبیاتی شده‌ایم که از آنِ ما نیست

پیش‌نیاز پرداختن به داستان بومی، برجسته‌کردن و جایگاه‌دادن به داستان ایرانی است. مادامی که داستان فارسی به معنای عام آن مورد توجه قرار نگیرد، سخن گفتن از تولید داستان‌هایی با هر عنوان، راهی نخواهد گشود.

روزنامه ایران: هنگامی می‌توانیم مدعی نوشتن داستان ایرانی باشیم که شاخصه‌های انسان امروز ایرانی و دغدغه‌هایش را تعریف کرده باشیم، از مسائل هویت‌ساز او آگاه باشیم و سپس بپردازیم به اقلیم و محل سکنای او.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بدون اقلیم و بوم، نویسنده پایی روی زمین ندارد، متزلزل است و در گفتن دچار لکنت خواهد شد. نویسنده‌ای هم که با لکنت و لرزان حرف بزند، سخنش جدی گرفته نمی‌شود.

آیا ادبیات ما توانسته به سمت بومی نویسیحرکت کند؟

داستان‌های موفق جهانی، آثاری است که از اقلیم و مردمان سرزمین خود نوشته‌اند. من رمان وطنی‌ای را می‌پسندم که مرا شناخته باشد و از من برای من بگوید نه اینکه از آدم‌ها و مفاهیم ناشناخته برایم روایت کند. متأسفانه داستان امروز ما بوم و هویتش را گم کرده و کتاب‌های اندکی که نظر کرده‌اند به این امر، چندان نیست. وقتی فئودور داستایفسکی در «برادران کارامازوف» یا «ابله» از انسان روسی سخن می‌گوید، از انسان قرن نوزدهمی‌ای حرف می‌زند که خاص آن بوم و بر است و جایگزینی در دنیا ندارد یا زمانی که سرگئی دولاتوف از انسان روسی می‌نویسد، ما انسان قرن بیستمی‌ای می‌بینیم با ویژگی‌های خاص خود که مشابهش در جای دیگر جهان وجود ندارد.

آیا در مواجهه با شخصیت رمان‌هایی که در ایران منتشر می‌شود این وضعیت قابل مشاهده است؟

فکر می‌کنم معنا در آثار ما سست است و انسانی با اندیشه و معنای ایرانی کمیاب. سال‌هاست مغروقِ ادبیاتی شده‌ایم که از آنِ ما نیست.راه رسیدن به داستان‌های بومی چیست؟نخستین و کم‌ترین حرکت، خیره شدن به موضوع است. من اگر می‌خواهم از همدان یا تبریز بنویسم، ناگزیرم نظر کنم به موضوع. سپس باید به نوعی دلدادگی فارغ از جانبداری یکطرفه برسم. اندیشه و دلدادگی اصولی سبب می‌شود که هویتم را در سرزمینم معنا کنم، آن‌وقت دیگر به‌هیچ وجه نمی‌توان اسامی مکان‌ها را تغییر داد. بعد از آن به هرچه بنگرم آن را درآمیخته با بومم می‌بینم. نوشتن صرف از مکان و جغرافیا نمی‌تواند به داستان بومی بینجامد، وقتی مکان به عنصری مهم در اثر بدل شده و دست به معناآفرینی بزند، من در مسیر قرار گرفته‌ام، خودم را یافته‌ام و دارم در مسکنی زیست می‌کنم که معنا از من می‌گیرد و در من معناآفرینی می‌کند، آن‌گاه می‌‌توان گفت هویت من با بومم تعریف می‌شود.

انتهای پیام/

منبع: ایران آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۰۸۰۱۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

یادآوری خاطرات با نسخه بدنساز داستان اسباب بازی ها(عکس)

کانال عصر ایران در تلگرام

دیگر خبرها

  • یادآوری خاطرات با نسخه بدنساز داستان اسباب بازی ها(عکس)
  • انتقاد تند روزنامه قطری از سرمربی بومی السد
  • نجات ۷ نفر از اهالی بومی منطقه در ارتفاعات شهرستان خوی
  • نجات ۷ نفر از اهالی بومی گرفتارشده در ارتفاعات دیزج دیز خوی
  • چرا کاربست‌های پژوهشی در جامعۀ ایران زمینه زدوده هستند؟
  • ادامه جستجوی مغروق نازلوچای با پهپاد
  • بومی سازی تبدیل پسماند پلاستیک به سوخت جامد
  • برگزاری جشنواره بازی‌های بومی محلی در میبد
  • داستان نامگذاری خلیج فارس + فیلم
  • تپش دانش بومی در قلب خودروی ایرانی