چشم‌انداز ۱۰۰۰ سینما برای ایران/ آیا سینما رقابت را به پلتفرمها می‌بازد؟
تاریخ انتشار: ۲۱ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۰۹۶۷۳۲
خبرگزاری فارس ـ گروه سینما: در حال حاضر بیش از ۶۰۰ سالن سینما در ایران وجود دارد که تعدادی در اختیار بخش خصوصی و تعدادی در اختیار ارگان‌های دولتی و حاکمیتی است. به عنوان نمونه، موسسه بهمن سبز وابسته به حوزه هنری برای دستیابی به ۲۲۰ پرده سینما در پایان فروردین ۱۴۰۱ برنامه‌ریزی کرده است.
بخش خصوصی هم همچنان سالنهای خود را در پاساژ‌ها و مجتمع‌های تجاری افتتاح می‌کند که از جمله جدیدترین آنها می‌توان به لوتوس‌مال و معین مال در سال جاری و شمیران سنتر و هدیش مال در سال گذشته اشاره کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اما در این میان یک پرسش در ذهن سینمادوستان ایجاد شده است مبنی بر اینکه با توجه به گسترش و فراگیری روزافزون VODها و سامانه‌های اینترنتی و تماشای آسان‌تر فیلم‌ها در خانه، آیا مخاطبان همچنان تمایلی به حضور در سالنهای سینما خواهند داشت؟
در این باره با ۳ فعال حوزه سینما گفت‌وگو کردیم.
* فرحبخش: می‌تواند باعث رونق فضای تجاری شود، حتی اگر خودش درآمد نداشته باشند
محمدحسین فرحبخش، تهیه‌کننده سینما درباره جریان تاسیس مال‌ها و پردیس‌های سینمایی در سال‌های اخیر و تاثیرگذاری‌شان بر صنعت سینما عنوان کرد: در سال‌های اخیر شاهد بودیم حتی آن گروه از مجتمع‌های تجاری و مال‌ها که سینما نداشتند هم سالن سینمایی به مجموعه خود اضافه کردند و به این واسطه باعث رونق فضای فعالیت خود شدند. بنابراین سینما می‌تواند باعث رونق گرفتن فضای تجاری شود، حتی اگر خودش درآمدی نداشته باشد.
وی افزود: بحران کرونا ضربه‌ای همه‌گیر بود و آسیب‌های جدی را به کشورهای مختلف دنیا وارد کرد. اگر از این دو سال و شرایط ویژه اش بگذریم، در سال ۸۰ قانونی تصویب شد تا در کنار فضاهای تجاری، ساخت سالنهای سینما نیز در دستور کار قرار بگیرد، در این صورت عوارضی به مجتمع‌ها تعلق نمی‌گیرد. این قانون در دوران مدیریت زنده‌یاد سیف‌الله داد مصوب شد و در چند سال اخیر رونق گرفته است. به نظرم اگر مال‌ها نبودند، شاید بسیاری از سینماهای قدیمی در حال حاضر همه از رده کیفی خارج شده بودند و این به صنعت سینما ضربه می‌زد.
فرحبخش با ذکر مثال بیان کرد: به عنوان نمونه، حوزه هنری دو اقدام خوب را در یکی دو سال اخیر رقم زده است؛ نخست اینکه در دوران کرونا سالنهای سینما را باز نگه‌داشت و کارکنان سالن‌هایش هم سر کار بودند تا به همان عده محدودی هم که می‌خواستند فیلم ببینند، خدماتی ارائه کنند. این اقدام حوزه هنری کاری جهادی بود. دومین اقدام جالب توجه اضافه شدن بیش از ۱۱۰ سالن سینما و بازسازی تعدادی دیگر از سالن‌ها از سوی بهمن سبز برمی‌گردد که اتفاقی تحسین‌برانگیز و به اصطلاح باقیات الصالحاتی برای سینمای ایران است. شاید این یک وظیفه برای سازمان‌های فرهنگی دولتی باشد، اما در شرایطی که برخی از آنها وظایف خود را از یاد برده‌اند، حوزه هنری به سینما کمک زیادی کرد و باید از آن تشکر کرد.
این تهیه‌کننده بر لزوم اکران محدود آثار سینمایی در جشنواره فیلم فجر تأکید و تصریح کرد: گسترش و اکران فیلم‌های جشنواره در سراسر کشور به هیچ وجه به معنای توسعه عدالت اجتماعی نیست. اکران‌های جشنواره باید محدود باشد و علاقمندان در دیگر شهرها نهایتاً برای تماشای آثار به تهران بیایند. جشنواره در همه جای دنیا به طور محدود نمایش دارد و قرار نیست همه مردم به تماشای آثارش بنشینند و این نمایش‌ها برای افراد مشخصی باشد تا در فراغتی درباره آثار بنویسند و قضاوتشان کنند.
* اسماعیلی: راه‌اندازی جشنواره‌های کوچک سینمایی با نام سالن‌ها را پیشنهاد می‌کنم
حبیب اسماعیلی تهیه‌کننده و مدیر شرکت رسانه فیلمسازان مولود، پیرامون تجهیز سالنهای سینما بیان کرد: ما همواره در حوزه اکران و نمایش فیلم‌ها با کمبود سالن مواجه بوده‌ایم، به ویژه اینکه عرضه و تقاضا در سینما در سال‌های گذشته یکسان نبوده است. حتی فیلم‌های پرمخاطب و به اصطلاح دارای گیشه هم گاهی با مشکل کمبود سالن و سانس رو به رو بوده‌اند، چه برسد به فیلم‌های خاص، هنری و آثاری که شاید به نظر برسد فروش کمتری نسبت به سینمای بدنه و تجاری خواهند داشت.
وی افزود: این محدودیت و اکران‌نشدن فیلم پر مخاطب در دو سال اخیر به واسطه کرونا طوری پیش رفت که برخی از سالن‌داران به فکر تغییر کاربری سینماها افتادند و خیلی از سینماها تعطیل شدند و با وجود ترافیک پشت اکران نیاز به سینماها و پردیس‌ها بیشتر شد. بنابراین هر گامی به سمت تأسیس مجموعه‌های سینمایی ـ چه از سوی بخش خصوصی و چه از سوی دولت ـ قطعاً مفید خواهد بود. این گام توسط بخش خصوصی هم در این سال‌ها در تهران یا شهرستان‌ها با راه‌اندازی سالنهای سینما برداشته شده است، به عنوان مثال حوزه هنری اقدامات درخور توجهی در توسعه سالنهای سینمایی شهرستان‌ها داشته است.
اسماعیلی خاطر نشان کرد: ما همیشه آرزو داشته‌ایم تعداد سالنهای سینما به قدری زیاد باشد که این سینماداران باشند که به دنبال فیلمی برای اکران در آن بگردند، نه اینکه فیلم‌های زیادی پشت صف اکران بمانند. رسیدن به این مرحله شرایط ایده‌آلی را برای رونق سینما فراهم می‌کند.
وی با اشاره به پیشنهاد راه‌اندازی جشنواره‌های کوچک سینمایی با نام سالن‌ها بیان کرد: چند سال گذشته پیشنهاد دادم به جای برگزاری جشنواره‌های متعدد، سالن به نام همان جشنواره‌ها ساخته شود. در حال حاضر شاید ۲۰۰ فیلم در نوبت اکران مانده‌اند و نیاز به سالن‌هایی برای نمایششان را امروز بیش از هر زمان دیگری حس می‌کنیم. از طرفی لازم است همین سالنهای محدود نیز از هر نوع فیلمی حمایت داشته باشند و فقط به سراغ فیلم‌های گیشه پسند نروند. سینما باید همه ژانرها و موضوعات را از فیلم‌های کودک و نوجوان و دفاع مقدس تا فیلم‌های اجتماعی و هنری و... دربرگرفته و هریک از آنها سهمی از سالن‌ها داشته و رنگ اکران به خود بگیرند.
این تهیه‌کننده با بیان این که چراغ سینما با مخاطب روشن است، توضیح داد: اگرچه گاهی گفته می‌شود سطح کیفی فیلم‌ها نازل شده اما باید بگویم حتی کیفیت فیلم‌های تجاری ما از فیلم‌های شبکه‌های ماهوره‌ای بالاتر است. با وجود این که در دو سال اخیر سینماها در مقاطع مختلفی تعطیل بودند، اما امروز با بازگشایی‌شان شاهد هستیم که اکران فیلم‌های خوب رونق دوباره‌ای به سینما داده است. سینما با تماشاگرانش معنا می‌یابد، خود سرمایه‌گذاران نیز در حالی که می‌دانند برخی از فیلم‌ها گیشه ندارند، اما نباید از فرصت اکران محروم شوند. باید شرایطی فراهم باشد تا دست‌کم تعدادی از سالن‌ها به نمایش آنها بپردازند. باید نگاه اولیه به همه فیلم‌ها در اکران داشته باشیم. به این منظور که فیلم‌های غیرتجاری و متعلق به بخش مستقل و هنری نیز فرصت اکران داشته باشند، اما با تعداد سالنهای کمتر نه این که از این امکان اساسا بهره‌مند نشوند.
* عشیری: ۲۵ میلیون جمعیت شهرنشین ایران دسترسی به سالنهای سینما ندارند
یزدان عشیری، مشاور رئیس سازمان سینمایی و مدیرکل روابط عموم این سازمان گفت: سینما شاخص توسعه و پیشرفت هر کشوری است و در کشور ما هم این شاخص با توجه به نگاهی که مسئولان ارشد کشور دارند، مهم راهبردی است. با وجود گسترش پلتفرمها و اکران‌های آنلاین مطرح است، سینما و توسعه زیرساخت‌های آن باز هم یک نیاز اجتناب‌ناپذیر است.
وی ادامه داد: فیلم دیدن در سالن سینما و به صورت جمعی، برای خانواده‌ها یک فرهنگ تربیتی و خاطره جمعی به همراه دارد و از این رو بی‌جا نیست که گفته می‌شود سینما پیشران توسعه فرهنگ یک جامعه است. خوشبختانه کشورمان به دلیل نیروی انسانی و غنای فرهنگی، در مقایسه با بسیاری از کشورهای فرهنگی جهان از تمایزات ممتازی برخوردار است. بنابراین پلتفرمها جای فیلم‌دیدن در سالنهای سینما را نمی‌گیرد و سینما یک نیاز فرهنگی و تفریحی خانواده‌ها تلقی می‌شود و ابزار تقویت فرهنگ عمومی جامعه است. در کشورهای صاحب تکنولوژی سینما که در حوزه پلتفرمها بسیار از ما جلوتر هستند، اما باز هم برای توسعه زیرساخت‌ها دغدغه دارند.
عشیری ادامه داد: مثلاً چین ۷۰ هزار سالن سینما دارد. یا در همسایگی ما ترکیه با جمعیتی نزدیک ما حدود ۳۶۰۰ سالن سینما دارد. اما در کشور ما نرخ رشد صنعت سینماسازی پایین است و از دغدغه‌های آقای خزاعی رئیس سازمان سینمایی و آقای اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی محسوب می‌شود.
مشاور رئیس سازمان سینمایی افزود: چه بخواهیم و چه نخواهیم، در ارزیابی در ارزیابی جامعه‌شناسی کشورها بر اساس چند شاخص از جمله تعداد مخاطبان سینما و توزیع جغرافیایی سالنهای سینما بررسی می‌شوند و کشور ما از این حیث عقب است، چون در ایران برای هر ۲۶۰ تا ۳۰۰ هزار نفر، یک سالن سینما داریم، در حالی که آمارهای جهانی برای هر ۱۰ هزار نفر یک سالن سینماست. ما بیش از هزار شهر داریم که فاقد سالن سینما هستند و ۲۵ میلیون جمعیت شهرنشین ما دسترسی به سالنهای سینما ندارند!
عشیری خاطرنشان کرد: بنابراین در کنار ضرورت توسعه پلتفرمها و اکران‌های آنلاین، باید به گسترش زیرساخت سالنهای سینمایی در کشور نیاز داریم. این عزم راسخ وجود دارد و اقدامات تمهیدی و معین از سوی سازمان سینمایی رخ داده است و با برنامه‌ریزی و چشم‌انداز آماری این است که به عدد هزار سالن سینما برسیم که اگرچه چندان مطلوب نیست، اما می‌تواند امیدبخش و تأثیرگذار باشد.
انتهای پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: سالن سینما یزدان عشیری حبیب اسماعیلی حسین فرحبخش تهیه کننده سینما پلتفرم اینترنتی وی او دی سازمان سینمایی سالن های سینما تهیه کننده جشنواره ها سالن سینما پلتفرم ها بخش خصوصی حوزه هنری سال اخیر سالن ها فیلم ها سال ها دو سال
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۰۹۶۷۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فیلمی که دیوار میان پایتخت و شهرستان را از بین برد
فیلم «آپاراتچی» مصداقی از پرداختن به سینمای مردمی است که در چهل‌ودومین جشنواره فیلم فجر با استقبال مخاطبان مواجه شد و توانست سیمرغ بلورین و جایزه ویژه کارگردانی بخش نگاه نو را از هیئت داوران دریافت کند؛ از مهم‌ترین ویژگی‌های این فیلم روایتی است که فضای خارج از پایتخت ارائه می‌شود.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، «من فقط یک فیلم‌سازم و تمام زندگی‌ام سینماست. سینما شغل من نیست، عشق منه.» این‌ها سخنان جلیل رشیدی است، شخصیت اول فیلم آپاراتچی، که برگرفته از شخصیت جلیل طائفی، یک عاشق سینما در دهه ۶۰ است؛ جلیل اگر چه شغلش نقاشی است، اما عشقش فیلم‌سازی است و حاضر است سختی‌هایش را هم به جان بخرد؛ فیلم آپاراتچی روایتگر دلبستگی‌های یک نقاشِ ساختمانِ عاشقِ سینما است که با اشتیاق تمام به تولید چند فیلم کوتاه موفق شده و در آرزوی ساختن نخستین فیلم سینمایی خودش است؛ به طور کلی در این فیلم با یک اثر درباره سینما و برای سینما روبه‌رو هستیم.
مسئله آپاراتچی مسئله سینما، مسئله بقا یا از میان رفتن سینما است، مسئله فیلم آپاراتچی به ظاهر محدود به یک دوره زمانی خاص و در عمل مربوط به همیشه تاریخ در این مرز پرگهر است و بر این اساس علی طاهرفر کارگردان فیلم آپاراتچی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه دو رویکرد اساسی در درون‌مایه فیلم آپاراتچی وجود دارد، اظهار می‌کند: رویکرد اول فیلم آپاراتچی هنر مردمی است و رویکرد دوم آن روایت دهه ۶۰، زیست و فرهنگ مردم تبریز در این دهه است که می‌توان گفت در دل همین هنر مردمی ادای دین به سینما نیز موضوعی نهفته است.
وی ادامه می‌دهد: موقعیت فیلم در ادای دین به سینما جزو موقعیت‌های نمایشی است که بیشتر کارگردانان دوست دارند در آن یک تجربه داشته باشند چراکه یک عمر پشت دوربین به تجربه نشستند و می‌خواهند همین تجربیات را جلوی دوربین ببرند.
کارگردان فیلم آپاراتچی با اشاره به اینکه همانند کشورهای دیگر نمایندگان زیادی برای فیلم در سینما ایران داریم و این موضوع یک دغدغه فرهنگی برای سینماگران محسوب می‌شود، تصریح می‌کند: گاهی اوقات در دل فیلم‌ها بسیاری از حقایق سینما ظهور و بروز پیدا می‌کند، به طوری که گاهی لحظات شیرینی را رقم می‌زند و گاهی نیز حقایق تلخی در آن هست که نکات گفته نشده سینما را بیان می‌کند؛ در همین راستا این اتفاقات دست به دست هم دادند که من با رغبت به سمت آپاراتچی بیایم.
در «آپاراتچی»، تلاش برای ارائه هنر مردمی بودوی با اشاره به موضوع ادای دین به سینما می‌افزاید: وقتی که با یک موضوع خاص مواجه هستیم مخاطبان آن خاص خواهند بود و عام نیستند در همین راستا تلاش کردیم هنر مردمی را ارائه دهیم که مخاطب عام داشته باشد.
طاهرفر می‌گوید: دغدغه ما این بود که فیلمی با شاخصه‌ها و مولفه‌هایی را تولید کنیم که مخاطب عام را جذب کند تا افراد علاوه بر اینکه لحظات شاد، مفرح، شیرین و گاهی کمدی را مشاهده می‌کنند، هنگام خروج از سینما یک ارزش افزوده فرهنگی نیز به همراه داشته باشند چراکه مخاطب در سبد فرهنگی خود یک فیلمی را انتخاب و هزینه اقتصادی کرده است در همین راستا حق دارد هنگام خروج از سینما حداقل از نظر مضمونی یک تعالی را در خود احساس کند.
وی در خصوص برخوردهای مردمی نسبت به فیلم نیز اظهار می‌کند: هنگامی که در عرصه‌ی غوغا سالاری فیلم‌های کمدی و گیشه پسند قدم می‌گذارید کار دشوار می‌شود اما به لطف خدا در هر کدام از مولفه‌هایی که بیان شد بازخوردهایی با تراز بالا و پایین از سوی مخاطبین دریافت کردیم که این بازخوردهای خوب انگیزه مضاعفی را برای ادامه دادن در این مسیر به ما داده است.
کارگردان فیلم آپاراتچی با بیان اینکه امیدوارم روزگاری به این نتیجه نرسیم که باید در بستر طنز چیزی را تعریف کنیم تا مخاطب به سینما بیاید، ادامه می‌دهد: ما باید در لایه‌های بیرونی، درونی، فرامتن و زیر متن یک مفهومی را بگنجانیم تا مردم به بهانه کمدی بودن فیلم بیایند و آن مورد را نیز دریافت کنند؛ از این رو امیدوارم روزی فرا برسد که ما در حوزه فیلم‌های غیر کمدی به جایگاهی برسیم که فیلم ما جزو انتخاب اول تماشاچی‌ها باشد.
وی تصریح می‌کند: طی سال‌های اخیر اتفاقاتی رخ داده که سلیقه مخاطبین را بر مدار برخی کارهای ناصواب فرهنگی بناگذاری کردیم و این اتفاقی نامبارک و راه انحطاط سینمایی ما است، از این رو باید توجه داشت که معمولاً وقتی چنین اتفاقی می‌افتد هم سرمایه‌گذاران و هم تهیه کنندگان و به تبع آن در یک دراز مدت یا میان مدت کارگردانان و نویسندگان نیز به آن سمت خواهند رفت و صرفاً بر مبنای رسالت خود عمل نمی‌کنند؛ در همین راستا امیدوارم روز فرا برسد که با حمایت سازمان سینمایی و جریان سینمایی کشور شاهده آفرینش آثاری بهتر باشیم.
تنوع ژانرهای جشنواره فجر، از مهم‌ترین نکات آن بودطاهرفر می‌افزاید: جشنواره فیلم فجر امسال از همان انتخاب فیلم‌ها برای بخش نگاه نو و سیمرغ، طبقه بندی که اتفاق افتاد و جواب نهایی که برگزار کنندگان آن مبنی بر تکمیل جدول فیلم‌ها دادند که در وسط جشنواره نیز خیلی از منتقدین و کارشناسان عنوان کردند که عدالت سینمایی رعایت نشده، با فراز و نشیب زیادی همراه بود؛ در همین راستا باید گفت که حواشی جشنواره زیاد بود اما مهم‌ترین حسن آن وجود تنوع موضوعی قابل قبول سینمای اجتماعی، کمدی، سیاسی، ورزشی و حتی کودک و نوجوان بود.
وی با بیان اینکه ما گاهی اوقات مصلحت را فدای حقیقت می‌کنیم، می‌گوید: بسیاری از فیلمسازان دیگری بودند که باید در بخش سودای سیمرغ حضور پیدا می‌کردند، همه عوامل‌شان به چالش کشیده می‌شدند و یک رقابت پایا پای می‌داشتند اما این اتفاق نیفتاد؛ از این رو یقین دارم که سال بعد سازمان سینمایی یک تدبیری برای این موضوع خواهد داشت.
کارگردان فیلم آپاراتچی اظهار می‌کند: باید اعتراف کنم لطف خدا و شهدا بود که در اولین حضور و اولین فیلمم در بخش مسابقه رفتیم و سیمرغ نیز گرفتیم؛ همچنین خیلی خوشحالم که فیلمی با موضوع دهه ۶۰، جنگ، ترور، شهادت، نماز جمعه و هنر مردمی ساختیم.
وی با بیان اینکه دیوار بزرگ و حائلی که برای تولید فیلم میان شهرستان و پایتخت بود در حال کوتاه شدن است، ادامه می‌دهد: اتفاق بدی است که فیلمسازان شهرستانی بعد از یک، دو و حتی سه دهه بعد فضا برایشان فراهم شود تا فیلم بسازند، چراکه این باعث می‌شود خیلی از انرژی‌ها، پتانسیل‌ها و استعدادهایی که در شهرستان‌ها داریم رو به نابودی برود و گاهی نیز فنا می‌شوند؛ به طوری که شخص یا مسیر خود را عوض می‌کند و قلم و دوربین را زمین می‌گذارند یا امیدی به این سینما نخواهد داشت.
طاهرفر تصریح می‌کند: با رویکردهای امسال جشنواره فیلم فجر به آینده امیدوار شدم و امیدوارم که سازمان سینمایی سوره، فارابی و سازمان سینمایی در ادامه نیز اتفاقات خوبی را رقم بزنند.
تصویر، هنری اثرگذار استعلیرضا استادی بازیگر فیلم آپاراتچی نیز در گفت‌وگو با ایمنا با بیان اینکه از حضور خود در خانواده فیلم آپاراتچی خرسند هستم، اظهار می‌کند: هر هنرمندی دغدغه این را دارد که متفاوت‌تر از قبل باشد، در همین راستا این پروژه برای من یکی از بارزترین موارد بود و زمانی که کار پیشنهاد شد، کلیت فیلم را خواندم و با توجه به اینکه فیلمی روایی و روایتگر بخشی از هنر سینما بود با افتخار نقش پیشنهاد شده را قبول کردم.
وی ادامه می‌دهد: در بازخوردها بیان شد که آپاراتچی فیلم کمدی شریفی است که می‌شود آن را با خانواده دید، نمی‌گویم فیلم‌های دیگر خالی از شرافت بوده اما این فیلم با توجه به تحقیق و پژوهشی که آقای طاهرفر انجام دادند در این زمینه به طبع خود را نشان داده است چرا که وقتی یک کار خروجی یک تفکر و پژوهش باشد و درست چیده شود خروجی آن استقبال خوب مردم خواهد بود؛ از این رو فیلم خوب اقبال شده و نشان می‌دهد که فیلمساز توانسته کار خود را به درستی انجام دهد.
بازیگر فیلم آپاراتچی تصریح می‌کند: جشنواره چکیده و نتیجه کارهای تولید شده یک الی دو ساله هنرمندان است و در فیلم هنرمندان نیز می‌توانیم بازخورد شرایط اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و… را مشاهده کنیم.
وی افزود: هویت یک ملت در آثار هنری‌شان دیده می‌شود به همین خاطر من تمام کارهای تولید شده را خالی از این بحث نمی‌بینم و به مرزبندی شهرستانی و مرکزی زیاد قائل نیستم چراکه هر هنرمندی اگر کار قابل اعتنا برای تولید داشته باشد می‌تواند حرفی نیز برای گفتن داشته باشد؛ در همین راستا فیلم آپاراتچی هم از آن دسته کارهایی است که فیلمساز توانسته به نحو احسن کار خود را انجام دهد.
استادی می‌گوید: ساخت فیلم‌هایی همچون آپاراتچی می‌تواند بر فرهنگ یک کشور اثرگذار باشد چرا که اکنون یکی از هنرهای ارتباطی و تأثیرگذار، هنر تصویر است و باید بیشتر به آن اهمیت داده شود.
وی اظهار می‌کند: به وفور سوژه‌هایی همچون آپاراتچی در کشور و جامعه ما اتفاق افتاده است؛ در همین راستا پرداختن به شخصیت‌های هنری، قهرمانی، فرهنگی و… در قالب سینما، تلویزیون و مواردی از این دست می‌تواند بر افق فرهنگی و هنری کشور مؤثر باشد.
به گزارش ایمنا، آپاراتچی تازه‌ترین روایت سینما از سینما است که می‌توان آن را ادای دینی به این حوزه دانست اما آنچه این فیلم را از دیگر آثار مشابه در این زمینه متمایز می‌کند، پرداختن به سینمای مردمی است و تقابل آشکاری که این نوع از سینما با دو جریان تحجر و شبه روشنفکری دارد؛ فیلم سینمایی آپاراتچی در چهل و دومین جشنواره فیلم فجر با استقبال مخاطبان مواجه شد و توانست سیمرغ بلورین و جایزه ویژه کارگردانی بخش نگاه نو را از هیئت داوران دریافت کند و در این راستا باید به این نکته توجه داشت آپاراتچی سعی داشته عموم مردم را به فیلم جذب کند و در این مسیر به موفقیت نیز دست یافته است.
کد خبر 748562
امام جمعه بلوک براثر سانحه تصادف درگذشت